ตอนที่ 7 ราชาหมาป่าหิมะ [ฝูงหมาป่า]อันทรงพลัง
กลิ่นที่รุนแรงของเลือดกระจายไปทั่วอากาศ
หลินเซินเม้มริมฝีปากของเขา ในฐานะนักล่ามือใหม่ เขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่แล้ว
อย่าอยู่ในที่ที่เต็มไปด้วยกลิ่นเลือดตามลำพังในป่า มิฉะนั้นคุณจะถูกมองว่าเป็นเหยื่อของผู้ล่าตัวอื่น
รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินเซินขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว
“ถือว่าฉันเป็นของขวัญของความโชคร้ายของแก”
1 ต่อ 100 มันไม่ใช่การต่อสู้กับหมาป่ายักษ์ร้อยครั้งแต่เป็นการต่อสู้ร้อยตัวในรอบเดียว
นี่ค่อนข้างมีความเสี่ยง ท้ายที่สุดตั้งแต่สมัยโบราณไม่มีใครสามารถหยุดกระแสน้ำได้
สำหรับกระแสน้ำมันเปรียบได้กับตัวเลข แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่เหนือระดับทองคำดำก็เคยจมอยู่ในฝูงสัตว์ปะหลาดมาก่อน
การกระทำนี้ของหลินเซินย่อมมีความเสี่ยง แต่นี่เป็นวิธีที่สามารถทดสอบความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างรวดเร็ว
เมื่อเขาดูดกลืนประสบการณ์ของฝูงหมาป่านี้ ความแข็งแกร่งของหลินเซินก็จะเพิ่มขึ้นเป็นระดับที่น่าสะพรึงกลัว
เมื่อรู้สึกถึงการยั่วยุของหลินเซิน ราชาหมาป่าที่เย่อหยิ่งก็เงยหน้าขึ้นมาและร้องคำราม
การต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้น หมาป่าแยกเขี้ยวและกวัดแกว่งกรงเล็บขณะที่พวกมันพุ่งออกมาจากเงามืด พวกมันพุ่งไปที่หลินเซินอย่างโหดเหี้ยม
กรงเล็บอันแหลมคมที่ยาวครึ่งเมตรเหยียบลงบนพื้นอย่างไม่ตั้งใจ วาดรอยร้าวที่น่าสะพรึงกลัว
ชื่อ: หมาป่าปีศาจ
ขั้น: เหล็ก 6
ระดับ: ปกติ
ร่างกาย: 40 (+10)
วิญญาณ: 15
พลังจิต: 15
ทักษะ: [ฝูงหมาป่า]: ทักษะติดตัว; เมื่อออกล่าร่วมกับหมาป่าตัวอื่น หมาป่าทุกตัวจะเพิ่มค่าร่างกาย 0.1 * จำนวนของหมาป่า สูงสุดไม่เกิน 10 จุด (ปัจจุบันเพิ่มขึ้น 10 จุด)
[กรงเล็บระดับต่ำ]: ทักษะติดตัว; เพิ่มความคมของกรงเล็บและฟัน สามารถฉีกรถขาดได้อย่างง่ายดาย
[กระหายเลือดระดับต่ำ]: ทักษะใช้งาน; ใช้พลังจิต 5 จุดเพื่อเพิ่มความเร็ว 50% ในช่วงเวลาสั้น ๆ เป็นเวลา 10 วินาที
พลังโจมตีสูง ความคล่องตัวสูง พวกมันปรากฏตัวเป็นกลุ่มด้วย !
พวกมันแข็งแกร่งยิ่งกว่าหมียักษ์แล้วในตอนนี้
เมื่อรวมกับทักษะ [ฝูงหมาป่า] ผู้เชี่ยวชาญสายต่อสู้ระดับทองแดงอาจจะตายที่นี่หากเขาประมาท !
เมื่อเทียบกับหมีคลั่งกาละ พวกมันไม่มีทักษะการป้องกันเลย
“[มงกุฎ]”หลินเซินตะโกน
ด้วยวิญญาณ 563 จุด กิ่งก้านต้นไม้แห่งชีวิตคับบาลาห์ในร่างกายของเขาสามารถแผ่ออกไปในอากาศภายในรัศมี 563 เซนติเมตร
ราวกับหนวดปลาหมึก กิ่งก้านยาวสิบเมตรยื่นออกมาและคว้าหมาป่าปีศาจที่พุ่งเข้ามาข้างหน้าหลินเซิน
จากนั้นก็ดูดกลืนพวกมันทันที สกัดพลังจิตในร่างกายของหมาป่าปีศาจออกมาอย่างต่อเนื่อง
หมาป่าปีศาจส่งเสียงโหยหวนอย่างคร่ำครวญ
ในเวลาเพียงสองวินาที มันกลายเป็นซากศพที่ไร้ชีวิตทันที
การป้องกันที่เปราะบางของพวกมันทำให้กิ่งก้านของต้นไม้แห่งชีวิตคับบาลาห์สามารถเจาะผ่านการป้องกันของพวกมันได้อย่างง่ายดายและดูดซับพลังงานจิตได้อย่างรวดเร็ว
หากเป็นหมีคลั่งกาละ เขาก็คงไม่ใช้ท่านี้
การตายของหมาป่าปีศาจไม่ได้ทำให้พวกมันตื่นตระหนก กลับกันมันได้ไปกระตุ้นความกระหายเลือดและเปิดใช้ทักษะ [ความกระหายเลือดระดับต่ำ] ของพวกมัน
ราวกับเป็นปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวจากก้นบึ้ง ฝูงหมาป่าพุ่งเข้าหาหลินเซิน
ชื่อ:หลินเซิน
ระดับ: เหล็ก 2
“การฆ่าหนึ่งตัวไม่เพียงพอต่อการเลื่อนระดับของเหล็ก 3”
หลินเซินกระทืบพื้นด้วยแรงเกือบร้อยเท่าของคนธรรมดา และกระโจนขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อหลบการโจมตีของฝูงหมาป่า
เช่นเดียวกับหมาป่า เขามีพลังโจมตีสูงและพลังป้องกันต่ำ
ร่างกาย 455 จุดของเขาทำให้เขามีร่างกาย 91 เท่าของคนธรรมดา
อย่างไรก็ตาม ผิวหนังและการป้องกันของเขาก็ยังไม่สามารถเพิกเฉยต่อกรงเล็บของหมาป่าปีศาจที่สามารถฉีกรถยนต์ขนาดเล็กเป็นชิ้น ๆ ได้
ถ้าหนึ่งหรือสองอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่ พวกมันจะทิ้งบาดแผลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่คงไม่สามารถเพิกเฉยได้หากเป็นร้อยตัว
ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องใช้ทักษะ [มงกุฎ] เพื่อเข้าร่วมในสงคราม
หมาป่าปีศาจคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวและกระโดดขึ้นจากพื้น พุ่งเข้าหาหลินเซินที่อยู่กลางอากาศ
เมื่อเห็นแบบนี้ กิ่งก้านของต้นไม้แห่งชีวิตคับบาลาห์ก็ปรากฏขึ้นภายใต้ความว่างเปล่าใต้เท้าของหลินเซ็นและเขาก็กระโดดขึ้นไป
จากความสูงมากกว่า 10 เมตร เขาควบคุมกิ่งก้านของต้นไม้แห่งชีวิตคับบาลาห์และปลายเปลี่ยนให้เป็นรูปหอกที่แหลมคม เขาแทงมันไปที่ฝูงหมาป่าที่ไม่มีที่ให้หลบหนีอย่างไร้ความปราณี
มันเหมือนกับดาบแห่งการพิพากษาที่ลงมาจากท้องฟ้า หมาป่าปีศาจครวญครางและตายภายใต้เงื้อมมือของ หลินเซิน พลังจิตที่พลุ่งพล่านถูกกลืนกินโดยต้นไม้แห่งชีวิตคับบาลาห์
ส่วนหนึ่งถูกแปลงเป็นค่าประสบการณ์สำหรับหลินเซินเพื่อดูดซับ ในขณะที่อีกส่วนหนึ่งใช้เพื่อเติมพลังที่ใช้ไปทุก ๆ วินาทีที่ใช้ [มงกุฎ]
ชื่อ:หลิน เซิน
อาชีพ: ชาวนา
ระดับ: เหล็ก 4
ร่างกาย: 655
วิญญาณ: 768
พลังจิต: 1,153
“หมาป่าปีศาจ 20 ตัวทำให้ฉันเลื่อนระดับเป็นเหล็ก 4”
