003 สวัสดี กัปตัน เทพพระอาทิตย์ในอนาคต!

เมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้ ลูฟี่ก็มองไปที่ ลิงค์ ทันที “เฮ้ เจ้าเพดานนายหิวไหม?”

อย่าเพิ่งตั้งฉายาให้คนอื่นดิ!

ลิงค์ มองลูฟี่ด้วยสีหน้าไร้คำพูด ดูเหมือนว่าความสามารถในการตั้งชื่อเล่นของลูฟี่และความสามารถในการหลงทิศของโซโล ทั้งสองอย่างไม่มีใครเทียบได้

แล้วเเจ้าเพดานนั่นมันอะไร? !

“ฉันชื่อลิงค์”

ลิงค์ กระแอมเบา ๆ “ตอนนี้ ฉันคือพร็อพมาสเตอร์น่ะ”

“พร็อพมาสเตอร์?”

ลูฟี่ได้ยินชื่อนี้ครั้งแรก “นั่นอะไรน่ะ กินได้ไหม”

“กินไม่ได้ดิ...เอ้ะ?”

ลิงค์ ซึ่งกำลังจะอธิบายให้ลูฟี่ฟัง ก็นึกถึงสมองของลูฟี่และอดไม่ได้ที่จะชะงัก

“นายแค่เข้าใจว่ามันเป็นอาชีพที่น่าทึ่งที่สามารถสร้างสิ่งที่ยอดเยี่ยมมากมายก็ได้”

“ก็แค่นั้นแหละ”

ลิงค์ พูดแบบนั้น และลูฟี่ก็เข้าใจ

เขาพยักหน้าทันทีและเคาะฝ่ามือด้วยกำปั้น

“มันคืออาชีพที่น่าทึ่งนี่เอง”

ไม่เอาน่า คุณเข้าใจจริง ๆ เหรอ?!

โคบี้ที่อยู่ข้าง ๆ เขาดูละอายใจอยู่พักหนึ่ง คนหนึ่งเหมือนไม่พูดอะไร ส่วนอีกคนก็กล้าที่จะฟังแล้วเชื่อไปตามนั้น

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าเขาไม่อาจเข้าใจวงจรสมองของสองคนนี้ได้

“ลิงค์? เพราะนายมีพลังมาก…”

ลูฟี่ยิ้มกว้างและชี้นิ้วโป้งมาที่ตัวเอง “งั้นก็มาเป็นคู่หูของฉันมั้ย!”

“ฉันคือ มังกี้ ดี ลูฟี่ ชายผู้จะเป็นราชาโจรสลัด!”

ราชาโจรสลัดคือใคร?

เมื่อได้ยินประโยคคลาสสิคนี้ ลิงค์ก็นึกประโยคไร้สาระนี้ออกมาโดยไม่รู้ตัว

แต่เมื่อคำนั้นมาถึงปากของเขา เขาก็กลืนมันกลับเข้าไป

เขารู้สึกขนลุกบนร่างกาย

คนที่จะได้พบกับลูฟี่อย่างใกล้ชิด และได้ยินสโลแกนคลาสสิกของเขา และได้รับคำเชิญจากเขา ลิงค์ เป็นคนแรกเลยใช่ไหม?!

“ตกลง”

เขาตอบโดยไม่ลังเล “ยังไงตอนนี้ฉันก็ไม่มีที่ไป ได้เป็นเพื่อนกับราชาโจรสลัด”

ลิงค์ ยิ้มอย่างสดใส “มันก็เป็นตัวเลือกที่ดีเลยไม่ใช่เหรอ?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ลิงค์นายเป็นคนที่น่าสนใจจริง ๆ!”

เมื่อเห็นว่าลิงค์ตอบรับคำเชิญโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย ลูฟี่ก็อดไม่ได้ที่จะตบมือและหัวเราะเหมือนลิง

เขาโบกกำปั้นอย่างมีความสุข “ต่อจากนี้ไป เราจะเป็นเพื่อนกันฝากตัวด้วย!”

