บทที่ 19 : ไห่หลานการค้า
บทที่ 19 : ไห่หลานการค้า
เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่เจียนเฟิง ลู่หยานก็ขมวดคิ้ว “คุณหมายความว่ายังไง?”
หลี่เจียนเฟิงมองตรงไปที่ลู่หยานและพูดว่า “ฉันพูดแบบนี้ก็เพื่อประโยชน์ของตัวเธอเองด้วย กลุ่มซิงก้านั้นใหญ่โตและซับซ้อน มันไม่มีประโยชน์ที่จะไปต่อสู้กับพวกมัน”
“ฉันเห็นวิดีโอการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของเธอแล้ว ผลงานของเธอดีมาก และความสำเร็จในอนาคตของเธอนั้นก็ไร้ขีดจำกัด ฉะนั้นแล้วโปรดอย่าทำลายอนาคตของตัวเธอเองเพียงเพราะซิงก้า”
ลู่หยานเลิกคิ้วขึ้น “ผู้อำนวยการหลี่ คุณหมายความว่าซิงก้าจะยังคงต้องการโจมตีฉันต่อไปหลังจากทำร้ายพี่สาวของฉันไปแล้วอย่างงั้นหรอ?”
ก่อนที่หลี่เจียนเฟิงจะทันได้พูดจบ จางเฟิงหยูก็พูดขึ้นอย่างโกรธเคืองว่า “ซิงก้าคิดจะเล่นกับไฟหรอ? ลู่หยานจะต้องติดอันดับหนึ่งในสามของมณฑลอย่างแน่นอนในครั้งนี้ ฉะนั้นแล้วถ้าพวกมันกล้าโจมตีลู่หยาน ฉันก็จะเล่นพวกมันให้ถึงตายแน่!”
หลี่เจียนเฟิงมองไปที่จางเฟิงหยูและพูดว่า “เฒ่าจาง นายก็ควรรู้ว่า ซิงก้านั้นทรงพลังเพียงใด ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราก็ยังต้องการหลักฐานในการทำสิ่งต่างๆ”
“หากซิงก้าส่งคนนอกมาจัดการกับลู่หยาน แม้ว่าพวกมันจะถูกค้นพบ แต่มันก็จะไม่เกี่ยวข้องกับซิงก้า”
จากนั้นหลี่เจียนเฟิงก็มองไปที่ลู่หยานและพูดว่า “ฉันรู้ว่าเธอโกรธมาก แต่เราก็ทำกันได้แค่นี้”
“เธอจะประสบความสำเร็จอย่างมากในอนาคต มันไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการแก้แค้นของสุภาพบุรุษ เธอจะสามารถแก้แค้นซิงก้าได้แน่เมื่อเธอโตขึ้น แต่ในตอนนี้เท่านั้น ที่เธอจะต้องปกป้องชีวิตของตัวเธอเองเอาไว้ก่อน”
จางเฟิงหยูตกตะลึงและรู้ว่าหลี่เจียนเฟิงกำลังพูดความจริง
ตอนนี้ผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัยยังไม่ออกและยังไม่ทราบถึงอันดับของลู่หยาน ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงยังไม่มีกำลังพอที่จะไปต่อต้านซิงก้า
บางทีนี่อาจจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับลู่หยานแล้วในตอนนี้
เดิมทีหลี่เจียนเฟิงก็คิดว่าลู่หยานจะโกรธ ท้ายที่สุดแล้ว คนหนุ่มสาวก็มักจะมีความเลือดร้อน
อย่างไรก็ตาม ลู่หยานก็ทำให้หลี่เจียนเฟิงประหลาดใจ ลู่หยานมองเขาอย่างใจเย็นและพูดว่า “ผู้อำนวยการหลี่ แล้วคุณจะจัดการเรื่องนี้ยังไง?”
หลี่เจียนเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เราจะจับตัวหูเว่ยและบังคับให้เขาชดเชยค่ารักษาพยาบาล แต่เรื่องนี้ก็จะยังไม่เกี่ยวข้องกับซิงก้า”
ลู่หยานเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้า “ฉันเข้าใจแล้ว ถ้าผู้อำนวยการหลี่ไม่มีอะไรแล้ว งั้นฉันก็ขออยู่ตัวคนเดียวสักครู่หนึ่ง”
หลี่เจียนเฟิงมองไปที่ลู่หยานและถอนหายใจ จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นและเดินจากไป
จางเฟิงหยูเองก็รีบเดินตามไปด้วยเช่นกัน
ทันทีที่เขามาถึงข้างนอก จางเฟิงหยูก็พูดอย่างโกรธเคืองกับหลี่เจียนเฟิงว่า “เราจะปล่อยให้เรื่องมันจบลงแบบนี้ได้ยังไง? หูเว่ยเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของซิงก้า สิ่งนี้จะต้องได้รับคำสั่งมาจากคนในของซิงก้าที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้แน่ นายจะไม่ตรวจสอบมันจริงๆ หรอ?”
หลี่เจียนเฟิงพูดอย่างหมดหนทาง “ก็มันช่วยไม่ได้ ความมั่นคงของเมืองหลินอันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด จะเกิดอะไรขึ้นถ้าซิงก้าก่อจลาจลขึ้นเพราะเหตุนี้? การจับตัวฆาตกรโดยตรงและบังคับให้เขาชดใช้ในสิ่งที่ทำนั้นเป็นขีดจำกัดในความสามารถของฉันแล้ว”
จางเฟิงหยูเปิดปากของเขา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เขารู้ดีว่าความมั่นคงเป็นเพียงข้ออ้าง เหตุผลพื้นฐานที่สุดคือมันไม่คุ้มที่จะไปสร้างความขัดแย้งกับซิงก้าเพียงเพื่อเด็กเพียงคนเดียว
...
ในวอร์ด ลู่หยานนั่งเงียบๆ อยู่ข้างๆ เตียงของลั่วหลิวลี่และมองดูเธออย่างครุ่นคิด
“ฮืม~”
ลั่วหลิวลี่ขมวดคิ้วและค่อยๆ ลืมตาขึ้น ทันทีที่เธอตื่นขึ้นมา ออร่าดาบก็แผ่ซ่านไปทั่วร่างของเธอ มันทำให้ลั่วหลิวลี่รู้สึกเจ็บปวดไปทั่วทุกที่
“หยานน้อย?” ลั่วหลิวลี่มองไปที่ลู่หยานและกล่าวเสียงแผ่ว
ลู่หยานกลับมาได้สติและรีบถามลั่วหลิวลี่ว่า “พี่สาว พี่รู้สึกยังไงบ้าง?”
ลั่วหลิวลี่เลิกคิ้วและยิ้มให้ลู่หยาน “ฉันสบายดี หยานน้อย นายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉันแล้ว”
“ยังไงก็เถอะ การสอบเข้ามหาวิทยาลัยของนายเป็นยังไงบ้าง?”
ลู่หยานมองไปที่ลั่วหลิวลี่และหัวใจของเขาก็เจ็บปวด
“พี่หลิวลี่ ทำไมพี่ไม่สนใจสถานการณ์ของตัวเองก่อนล่ะ”
รอยยิ้มบนใบหน้าของลั่วหลิวลี่แข็งทื่อ จากนั้นเธอก็มองไปที่ลู่หยานและพูดว่า “หยานน้อย นายก็น่าจะรู้แล้วว่ามันมีคนโจมตีฉัน อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร นายก็จงอย่าไปแก้แค้นเขานะ”
ลั่วหลิวลี่รู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ได้อ่อนแอเลย
นอกจากนี้ เธอและลู่หยานก็เพิ่งจะปฏิเสธคำเชิญของซิงก้าไป ดังนั้นลั่วหลิวลี่จึงแน่ใจได้ทันทีว่านี่เป็นฝีมือของซิงก้า
ลู่หยานเพิ่งจะปลุกอาชีพสายต่อสู้ขึ้นได้ และลั่วหลิวลี่ก็ไม่ต้องการให้ลู่หยานไปยั่วยุยักษ์ใหญ่อย่างซิงก้าเข้า
เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของลั่วหลิวลี่แล้ว ลู่หยานก็กระซิบว่า “พี่หลิวลี่ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ผลีผลาม สำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะจะจัดการเรื่องนี้เอง”
“ดีแล้ว แต่นายยังไม่ได้บอกฉันเลยว่านายทำได้ดีแค่ไหนในการสอบเข้ามหาวิทยาลัยในครั้งนี้”
ลู่หยานฝืนยิ้มและพูดว่า “ก็ไม่เลวเลย ถ้าผลการสอบเข้ามหาลัยออกเมื่อไหร่แล้วผมจะเอามาให้ดูนะ ผมแค่หวังว่าพี่หลิวลี่จะไม่ตกใจกับผลลัพธ์มากจนเกินไป”
เมื่อได้ยินลู่หยานพูดแบบนี้ ลั่วหลิวลี่ก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่านายจะทำได้ดีสินะ หยานน้อย ฉันจะตั้งหน้าตั้งตารอดูผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของนายนะ”
ลู่หยานพูดคุยกับลั่วหลิวลี่อีกครู่หนึ่งก่อนที่ผู้อำนวยการฮวงจะเข้ามาและฉีดยาบำรุงโลหิตให้กับลั่วหลิวลี่ จากนั้นลู่หยานก็ออกมาจากวอร์ด
ลั่วหลิวลี่จำเป็นต้องพักผ่อนในตอนนี้ นอกจากนี้ ลู่หยานก็ยังมีบางอย่างที่ต้องทำ
หลังจากออกมาจากโรงพยาบาล ลู่หยานก็นั่งแท็กซี่ไปที่ไห่หลานการต้าในเมืองหลินอันโดยตรง
ไห่หลานการค้าเป็นร้านค้าในเครือของประเทศที่จะขายสิ่งของต่างๆ
พวกเขาขายอุปกรณ์ หนังสือสกิล ไอเทมพิเศษและแม้แต่พวกต่างเผ่าพันธุ์
เมื่อประตูมิติเปิดออก มันก็ไม่เพียงแต่จะนำสัตว์ปีศาจเข้ามาเท่านั้น แต่มันยังรวมถึงเผ่าพันธุ์อื่นๆ อย่างเช่นเอลฟ์ด้วย
สงครามมักเกิดขึ้นระหว่างมนุษย์กับพวกต่างเผ่าพันธุ์ ด้วยเหตุนี้เองมันจึงเป็นเรื่องปกติที่บางเผ่าพันธุ์จะถูกจับและขาย
ตัวอย่างเช่น มันมีแม้กระทั่งทีมค้ามนุษย์พิเศษที่จับและขายผู้หญิงสวยๆ อย่างเอลฟ์
หลังจากมาถึงไห่หลานการค้าแล้ว ลู่หยานก็เดินเข้าไปพร้อมกับการ์ดคริสตัลมูลค่า 3 ล้านเหรียญพลังงานโดยตรง
“ยินดีต้อนรับนายท่านสู่ไห่หลานการค้า ชื่อของฉันคือเสี่ยวฉี ไม่ทราบว่านายท่านต้องการจะซื้ออะไรเป็นพิเศษเอ่ย?”
ทันทีที่เขาเดินเข้ามา หญิงสาวสวยในเครื่องแบบก็เดินเข้ามาต้อนรับเขาและยิ้มให้กับลู่หยาน
ลู่หยานมองตรงที่เธอและพูดตรงๆ ว่า “ที่นี่พวกคุณขายข้อมูลด้วยใช่ไหม?”
พนักงานอึ้งไปครู่หนึ่ง มันมีคนเข้ามาซื้อข้อมูลน้อยมาก
อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังคงเป็นมืออาชีพมาก เธอยิ้มและพูดว่า “แน่นอน นายท่านโปรดตามฉันมา ฉันจะพาคุณไปที่จุดซื้อขายข้อมูล”
ลู่หยานพยักหน้าและเดินตามพนักงานเข้าไป
อาคารของไห่หลานการค้ามีขนาดใหญ่มาก มันมีสิ่งของต่างๆ ถูกจัดแสดงอยู่ภายใน ระหว่างทาง ลู่หยานก็เห็นอุปกรณ์ระดับแพลทินัมหลายชิ้น
สิ่งของเหล่านี้ล้วนถูกต่อสู้เพื่อแย่งชิงกันอย่างบ้าคลั่งข้างนอกนั่น แต่กระนั้น มันก็กลับถูกโยนเข้าไปในตู้จัดแสดงของไห่หลานการค้าราวกับเป็นสินค้าธรรมดา
แน่นอนว่าราคาของพวกมันก็น่าตกใจมากเช่นกัน
หลังจากเข้าไปแล้ว พนักงานก็พาลู่หยานเข้าไปในห้องที่ตกแต่งสวยงาม
หลังจากเปิดประตูเข้าไปแล้ว ลู่หยานก็เห็นชายชราคนหนึ่งกำลังนั่งอ่านเอกสารในมือของเขาอยู่
“คุณลุงหลี่ สุภาพบุรุษคนนี้ต้องการจะซื้อข้อมูล ดังนั้นฉันเลยพาเขามาที่นี่ โปรดดูแลเขาด้วย” พนักงานสาวพูดกับชายชราที่อยู่ข้างในด้วยท่าทางที่เคารพ
ชายชราโบกมือและสั่งให้พนักงานสาวเดินออกไป จากนั้นเขาก็มองไปที่ลู่หยานและยิ้ม “ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายต้องการข้อมูลเรื่องอะไรล่ะ?”
“ราคาของที่นี่จะแตกต่างกันไปตามระดับความยุ่งยาก”
ลู่หยานไม่ลังเลและพูดตรงๆ ว่า “ขอข้อมูลเกี่ยวกับหูเว่ยและหวังเฟิง!”
