บทที่ 87-88
บทที่ 87 สีหน้าราวกับอสูร เย่ปี้ถงถูกถังซือซือจับข้อมือเอาไว้แน่นจนเธอไม่สามารถขยับไปไหนได้! นังคางคกมันอ่านเพลงหมัดของเราออก แถมยังสวนกลับมาได้จังหวะอีกด้วย เย่ปี้ถงกังวลจนขมวดคิ้ว หลังจากพยายามสงบสติอารมณ์ เธอกำหมัดขวาแล้วปล่อยหมัดตรงออกไป... “หมับ” ก่อนหมัดจะถึงเป้าหมาย ข้อมือที่โดนจับอยู่ก็ถูกถั...
