ตอนที่ 128 โอ้อวดกับมนุษย์และวิญญาณ

ตอนที่ 128 โอ้อวดกับมนุษย์และวิญญาณ

“มันคือเเทพแห่งความโง่เขลา อาซาโทส”

"ไม่ดี! พวกเขากำลังจะโจมตีแม่มดทั้งสี่! หยุดพวกมันเร็วเข้า!”

แม่มดที่อยู่รอบข้างตกตะลึง

นักแข่งรถแห่งภูเขาฮารูนะและคนอื่นๆ วิ่งออกไป และพวกเขาอดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความประหลาดใจ “พี่หลงเจี๋ย คุณพูดถูก! คุณฉลาดมาก! ตามที่คาดไว้ พวกเขาจะเริ่มต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราติดตามพวกเขา เราอาจมีโอกาสช่วยพวกเธอได้ ถ้าเราร่วมมือกัน เราจะอยู่ยงคงกระพัน!”

หลงเจี๋ยพยักหน้า แต่หัวใจของเขาจมดิ่งลงเมื่อเห็นเสียงหัวเราะโง่เขลาอันเป็นเอกลักษณ์ของนักแข่งรถแห่งภูเขาฮารูนะ

เขาไม่มีความคิดที่จะเข้าร่วมกลุ่ม

ท้ายที่สุด ผู้เล่นงี่เง่าเหล่านี้มีความคิดที่แตกต่างจากเขา มันแย่มาก วิธีเดียวคือการมีของอยู่ในมือของเขา เขาจะแข็งแกร่งขึ้นหากเขาขโมยพลังของพวกผู้เล่นเหล่านี้ไป เขาอาจมีทุนพอที่จะแข่งขันกับคนอื่นได้

อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งสี่ก็ค่อนข้างมีเล่ห์เหลี่ยม

แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียร่างกายไป แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นพ่อมดระดับ 6 สี่คน แม้ว่าเขาจะยังมีร่างของเทพเจ้าชั่วร้ายสำรองอยู่ แต่เขายังสามารถกำจัดพวกมันได้ แต่เขาจะสูญเสียพลังในการต่อสู้ไปบางส่วน

ใช้พวกผู้เล่นเหล่านี้เพื่อเป็นเหยื่อล่อ จากนั้นใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่พวกเขาเผลอเพื่อช่วยเออร์มิน นั่นคือโอกาสที่จะโจมตี!

ตะ ตะ ตะ!

ผู้เล่นทั้งสี่คนวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้และแหวนมิติเล็กน้อย พยายามรวบรวมสามคนที่หมดสติและวิญญาณของเซอร์ซี

“ถึงเวลาแล้ว”

ดวงตาของ หลงเจี๋ย เป็นประกายและทันใดนั้นเขาก็โจมตีคนทั้งสี่ที่อยู่ข้างๆเขา

"ปัง!"

ทันใดก็มีฝ่ามือขนาดใหญ่ฟาดลงมา และหลงเจี๋ยก็กระเด็นลอยไป

“???”

ความคิดของ หลงเจี๋ย ว่างเปล่า

บูม! บูม! บูม!

แผ่นดินสั่นสะเทือน

อะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า!

ในเวลาเดียวกัน เสียงหัวเราะอย่างคลั่งไคล้ก็ดังขึ้นเมื่อร่างขนาดยักษ์ยืนขึ้น

“คุณแปลกใจไหม? คุณประหลาดใจไหม” นักแข่งรถแห่งภูเขาฮารูนะหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะที่เขาดูหลงเจี๋ยที่ถูกส่งบินออกไป

“ตามที่คาดไว้ เราทั้งคู่คิดแบบเดียวกันและเริ่มโจมตีกันและกันในเวลานี้ … พี่ชาย การแสดงของฉันไม่เลวใช่ไหม ฉันโกหกเขาว่าศาสนจักรแห่งแสงไม่มีร่างสำรอง!”

ความเร็วของการทรยศของนักแข่งรถแห่งภูเขาฮารูนะนั้นเร็วมากจน หลงเจี๋ย พูดไม่ออกเป็นเวลานาน เขาค่อยๆ ยืนขึ้น พ่นลมหายใจเหม็นๆ และสาปแช่ง “ให้ตายเถอะ ฉันคิดว่าเขาเป็นคนงี่เง่า! ฉันไม่นึกเลยว่าเขาจะร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ได้ขนาดนี้”

ยามาดะไม่เพียงแต่แสร้งทำเป็นตายเท่านั้น แต่พวกเขาทั้งสี่ยังแสร้งทำเป็นตายอีกด้วย

มันเลวร้ายเกินไป!

