ตอนที่แล้วตอนที่ 1306 อาวุธเทพชะตา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 1308 เกลียดมากไม่มีทางหยุดได้

ตอนที่ 1307 บึ้ม สว่างจนตาพร่า


ด้านนอกบันไดสวรรค์

แท่นบูชายัญ

มังกรสองหัวกู่อั๋งและว่านกูซูแห่งเผ่ามังกรฟ้าและเผ่าเก้าหัวยังคงอยู่ไม่จากไป

แม้แต่ปีศาจหมูป่าและปีศาจหมีดำที่ดูเหมือนอ่อนแอทำตัวเหมือนคนบังเอิญผ่านมาก็ยังเงียบไม่พูดอะไรสักคำพวกเขารู้ดีว่าสงครามคราวนี้ไม่ว่าตงฟางเจ้าตำหนักใหญ่กุนซืออันดับหนึ่งแห่งตำหนักกลางแดนสวรรค์ชนะหรือเย่ว์ไตตันเด็กปาฏิหาริย์แห่งหอทงเทียนจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้ก็ตาม นั่นไม่ใช่จุดสิ้นสุดที่ทำให้พวกเขาสามารถควบคุมและวิจารณ์อะไรได้

พวกเขาทำได้แต่รอผลอยู่เงียบๆ

รอฟังผล

จากนั้นก็จะเป็นผู้ชนะตามในที่สุด

เพราะตงฟางเคยสัญญากับทุกคนมาก่อน ตราบใดที่พวกเขาไม่ช่วยเหลือสนับสนุนนักรบหอทงเทียนจากนั้นทุกคนจะได้รับส่วนแบ่งสมบัติในแดนล่มสลายแห่งทวยเทพตงฟางจะไม่ทำลายสัญญาก่อนและเผชิญหน้ากับพวกเขา ไม่มีใครยินดีปฏิเสธผลประโยชน์ที่เหมือนหล่นลงมาจากฟากฟ้าแบบนี้ในกระบวนการต่อสู้ระหว่างพยัคฆ์สองตัวอย่างตงฟางและเย่ว์ไตตันตราบเท่าที่พวกเขายืนดูอยู่ข้างสนาม พวกเขาจะได้ผลกำไรบ้าง  นี่เป็นการแบ่งปันผลประโยชน์ที่ผ่อนคลายและสบายที่สุดในประวัติศาสตร์ของแดนสวรรค์

“ตงฟางถูกกำหนดให้ชนะ”  ตอนนี้เทพสังหารถูว่านค่อยๆดึงทัศนคติที่เย่อหยิ่ง จองหองของนักสู้ระดับเทพกลับคืนมา  นั่นเป็นเพราะมังกรปีศาจจากไปแล้ว ไม่มีใครใช้เท้าเหยียบหัวเขาได้อีก  “ในเมื่อมังกรปีศาจให้การสนับสนุนเจ้าเด็กเย่ว์ไตตันนั่นอาจได้รับการช่วยเหลือได้แต่มังกรปีศาจก้นยังไม่ทันหายร้อนก็ถูกชักนำไปหาจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อ”

“ฮึ,ลูกพี่มังกรปีศาจจะไม่มีทางแพ้แน่นอน” เด็กหนุ่มหัวแข็งเถียงทันที

เขาเทิดทูนมังกรปีศาจอย่างมากจริงๆ

ถึงตอนนี้มีความคิดของจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อผุดขึ้นมา

และดึงตัวมังกรปีศาจไป

เดิมทีเขาต้องการตามไปดูเช่นกัน

แต่ความเร็วของมังกรปีศาจนั้นรวดเร็วมากระยะห่างออกไปหลายพันลี้เขาแค่เทเลพอร์ตทะลุมิติไปในเวลาครู่เดียว  เขาเร็วมากจนตัวเขาเองต้องรออยู่ที่นี่

