『ติ้ง! ความต้องการที่จะไปถึงระดับถัดไปได้ลดลง นอกเหนือจากหินปลุกพลังหรือพิธีล้างบาปอันศักดิ์สิทธิ์ ตอนนี้คุณต้องการเพียง 1,000 EXP เพื่อก้าวไปสู่ขั้นต่อไปได้สำเร็จ』

รอยยังไม่มีความสนใจที่จะไปถึงระดับผู้เชี่ยวชาญศาสตราวุธ แต่เขามีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะก้าวไปสู่ระดับถัดไปของขอบเขตที่เขาอยู่ในขณะนี้

คะแนนประสบการณ์ที่เขาต้องการเพื่อไปสู่ระดับต่อไปของการฝึกปรือร่างกายคือ 1300 คะแนน และเขามีคะแนนเหลืออยู่ 200 คะแนน หมายความว่าเขาต้องได้รับเพิ่มอีก 1100 คะแนน

'นั่นจะต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่ง….'

หลังจากเพิ่มระดับ เขาแน่ใจว่าเขาจะพบเบาะแสที่พวกหมาป่าฝูงนี้จัดการอย่างไรเพื่อให้ได้ทรัพยากรมากพอที่จะหล่อเลี้ยงลูน่าและหมาป่าเหมันต์ในถ้ำของพวกมัน เขาจึงพยายามติดตามพวกมันไป

เขากำลังศึกษาอย่างหนักเพื่อที่จะเป็นนักล่า ก่อนที่ย้ายมิติมาบนโลกนี้

ดังนั้น เขาจึงรู้วิธีหารังและที่พักของสัตว์อสูร

รอยเท้าของหมาป่าหิมะจำนวนมากอยู่บนหิมะที่ปกคลุมพื้น เนื่องจากวันนี้ไม่มีหิมะตก จึงไม่มีอะไรมาปกคลุมพวกเขา เขาติดตามพวกมันไปในสายตาของเขา เห็นรอยเท้าพวกนี้เต็มไปทั่วสถานที่

'มีมากเกินไป ตามรอยเท้าเหล่านี้ ข้าจะไปไม่ถึงรังของพวกมันแม้ผ่านไปเป็นสัปดาห์ ข้าต้องหาวิธีอื่น'

รอยก้มลงและมองดูรอยเท้าด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์และสังเกตเห็นว่ารอยเท้าของลูน่าแตกต่างจากตัวอื่นๆ ไม่มาก แต่ถ้าดูอย่างระมัดระวัง เขาจะสังเกตเห็นความแตกต่าง

แขนขาของลูน่านั้นสั้นกว่า ดังนั้นเส้นทางที่มันทิ้งไว้จึงมีเอกลักษณ์ เขาเดินตามรอยเท้าของมันเท่านั้น

“ข้าจะไปถึงถ้ำในเวลาอันสั้นตามรอยเท้ามันอย่างแน่นอน มาเริ่มกันเลย…..”

ระหว่างทาง เสือชีต้าตัวหนึ่งพุ่งออกมาจากความมืดและตะครุบเขา เขาฟันมันขาดเป็นสองท่อนด้วยดาบเพียงครั้งเดียว

การเดินทางหลังจากนั้นก็ราบรื่น

เขามาถึงถ้ำหมาป่าโดยใช้เวลา 13 นาที 57 วินาที

『คุณได้เข้าไปในถ้ำแล้ว』

『ติ้ง! ยินดีด้วย. เมื่อคุณพบถ้ำจากการตามรอยเท้าของลูน่า คุณได้รับทักษะการติดตาม』

มีหมาป่าวัยเยาว์สองสามตัวที่นี่ และพวกมันแยกเขี้ยวใส่รอย

『หมาป่าวัยเยาว์สามตัวขู่ให้คุณหนีไป』

รอยมองไปที่พวกมัน และอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

การได้เห็นเด็กเหล่านี้ที่ไม่ถึงหัวเข่าของเขาคุกคามเขาทำให้เขารู้สึกตลกขบขัน

“ฆ่าพวกมันก็เปล่าประโยชน์ ข้าไล่พวกมันออกไปดีกว่า”

เขาคำรามเหมือนสัตว์ร้าย เขาผ่าต้นไม้ครึ่งหนึ่งโดยใช้ดาบของเขาเพื่อแสดงให้พวกมันเห็นว่าใครคือเจ้านาย

วิธีที่หมาป่าวัยเยาว์มองเขาเปลี่ยนไป ก่อนหน้านี้พวกมันโกรธที่เขาบุกรุกบ้านของพวกมัน หลังจากที่ต้นไม้กระแทกหิมะอย่างแรง พวกมันก็มองดูเขาด้วยความหวาดกลัว

เขาก้าวไปหาพวกมันในขณะที่จ้องมองพวกมันด้วยสายตาฆ่าฟัน

ทันใดนั้นพวกมันก็วิ่งหนีไป

รอยมองดูพวกมันวิ่งหนีไปโดยไม่ทำอะไรเพราะเขาไม่มีความคิดที่จะฆ่าพวกอ่อนแอที่ยังขนไม่ขึ้นและไม่ได้อยู่ในระดับแรกด้วยซ้ำ หมายความว่าเขาจะไม่ได้รับประสบการณ์ใด ๆ จากการฆ่าพวกมัน .

