บทที่ 172 มันไม่ง่าย
ลู่เจ๋อตบก้นลุกขึ้น เขาวิ่งออกจากพายุทันที เขาจะรีบหนีก่อนที่บอสจะกลับมา! เขาทิ้งพายุและพุ่งออกไปกว่าสิบกิโลเมตร ก่อนจะหันกลับมามองพายุอีกครั้ง เขามีความสุขมาก วันนี้เขาได้รับค่อนข้างมาก และเขาไม่ตาย! เขาไม่ตายจริงๆ! ลู่เจ๋อรู้สึกประทับใจ เขาเลยตัดสินใจร่ายบทกลอน ‘ฉันจากไปอย่างลับๆ เช่นเดียวกับที่ฉั...
