2187 - สิ้นราชาอมตะแห่งยุค

2187 - สิ้นราชาอมตะแห่งยุค

หลังจากเวลาผ่านไปหลายสิบล้านปีต่อให้เป็นราชาอมตะเองก็ยังหลงลืมประตูนี้ไปแล้ว

“ประตูนี้ถูกปิดผนึก เจ้าไม่สามารถผ่านไปได้ หรือเจ้าคิดจะบุกเข้าไปตรงๆ” เฮ่าสีทองกล่าวว่าค่อนข้างมีความสุขกับความโชคร้ายของสือฮ่าว

"หุบปาก!"

สือฮ่าวพูดอย่างเย็นชา มีพลังมหาศาลทำให้เจ้าตระกูลเฮ่าเงียบไปทันที ไม่เต็มใจที่จะยั่วยุให้เกิดหายนะการสังหารอีกครั้ง

หากใครต้องการจะฝ่าเข้าไป เว้นแต่จักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญจะทำการอนุญาตให้เปิดประตู ไม่เช่นนั้นผู้บุกรุกจะต้องทำลายกำแพงนี้เข้าไปด้วยการสังเวยชีวิตของราชาอมตะหรือไม่ก็อาวุธระดับราชาอมตะเท่านั้น

สังเวยชีวิตของราชาอมตะ? เว้นแต่พวกเขาจะบ้าไปแล้ว ทำไมพวกเขาถึงต้องสละชีวิตตัวเองเช่นนี้!

สำหรับอาวุธราชาอมตะ ไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องนี้แม้แต่น้อย สิ่งของเหล่านี้ยังมีค่ามากกว่าชีวิตของราชาอมตะด้วยซ้ำ

อย่างที่ทราบกันดีว่าราชาอมตะนั้นแม้ว่าจะมีอยู่เป็นจำนวนไม่มากนักแต่ก็ยังพอจะหาได้ แต่สำหรับอาวุธระดับราชาอมตะนั้นใช่ว่าราชาอมตะทุกคนจะมี

สระน้ำปรากฏขึ้นมันมีขนาดเพียงจ้างเดียวเท่านั้น มันก็คือสระสายฟ้า ภายในนั้นมีสมบัติล้ำค่ามากมายของสือฮ่าวตอนนี้มันกำลังปรับแต่งสามราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่

“ในที่สุดเจ้าก็ต้องตาย!”

“กรรมประเภทนี้ยากที่จะหยุดลง เจ้าจะต้องประสบภัยพิบัติในอนาคตอย่างแน่นอน!”

ราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามกำลังคำราม ดวงตาของพวกเขาแดงก่ำ พวกเขามีสถานะแบบไหน? แต่ในท้ายที่สุด พวกเขาก็กลายเป็นนักโทษ ซึ่งกำลังจะถูกขัดเกลาโดยบุคคลนี้

พวกเขาเชื่อว่าฮวงจะฆ่าพวกเขาในที่สุดไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปอย่างแน่นอน

นอกจากนี้ พวกเขายังรู้สึกว่าระบบที่ฮวงสร้างขึ้นนั้นพิเศษเกินไป ถ้าเขาดำเนินการต่อ เขาอาจจะสามารถฆ่าราชาอมตะได้โดยตรง ไม่จำเป็นต้องปรับแต่งด้วยซ้ำ

ราชาอมตะที่ไม่มีวันตายและไม่มีวันเสื่อมสลายจะถูกทำลายในที่สุด!

"หุบปาก!"

สือฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา

เขามองดูทั้งสามคนในสระแล้วเงยหน้าขึ้น ก่อนจะยึดทุกสิ่งที่มีค่าของพวกเขา

ราชาอมตะเอ๋าเฉิงมาพร้อมกันกับชุดเกราะ นี่คืออาวุธราชาอมตะที่สดใสแวววาว ที่ด้านหลังของชุดเกราะคือปีกขนาดใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายกับคมมีด

หลังจากสวมใส่แล้ว พวกมันจะกลายเป็นเหมือนนกปีศาจที่ไม่มีใครเทียบได้

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ เกราะนี้มักจะลอยขึ้นและตกลงไปในสระ สือฮ่าวกำลังปรับแต่งมัน ลบรอยประทับของราชาอมตะเอ๋าเฉิง

แม้ว่าจะอยู่ข้างๆเขาแต่เอ๋าเฉิงก็ยังไม่สามารถทำอะไรได้ เขายังได้รับการขัดเกลาด้วยตัวเอง เขาจะมีปัญญาดูแลอาวุธได้อย่างไร?

เฉียง เฉียง เฉียง!

ปีกดาบขยับ สือฮ่าวดูเหมือนเขาถูกสวมด้วยขนนกที่เจิดจ้า นี่คือชุดเกราะที่มีปีกเป็นคมมีดขนาดใหญ่ พลังแห่งสวรรค์และปฐพีบวกกับไอสังหารของมันล้วนน่าหวาดหวั่นอย่างยิ่ง

นี่เป็นอาวุธที่ไม่มีใครเทียบได้เป็นสมบัติระดับสูงสุดของเอ๋าเฉิง!

แดง!

จากนั้นสือฮ่าวก็ดึงหอกสวรรค์ออกจากสระ ของชิ้นนี้คืออาวุธของราชาอมตะไท่สือ มันได้รับการขัดเกลามามากพอแล้ว ตอนนี้ตกเป็นของสือฮ่าวอย่างสมบูรณ์

สือฮ่าวแต่งกายด้วยชุดเกราะปีกดาบมีหอกสวรรค์อยู่ในมือ อุปกรณ์ของเขาน่าตกใจเกินไป

“ยังเหลือเจ้า!”

สือฮ่าวควบคุมแสงอันกว้างใหญ่ นี่คือสิ่งที่ราชาอมตะหยวนชูกลั่นกรองมาตลอดชีวิตของเขา

เดิมทีนี่เป็นสัญลักษณ์เต๋าที่ยอดเยี่ยมจากยุคที่จักรพรรดิร่วงหล่นแต่มันถูกปรับแต่งให้เป็นอาวุธของเขา

ด้วยเสียงเหวิน ลำแสงนี้ถูกดูดซับโดยจิตวิญญาณดั้งเดิมของสือฮ่าว มันหมุนวนไปรอบๆกลายเป็นชุดเกราะวิญญาณยุคดึกดำบรรพ์

เขาเพียงคนเดียวที่ถืออาวุธราชาอมตะสามชิ้น อาจกล่าวได้ว่าพร้อมสรรพแล้ว ไม่มีใครเทียบเขาได้

เป็นเพราะในอดีตเมื่อราชาอมตะร่วงหล่นในสนามรบหรือพ่ายแพ้

พวกเขาจะระเบิดตัวเองทันที ไม่เพียงแต่เนื้อหนังและวิญญาณบรรพกาลของพวกเขาจะถูกทำลายเท่านั้น แม้แต่อาวุธก็จะไม่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมอาวุธของราชาอมตะเก้าสวรรค์สิบพิภพจึงมีแต่ของผุพังทั้งนั้น

“เจ้ายึดอาวุธของเราไว้ กรรมนี้จะต้องถูกคืนมาไม่ช้าก็เร็ว” หยวนชูกล่าวอย่างเย็นชาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ทักษะทั้งหมดของเขาอยู่ในรัศมีสัญลักษณ์เต๋าอันยิ่งใหญ่นั้น

เมื่อไม่มีของชิ้นนั้นต่อให้เขาหลุดรอดออกไปได้เขาก็มีเพียงร่างกายที่แข็งแกร่งระดับราชาอมตะเท่านั้น หลังจากนี้เขาจะกลายเป็นเพียงราชาอมตะระดับต่ำ

“แม้แต่ชีวิตของเจ้ายังเอาตัวไม่รอด อาวุธสามชิ้นนี้นับว่าเป้นอย่างไรได้!” สือฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา

ราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามรู้สึกว่าสิ่งต่างๆเริ่มย่ำแย่แล้วเมื่อพวกเขามองเห็นว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

"ไป!"

สือฮ่าวเปล่งเสียงคำรามอันยิ่งใหญ่ ด้วยเสียงหงษ์ เขาเหวี่ยงเอ๋าเฉิงออกไป

จากนั้นใช้ความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาในการฉีกวิญญาณดั้งเดิมของราชาอมตะไร้เปรียบเทียบ ทุบเขาไปที่ประตูเมืองโบราณข้างหน้า!

“เจ้าหนูข้าจะจดจำความแค้นครั้งนี้ไว้แน่นอน”

นี่เป็นความอัปยศ! บุคคลนี้ปฏิบัติต่อเขาในฐานะอะไร? ฮวงใช้เขาทุบประตูอีกฝั่งหนึ่ง นี่มันน่าเกลียดเกินไปแล้ว! เขาไม่เคยประสบความอัปยศอดสูขนาดนี้มาก่อน

ในเวลาเดียวกัน นี่เป็นภัยคุกคามร้ายแรง เพราะฮวงต้องการจะฆ่าพวกเขา!

