178 สงครามมนุษย์ ปีศาจ 1

178 สงครามมนุษย์ ปีศาจ 1

-ปราสาทไฮแลนด์ ห้องประชุมใหญ่

“นี่มันหมายความว่ายังไง?! ทำไมกองทัพลอร์ดปีศาจโจมตีเราก่อน?!”

เจ้าชายไฮแลนด์ได้กระทืบพื้นด้วยน้ำเสียงโกรธ

นั่นเป็น…วิธีฆ่าความวิตกกังวลของเขาเหรอ?

ทุกคนที่นี่มีสีหน้าคล้ายๆกัน

ทุกคนแข็งจากความเครียด

ได้รับการสังเกตการรุกของกองทัพลอร์ดปีศาจ ฮีโร่ ออราเคิล ราชวงศ์ และขุนนางจากประเทศมารวมกันอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เราให้ฟูเรีย-ซังตกอยู่ในปัญหาอีกไม่ได้ ดังนั้นเราให้เธออยู่ที่โรงแรม

ซา-ซังและลูซี่อยู่กับเธอ ดังนั้นพวกเธอควรจะปลอดภัย

ความกังวลคงเป็นจากการกระทำของออราเคิลเอสเธอร์ แต่มันดูเหมือนว่าเธอไม่ได้สนใจผม

“เอสเธอร์-ซัง ให้ชั้นยืนยัน” (โนเอล)

“ค่ะ โนเอล-ซามะ มีอะไร?” (เอสเธอร์)

เสียงประหม่าของโนเอลสะท้อน

“เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่{ยังไม่ฟื้นคืนชีพ} ถูกต้องมั้ย?” (โนเอล)

“ไม่ต้องสงสัยเรื่องนั้นเลย ยังมีเวลาก่อนการฟื้นคืนชีพของเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ การเดินหน้าครั้งนี้ต้องมาจากความใจร้อนของพวกเขา” (เอสเธอร์)

เสียงของออราเคิลเอสเธอร์สงบเหมือนเคย

“...ชั้นไม่เข้าใจ ทำไมพวกเขาใจร้อนล่ะ?”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะที่ไม่อยู่กับการประชุมก่อนหน้าได้ทำสีหน้าไม่พึงพอใจ

“ใครจะรู้ล่ะ ไม่มีทางรู้ว่าพวกปีศาจชั้นต่ำคิดอะไรอยู่ แต่นี่คือโอกาส กองทัพลอร์ดปีศาจครั้งนี้กระจายกองกำลังกัน เพราะทั้งหมดราชามังกรแอสทารอธไม่ได้เข้าร่วมด้วย” (เอสเธอร)

ออราเคิลเอสเธอทำสีหน้าสงบ

ดั่งจะพูดว่าการเข้ามาของกองทัพลอร์ดปีศาจไม่ใช่เรื่องใหญ่

“ราชามังกร หือห์…มันจริงที่ว่ามันดีที่เค้าไม่อยู่ ถ้าพวกเค้าเอาจริง ประเทศถูกทำลายได้ในคืนเดียว”

การพึมพำของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ซามะทำให้บรรยากาศในห้องประชุมหนักขึ้น

“ลอร์ดปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดแอสทารอธที่พูดว่าแม้แต่อาเบล-ซามะก็ไม่อาจจะปราบได้เหรอ…?” (ทาริสก้า)

นายพลทาริสก้าพูดด้วยน้ำเสียงที่ซีเรียส

“มีบางคนที่พูดว่าแอสทารอธได้เก่งเท่าลอร์ดปีศาจผู้ยิ่งใหญ่…ชั้นคงพูดได้ว่ามันเป็นเรื่องราวเกินจริงนะ”

คนที่พูดนั่นด้วยน้ำเสียงล้อเล่นคือหนึ่งในขุนนางศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้า

“ยังไงซะ คนนั้นจะไม่เข้าร่วมกองทัพลอร์ดปีศาจครั้งนี้ ที่สำคัญกว่านั้น ไม่มีแผนดีๆกับราชาสัตว์และราชามอนสเตอร์ทะเลเหรอ?!”

ขุนนางศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าอีกคนบ่นกับผู้คนรอบๆด้วยเสียงที่แตก

“ชั้นจะคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น” (เอสเธอร์)

คนที่พูดขึ้นมาคือออราเคิลเอสเธอร์

…ไม่ใช่คนของไฮแลนด์จะสั่งการเหรอ?

“เอสเธอร์-โดโนะที่ไม่สามารถจะเดาอนาคตของกองทัพลอร์ดปีศาจครั้งนี้เนี่ยนะ?”

เจ้าชายคนแรกของไฮแลนด์ยั่วยูเอสเธอร์ด้วยนะเสียงที่ฟังดูแย่

“เจ้าชายไกอัส {หนูเห็นนี่เกิดขึ้น} หนูเพียงแต่ลดจำนวนคนที่หนูบอกเรื่องนี้ให้อยู่น้อยที่สุด เพื่อลความวุ่นวายที่ไม่จำเป็น หนูได้บอกราชาไฮแลนด์ โป้ป ปราชผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ เจ้าเหญิงโนเอล และนายพลของอัศวินแห่งแสง” (เอสเธอร์)

เฮฮฮ๋…นั่นทำไมเธอถึงใจเย็นมาก

“จึ งั้นชั้นก็ไม่มีค่าพอที่จะบอกเหรอ?”

เจ้าชายพ่นคำออกมาด้วยความขมขื่น และจึ้ปากของเขา

ออราเคิลเอสเธอร์ตอบด้วยรอยยิ้ม

ช่างกล้า

“ชั้นเดาการเดินหน้าของกองทัพลอร์ดปีศาจได้ มากกว่านั้น เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้อยู่กับพวกเค้า แน่นอนว่า เพราะมันยังไม่ฟื้นคืนชีพ นั่นทำไมเราควรจะเห็นนี่เป็นโอกาสแทน โอกาสที่จะเอาชนะส่วนหนึ่งของลอร์ดปีศาจ ชั้นได้เข้าใจการเคลื่อนไหวของกองทัพลอร์ดปีศาจด้วยเวทมนตร์โชคชะตาของชั้น: ตาทิพย์ ด้วยการมีนั่นนำทาง ชั้นอยากให้นายพลยูเวอินของอันวินแห่งแสง และ นายพลทาริสก้าของประเทศแห่งไฟ เขียนแผนการ” (เอสเธอร์)

คนในห้องประชุมได้ ‘โอออ้’ กับคำพูดของเอสเธอร์

มันจริงที่ว่าแผนที่สร้างด้วยการสนับสนุนจากตาทิพย์นั้นพึ่งพาได้อย่างแน่นอน

“งั้นตอนนี้ ชั้นอยากให้นายพลยูเวอินเป็นคนที่บอกแผนนั้น แต่อย่างแรก…” (เอสเธอร์)

ออราเคิลเอสเธอร์มองเจ้าหญิงโนเอล

“โนเอล-ซามะ ชั้นจะเสนอเรื่องนี้ ได้โปรดทำการทดสอบเป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้เลย ถ้ามันเป็นตัวของท่านปัจจุบัน ชั้นมั่นใจว่าท่านจะเป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ได้” (เอสเธอร์)

“แต่…ชั้นไปจากเมืองหลวงไม่ได้ในสถานการณ์แบบนี้…แล้วก็ชั้นทำการทดสอบเมื่อครึ่งปีก่อน แต่ชั้นไม่สามารถที่จะได้คำทำนายของเทพธิดาแห่งแสง” (โนเอล)

การแถลงกระทันหันของออราเคิลเอสเตอร์มีคำที่ผมไม่คุ้นเคย

“โซเฟีย ‘การทดสอบเป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์’ ที่พวกเธอพูดถึงคืออะไร?” (มาโกโตะ)

ผมกระซิบคำถามนี่กับเจ้าหญิงโนเอลที่อยู่ข้างผม

“นายรู้เกี่ยวกับหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะ ที่เป็นสหายของผู้กอบกู้อาเบลเมื่อ 1,000 ปีก่อน ใช่มั้ย? แอนนา-ซามะ ผู้ที่ดั้งเดิมแล้วเป็นออราเคิลแห่งแสง ได้ผ่านการทดสอบของเทพธิดาแห่งแสงและกลายเป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ และช่วยผู้กอบกู้อาเบล เจ้าหญิงโนเอลได้ทำการทดสอบนั้นหลายครั้ง แต่…” (โซเฟีย)

“งั้นเธอก็ยังทำมันไม่เสร็จ” (มาโกโตตะ)

เจ้าหญิงโซเฟียพยักหน้าเบาๆ

เจ้าหญิงโนเอลนั่นจะสืบทอดบัลลังก์ของไฮแลนด์ต่อ และก็เป็นศูนย์กลางของโบสถ์เทพธิดาด้วย

เธอน่าจะมีจำนวนของงานเท่ากันกับเจ้าหญิงโซเฟีย หรือแม้แต่มากกว่านั้น แต่ เธอแม้แต่ถูกทำให้รับการทดสอบนั้นอย่างต่อเนื่องเหรอ…?

“ออราเคิลคนอื่นทำมันได้มั้ย?” (มาโกโตะ)

แทนที่จะเป็นเจ้าหญิงโนเอลที่ยุ่ง พวกเขาให้เอสเธอร์ทำมันไม่ได้เหรอ?

“หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์-ซามะ ต้องอยู่ด้วยกันกับฮีโร่แห่งแสงนะ รู้มั้ย?” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียส่ายหัวของเธอไปข้างๆ

(อาา…งันมันก็ไม่โอเค) (มาโกโตะ)

คู่ของฮีโร่แห่งแสง ซากุไร-คุง ได้ถูกตัดสินให้อยู่ด้วยกันกับเจ้าหญิงโนเอล

ระหว่างที่เราสนทนาอย่างนั้นอยู่ มันได้ไปหัวเรื่องต่อไป

มันดูเหมือนว่าหัวเรื่องเกี่ยกับการทดสอบหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ได้ถูกเลื่อน

“งั้นตอนนี้ เราจะบอกพวกท่านเกี่ยวกับองค์ประกอบของกองทัพพันฒมิตร ที่จะเผชิญหน้ากับกองทัพลอร์ดปีศาจ” (ยูเวอิน)

เสียงต่ำที่เดินทางได้ดี สะท้อนในห้องประชุม

เจ้าของคือเสียงของนายพลของกองทัพไฮแลนด์ ยูเวอิน แบลดนอช

ก่อนอื่น ฮีโร่แห่งแสงซากุไร-ซามะและปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะจะมุ่งหน้าไปที่ชายฝั่งเบค ที่ทางเหนือของประเทศการค้าคาเมลอน ราชาสัตว์และกองกำลังหลักของศัตรูจะอยู่ที่นั่น” (ยูเวอิน)

นายพลยูเวอินอ่านองค์ประกอบ

ข้อมูลที่สำคัญเริ่มบินออกมาอย่างกระทันหัน

ผมคิดว่าผมควรจะฟังสิ่งนี้ให้ถูกต้อง แต่บางคนสะกิดใหล่ผมจากด้านข้าง

“แผนจะถูกบอกกับเหล่าคนของไฮแลนด์ก่อน เกรทคีธต่อไป และโรเซสน่าจะเป็นท้ายสุด” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียกระซิบใส่หูผม

ดูเหมือนโรเซสถูกปฏิบัติเหมือนตัวประกอบ เพราะพวกเขามีอำนาจทางทหารต่ำที่สุด

ดังนั้นชื่อผมจะถูกเรียกคนสุดท้าย หือห์

“เดี๋ยว เดี๋ยว! ทำไมมีความจำเป็นให้ฮีโร่แห่งแสง-โดโนะออกมาก่อนล่ะ?! ไม่ใช่ว่ามันจะดีกว่าที่ให้ฮีโร่-โดโนะอยู่ในเมืองหลวงเหรอ และให้หน่วยด้านหน้าทำให้พลังของลอร์ดปีศาจอ่อนแอก่อน?!”

คนที่ทำเสียงอีกครั้งคือเจ้าชายคนแรกของไฮแลนด์

มันเป็นการกระทำที่หยุดการประชุม แต่…

(ไม่ใช่ว่ามันเป็นความคิดเห็นที่ค่อนข้างดีเหรอ?) (มาโกโตะ)

ผมเห็นด้วยกับความเห็นของเจ้าชาย

ไม่ใช่ว่ามันอันตรายที่จะใช้ไพ่ตาย ฮีโร่แห่งแสงกระทันหันเหรอ?

“นี่มันเป็นเพราะศัตรูก็คิดอย่างเดียวกัน เจ้าชายไกอัส พวกเขาจะคาดไม่ถึงว่าผู้กอบกู้เกิดใหม่ ฮีโร่แห่งแสงซากุไร-ซามะ จะเป็นคนแรกในสนามรบ แล้วก็ ลอร์ดปีศาจซากันนั้นปรกติแล้วอยู่ลึกเข้าไปในทวีปปีศาจจะออกมาอย่างโจ่งแจ้ง เราปล่อยให้โอกาสนี่ผ่านไปไม่ได้ ใช่มั้ย?” (เอสเธอร์)

คนที่ตอบคือออราเคิลเอสเธอร์

“...แต่ไม่มีประกันว่าลอร์ดปีศาจจะอยู่ที่นั่น”

“มันจะอยู่อย่างแน่นอน ชั้นเห็นมันได้ชัดเจนจากตาทิพย์ของชั้น” (เอสเธอร์)

“แต่ฮีโร่แห่งแสง-โดโนะไม่จำเป็นต้องเป็นคนแรก…”

“นักรบธรรมดาจะแค่ไปเพิ่มความเร็วของศัตรู แล้วก็ ถ้าลอร์ดปีศาจได้รับบาดเจ็บ พวกเขาจะปิดตัวอยู่ในทวีปปีศาจทันที จากตาทิพย์ของชั้น โอกาสของเราคือตอนนี้” (เอสเธอร์)

“...”

เจ้าชายได้พ่ายแพ้ในการถกประเด็น

เมื่อคุณนำไพ่ตาทิพย์ขึ้นมา มันไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามถกประเด็นกับมัน

“ไม่มีอะไรอีกแล้ว ถ้างั้น? โอเค ต่อไป…” (ยูเวอิน)

อีกครั้งที่นายพลยูเวอินบอกเกี่ยวกับองค์ประกอบของกองทัพ

หลังจากซักพัก เสียงได้ดังจากผู้ชม

“มีคำถาม นายพล เราเข้าใจตอนนี้แล้วว่ากองทัพราชาสัตว์ซากันมาที่คาเมลอน ดังนั้น ใครจะจัดการกับราชามอนสเตอร์ทะเล ฟอร์เนียส?”

คนที่พูดคือฮีโร่สายฟ้า เกราลท์วาเลนไทน์

(มันต่างจากน้ำเสียงอันธพาลปรกติของเค้าอย่างสิ้นเชิงเลย!) (มาโกโตะ)

เขาควรจะเป็นแบบนี้ให้บ่อยกว่านี้

“ปล่อยให้ที่ที่ราชาทะเลฟอร์เนียสจะไปมาให้ชั้น ถ้ามันเป็นลอร์ดปีศาจธาตุน้ำ ดาบสายฟ้าจะได้พล ชั้นจะสับมันอย่างดี!” (เกราลท์)

อา เขากลับไปเป็นเกรา-ซังเหมือนเดิม

“เฮ้ย เด็กน้อย นายลืมไปแล้วเหรอว่านายแพ้ผู้ใช้สปิริต-คุง? นายถูกเอาชนะด้วยเวทมนตร์น้ำ”

“หุบปากน่า ชั้นได้โตขึ้นตั้งแต่ตอนนั้น ชั้นจะไม่แพ้อีกแล้ว อีแก่! กุฮ่า!” (เกราลท์)

คนที่เรียกเกรา-ซังว่า ‘เด็กน้อย’ คือปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

และเกรา-ซังถูกเตะโดยปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

เรื่องนั้นอย่างเดียวมันเหมือนเล่นตลก

แล้วก็ เพราะปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูดว่าผู้ใช้สปิริต-คุง การจ้องมารวมที่ผมเล็กน้อย

“เกราลท์-ซามะ ราชามอนสเตอร์ทะเลฟอร์เนียสไม่สามารถเอาชนะได้ในสงครามครั้งนี้” (เอสเธอร์)

คนที่เข้ามาเล่นตลกด้วย -อีกครั้ง- ออราเคิลเอสเธอร์

“หือห์? ทำไม่ล่ะ?!” (เกราลท์)

เกรา-ซังหอน

ไม่ใช่ควรจะลุกขึ้นยืนก่อนเหรอ?

นายยังอยู่บนพื้นจากการเตะนั้นนะ รู้มั้ย?

“ฟอร์เนียสจะไม่บุกทวีปตะวันตกอย่างจริงจัง ลูกน้องของฟอร์เนียสจะโจมตีที่ตั้งถิ่นฐานรอบๆชายฟัง แต่จะออกไปในทะเลหลังจากนั้น ชั้นไม่เห็นมันจะขึ้นมาและรุกรานเข้ามาลึก” (เอสเธอร์)

“พูดอีกอย่างคือ มันคือการเบี่ยงความสนใจ” (ยูเวอิน)

นายพลยูเวอินพูดต่อจากเอสเธอร์

“เป้าหมายของพวกเขาน่าจะเลี่ยงพัฒมิตรของประเทศทั้งหมดจากการทำอะไรเป็นหนึ่งเดียวกัน จากตาทิพย์ของเอสเธอร์-ซามะ มีแค่มอนสเตอร์ภายใต้การบัญชาการของฟอร์เนียสจะโผล่ออกมาในที่ตั้งถิ่นฐานที่ชายฝั่งของทวีปจำนวนหนึ่ง” (ยูเวอิน)

“เราจะให้เกราลท์-ซามะไปที่ที่โอกาสที่ฟอร์เนียสจะปรากฏตัวสูงสุด นั่นจะโอเคกับท่านมั้ย?” (เอสเธอร์)

“...เข้าใจแล้ว” (เกราลท์)

เกรา-ซังพยักหน้าไม่พึงพอใจกับคำพูดของเอสเธอร์

การบอกองค์ประกอบของกองทำดำเนินต่อไป

“ฮีโร่น้ำแข็ง เจาชายเลนเนิร์ด จะไปด้วยกันกับกองทัพของประเทศแห่งไม้…” (ยูเวอิน)

โอ้ เจ้าชายเลนเนิร์ด จะไปด้วยกันกับประเทศแห่งไม้

ด้วยการมีแม็กซิมิเลี่ยน-ซังอยู่ที่นั่น ไม่จำเป็นต้องกังวล

“นั่นทั้งหมด…มีคำถามอะไรมั้ย?” (ยูเวอิน)

นายพลยูเวอินพับกระดาษที่เขาอ่านอยู่

เอ๋?

“ด-ได้โปรดรอเดี๋ยว! มีฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำอีกคนนะ!” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียส่งเสียงในความรีบ

“ช่างโง่เขลา เราคงจะมอบหน้าที่ให้สาวกของเทพมารหรอกนะ ไม่มีอะไรจะรู้ว่าหลังเราจะถูกแทงตอนไหน”

คนที่จ้องมาทางนี้คือโป้ป

“...แต่ในความคิดเห็นของผม นนี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาเก็บออมกองกำลังของเรานะ” (ยูเวอิน)

นายพลยู่เวอินแสดงการสนับสนุนฝั่งผมเล็กน้อย

“นายพล-โดโนะ นายบอกความคิดเห็นของนายกับโป้ปเหรอ?!”

“...ผมพูดเกินไปตรงนี้” (ยูเวอิน)

เขาถอย

โป้ปเป็นผู้มีอิทธิพลมากที่สุดอันดับสองของประเทศแห่งแสง

มันช่วยไม่ได้

คนที่สูงกว่าเขาก็คือ…

“โซเฟีย ราชาไฮแลนด์ไม่อยู่เหรอ?” (มาโกโตะ)

ผมถามสิ่งที่กวนใจผมมาซักพักแล้ว

คนที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประเทศแห่งแสง ราชาไฮแลนด์ ไม่ค่อยแสดงตัวบ่อย

“ราชาไฮแลนด์…รู้สึกไม่ค่อยดีน่ะ เค้าน่าจะไม่ปรากฏตัว…” (โซเฟีย)

บางที่มันมีสถานการณ์บางอย่างข้างหลังมัน

ดูเหมือนเราจะพึ่งพาเขาไม่ได้

ถ้าเป็นแบบนี้ มันดูไม่เหมือนว่าผมจะมีอะไรให้ทำในสงครามนี้

(...คิดเกี่ยวกับมันแล้ว ไม่ใช่ว่านี่โชคดีเหรอ?) (มาโกโตะ)

ผมเลี่ยงไปสนามรบที่อันตรายได้

“ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ เค้าเป็นฮีโร่ของโรเซสด้วย มันเปล่าประโยชน์ที่จะเก็บศักยภาพทางสงครามไว้ มาให้เค้าป้องกันบริเวณชนบทสุ่มๆเถอะ ยังไงมันก็จะมีมอนสเตอร์มากมาย ในตำแห่งของการเบี่ยงความสนใจ เขาจะมีประโยชน์ที่จะกำจัดพวกลูกกระจ๊อกได้” (เอสเธอร์)

ออราเคิลเอสเธอร์ออกความเห็นกับโป้ป

ไม่ ไม่ ไม่มีทางที่ออราเคิลของต่างประเทศจะถูกได้ยิน…

“...ช่วยไม่ได้”

เฮ้ย เฮ้ย โป้ป-ซามะฟังจริงๆ

ดูเหมือนในท้ายที่สุดผมจะถูกส่งไปที่สนามรบ

“งั้น ที่ที่โรเซสฮีโร่-โดโนะจะไปคือ…”

ชื่อของที่ที่ผมถูกบอกเป็นชื่อที่ผมไม่เคยได้ยินก่อนหน้านี้

ยังไงซะ เพราะทั้งหมดเห็นว่ามันเป็นที่ชนบท

ผมควรจะถามเจ้าหญิงโซเฟียและลูซี่เกี่ยวกับมันภายหลัง

ในแบบนี้ การประชุมที่ยาวนานจบลง

◇◇

เจ้าหญิงโซเฟียและเจ้าหญิงโนเอลดูเหมือนจะมีบางอย่างให้คุยกัน ดังนั้นพวกเธอยังอยู่ในปราสาทไฮแลนด์

ผมกลับมาที่โรงแรมและคุยกับสหายเรื่องแผนจากตอนนี้ไป

“คอร์เน็ต? เราจะไปที่นั่นเหรอ?! เข้าใจแล้ว!” (อายะ)

ซา-ซังเป็นคนแรกที่ตอบด้วยพลังงานที่ดี

ดูเหมือนมันสงบสุข และเธอไม่มีอะไรจะทำในเวลาที่เธออยู่ที่โรงแรม

“คอร์เน็ต นายพูด…” (ลูซี่)

มันดูเหมือนบางอย่างกวนใจลูซี่ เธอเอียงหัวของเธอและมองฟูเรีย-ซัง

ฟูเรีย-ซังกอดอกของเธอและทำสีหน้าไม่พอใจตั้งแต่ที่ได้ยินผมพูด

“เจ้าหญิง? มีอะไรเหรอ?” (มาโกโตะ)

ไม่มีการตอบจากฟูเรีย-ซัง

“มาโกโตะ คอร์เน็ตเป็นชือของที่ที่เมื่อ…1,000 ปีก่อน ในประเทศแห่งความมืดลาโฟรเอจ ชื่อคอร์เน็ตซึ่งเป็นมหานครที่เจริญรุ่งเรืองมากที่สุด แต่ที่นั่นตอนนี้…” (ลูซี่)

ลูซี่เป็นคนที่ตอบมาแทน

แต่เธอพูดมันถึงจุดจบไม่ได้ และตัดมันอย่างคลุมเครือ

“ใช่ มันอย่างที่นักเวทย์-ซังพูด คอร์เน็ตไม่ใช่เมือง; มันเป็นซากปรักหักพังที่ไม่มีอะไรนอกจากเศษสิ่งต่างๆ” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังพูดมาอย่างหนัก

“มหานคนที่ล่มสลายคอร์เน็ต...คือที่ที่ชั้นโตมา” (ฟูเรีย)

เป้าหมายเดือน 4/66

ค่าเน็ต 150/200

กาแฟ 0/300

ค่าไฟ 20/1000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord