บทที่ 410 พี่ชายที่ดีของอวี้ชิงหลัน
ดวงตาของฉู่หลิงฉวนแปลกไปเล็กน้อย “ข้าแค่ถาม ทำไมเจ้าต้องตื่นตระหนกด้วย?” อวี้ชิงหลันแสร้งทำตัวเป็นธรรมชาติ “นักพรตเต๋าผู้ต่ำต้อยคนนี้ไม่ได้ตื่นตระหนกใดๆ” ฉู่หลิงฉวนขมวดคิ้ว “แล้วเจ้าปิดปากทำไม?” “……” อวี้ชิงหลันวางมือลง ดูเขินอายเล็กน้อย ฉู่หลิงฉวนมองเห็นท่าทาง ‘รู้สึกผิด’ ของนาง จากนั้นมองไปที่หลี่...