บทที่ 305 - ไม่ต้องรอ บทที่ 306 - นี่คือพาหนะของข้า
6/8 บทที่ 305 - ไม่ต้องรอ “อาวุธชิ้นนี้สุดยอดมาก เจ้าเป็นคนประดิษฐ์มันขึ้นมาเองจริงๆ หรือ?” ดวงตาของฮั่วเฟิงเออร์กะพริบไหว มองหยางซือเล่ยด้วยความประหลาดใจ ในน้ำเสียงเจือแววคำถาม “ ใช่ เมื่อครู่เจ้าไม่ได้เห็นมันด้วยตาตัวเองแล้วหรอกหรือ?” หยางซือเล่ยผุดรอยยิ้มเล็กน้อย พยักหน้าอย่างสงบ แม้ว่าอาวุธปืนล้...