และมังกรปีศาจยังมอบงานให้เขาก่อนจากไปให้รอเย่ว์หยางกลับมา

มังกรปีศาจกระตุ้นเตือนด้วยสีหน้าจริงจัง

ทำให้เขาต้องอยู่รอต่อไป

“ฮ่าฮ่าข้าไม่ได้ถามถึงมังกรปีศาจ แต่ข้าแค่เปรียบดูคะแนนความสามารถทั้งสองด้านเราต้องดูว่าคู่ต่อสู้เป็นใคร นั่นคือจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อ!  ที่สำคัญที่สุดมังกรปีศาจเพิ่งจะหลุดออกมาจากผนึกเพื่อช่วยเย่ว์ไตตัน และพลังต่อสู้ยังไม่ฟื้นฟูในสภาพที่ดีที่สุด  ดังนั้นข้าคิดว่าศึกนี้...”  มือสังหารถูเทพว่านทิ้งคำพูดครึ่งๆ กลางๆ ไว้ที่เหลือทุกคนสามารถเข้าใจได้

“ถึงอย่างนั้นลูกพี่มังกรปีศาจก็จะไม่มีวันแพ้”  คนเดียวในกลุ่มผู้ชมดู มีคนมั่นใจในมังกรปีศาจและคาดว่าเป็นเด็กหนุ่มผู้ดึงดันผู้นี้

จักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อเป็นตัวอะไร

แต่มังกรปีศาจก็น่ากลัวเหมือนกัน

เปลี่ยนเป็นคนอื่นเล่า?

ในทุกคนไม่มีใครทำการเปรียบเทียบแต่อย่างใดเลย

พลังของมังกรปีศาจไม่ได้เป็นรองจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อ แต่เขาเพิ่งออกมาจากผนึกและยังไม่ฟื้นฟูพลังจนสุดยอดเขาจะต้านทานจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อได้อย่างไร?  แค่สู้เสมอยังทำไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะ! สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเจ้าตำหนักสูงสุดเทียนอี้ยังไม่ปรากฏตัวจนถึงตอนนี้  เขาจะโจมตีทำร้ายมังกรปีศาจในช่วงเวลาอันตรายที่สุดหรือไม่?

นี่เป็นไปได้

ไม่มีใครรับรองได้!

จักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อเพิ่มเจ้าตำหนักสูงสุดเทียนอี้นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนการบวกเลขหนึ่งบวกหนึ่งเป็นสอง

ต่อให้มังกรปีศาจอยู่ในสภาพสูงสุดก็ยังไม่สามารถต้านทานได้อย่าว่าแต่จะเข้ามาช่วยเย่ว์ไตตันในเวลานี้

ฝ่ายหอทงเทียนมีมังกรปีศาจเป็นหมากที่ใหญ่ที่สุดจักรพรรดิไร้เทียมทานได้รับการปลดปล่อยแล้วเย่ว์ไตตันยังมีไพ่อะไรไว้เล่นอีก? หอทงเทียนมียอดฝีมือที่แท้จริงไม่กี่คน คาดว่าเย่ว์ไตตันยังต้องต่อสู้รับมือตงฟางเจ้าตำหนักใหญ่  ราชันย์ไร้ใจ ฯลฯ  และใช้กลยุทธ์พวกมากเอาชัยก็เพียงพอ

ทันใดนั้นท้องฟ้ามีลำแสงฉายออกมาหลายสาย

กลุ่มแสงสีทองรวมกันเป็นหนึ่งราวกับสีเลือดสดใสจากนั้นเป็นสีเขียวเข้มมากขึ้นๆจนดำเหมือนหมึก

หลังจากที่แสงเจิดจ้าหายไปอาคันตุกะที่มิได้รับเชิญลอยตัวลงมาที่แท่นบูชายัญและยืนอยู่ข้างหน้ามังกรสองหัวคนเผ่าเก้าหัว และเผ่าอสูร

ผู้นำเป็นบุรุษผู้หล่อเหลาสง่างามสวมชุดยาวผ้าฝ้ายสีขาว สวมมงกุฎประดับมุกและหยกที่งดงาม ถ้าไม่ใช่ที่หน้าผากของเขามีเครื่องหมายพิเศษว่าเป็นนักสู้ชั้นเทพ  จะเห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นมีบุคลิกที่โดดเด่นมองดูเหมือนเหมือนนักกวีหรือบัณฑิตผู้สง่างามมากกว่า

เมื่อเห็นผู้คนมองรอบด้านคนผู้นี้เดินวนดูรอบๆ อย่างสุภาพดูเป็นงานเป็นการ

เสียงดังไพเราะเหมือนกับร้องเพลงดังขึ้น  “ข้าถูอี้ ขอน้อมพบผู้อาวุโสจากแดนสวรรค์บนน้อมพบท่านอาและสหายทั้งหลายที่พบเจอโดยไม่คาดคิด วันนี้เป็นคำสั่งจากท่านพ่อจริงๆ ข้าจึงต้องทำตาม”