เป้ง!

วิญญาณดั้งเดิมของเอ๋าเฉิงถูกฉีกออกจากกัน มันพุ่งเข้าชนประตูเมือง ปล่อยเสียงดังกึกก้อง

อย่างไรก็ตาม ราชาอมตะนั้นไม่มีวันเสื่อมสลาย ในท้ายที่สุดจิตวิญญาณบรรพกาลของเขาก็กลับมารวมกันอีกครั้ง กลายเป็นเหมือนเมื่อก่อน

"ดีมาก!" สือฮ่าวพยักหน้า

เขาคว้าวิญญาณบรรพกาลนั้นแล้วพุ่งออกไปอีกครั้ง

ในเวลาเดียวกัน เขายังปฏิบัติต่อไท่สือและหยวนชูเช่นนี้ โดยทุบพวกเขาไปที่ประตูเมืองโบราณ

ในการเปิดเส้นทางนี้จำเป็นต้องให้ราชาอมตะสละชีวิต แต่สือฮ่าวไม่เคยได้ยินว่าจำเป็นต้องให้ราชาอมตะพวกนั้นยินยอมพร้อมใจ

ตง!

ในที่สุดราชาอมตะเอ๋าเฉิงก็ระเบิดเป็นสายฝนแห่งแสง แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานสือฮ่าวที่ทุบตีจิตวิญญาณบรรพกาลของเขาอย่างต่อเนื่อง

ในที่สุดจิตวิญญาณบรรพกาลของเขาก็ยังคงกระจัดกระจาย

แม้ว่าเขาจะยังสามารถรวมมันใหม่ได้ แต่ในท้ายที่สุดสิ่งที่เขาใช้ในการฟื้นตัวก็คือพลังศักดิ์สิทธิ์แก่นแท้ของตัวเอง ยิ่งมันร่อยหรอลงไปเท่าไหร่สำหรับสถานการณ์ของเขายิ่งเลวร้ายมากขึ้นเท่านั้น

ต้องบอกว่าเมืองโบราณนี้แข็งแกร่งเกินไป สือฮ่าวทุบวิญญาณบรรพกาลของราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามนี้หลายครั้งก็เพียงสร้างรอยร้าวขนาดเล็กขึ้นมาสองรอย

ในเวลานี้เอ๋าเฉิง หยวนชูและไท่สือต่างก็ตกใจเล็กน้อย พวกเขาค้นพบว่าพวกเขาอาจตายได้จริงๆ

หกอาณาจักรลับที่ยิ่งใหญ่ของสือฮ่าวทั้งหมดส่องประกาย เขาเหวี่ยงสระน้ำนั้นพร้อมกับหยวนชูทุบเข้าไปที่ประตูเมืองตรงๆ

ฮ่อง!

คราวนี้โลกสั่นสะเทือน ประตูเมืองพังลง ในขณะเดียวกัน สระนั้นก็ระเบิดชั่วคราว ซึ่งเกิดจากการกระตุ้นของสือฮ่าวที่ต้องการใช้วิญญาณของหยวนชูมาสังเวย

“อาาา…” หยวนชูกรีดร้องออกมาอย่างน่าสังเวช

เอ๋าเฉิงและไท่สือตกตะลึง พวกเขาสัมผัสได้ถึงรัศมีของหยวนชูที่ลดลงอย่างรวดเร็ว ในที่สุดราชาอมตะแห่งยุคก็มาถึงจุดจบ

ปู!

สือฮ่าวกวัดแกว่งหอกสวรรค์ในมือของเขา นี่คืออาวุธของไทสือ รอยประทับแตกเป็นเสี่ยงๆ ทำให้หยวนชูกรีดร้องอย่างน่าสังเวช

จิ!

จากนั้นชุดเกราะบนตัวของสือฮ่าวก็ส่องประกาย ปีกคู่หนึ่งขยับ บดขยี้รอยประทับสุดท้ายของหยวนชู

ในท้ายที่สุด พายุบ้าระห่ำก็ปะทุขึ้นที่นี่ ฝนโลหิตหลั่งไหลสู่สรวงสวรรค์ ราชาอมตะสิ้นพระชนม์ ฉากที่ไม่ปกติน่ากลัวเกิดขึ้นบนท้องฟ้า