『ติ้ง! คุณได้ขู่หมาป่าวัยเยาว์สามตัวให้วิ่งหนี คุณได้รับฉายาอันธพาลขาใหญ่ 』

มันไร้ประโยชน์เหมือนชื่อของมัน ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

เมื่อไม่เห็นอันตรายใด ๆ เขาจึงสำรวจถ้ำ

ดวงตาของเขาเป็นประกายเมื่อเขาพบสมุนไพรเวทย์จำนวนนับไม่ถ้วนภายในต้นไม้

สมุนไพรเหล่านี้มนุษย์ไม่สามารถรับประทานโดยตรงได้

อย่างไรก็ตาม เราสามารถทำน้ำพิเศษจากมันหรือขายมันได้ในราคาที่เหมาะสมได้

สมุนไพรเวทย์ ไม่เหมือนสมุนไพรที่ขายกันทั่วไป

รอยเก็บมันไว้ในพื้นที่มิติของเขา และทำการเก็บเกี่ยวประโยชน์จากการทำงานหนักของหมาป่า

สมุนไพรเหล่านี้ไม่ได้มาจากภูมิภาคนี้ หมาป่าเอาพวกมันมาปลูกที่นี่ได้อย่างไร นี่จึงเป็นคำถามที่แท้จริง

ในถ้ำนี้ เขาไม่พบอะไรที่น่าสงสัยเลยนอกจากสมุนไพร แหล่งที่มาของพวกมันเป็นที่น่าสงสัยสำหรับเขา

หลังจากพอใจกับปริมาณของสมุนไพรเวทย์ที่เขาได้รับ ขณะที่เขากำลังจะจากไปเขากลับสัมผัสได้ถึงความผันผวนของมานาโดยรอบ

เขาติดตามมันลงไปที่ตอไม้

มีบางอย่างที่น่าสงสัยกำลังเกิดขึ้นข้างใต้มัน รอยระบุ

เขาคว้าตอด้วยมือทั้งสองข้าง

เขาหยิบมันขึ้นมาด้วยการดึงขึ้นเพียงครั้งเดียว เผยให้เห็นพื้นที่ที่ส่องประกายสีทองบริสุทธิ์กว้างประมาณ 4 เมตร แต่ไม่ทราบความลึกของมัน

เมื่อเห็นเช่นนั้น ร่างกายของรอยก็สั่นสะท้าน ดวงตาของเขาเบิกกว้างจนมีขนาดเท่ากับจานรอง

เขาทั้งตกใจและดีใจ จนอดไม่ได้ที่จะแสดงออกมา

"ไม่น่าแปลกใจเลยที่หมาป่าหิมะสามารถขยายฝูงของมันได้โดยไม่อดตายในดินแดนที่แห้งแล้งแห่งนี้ มีขุมสมบัติประหลาดอยู่ในสวนหลังบ้านของพวกมัน" รอยพูดขณะที่เขาวางตอไม้ลง

การแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นในใจของเขา

『ติ้ง! ยินดีด้วย. คุณได้ค้นพบประตูที่นำไปสู่ดันเจี้ยนที่ซ่อนอยู่ คุณเป็นคนแรกที่ค้นพบสิ่งนี้ คุณได้รับ +100 EXP 』

"ดังนั้นข้าก็ยังสามารถรับรางวัลได้ด้วยวิธีนี้ ดี… "

รอยตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น

ข้างหน้าเขาคือทางเข้าดันเจี้ยนประหลาด

เป็นที่รู้กันดีว่ามันเต็มไปด้วยสมบัติแต่ก็อันตรายเช่นกัน

มีคนไม่กี่คนที่รู้วิธีกำหนดระดับความอันตรายของดันเจี้ยน และรอยก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้

ความหนาแน่นของมานาและระดับของสัตว์ร้ายที่พบในภูมิประเทศเดียวกับทางเข้าดันเจี้ยนเป็นตัวกำหนดระดับของมัน

ระดับสูงสุดของสัตว์ร้ายในภูเขาหิมะนั้นไม่เกินสิบ และความหนาแน่นของมานาก็อยู่ในระดับปานกลางเช่นกัน หมายความว่าคุกใต้ดินนี้เหมาะสำหรับนักรบฝึกอย่างเขา

เขาไม่ต้องการให้คนที่เดินผ่านมาได้ประโยชน์จากความพยายามของเขา

ดังนั้น รอยจึงรีบลงไปที่หลุมสีทองข้างหน้าเขา

แสงสีทองส่องเข้ามาในดวงตาของเขา

เมื่อความสว่างจ้าหายไปจากสายตาของเขา เขาก็อยู่ในทุ่งหญ้าแล้ว

『ติ้ง! ยินดีด้วย. คุณเป็นคนแรกที่ค้นพบความปรารถนาของกรีนแลนด์ คุณได้รับ 100 คะแนนประสบการณ์ คุณได้รับฉายาผู้บุกเบิก ผลของฉายานี้คือช่วยให้คุณได้รับ EXP เพิ่มเติมจากการฆ่ามอนสเตอร์ในดันเจี้ยนที่คุณค้นพบ』

สุดสายตามีแต่หญ้า พวกมันสูงเท่ากับไหล่ของเขา

ทันใดนั้น ผมของรอยก็ลุกชูชันขึ้น

“อันตราย… มันกำลังพุ่งเข้ามาหาข้าอย่างรวดเร็ว….”

5 1 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด