บทที่ 285 - ยอดฝีมือเร้นกาย บทที่ 286 - ตำราลับบรรพกาล
บทที่ 285 - ยอดฝีมือเร้นกาย “ระวัง!” ฉินหลานที่อยู่ด้านหลังอุทานแต่กลับพบว่าหยางซือเล่ยไม่หลบจริงๆ ไม่ใช่ว่าเขากลัวจนเลอะเลือนไปแล้วหรอกนะ? ความเร็วของบอลสายฟ้านั้นไวมาก ในช่วงพริบตาเดียวก็มาถึงต่อหน้าหยางซือเล่ย แต่ในเวลานี้ กำปั้นของหยางซือเล่ยก็ซัดตูม! ออกไปเช่นกัน อากาศโดยรอบ บิดเบี้ยวภายใต้กำปั...