ในความเป็นจริงทุกคนอยู่ในโลกนี้มานานกว่าร้อยปี

อยู่มาจนป่านนี้ใครบ้างไม่ตีสองหน้า?

ทั้งคู่เข้าใจอย่างชัดเจนว่าแม้ว่าการทำงานร่วมกันจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด แต่ก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่อาจเป็นอุดมคติเกินไป … หากเขายอมถอยให้กับคนอื่นอย่างไม่มีเงื่อนไข จะเป็นอย่างไรหากอีกฝ่ายมีเจตนาที่จะฆ่าเขา

ไม่มีความไว้วางใจเลย เนื่องจากอีกฝ่ายไม่น่าไว้ใจ มันจะดีกว่าที่จะโจมตีก่อนและลอบโจมตีอีกฝ่าย นั่นเป็นวิธีที่ดีที่สุด

“เด็กคนนี้ไร้ยางอายเกินไป” การแสดงออกของ หลงเจี๋ย นั้นแปลก พี่ใหญ่ผู้โหยหาความยุติธรรม ไก่ผู้ส่งถ่านบนหิมะ … เมื่อกี้คุณทำตัวงี่เง่าใส่ฉัน และตอนนี้คุณกำลังตบหน้าฉัน!”

พวกบัดซบทั้งสี่นี้!

เขาไม่ได้ดีไปกว่านั้นเช่นกัน เขาแอบโจมตีกันและกัน และทั้งคู่ไม่ได้ต่างกันเลย

"เข้ามา!"

จู่ๆ สีหน้าของ หลงเจี๋ย ก็เปลี่ยนไป และเขาหันกลับมาเพื่อคว้าแม่มดมหากาพย์บนพื้น

“ไอ้เฒ่าเจ้าเล่ห์” เสวี่ยไป่ซือ และคนอื่น ๆ ก็สาปแช่งเสียงดังเช่นกัน จากนั้นพวกเขาก็เริ่มฉกคนทั้งสี่จากบนพื้น

ในชั่วพริบตา ทั้งสองฝ่ายเข้าใกล้กันมากขึ้น และนักแข่งรถแห่งภูเขาฮารูนะและคนอื่นๆ ก็คว้าตัวชาร์ล็อตและเออร์มินไป

และริวจิก็คว้าตัว เอ็มริ และ เซอร์ซี ไป

ห่างออกไป คธูลูและอีกสามคนที่กำลังต่อสู้กันเองก็กำลังดูฉากนี้อยู่เช่นกัน พวกเขาโกรธมาก แมลงตัวเล็กๆ สองตัวนี้กำลังพยายามใช้ประโยชน์จากการต่อสู้ของพวกเขาเพื่อแย่งชิงผู้คน

“ทุกคน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาสำหรับการต่อสู้กันเอง มากำจัดพวกมันกันก่อน”

"ก็ได้!"

“เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดจริงๆ”

“ทุกคน รีบจัดการเร็วเข้า”

ใช่! ทั้งสี่ตอบอย่างเย็นชา ในวินาทีถัดมา ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวของพวกเขาก็รวมตัวกันอีกครั้ง

บูม!

ในวินาทีต่อมามันก็กระแทกร่างกายของพวกเขาอย่างแรง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” เบลล์หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “พวกนายยังแสดงอยู่เหรอ?”

ทุกคนโกรธมากจริงๆ ทุกคนรู้ว่าวิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้คือจัดการกับปัญหาในอนาคตและกำจัดแมลงตัวเล็กๆ สองตัว … แต่พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบโจมตีกันและกัน

คธูลูเป็นกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในโลกนี้ แล้วถ้าพวกเขาหนีไปล่ะ?

ตราบเท่าที่เขาต้องการ เขาสามารถเล่นซ่อนหาอีกครั้งและจับพวกเขาได้ทุกเมื่อ ตอนนี้เขาได้กำจัดคนอื่นๆ แล้ว เขาก็สามารถควบคุมพลังนี้ได้อย่างแท้จริง

…..

อีกด้านหนึ่งลึกเข้าไปในเทือกเขา

บูม!

หลังจากวิ่งหนีเอาชีวิตรอด ทุกคนก็ซ่อนตัวอยู่ในป่าเพื่อหายใจ พวกเขามองหน้ากัน เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

การช่วยเหลือประสบความสำเร็จ

จะมีอะไรน่าตื่นเต้นไปกว่าการแสดงความแข็งแกร่งและวิ่งหนี?

อยู่บนเมฆเก้าในขณะที่เขาหายใจไม่ออก “พวกนายทุกคนเป็นจิ้งจอกแก่เจ้าเล่ห์ คุณกำลังทำอะไรบ้าๆ บอๆ กับฉัน โชคดีที่เรามีแผนสำรอง”

“ฝีมือการแสดงของคุณไม่เลวเลย” เสวี่ยไป๋ หัวเราะ

“666! รางวัลม้าทองคำแห่งปี!”

พวกเขาปล่อยคนทั้งสองออกจากกล่องเวทมนตร์เชิงพื้นที่ทันที ชาร์ลอตต์และจักรพรรดิเออร์มิน พวกเขาเต็มไปด้วยเลือดและตกอยู่ในอาการโคม่า

สองคนนี้เป็นมหากาพย์ … เออร์มิน เป็นไอดอลของเรา”

“เราได้ช่วยโลกแล้ว! แม้ว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เธอก็ควรจะกลับเป็นปกติอีกครั้งหลังจากพักฟื้นไม่กี่เดือน”

หลังจากผ่านไปหลายปี ในที่สุดพวกเขาก็ยิ้มได้ ในที่สุดพวกเขาก็ได้พบกับไอดอลของพวกเขา เออร์มิน และพวกเขาได้ช่วยเหลือเธอจริงๆ มันคงเป็นการโกหกที่จะบอกว่าพวกเขาไม่ตื่นเต้น

"คุณคือใคร?" อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ดาบปีศาจแพนดอร่าก็ลุกขึ้นยืนขวางคนทั้งสองที่หมดสติไว้ “ชาร์ล็อต เออร์มิน ตื่น! เราตกอยู่ในเงื้อมมือของเทพเจ้าชั่วร้ายแล้ว”

ดาบปีศาจ?

แพนดอร่า?

พวกเขาไม่กี่คนมองหน้ากัน พวกเขาทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับดาบปีศาจแห่งการเล่นแร่แปรธาตุในตำนานนี้

ชาร์ลอตต์ เป็นอัจฉริยะจริงๆ เธอสามารถสร้าง 'สิ่งมีชีวิตจากการเล่นแร่แปรธาตุ' ได้แล้ว

ว่ากันว่านี่คือผลิตภัณฑ์การเล่นแร่แปรธาตุที่ทรงพลังของ ชาร์ลอตต์ ซึ่งทำให้ดาบสามารถฝึกฝนและพัฒนาจิตสำนึกของตนเองได้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอได้พัฒนากล่องเวทมนตร์เชิงพื้นที่ โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับมันและมันกำลังอยู่ตรงหน้า

“ถ้าอยากฆ่าพวกเธอ ต้องก้าวข้ามศพของฉันไปก่อน” ดาบปิดกั้นทั้งสองคนด้วยความตื่นตระหนก ชาร์ล็อต เออร์มิน ตื่น! เราถูกเทพเจ้าชั่วร้ายจับตัวไปแล้ว!”

“ใจเย็น” นักแข่งรถแห่งภูเขาฮารูนะพูดปลอบใจอย่างรวดเร็วว่า “พวกเราไม่ใช่คนเลว เทพเจ้าชั่วร้ายเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่และสับสนวุ่นวาย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่มันจะมีความดีและความชั่วในตัวเอง เราเป็นคนดี ไม่อย่างนั้นเราคงไม่ช่วยพวกเธอ”

"จริงหรือ?"

กล่องแพนดอร่า ยืนอยู่ตรงหน้าทั้งสองคน เสียงของมันใสซื่อ

“แน่นอนว่าเป็นความจริง” เสวี่ยไป๋ ยิ้มอย่างอ่อนโยน

มันยังคงเป็นเรื่องปกติธรรมดาของโลกอื่น

พวกเขามองไปที่ดาบปีศาจ มันปกป้องเจ้านายของมันอย่างซื่อสัตย์และยืนอยู่ต่อหน้าเจ้านายของมันโดยไม่วิ่งหนี มันช่างน่าชื่นชมเสียจริง

อย่างไรก็ตาม ดาบเล่มนี้แอบถอนหายใจ 'ด้านที่ดีของเทพเจ้าชั่วร้าย? พวกคุณทุกคนโหดร้ายและเจ้าเล่ห์ คุณทำให้ฉันซึ่งเป็นคนพื้นเมืองของโลกนี้รู้สึกมึนงง”