จากนั้นเขายกมือด้วยท่าทางเป็นกันเองและชี้ไปที่สองคนข้างหลังแนะนำตัว  “ข้างหลังข้าถูอี้คนหนึ่งคือสหายที่ข้าพบขณะเดินทางในแดนสวรรค์เขาเป็นนักสู้เผ่าแมลงสาบปีกแข็งยุคดึกดำบรรพ์  ส่วนอีกคนหนึ่งเป็นเผ่าพันธุ์แมลงที่แข็งแกร่งที่สุด แม้ว่าอายุจะน้อยกว่าแมลงสาบดึกดำบรรพ์เล็กน้อยแต่ก็เป็นตระกูลที่แข็งแกร่งมีชื่อเสียงคาดว่าผู้อาวุโสทั้งหลายคงได้ยินชื่อมาเช่นกัน”

นักรบเผ่าแมลงทั้งสองที่เขาแนะนำ

ตนหนึ่งเป็นร่างแมลงสีเขียวเข้มมีหนามขึ้นตามหลัง

แม้จะไม่ใช่เป็นนักสู้ระดับเทพแต่ความสามารถตามธรรมชาติของเผ่าพันธุ์ประกอบกับพิษที่น่ากลัวจึงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ใครๆ ดูถูกไม่ได้

อีกตนหนึ่งเป็นร่างมนุษย์แมลงเหมือนคลุมด้วยแผ่นเหล็กหนามีอักขระรูนแปลกประหลาดอยู่ด้านบน ดูก็รู้ว่าคนผู้นี้มีพลังป้องกันที่ดีเยี่ยม  เกรงว่าพลังโจมตีธรรมดายากจะสั่นสะเทือนเขาได้

แน่นอนว่าเจ้าผู้นี้มีดวงตาดุร้ายกระหายเลือดคงไม่ได้มีทักษะพิเศษแค่ป้องกันตัวแน่นอน

เงี่ยงหนามแหลมบนแขนทั้งสองข้างที่ศอกและเข่ามีดาบแหลมคม นักสู้ที่ชื่อจางหู่นี้มีที่พลังโจมตีที่ทรงพลัง  ขณะที่เขายืนนิ่งตัวตรงจะมีภาพลวงตาที่ใครก็ตามที่เห็นเขาจะรู้สึกว่าเมื่อเขาเริ่มโจมตีก็จะโจมตีไม่มีหยุด ร่างกายของเขาอันตรายทุกสัดส่วนแม้เมื่อเขาอ้าปากก็มองเห็นฟันแหลมคม คนผู้นี้อันตรายยิ่งกว่าด้วงพิษจางหลางเสียอีก

เพียงมองปราดแรกเผ่ามังกรฟ้าและเผ่าเก้าหัวต่างมองหน้ากันและตัดสินได้ทันที

พวกเขามีความเห็นเหมือนกันไม่มีการคัดค้าน

“นอกจากนี้ ที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือน้องชายที่รักของข้าถูซี!” ถูอี้ผู้รูปงามผายมือแนะนำคนสุดท้าย

“แต่ถูซื่อข่มขืนมารดาข้าให้กำเนิดลูกครึ่งเข้มแข็งอย่างนั้นจะมีเจ้าเป็นพี่ชายได้อย่างไร” นักรบเกราะดำผู้สงบปากสงบคำตั้งแต่ลงมาปฏิเสธทันที น้ำเสียงที่แน่วแน่ของเขาดูไม่เหมือนพี่น้องตระกูลเดียวกันแต่เหมือนศัตรูที่คิดแค้นและเตรียมแก้แค้นมากกว่า

“น้องชายยังอายุน้อยและมีนิสัยดื้อรั้นข้าถูอี้ต้องขออภัย หวังว่าผู้อาวุโสจะไม่ถือสา” ถูอี้รูปงามดูเหมือนจะทำเป็นไม่ได้ยิน เขายิ้มอย่างสุภาพ

สำหรับการมาถึงของสี่คนนี้

มังกรสองหัวกู่อั๋งและว่านกูซูแห่งเผ่ามังกรฟ้าและคนอื่นๆพากันตกตะลึง

แม้แต่สมาชิกเผ่าเก้าหัวหลายคนก็ยังกระซิบคุยกันปรึกษากันเป็นการส่วนตัวดูเหมือนอาจมีข้อเสนอใหม่ๆ ในอนาคต

เทพสังหารถูว่านมีความสุขมากเช่นกันหลานชายสองคนของเขามาถึงแล้ว รวมทั้งนักรบเผ่าแมลงปีกแข็งนั่นหมายความว่าอย่างไร?  หมายความว่าทั้งชีวิตของเขามีพี่น้องที่น่าภูมิใจที่สุดอยู่ในแดนสวรรค์บนแดนสวรรค์ใช้ประโยชน์จากพี่ชายซึ่งเป็นผู้หนุนหลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขามือสังหารเทพถูซื่อกำลังจะปรากฏตัวในสนามรบ ทันทีที่พี่ใหญ่ปรากฏตัวขึ้นอย่าว่าแต่เผ่ามังกรฟ้าและเผ่าอสูรดำที่น่ากลัว ต่อให้จักรพรรดิอสูรหนุนหลังเผ่าเก้าหัว ก็อย่าหวังว่าพวกเขาจะได้เปรียบ

“พี่ใหญ่ตัดสินใจลงมือเองเชียวหรือ?  โอว จะฆ่าลูกไก่ไยต้องใช้มีดฆ่าโคแค่มีข้าถูว่านคนเดียวก็เพียงพอแล้ว พี่ใหญ่ไม่ต้องลำบากลงมือเลย!” เทพสังหารถูว่านเชิดหน้ามองดูพวกเผ่ามังกรฟ้า เผ่าอสูรดำและเผ่าเก้าหัว

“บิดาข้าตั้งใจมาที่นี่ แต่เขามีธุระเรื่องอื่น เขาส่งผู้เยาว์มาพบพวกท่านเหล่าผู้อาวุโสแทน”  ถูอี้ไม่เพียงถ่อมตนเท่านั้น  เขายังสุภาพอีกด้วย

“ก็ได้ ก็ได้ ฮ่าฮ่า!” ถูว่านหัวเราะลั่นปีติยินดีเต็มหัวใจ

“แต่ยังมีมดแมลงสาบอีกสองสามตัวที่บังอาจโอ้อวดตนเองน่าขันเป็นบ้า!” เด็กหนุ่มหัวดื้อผู้ไม่รู้จักความกลัวมาตลอดชีวิต ยังกล้าเถียงและเขาเป็นเพียงคนเดียว

“เจ้าบังอาจมาก!”  จางหู่ตาแดงด้วยความโกรธ

ร่างของเขาเปล่งรังสีฆ่าฟันทันที

ถ้าไม่ใช่เพราะถูอี้ห้ามไว้เกรงว่าเขาคงวิ่งเข้าไปฆ่าแล้ว

เด็กหนุ่มปากกล้าทำเป็นไม่ชายตามองเขาแกล้งเอามือแคะหูเลียนแบบมังกรปีศาจ  “ให้กำเนิดคนแบบเจ้าถ้าไม่เคยทุบตีมารดาเจ้าก็นับว่าใจดีมากพอแล้ว” จางหู่โกรธจัดจนปอดแทบระเบิด เขาอ้อมตัวถูอี้ไปได้แต่ก็ยังถูกถูว่านขวางเอาไว้มิฉะนั้นเขาคงได้สู้กับเจ้าเด็กปากกล้านี่

เทพสังหารถูว่านรู้สึกว่าน้ำเสียงเจ้าผู้นี้ยังพอทนได้ชั่วคราว  ที่สำคัญเจ้าผู้นี้มีเชื้อสายเผ่าภูตบูรพาและนับถือเป็นพี่น้องกับมังกรปีศาจ

