ตอนที่ 2 : เช่ารถมานัดบอด ระบบดีเลย์!

ตอนที่ 2 : เช่ารถมานัดบอด ระบบดีเลย์!

เฉียวซือหย่าอึ้งไป “ครอบครัวของเขา… ธรรมดาๆ งั้นเหรอคะ?”

หลังจากหยุดชะงักไปนิดหน่อย เธอก็ดูเหมือนจะคิดอะไรได้และถามว่า “พ่อแม่ของเขาทำงานอะไรเหรอคะ?”

“พวกเราเคยทำงานด้วยกัน ในเวลานั้นพวกเรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ส่วนตอนนี้แม่ก็ได้ยินมาว่าทางฝั่งนั้นได้เปิดร้านเสื้อผ้าเล็กๆ แล้ว…” เฉินหมินเฟินกล่าว

เฉียวซือหย่าตอบ “โอเคค่ะแม่ หนูเข้าใจแล้ว”

หลังจากพูดจบ เธอก็วางสาย

เฉียวซือหย่ามองไปยังรถลัมโบร์กินี่ซึ่งหายไปจากสายตาของเธอแล้ว และใบหน้าของเธอก็เหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง

เธอพูดด้วยความดูแคลนว่า “นายคิดว่านายจะประสบความสำเร็จได้ด้วยการเช่ารถและออกไปนัดบอดงั้นเหรอ? ตลกสิ้นดี! คนจนก็จนแบบนี้เสมอแหละนะ!”

จากนั้นเธอก็มองไปยังเน็ตไอดอลที่อยู่ไม่ไกลกันนักและกล่าวว่า “มันก็ค่อนข้างเหมาะแล้วแหละที่ยัยผู้หญิงแบบนี้จะคู่กับผู้ชายบัดซบแบบนั้น”

หลังจากพูดจบ เธอก็เดินไปที่รถ BMW ด้วยรอยยิ้ม

…

หลินฝานขับรถลัมโบร์กินี่ไปจนสุดทาง!

เขาเป็นเหมือนลำแสงอันเจิดจ้า ไม่ว่าเขาจะไปที่ใด เขาก็จะเป็นศูนย์กลางของความสนใจ!

นี่เป็นการระเบิดกลางถนน!

ครู่ต่อมา หลินฝานก็มาถึงที่จอดรถสาธารณะ

เขาพลิกตัวออกจากรถและเขียนชื่อในใบขับขี่และใบทะเบียน

เขาถามอย่างงุนงงออกไปว่า “นี่คือรหัสโกงในตำนานรึเปล่า? ระบบ?”

ทันใดนั้นเอง ปุ่มเสมือนจริงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของหลินฝาน

หลินฝานจึงกดเข้าไป

[ติ๊ง! เปิดใช้งานระบบสำเร็จ!]

[ได้รับถุงของขวัญสำหรับมือใหม่!]

จากนั้นหน้าจอเสมือนก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา

[ชื่อ: หลินฝาน]

[เลเวล: 1]

[รางวัลสำหรับเลเวล 1: เงิน 1 หยวนต่อลมหายใจ, เงิน 1 หยวนต่อวินาทีของการนอนหลับ, เงิน 1 หยวนต่อก้าว และรางวัล 24 แต้มต่อวัน]

[จำนวนเงินที่ต้องใช้ในการเลื่อนระดับ: 0/10,000 (ของขวัญให้ผู้อื่น การพนัน และวิธีการอื่นๆ ไม่นับรวม นอกจากนี้ ไอเทมทั้งหมดที่ได้รับจากระบบห้ามซื้อขาย)]

[เสน่ห์: 85 (รูปร่างหน้าตา เสื้อผ้า สภาพจิตใจ ฯลฯ เกี่ยวข้องกันอย่างมีนัยสำคัญ)]

[ทักษะ: เทคนิคการขับรถอย่างมืออาชีพ]

[ทรัพย์สิน: 89,900 หยวน (เงินทั้งหมดมาจากแหล่งที่เหมาะสมและถูกกฎหมาย ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการใช้โดยตรง)]

[หมายเหตุ: เหลือเวลาอีก 23 ชั่วโมง 35 นาที ก่อนที่อั่งเปาซองต่อไปจะปรากฏ]]

[หมายเหตุ: ทุกการใช้จ่าย 10,000 หยวน คุณจะได้รับอั่งเปาทันที]

หลินฝานกล่าว “มันคือระบบจริงๆ ด้วย!”