“ขอฝากตัวด้วยกัปตัน”

โคบี้ที่ถัดจากเขา “…”

ฉันบ้าหรือโลกมันบ้า?!

ทำไมคนสองคนถึงโผล่ออกมา คนหนึ่งโห่ร้องเพื่อเป็นราชาโจรสลัด และยังออกคำเชิญให้ชายที่เพิ่งบอกชื่ออีกคนหนึ่ง

ส่วนอีกคนก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันมีปัญหาหรือไม่เหมาะสมอะไร แถมรับไว้อย่างเต็มใจ...

นี่คือท้องทะเลเหรอ?

โคบี้มึนงงอยู่ตรงนั้น ขณะที่ลิงค์ยืดเส้นยืดสาย

“เข้าร่วมกับกลุ่มโจรสลัดหมวกฟางเหรอ ดีสุด ๆ เลย~”

ลิงค์เองก็ไม่มีความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่ และเขาก็ไม่ได้สนใจที่จะซัดกับจักรพรรดิทั้งสี่และเตะจอมพล

แน่นอนว่าถ้าเขาทำได้ เขาก็เต็มใจที่จะลองทำเช่นกัน~

ในโลกของวันพีชมีเพียงไม่กี่อาชีพที่สามารถยอมรับได้

โจรสลัด โจร กองทัพเรือ กองทัพปฏิวัติ และนักล่าค่าหัว

โจรเนี่ยตัดไปก่อนเลย และนักล่าค่าหัวก็เหนื่อยเกินไปแถมไม่ปลอดภัยด้วย

กองทัพปฏิวัติดูเหมือนจะดี แต่การปฏิวัตินั้นยากเกินไป และ ลิงค์ก็กลัวปัญหา

กองทัพเรือเป็นตัวเลือกที่ดีมาก แต่ตัวตนที่อยู่เหนือกองทัพเรือคือเผ่ามังกรฟ้าที่ลิงค์รำคาญสุดหัวใจ

เขาไม่ได้มุ่งเป้าไปที่กองทัพเรือ แต่เขามุ่งเป้าไปที่พวกเผ่ามังกรฟ้า

คิดถึงความเป็นไปได้ที่จะถูกสั่งโดยไอ้สารเลวพวกนั้นเพื่อภารกิจของพวกมัน...

ถ้าอย่างนั้นเขาก็อยากจะเป็นโจรสลัดดีกว่า

และมีโจรสลัดมีหลากหลายประเภท

มีทั้งโจรสลัดที่ชั่วร้ายและมีนักผจญภัยที่สวมธงโจรสลัดคอยไล่ตามอิสรภาพและความฝัน

แน่นอนว่าทั้งสองแบบก็ไม่ใช่คนดีในแง่ที่เคร่งครัด

ในความเห็นของลิงค์ ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่าลูฟี่และกลุ่มโจรสลัดหมวกฟางสำหรับคนขี้เกียจอีกแล้ว

จุดแรกมิตรภาพระหว่างลูกเรือทำให้เขาค่อนข้างสบายใจ

ประเด็นที่สองคือเขารู้โครงเรื่องในอนาคตและเขาจะติดตามตัวเอก แม้ว่าจะไม่รับประกันความปลอดภัยส่วนบุคคล เพราะยังไงลูฟี่มันก็บ้าเป็นครั้งคราวและการใช้ยางดึงคนให้บินไปที่เรือนั้นก็เป็นอันตรายอย่างแรง

แต่อย่างน้อยที่สุดก็ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของชีวิตอย่างแน่นอน

ถึงขั้นบอกว่าจะไปให้สุดได้แน่นอน ก็ไม่ผิด!