หลินเซินหายใจออกและยิ้ม
ร่างกาย: 655 จุดหรือ 131 เท่าของร่างกายคนธรรมดา การเพิ่มการป้องกันทางกายภาพเพียงพอแล้วสำหรับ หลินเซินที่จะปล่อยตัวเล็กน้อยขณะต่อสู้กับฝูงหมาป่าแบบตัวต่อตัว
ดูเหมือนว่าพวกมันจะสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของหลินเซินหรือง่าย ๆ ก็คือพวกมันได้พบกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งแล้ว
ราชาหมาป่าที่ขาวราวหิมะถอยไปครึ่งก้าวแล้วเงยหน้าคำราม
ฝูงหมาป่าเป็นกลุ่มที่หวาดกลัวความทรหด
เมื่อพวกมันพบศัตรูที่ทรงพลังซึ่งพวกมันไม่สามารถต่อสู้กับศัตรูได้ พวกมันก็มีความคิดที่จะถอย
ครั้งนี้ก็เช่นกัน หูของหมาป่าที่กัดฟันกระตุกเล็กน้อยและแสงสีแดงกระหายเลือดในดวงตาของพวกมันก็ค่อย ๆ หายไป ขณะที่พวกมันถอยกลับอย่างช้า ๆ
“หืม แกต้องการจะหนีเหรอ”
หลินเซินยิ้มอย่างน่าสยดสยอง
หลังจากยั่วโมโหฉันแล้ว แกต้องการที่จะหลบหนีโดยไม่จ่ายค่าเสียหายหรือ
แกสามารถแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากการกระทำนั้นได้หรือ
เขาก้าวขึ้นไปบนกิ่งของต้นไม้แห่งชีวิตคับบาลาห์โดยไม่ลังเลและพุ่งเข้าใส่ฝูงหมาป่าราวกับดาวหาง
ราชาหมาป่าซึ่งแต่เดิมรู้สึกสิ้นหวัง จู่ ๆ ก็ส่งเสียงคำรามออกมาทันทีเมื่อมันเห็นหลินเซินที่กระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า
ฝูงหมาป่าได้รับคำสั่ง พวกมันหันหลังกลับและโจมตีหลินเซินอย่างดุเดือด
เห็นได้ชัดว่าราชาหมาป่าตั้งใจจะล่าถอยเพื่อล่อ หลินเซินจึงกระโดดขึ้นไปจากอากาศ
“หมาป่าตัวหนึ่งแสร้งทำเป็นหลับ หมาป่าตัวหนึ่งหนีไป”
“ช่างเป็นสัตว์ที่ฉลาดจริง ๆ”
หลินเซินเข้าใจทันที อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงแต่ไม่มีความเสียใจบนใบหน้าของเขาเท่านั้น แต่ยังมีความสุขอีกด้วย ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไอน้ำ
“แต่นี่แหละคือสิ่งที่ฉันต้องการ”
“ถ้าพวกแกไม่หนี ฉันจะช่วยประหยัดเวลาในการไล่ตามแกทีละคน”
หมัดที่มีความแข็งแกร่งกว่า 130 เท่าของคนธรรมดาพุ่งลงมาจากท้องฟ้าอย่างโจ่งแจ้ง
เมื่อรวมกับกิ่งก้านของต้นไม้แห่งชีวิตคับบาลาห์ที่งอกออกมาจากความว่างเปล่า หลินเซินดูเหมือนแมงมุมรูปร่างมนุษย์
ทันทีที่มันตกลงมา มันก็พรากชีวิตหมาป่าปีศาจไปหลายตัว
ภายใต้คำสั่งของราชาหมาป่า
หมาป่าไม่กลัวความตาย พวกมันร้องคำรามและโจมตีหลินเซินทีละตัว
อย่างไรก็ตาม เขาหลบได้อย่างว่องไว แม้ว่าเขาจะถูกล้อมรอบและไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้ การถูกฝูงหมาป่ากัดและข่วนก็จะเหลือไว้แค่รอยสีขาวที่ไม่มีเลือดไหล
หมาป่าปีศาตตายทีละตัว กลายเป็นพลังงานที่ถูกดูดซับโดยหลินเซิน
เมื่อฝูงหมาป่าตายไปมากกว่าครึ่ง หลินเซินมองราชาหมาป่าด้วยรอยยิ้มที่น่ากลัว
“ถึงตาแกแล้ว!”
ราชาหมาป่าหิมะโกรธมาก ร่างสูงห้าเมตรของมันปล่อยเงาสีโลหิตออกมาในทันใด
เสียงคำรามของหมาป่าดังขึ้นและลดลง ราวกับว่าพวกมันกำลังต้อนรับราชาของพวกมัน