“ทักษะการขับรถอย่างมืออาชีพ? ไม่แปลกใจเลยที่การขับลัมโบร์กินี่คันนี้จะง่ายขนาดนี้!”

จากนั้นหลินฝานก็เริ่มศึกษาระบบอีกครั้ง

ทุกลมหายใจที่เขาหายใจ เขาจะได้รับเงิน 1 หยวน คนปกติจะได้รับเงินประมาณ 28,000 หยวนต่อนาทีจากการหายใจประมาณ 20 ครั้ง ซึ่งเท่ากับ 24 ชั่วโมงต่อวัน

1 หยวนต่อวินาทีของการนอนหลับ จากการนอนวันละ 8 ชั่วโมง คุณจะได้รับเงินประมาณ 28,000 หยวน

ทุกย่างก้าวที่เขาก้าวไป เขาจะได้รับเงินอีก 1 หยวน สิ่งนี้ไม่ได้ตายตัว บางครั้งมันอาจจะเป็นหลักร้อย หรือหลักพันก็ได้

สำหรับอั่งเป่า… จำนวนเงินที่ได้จะขึ้นอยู่กับโชค

โดยรวมแล้วเขาจะได้เงินประมาณ 60,000 - 70,000 หยวนต่อวัน ประมาณ 2 ล้านหยวนต่อเดือน หรือก็คือ 24 ล้านหยวนต่อปี!

นอกจากนี้ นี่เป็นเพียงเลเวล 1 เท่านั้น ถ้าเขาอัพเกรดเป็นเลเวล 2 หรือสูงกว่า เขาก็น่าจะได้เงินมากขึ้น

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ริมฝีปากของหลินฝานก็โค้งขึ้น

จากนั้นเขาก็มองไปยังถุงของขวัญสำหรับมือใหม่

[คุณต้องการเปิดถุงของขวัญสำหรับมือใหม่หรือไม่?]

“เปิด!”

[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับรัศมีทรงเสน่ห์ เพิ่มค่าเสน่ห์ของคุณ 5 แต้ม นอกจากนี้ยังมีโอกาส 50% ที่จะทำให้เกิดรักแรกพบและรักที่ยากจะลืมเลือน เสน่ห์อันทรงพลังน่าดึงดูดที่สุด]

[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับบัตรคืนเงิน 10 เท่า ยิ่งใช้จ่ายเท่าไรก็ยิ่งได้รับมากยิ่งขึ้น]

หลินฝานรู้สึกว่าร่างกายของเขาอุ่นขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก

เขามองไปที่กางเกงสีขาวของเขาและเหยียบคันเร่ง เขาตรงไปที่เคเอ็มมอลล์

เคเอ็มมอลล์ ห้างสรรพสินค้าเสื้อผ้าระดับไฮเอนด์ที่สุดในเมืองเจียงเป่ย

“ยินดีต้อนรับสู่เคเอ็มมอลล์ค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?”

แม้ว่าเสื้อผ้าของหลินฝานจะธรรมดา

แต่พนักงานสาวรูปร่างสันทัดที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ต้อนรับเขาทันที

จากจุดนี้เพียงอย่างเดียวก็ทำให้เคเอ็มมอลล์สามารถยืนหยัดอยู่ในเมืองเจียงเป่ยได้นานหลายปีอย่างไม่ต้องสงสัยแล้ว

อย่างน้อยคุณภาพของพนักงานขายก็ดีกว่าร้านค้าทั่วไปมาก

หลินฝานกล่าว “ช่วยผมหาเสื้อผ้าเหมาะๆ หน่อยครับ”

“ชุดนี้เป็นชุดใหม่ล่าสุดของปีนี้ ดีไซน์ล้ำสมัยและใส่สบายมากเลยค่ะ”

เสื้อผ้าสร้างคน ศาสนาสร้างทอง คำพูดนี้ไม่ผิดเลย

หลังจากเปลี่ยนเป็นชุดของเคเอ็ม ค่าเสน่ห์ของหลินฝานก็เพิ่มขึ้น 2 แต้ม มันถึง 92 แต้มแล้ว!

หลินฝานยืดแขนขาของเขาและพูดว่า “โอเคเลยครับ ชุดนี้เท่าไหร่?”

“ทั้งหมด 48,889 หยวนค่ะ” พนักงานขายพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อหลินฝานได้ยินเช่นนั้น เขาก็ขมวดคิ้ว

เมื่อพนักงานขายเห็นสิ่งนี้เธอก็ถอนหายใจ ตามที่คาดไว้ นี่ก็เป็นอีกคนที่รู้สึกว่าเคเอ็มแพงเกินไป

ในเวลานั้นเอง หลินฝานก็พึมพำออกมา “แค่ 40,000 หยวนเองเหรอครับ? ลืมมันไปเถอะ ผมรูดบัตรเอาละกัน”

แค่ 40,000 หยวน?

เขาไม่ได้มองว่ามันแพงเกินไปจริงๆ แต่รู้สึกว่ามันถูกเกินไปงั้นเหรอ?

พนักงานขายหยิบบัตรธนาคารไปด้วยความตกใจและค่อยๆ รูดบัตรบนเครื่อง POS

[ติ๊ง! รายจ่ายในปัจจุบันคือ 48,889 หยวน คุณต้องการใช้บัตรคืนเงิน 10 เท่าหรือไม่?]

“ใช้!” หลินฝานตอบในใจ

[ติ๊ง! ระบบอัพเกรด เลเวล 2!]

[รางวัลสำหรับเลเวล 2: เงิน 2 หยวนต่อลมหายใจ, เงิน 2 หยวนต่อวินาทีของการนอนหลับ, เงิน 2 หยวนต่อก้าว]

[จำนวนเงินที่ต้องใช้ในการเลื่อนระดับ: 38,889/100,000 (ของขวัญให้ผู้อื่น การพนัน และวิธีการอื่นๆ ไม่นับรวม นอกจากนี้ ไอเทมทั้งหมดที่ได้รับจากระบบห้ามซื้อขาย)]

เดิมที เขาสามารถหาเงินได้ประมาณ 60,000 - 70,000 หยวนต่อวัน แต่ในตอนนี้มันเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า หรือมากกว่า 100,000 หยวนแล้ว!

จากนั้นโทรศัพท์ของหลินฝานก็สั่น

“ธนาคารวานิชขอแจ้งให้ทราบว่าคุณได้ฝากเงินเข้า 488,890 หยวน”

ในเวลาเดียวกัน อั่งเปาซองหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ของเขา

[ติ๊ง! คุณใช้จ่าย 40,000 หยวน คุณได้รับอั่งเปา 4 ซอง คุณต้องการเปิดทั้งหมดเลยหรือไม่?]

“รับ!”

[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 19,999 หยวน]

[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 2 หยวน]

[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 300 หยวน]

[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 2,999 หยวน]

เมื่อเห็นเช่นนี้…

หลินฝานก็ยิ้มออกมา

พนักงานขายสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ เขายื่นบัตรธนาคารกลับมาให้และกล่าวว่า “คุณลูกค้าคะ บัตรของคุณค่ะ”

“สองชิ้นตรงนั้นและอีกหนึ่งชุดตรงนั้น… ห่อมันตามขนาดของผมให้หน่อยครับ” หลินฝานชี้ไปที่เสื้อผ้าเกือบสิบชิ้นอย่างสบายๆ

พนักงานขายสาวเข้าใจว่าเธอได้พบกับโคตรมหาเศรษฐีเข้าให้แล้ว

ดังนั้นเธอจึงรีบห่อเสื้อผ้าทั้งหมดให้

“ทั้งหมด 232,100 หยวนค่ะ ฉันสามารถแจ้งผู้จัดการให้ตัดเศษ 2,100 หยวนออกไปได้นะคะ โปรดรอสักครู่” พนักงานขายสาวกล่าว

หลินฝานตอบ “ถือว่าเป็นทิปละกันครับ”

สำหรับหลินฝาน เงินก็เป็นแค่ตัวเลข

พนักงานขายคนนี้มีทัศนคติที่ดี แม้ว่าเสื้อผ้าที่เขาเลือกจะถูกไปหน่อย แต่พวกมันก็ใส่สบายจริงๆ

ดังนั้นการให้รางวัลเล็กน้อยแก่เธอจึงไม่นับว่าเป็นอะไรเลย

พนักงานขายตอบอย่างมีความสุขว่า “ขอบคุณมากค่ะคุณลูกค้า”