และที่สำคัญที่สุด เบื้องหลังของกลุ่มโจรสลัดหมวกฟางไม่มีใครเลวร้ายเลย

ดูผิวเผินแล้วเป็นกลุ่มรากหญ้าที่ไล่ตามความฝัน แต่แท้จริงแล้วคือกลุ่มคนรวยรุ่นสองที่ออกมาสัมผัสชีวิตชัด ๆ

โดยเฉพาะลูฟี่ ผู้เป็นหลานชายของวีรบุรุษแห่งกองทัพเรือ ลูกชายของผู้นำกองทัพปฏิวัติ ทายาทแห่งเจตจำนงราชาโจรสลัด คนรุ่นใหม่ที่จักรพรรดิทั้งสี่ยอมรับ...

เขาคือจอนบอย นักรบปลดแอกแห่งอนาคต! เทพพระอาทิตย์นิกะ!

เนื้อหาในตอนล่าสุดแสดงให้เห็นแล้วว่าความสามารถของผลปีศาจของลูฟี่คือผลฮิโตะฮิโตะ สายพันธุ์มายา โมเดลเทพพระอาทิตย์นิกะ!

นิกะเป็นเทพในตำนาน ที่มีร่างกายยืดหยุ่นดั่งยาง

ดังนั้นความสามารถพิเศษของผลปีศาจนี้คือความสามารถของยาง

เพียงแต่ว่าเป็นการยากที่จะปลุกความสามารถแท้จริง ดังนั้นรัฐบาลโลกซึ่งกลัวความสามารถของมันมาโดยตลอด จึงเปลี่ยนชื่อไว้ว่า “ผลโกมุโกมุ”

ลูฟี่ใช้มันโดยคิดว่าเป็นผลยางมาตลอด

จนกระทั่งอีกสองปีให้หลัง หลังจากที่พ่ายแพ้ไคโดหลายครั้ง ยิ่งเขาต่อสู้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งกล้ามากขึ้นเท่านั้น ในที่สุด เขาก็ได้ปลุกความสามารถของเขาให้ตื่นขึ้น

ตอนนี้ลิงค์ประมาณว่ายังมีเวลาอีกสักพักก่อนที่จะตื่น

บางทีระหว่างทางเดินทาง ถ้าฉันได้รับของวิเศษเพื่อปลดผนึกในเรื่องนี้ ก็อาจสามารถตื่นล่วงหน้าได้

สำหรับตอนนี้ ขอเรียกมันว่า “ผลโกมุโกมุ” ไปก่อนแล้วกัน~

ด้วยวิธีนี้คำตอบมาตรฐานที่เห็นได้ชัดจะอยู่ตรงหน้าลิงค์แล้ว และเขาจะไม่ปฏิเสธเว้นแต่เขาจะโง่

“โย้ชช่า! ตอนนี้กลุ่มโจรสลัดของฉันก็มีลูกเรือแล้ว!”

ลูฟี่กดหมวกฟางด้วยมือข้างเดียว ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงอะไรบางอย่าง มองไปที่ลิงค์และพูดว่า “แล้วเป้าหมายของนายคืออะไร”

“เป้าหมายเหรอ?”

“เริ่มจากทะเลอีสต์บลู แล้วตามด้วยแกรนไลน์ ฉันจะหาการเดินทางที่ดีที่สุด!”

เมื่อมาถึงโลกอันงดงาม มหัศจรรย์ และการผจญภัยอย่าง One Piece คุณจะไม่หาการผจญภัยดี ๆ และชื่นชมมันได้อย่างไร? !

“การเดินทางที่ดีที่สุด ฮ่าฮ่าฮ่า ฟังดูน่าสนใจ!”

ลูฟี่เต็มใจรับฟังและสนับสนุนเป้าหมายนั้น

“แล้วกัปตัน...”

ลิงค์หยิบแอปเปิ้ลออกมาจากกล่องข้าง ๆ เขา เช็ดมันบนร่างกายและใส่เข้าไปในปากของเขา

กรุบกริบอยู่ในปาก น้ำก็หวานสุด ๆ!

ลิงค์พอใจกับอาหารที่ผลิตในโลก One Piece เป็นอย่างมาก “เราควรทำอะไรต่อไปดี?”