บทที่ 12: ตรวจสอบ! ตรวจสอบด่วน!
บทที่ 12: ตรวจสอบ! ตรวจสอบด่วน!
ทันทีที่ลู่หยานเข้าสู่ดินแดนลับ นักเรียนบางส่วนก็ได้ให้ความสนใจกับเขา ท้ายที่สุดแล้ว นี่ก็คือชายที่เลือกความยากระดับฝันร้าย
ในทางกลับกัน ครูและนักเรียนส่วนใหญ่ต่างก็มองลู่หยานเหมือนกับเป็นตัวตลกที่พยายามจะดึงดูดความสนใจของทุกคน ด้วยเหตุนี้เอง พวกเขาจึงมุ่งความสนใจไปที่โจวซิงห่าวซึ่งเลือกความยากระดับฝันร้ายด้วยเหมือนกันแทน
ท้ายที่สุดแล้ว โจวซิงห่าวก็ร่ำรวยและมีทรัพยากรเพียงพอที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา และเมื่อบวกกับความจริงที่ว่าเขาเป็นนักรบ มันจึงมีโอกาสสูงมากที่เขาจะผ่านระดับฝันร้ายไปได้
การแสดงของโจวซิงห่าวเองก็น่ายกย่องเช่นกัน เขาสามารถหลบการโจมตีของทหารโครงกระดูกที่อยู่รอบๆ และทำการโต้กลับได้อย่างชำนาญ
ก่อนการอัพเลเวล โจวซิงห่าวก็อยู่ในสภาพสะบักสะบอม
เขากลิ้ง ไถล และขยับแขนขาไปข้างหน้า...
โจวซิงห่าวผลักดันความแข็งแกร่งของเขาจนถึงขีดสุดเพื่อหลบการโจมตีของทหารโครงกระดูกโดยรอบ ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นอย่างรวดเร็ว
การหลบทุกครั้งทำให้จิตใจของฝูงชนสั่นสะท้านด้วยความกลัว
อย่างไรก็ดี โจวซิงห่าวก็ยังคงได้รับบาดเจ็บและเลือดก็เริ่มปรากฏบนร่างกายของเขา
อย่างไรก็ตาม หลังจากฆ่าทหารโครงกระดูกไปสองสามตัว โจวซิงห่าวก็ได้อัพเลเวลขึ้น ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้น และมันก็ง่ายขึ้นสำหรับเขาที่จะจัดการกับศัตรู
ตามแนวโน้มนี้ แม้ว่ากระบวนการอาจจะค่อนข้างอันตราย แต่โจวซิงห่าวก็จะยังมีโอกาสสูงที่จะผ่านการทดสอบระดับฝันร้ายไปได้
มุมปากของโจวซิงห่าวเองก็โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเขามั่นใจในตัวเองมาก
นี่เป็นคุณสมบัติตามเกณฑ์ปกติที่ควรมีในการทดสอบระดับฝันร้าย
ทุกย่างก้าวนั้นอันตราย แต่มันก็เต็มไปด้วยความหวังเช่นกัน เราต้องต่อสู้ฝ่าฟันความยากลำบากไปให้ได้
อย่างไรก็ดี ในขณะนี้ เสียงร้องอุทานก็ได้ดังขึ้นและเรียกร้องความสนใจของทุกคน “บ้าไปแล้ว! ลู่หยานได้ผ่านพื้นที่ทหารโครงกระดูกระดับฝันร้ายไปแล้ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สายตาของทุกคนก็เปลี่ยนไป
สายตาของคนกลุ่มหนึ่งจับจ้องตามไปยังสายตาของนักเรียนที่กำลังตกตะลึง
เชี่ย! บ้าไปแล้ว!
เมื่อทุกคนจ้องมองไปที่หน้าจอที่แสดงสถานการณ์ของลู่หยาน พวกเขาก็ตกตะลึงในทันที
นี่มันเป็นไปได้ยังไง?
เนโครแมนเซอร์เร็วกว่าโจวซิงห่าวในการทดสอบระดับฝันร้าย!
ยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายก็ไม่ได้เร็วกว่าแค่เพียงนิดเดียวเท่านั้น!
“นี่คือเนโครแมนเซอร์ที่มีความแข็งแกร่งในการต่อสู้ที่อ่อนแอที่สุดจริงๆ หรอ? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าพลังในการต่อสู้ของผู้ชายคนนี้มันทรงพลังมากกัน?”
“พูดตามจริง มันก็ไม่ใช่แค่ความรู้สึกหรอก แต่เขาทรงพลังมากจริงๆ!”
“ใครก็ได้ช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยว่าเขาสามารถเรียกโครงกระดูกระดับสูงออกมาได้ยังไงหลังจากเพิ่งปลุกอาชีพเนโครแมนเซอร์ขึ้นมา”
“การอัญเชิญโครงกระดูกระดับสูงมันเป็นเรื่องใหญ่หรอ? ไม่รู้แหละ แต่ใครก็ได้บอกฉันทีว่าทำไมเขาถึงสามารถฟาดทหารโครงกระดูกตายด้วยไม้เท้าได้?”
“เขากำลังพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับไม้เท้าในมือ? นี่มันฉากต่อสู้ของวีรบุรุษในตำนานรึไงกัน? เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันไม่ถูกต้อง เขาเป็นเนโครแมนเซอร์ไม่ใช่หรอ?”
“บัดสบ! ผู้ชายคนนี้จะต้องโกงแน่ๆ ตรวจสอบด่วน! เราต้องตรวจสอบอย่างเข้มงวด!”
“อาจารย์ เนโครแมนเซอร์มันทรงพลังขนาดนั้นเลยหรอ? ฉันเองก็อยากจะเป็นเนโครแมนเซอร์ด้วยเหมือนกัน”
เมื่อมองดูการแสดงที่ไร้สาระของลู่หยาน นักเรียนบางส่วนก็ถึงกับเริ่มทะเยอทะยานอยากจะเป็นเนโครแมนเซอร์
อาจารย์ที่ถูกถามมีสีหน้ากระอักกระอ่วน เป็นที่รู้กันทั่วว่าเนโครแมนเซอร์เป็นอาชีพสายต่อสู้ที่อ่อนแอที่สุด... ใช่ไหม?
แต่กระนั้น ต่อหน้าการแสดงของลู่หยาน ทุกอย่างก็เป็นราวกับเรื่องโกหก
ท้ายที่สุดแล้ว มันก็ไม่เคยมีสิ่งที่เรียกว่าเนโครแมนเซอร์ที่ทรงพลัง
เสียงรอบข้างดังเข้ามาในหูของอาจารย์ใหญ่จางเฟิงหยูและทำให้เขาขมวดคิ้ว
มีคนที่อยากจะเป็นเนโครแมนเซอร์ด้วยหรอ?
ช่างโง่เง่า!
เด็กพวกนี้ไปเสพสื่ออะไรกันมา?
จางเฟิงหยูเลื่อนสายตาของเขามองไปยังหน้าจอที่แสดงสถานการณ์ของลู่หยาน เขาต้องการจะใช้ลู่หยานเป็นตัวอย่างเชิงลบเพื่อสอนนักเรียนปีหนึ่งและปีสองว่าเนโครแมนเซอร์นั้นไร้ค่าอย่างไร
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาจ้องมองไปที่ร่างของลู่หยานบนหน้าจอ จางเฟิงหยูก็ตกตะลึงในทันที
เชี่ย!
เขาได้มาถึงพื้นที่ที่สองของหนองน้ำแล้ว?
ให้ตายเถอะ ผู้ชายคนนี้เป็นเนโครแมนเซอร์จริงๆ หรอ? เขาพุ่งตัวออกไปแบบนั้นได้ด้วยหรอ?
อะไรกัน?!
เขาสามารถฆ่ากัปตันโครงกระดูกด้วยการฟาดไม้เท้าเพียงครั้งเดียวได้?
ดวงตาของจางเฟิงหยูแทบจะถลนออกมา และเขาก็กลืนคำที่เขากำลังจะพูดลงไปในทันที
หวังมู่เต๋อมองไปที่การแสดงของลู่หยาน และสีหน้าของเขาก็ดูตื่นเต้นขึ้นในทันที
“เป็นนักเรียนที่ดีอะไรอย่างนี้ สติปัญญาของเขาสูงมากจนเขาสามารถเข้าใจสกิลพื้นฐานทหารโครงกระดูกจนไปถึงสกิลโครงกระดูกระดับสูงได้เลยโดยตรง”
“นอกจากนี้ ดูจากความแข็งแกร่งของเขาแล้ว เขาก็จะต้องฝึกฝนมาอย่างหนักแน่ๆ เขาคงจะฝึกฝนทั้งกลางวันและกลางคืน ฉันสามารถจินตนาการได้เลยว่าเขาทำงานหนักมากแค่ไหน!”