ถ้ามังกรปีศาจยังไม่มีแนวโน้มว่าจะถูกฆ่าตายก็ยังไม่ถึงวาระของเจ้าเด็กผู้นี้

ไม่ใช่เรื่องดีกับการตอแยคนแบบนั้น

จะว่าไปแล้ว

เจ้าเด็กนี่มีลิ้นเป็นพิษจริงๆ

ถ้าเจ้าแสร้งเป็นหูทวนลมไม่สนใจเจ้าเด็กคนนี้ก็จะไม่ต้องคิดเริ่มโจมตีเจ้าเด็กนี่ ดังนั้นอย่าไปสนใจเขาเลย  ถ้าเจ้าต่อสู้กับเขาจริงๆ เจ้าจะหลงกลเขา  แม้ว่าในแดนสวรรค์บนตัวเขายังมีศักดิ์ศรีเป็นน้องชายของมือสังหารเทพถูซื่อ แต่การไปกระตุ้นโมโหเผ่าภูตบูรพาไม่ควารทำอย่าว่าแต่ยังมีมังกรปีศาจ

จะต่อสู้กับเจ้าเด็กนี่อย่างน้อยต้องรอให้มังกรปีศาจพ่ายแพ้เสียก่อน ดีที่สุดตายไปเลย  แน่นอนที่สุดว่าจะไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่ถ้าจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อและเจ้าตำหนักสูงสุดเทียนอี้ร่วมมือกันการฆ่ามังกรปีศาจคงไม่ใช่เรื่องใหญ่

“เจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางยังไม่มาหรือจะให้เรารอไปถึงไหน?!” ถูว่านคันไม้คันมือและหวังว่าจะได้พบเจอยอดฝีมือจากหอทงเทียนจะได้ฝึกฝีมือระบายความอัดอั้นตันใจจากการถูกมังกรปีศาจเหยียบก่อนหน้านั้น  ตอนนี้เขาสามารถต่อสู้กับเผ่ามังกรฟ้าได้ หรือจะสั่งสอนพวกเผ่าอสูรทมิฬแต่หลังจากเปลี่ยนใจเขาอดทนต่อได้ เพราะการทำเช่นนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะทำให้คนเผ่าเก้าหัวทั้งห้าคนเข้าใจผิดได้ ถ้าพวกเขาคิดว่าจะต้องทำสงครามกันอย่างเต็มรูปแบบอาจเป็นเหตุให้ดึงจักรพรรดิอสูรออกมาจากด้านหลังอาจมีปัญหากับแนวโน้มสถานการณ์โดยรวม

เป็นการดีที่สุดคือต้องไม่ทำให้เกิดการเข้าใจผิด

มิฉะนั้นอาจก่อให้เกิดความเสียหายได้

แม้ว่าพี่ใหญ่จะมาด้วยก็ตามแต่อาจไม่สามารถปกป้องเขาได้

ถูว่านเป็นเทพเทียมรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง  ทันใดนั้นที่ทางเข้าบันไดสวรรค์ทางผ่านบริเวณแท่นบูชายัญมีสายลมกระโชกแรง

ในทันทีนั้นโลกเปลี่ยนสีลมพัดแรงและเมฆดำครึ้มรวมตัวกันกลิ่นอายที่ทรงพลังไม่อาจบรรยายได้แผ่ขยายออกมาจากทางเดินราวกับการระเบิดของภูเขาไฟกวาดไปทั่วพื้นที่หุบเขาแม่น้ำขาวในพริบตา

ประกายไฟฟ้าสีทองแล่บแปลบปลาบลงมาจากท้องฟ้าเกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว

พายุหมุนมากมายพัดหวีดหวิวบ้าคลั่ง

ราวกับจะกลืนสวรรค์ทั้งหมด

ภายในแกนพายุมีเงาร่างดำที่ทรงพลังเปล่งรัศมีเป็นพันๆสายเจิดจ้ายิ่งกว่าดวงอาทิตย์ฉายทะลุผ่านท้องฟ้า

ขณะที่ถูว่านและคนอื่นจิตใจสั่นสะท้านตื่นเต้นจับใจราวกับมีเสียงเพลงปลุกขวัญกำลังใจ เหมือนกับมีภาพนักรบม้าศึกที่แข็งแกร่งในสนามรบสุดยอดนักรบผู้แข็งแกร่งกำลังจะปรากฏตัว มิฉะนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะทรงพลังมากมายขนาดนี้!

เป็นไปได้หรือไม่ว่าผู้มาก็คือคุณชายสามตระกูลเย่ว์เย่ว์ไตตันผู้ที่เจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางริษยาอยู่เสมอ?

เมื่อมองดูเงาดำที่อยู่ในพื้นที่ท่ามกลางแสงสว่างเจิดจ้า

ทุกคน

กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด