ตอนที่ 15 : ระดับเหล็กดำขั้นสูง! มอนสเตอร์บุก!
ตอนที่ 15 : ระดับเหล็กดำขั้นสูง! มอนสเตอร์บุก!
ในทันทีที่โจวโจวเดินออกมาจากโรงงาน เขาก็ตรงไปหาไป่อี้ทันที
“ยาฟื้นพลัง 4 ขวดนี่ให้เจ้า พวกมันสามารถรักษาบาดแผลได้ เอาไปให้ทหารที่ได้รับบาดเจ็บ” โจวโจวกล่าว
“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านลอร์ด!” ดวงตาของไป่อี้เป็นประกาย
มันมีทหารดาบโล่ 10 คนที่ได้รับบาดเจ็บหลังจากการต่อสู้ในสองวันที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมันไม่มีหมอ พวกเขาจึงทำได้เพียงรักษาบาดแผลเองและพักฟื้นเท่านั้น มันไม่มีตัวเลือกการรักษาที่ดีกว่านี้แล้ว ดังนั้นยาฟื้นพลังชีวิต 4 ขวดนี้จึงมาได้เวลาพอดี! โจวโจวพยักหน้า
อย่างไรก็ตาม ยาฟื้นพลังชีวิต 4 ขวดนี้ก็ยังไม่พอ เขาต้องคิดหาวิธีให้แอชเบิร์นผลิตยาฟื้นพลังให้ได้มากกว่านี้เนื่องจากเขาจะมีทหารมากยิ่งขึ้นในอนาคต!
“ท่านลอร์ด ข้าอยากออกไปสำรวจให้ไกลกว่านี้กับเหล่าทหารและจัดการมอนสเตอร์แห่งหมอกอีก!”
“ได้โปรดอนุญาตข้าด้วยเจ้าค่ะ” ไป่อี้กล่าว
“ได้ ระวังตัวด้วย” โจวโจวกล่าว
ไป่อี้พยักหน้าและจากไป
โจวโจวกลับมาที่บ้านไม้ นั่งลงบนเก้าอี้ เปิดหน้าต่างแลกเปลี่ยน และเริ่มกำหนดเงื่อนไข
เขาเขียนวัตถุดิบที่แอชเบิร์นเขียนให้
อันที่จริงมันก็ไม่ได้มากอะไร มันมีแค่ 4-5 อย่างเท่านั้น
แต่สิ่งที่ต้องการมากก็มีแค่สองอย่างเท่านั้น ซึ่งก็คือดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตและเหล็กบริสุทธิ์
เขายังแลกเปลี่ยนด้วยเนื้อเหมือนเดิม
ทุกๆ เนื้อกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นต้น 10 หน่วยจะถูกแลกเปลี่ยนเป็นวัตถุดิบหนึ่งอย่างเพื่อสร้างเมคาโนสไตรเดอร์ระดับเหล็กดำขั้นสูง!
ทุกๆ เนื้อกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นต้น 3 หน่วยจะถูกแลกเปลี่ยนเป็นวัตถุดิบหนึ่งอย่างเพื่อสร้างยาฟื้นพลังชีวิตหรือยาฟื้นพลังงานระดับเหล็กดำขั้นต้น!
ในปัจจุบัน ลอร์ดมากกว่า 95% ต่างก็ให้ความสนใจไปกับอาชีพด้านการต่อสู้เท่านั้นและไม่เข้าใจความต้องการของอาชีพด้านการดำรงชีวิต ไม่ต้องพูดถึงอาชีพนอกรีตอย่างนักเล่นแร่แปรธาตุเลย
ดังนั้นวัตถุดิบจึงมีราคาถูกมาก การแลกกับเนื้อแค่นี้ก็มากเกินพอแล้ว
ดังนั้นโจวโจวจึงตั้งการแลกเปลี่ยนไว้ทั้งหมด 5,000 หน่วยและปล่อยข้อเสนอออกไป
ในปัจจุบัน ชื่อเจ้าตะวันสาดแสงนั้นมีชื่อเสียงในหมู่ลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงิน
นอกจากนี้ โจวโจวยังได้ปล่อยเนื้อออกมามากถึง 5,000 หน่วยในคราวนี้!
ดังนั้นยอดวิวของข้อเสนอของเขาจึงพุ่งขึ้นสู่อันดับแรกอย่างรวดเร็วอีกครั้ง!
กระดานสนทนาเองก็กำลังพูดคุยกันถึงข้อเสนอของโจวโจว
“ฉันว่าดินแดนของพี่ใหญ่ตะวันสาดแสงต้องเป็น ‘โรงเชือดกิ้งก่าหมอกทะเลทราย’ แน่ๆ!”
“5,000 หน่วย บ้าไปแล้ว…”
“กิ้งก่าหมอกทะเลทรายช่างโชคร้ายจริงๆ ที่มาเจอเข้ากับเจ้าตะวันสาดแสง”
“ไว้อาลัยให้กับกิ้งก่าหมอกทะเลทราย… อธิษฐานให้เนื้อมีรสชาติดีขึ้นในครั้งนี้ ฮึบ!”
“ดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิต… ฉันคิดว่าฉันเคยเห็นมันมาก่อนนะตอนที่ฉันออกไปหาน้ำ”
“ฉันรู้จักเหล็กบริสุทธิ์ ในวันแรก ฉันได้ลูกน้องระดับเหล็กดำขั้นกลางมาคนนึง ฉันเห็นว่าเขามีทักษะสกัดเหล็กบริสุทธิ์อยู่ด้วย ดูเหมือนว่าเขาจะต้องการแร่เหล็กนะ”
“มันต้องมีช่างตีเหล็กอยู่เบื้องหลังแน่! เขาต้องซ่อนตัวอยู่หลังพี่ใหญ่แน่!”
“พี่น้อง อย่ามัวมาคุยเรื่องไร้สาระกันเลย ฉันจะไปหาดอกไม้ล่ะ!”
“ฉันก็จะไปขุดแร่!”
…
ในเวลาเดียวกัน โจวโจวเองก็ได้รับข้อความส่วนตัวจากลอร์ดหลายคน
หลังจากกรองผ่านระบบและกำจัดข้อความส่วนตัวที่ไร้ประโยชน์จำนวนมากแล้ว ส่วนที่เหลือก็เป็นข้อความส่วนตัวเกี่ยวกับแลกเปลี่ยนจริงๆ
เขาเริ่มทำข้อตกลงกับลอร์ดเหล่านั้นทีละคน
ครึ่งชั่วโมงต่อมา โจวโจวก็ขมวดคิ้ว
“ฉันได้วัตถุดิบมามากมาย แต่จำนวนดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตที่ฉันได้มาก็ยังไม่พอผลิตยาฟื้นพลังชีวิตได้ถึง 5 ขวดเลย”
“ในดินแดนของลอร์ดพวกนี้มีดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตน้อยขนาดนี้เลยเหรอ…?”
อึดใจต่อมา โจวโจวที่เปิดข้อความส่วนตัวของลอร์ดอีกคนขึ้นมาก็อึ้งไปในทันใด
[เจ้าโอสถวิญญาณ: พี่เจ้าตะวันสาดแสง ฉันมีดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิต 500 ดอก นายอยากได้พวกมันไหม?]
โจวโจวมองไปที่ข้อความนั้นด้วยความเหลือเชื่อ เขาซื้อดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตมาได้ไม่ถึง 10 ดอกจากการแลกเปลี่ยนทั้งหมด
แล้วลอร์ดคนนี้ไปได้ดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตมากมายขนาดนี้มาจากไหน?
เขาตอบกลับไปในทันทีโดยไม่คิด
[เจ้าตะวันสาดแสง: ฉันอยากได้]
[เจ้าตะวันสาดแสง: มาแลกเปลี่ยนกันเลยเถอะ]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ขอบคุณมากพี่ชาย!]
[เจ้าโอสถวิญญาณต้องการแลกเปลี่ยนกับท่าน ตกลงหรือไม่?]
โจวโจววางเนื้อกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นต้น 500 หน่วยลงไปในหน้าต่างแลกเปลี่ยน
อึดใจต่อมา ดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาเมื่อเห็นดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตมากมายขนาดนี้
แอชเบิร์นสามารถกลั่นยาฟื้นพลังชีวิตได้ถึง 250 ขวดด้วยดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตมากขนาดนี้และสมุนไพรเสริมจำนวนมาก!
ในเวลานั้นเอง เจ้าโอสถวิญญาณก็ได้ส่งข้อความมาอีกอัน
[เจ้าโอสถวิญญาณ: พี่เจ้าตะวันสาดแสง ชื่อของฉันคือหลิงเอ๋อร์ ไว้มาแลกเปลี่ยนกันอีกในอนาคตไหม?]
[เจ้าตะวันสาดแสง: ได้สิ แต่เธอยังมีดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตอยู่อีกเหรอ?]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ตอนนี้ยังไม่มี แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มี]
[เจ้าตะวันสาดแสง: (°ー° “)]
[เจ้าตะวันสาดแสง: เธอเรียกฉันว่าพี่? เธออายุเท่าไร?]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ฉันอายุ 13 ปี]
อีกฝ่ายยังได้ส่งรูปภาพที่มีเด็กผู้หญิงน่ารักถือตุ๊กตาหมีเก่าๆ มาด้วย เธอสวมชุดนักเรียนมัธยมต้นและดูประหม่าเล็กน้อย
โจวโจวอึ้งไป จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
แม้แต่นักเรียนมัธยมต้นก็ยังมีส่วนร่วมในการแข่งขันเพื่อชิงบัลลังก์นี้ด้วย…
[เจ้าตะวันสาดแสง: เธอไม่จำเป็นต้องเรียกฉันเป็นทางการแบบนั้นก็ได้]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ก็ได้ พี่ตะวันสาดแสง!]
[เจ้าตะวันสาดแสง: โอเค ไว้ค่อยคุยกันนะ ดูแลตัวเองด้วย]
หลังจากนั้นโจวโจวก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
มันมีดินแดนโดดเดี่ยวเล็กๆ บนที่ราบห่างไกลออกไปหลายร้อยล้านกิโลเมตร
ในบ้านไม้ของลอร์ด หลิงเอ๋อร์ที่เพิ่งเสร็จสิ้นการแลกเปลี่ยนก็มองไปยังเนื้อที่ปรากฏขึ้นจากอากาศบางๆ ตรงหน้าของเธอและทำตาเป็นประกาย
“ตอนนี้ผู้คนของฉันและฉันก็ไม่ต้องหิวอีกแล้ว! ฮี่ๆ เจ้าตะวันสาดแสงเป็นคนดีจริงๆ! ทุกคนในกระดานสนทนาบอกว่าเจ้าตะวันสาดแสงเป็นคนดุร้าย แต่ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเลย” เธอถามอย่างสงสัย
…
อีกด้านหนึ่ง ณ เมืองตะวันสาดแสง
“หลิงเอ๋อร์ผู้นี้น่าจะมีพรสวรรค์พิเศษบางอย่างเกี่ยวกับการปลูกสมุนไพร” โจวโจวคิดอยู่สักพัก
โจวโจวกำลังจะเอาดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตไปให้แอชเบิร์น แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกถึงพลังงานอบอุ่นที่ปรากฏขึ้นจากอากาศเบาบางในหัวใจของเขา
พลังงานอันอบอุ่นนี้ไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเขาในทันที ทำให้สมรรถภาพทางกายและความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขาเพิ่มขึ้นไปอีกหนึ่งระดับในทันที
โจวโจวดีใจมาก จากนั้นเขาก็เปิดข้อมูลส่วนตัวของลอร์ดขึ้นมาทันที
ในช่องระดับความแข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นเป็นระดับเหล็กดำขั้นสูงแล้ว!
โจวโจวยิ้มออกมาในทันที
“โฮก!”
“ฟ่อวๆ!”
“โฮก!!!”
…
จู่ๆ ก็มีเสียงร้องของมอนสเตอร์จำนวนมากดังมาจากทางด้านนอก
“ท่านลอร์ด! มันมีมอนสเตอร์เป็นจำนวนมากกำลังบุกเข้ามาหาพวกเรา!” น้ำเสียงอันตื่นตระหนกของฉินกว่างดังขึ้นมาจากทางด้านนอก
…