“ช่างเป็นต้นกล้าที่ประเสริฐนัก ทำไมฉันถึงไม่เคยสังเกตเห็นเขากันนะ? ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันก็จะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเติมแก่นแท้โลหิตของเขาและช่วยให้เขาได้ก้าวหน้ายิ่งขึ้นไปอีก”
สายตาของครูและนักเรียนเกือบทั้งหมดหันไปที่หน้าจอของลู่หยานในขณะที่พวกเขามองดูการแสดงของลู่หยาน
“สุดยอด! แม้แต่นักรบเลเวลสิบก็ยังเทียบกับความแข็งแกร่งนี้ไม่ได้เลยจริงไหม? ผู้ชายคนนี้เป็นเนโครแมนเซอร์จริงๆ หรอ?”
“การเคลื่อนไหวของเขาราบรื่นมาก เขาสามารถฆ่ากัปตันโครงกระดูกได้ด้วยการฟาดไม้เท้าเพียงครั้งเดียว ความแข็งแกร่งของผู้ชายคนนี้น่ากลัวมากจริงๆ”
“พวกเธอเห็นนั่นไหม? การเคลื่อนไหวของรุ่นพี่ลู่หยานนั้นสง่างามมาก แม้แต่ตอนนี้ มันก็ยังไม่มีฝุ่นบนร่างกายของเขา ฮืออ เขาหล่อมากจริงๆ ฉันทนไม่ไหวแล้ว~”
“ไร้สาระ รุ่นพี่ลู่หยานเป็นของฉัน ฉันให้ความสนใจกับรุ่นพี่ลู่หยานก่อน!”
การแสดงของลู่หยานไม่เพียงแต่จะเพิ่มความประทับใจที่มีต่อตัวเขาเท่านั้น แต่มันยังทำลายภาพจำที่มีต่อเนโครแมนเซอร์ด้วย
ลู่หยานกำไม้เท้าแน่นราวกับเป็นขวานศึก เพื่อเร่งการเคลียร์ด่าน เขาจึงได้พุ่งตัวไปข้างหน้าและฟันฝ่าอุปสรรคอย่างต่อเนื่อง
แม้แต่โครงกระดูกระดับสูงที่เขาอัญเชิญออกมาเองก็ยังถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
เขาสามารถฆ่ากัปตันโครงกระดูกได้ด้วยการฟาดไม้เท้าเพียงครั้งเดียว ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงไม่มีอะไรต้องกังวล
“รุ่นพี่ลู่หยานยอดเยี่ยมมากจริงๆ เขาน่าจะเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่สามารถผ่านการทดสอบระดับฝันร้ายได้ด้วยความเร็วขนาดนี้”
“ถูกต้อง การฆ่ากัปตันโครงกระดูกด้วยการฟาดไม้เท้าเพียงครั้งเดียวนั้นมันไร้สาระเกินไป และเมื่อรวมเข้ากับความแตกต่างที่เกิดขึ้นจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขาเป็นเนโครแมนเซอร์แล้ว มันก็ยิ่งทำให้สิ่งนี้ดูไร้สาระยิ่งขึ้นอีก!”
นักเรียนทุกคนต่างก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ราวกับว่าพวกเขากำลังจินตนาการว่าตนเองคือลู่หยานและกำลังไล่ฆ่าเหล่าอันเดด
การกระทำของลู่หยานได้ทำให้พวกเขาหน้ามือตามัวไปแล้ว มันทำให้พวกเขาตื่นเต้นจนลืมความเป็นจริง
“ถ้ารุ่นพี่ลู่หยานเคลียร์ด่านทั้งหมดได้ มันก็คงจะน่าประหลาดใจยิ่งกว่านี้อีก”
“หยุดพูดได้แล้ว แค่นี้มันก็ทำให้ฉันคลั่งเขาแทบบ้าแล้ว!”
ทุกคนจ้องมองไปที่หน้าจออย่างแน่วแน่ พวกเขาต้องการจะดูว่าลู่หยานจะเคลียร์ระดับฝันร้ายนี้ได้หรือไม่
และถ้าเขาทำได้จริงๆ มันก็คงจะน่าเหลือเชื่อมาก!
