บทที่ 79-80
บทที่ 79
ความเย่อหยิ่งที่ดูซ้ำซากและจำเจ
หลิวเสวี่ยร้อนใจขึ้นมา ก่อนพิมพ์ตอบกลับไปว่า
“หรือว่าจะเป็น... แม่ครัวที่ชื่อถังคนนั้นเหรอ?”
เพียงแค่ทุกคนในกลุ่มได้อ่านชื่อนี้ พวกเขาก็ตอบกลับอย่างร้อนรนและร้อนใจ
“เจ้าของร้านเป็นแม่ครัวคนนั้น!”
“ไม่คาดคิดเลย! เหลือเชื่อมาก!”
“กรี๊ดๆๆ! ฉันยังจำเรื่องในวันนั้นได้นะ!”
“เหมือนกัน แต่ทำไมถึงคิดไม่ได้กันนะ!”
“นี่มันเรื่องบ้าบอชัด ๆ!”
โย่วเหมยส่งภาพถ่ายสถานการณ์ที่ร้านเบเกอรี่ลงในกลุ่ม ในภาพถ่ายเต็มไปด้วยลูกค้าที่กำลังแออัดยัดเยียดกันเต็มหน้าร้าน เพื่อรอซื้อขนมปังอย่างใจจดใจจ่อ
และอีกภาพหนึ่งเป็นภาพที่ถังซือซือยืนอยู่ข้างหน้ากู่ชวนและเฟยอวี่ด้วยรอยยิ้ม กำลังยื่นถุงขนมปังให้พวกเขา
จากในภาพทำให้คนในกลุ่มที่ได้เห็นไม่ได้รู้สึกว่าขนมปังร้านนี้น่าดึงดูดอะไรขนาดนั้น แต่เมื่อดูปฏิกิริยาของลูกค้าที่แออัดอยู่เต็มหน้าร้านแล้วปรากฏว่าเป็นคนละเรื่องกันเลย!
ร้านเบเกอรี่นี้ต้องเป็นร้านที่มีขนมปังรสชาติอร่อยที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ท่านประธานไม่สั่งอาหารจากเชฟชื่อดังชาวจีนและต่างประเทศมารับประทาน แต่กลับขอให้ผู้หญิงคนนี้มาทำอาหารให้ถึงที่บริษัท!
โอ้ พระเจ้าช่วย!
ความรักของพวกเขามันวิเศษจังเลยเนอะ!
ทุกคนในกลุ่มต่างแสดงความคิดเห็นขึ้นมาทันที “ประธานบริษัทที่เอาแต่ใจตกหลุมรักเชฟผู้หญิงหน้าตาน่าเกลียด นี่มันแบบว่า ซีรีส์ออนไลน์ชัด ๆ”
“ฉันควรหาคลาสสอนทำอาหารดีกว่า! ไม่อย่างนั้นฉันไม่ได้แต่งงานแน่ ๆ ‘ร้องไห้’”
“พวกเราเอาแต่จะซื้อเครื่องสำอาง! เอาแต่จะซื้อสร้อยเพชร! ทำไมพวกเราถึงได้หลงลืมใส่ใจกับเรื่องแบบนี้กันนะ? ‘ร้องไห้’”
“บีบคั้นหัวใจจริง ๆ! ฉันคิดว่าท่านประธานคอยสอดส่องผู้หญิงในบริษัทที่คู่ควรมาโดยตลอด แต่มันไม่ใช่แบบนั้น! ท่านประธานไม่ได้อยากแต่งงานกับผู้หญิงที่เอาแต่สวยไปวัน ๆ! ”น่าอาย’”
กลุ่มเทพธิดาในสำนักงานใหญ่ต่างพากันคร่ำครวญและสะท้อนข้อเสียตัวเองอย่างลึกซึ้งในทันที
ร้านเบเกอรี่ ตอนนี้ถึงคิวของหัวหน้าแผนกแล้ว
ถังซือซือกำลังบรรจุขนมปังทีละชิ้นแล้วแจกจ่ายให้กับหัวหน้าแผนกต่าง ๆ
สีหน้าของคนที่ได้รับถุงขนมปังไปนั้นกำลังคิดอะไรบางอย่าง และกำลังคาดเดารสชาติ
รสชาติจะเป็นยังไงนะ ฉันอยากรู้รสชาติของขนมปังชิ้นนี้แล้ว!
ไม่กี่นาทีต่อมากู่ชวนพูดขึ้นมาว่า
“คุณหนูถังครับ ท่านประธานขอให้พวกเรามาช่วยเสริมยอดขายให้คุณหนู แต่ดูเหมือนคงไม่จำเป็นแล้ว”
เฟยอวี่ยืนดูขนมปังด้วยความสงสัย ก่อนจะยกขนมปังขึ้นมาแล้วกัดไปหนึ่งคำ
นี่มัน... รสชาติแบบนี้!
คิ้วของเขาขมวดหลายครั้ง ริมฝีปากสั่นตลอดเวลา
นี่เป็นครั้งแรกของฉันเลยที่ได้กินขนมปังที่อร่อยแบบนี้!
ขนมปังชิ้นนี้หน้าตาเหมือนกับขนมปังธรรมดาทั่วไป แต่เมื่อได้กัดลงไปเบา ๆ แค่คำเดียว เนื้อของขนมปังจะละลายในปาก ทำให้สัมผัสได้ถึงความหอมหวานที่ไม่เคยลิ้มลองมาก่อน เพียงชั่วพริบตา ความอร่อยจะวิ่งผ่านไปทั่วร่างจนรู้สึกว่าหยุดกินไม่ได้
เนื้อขนมปังอันนุ่มนวลเมื่อจับคู่กับไส้ที่เคี้ยวหนุบหนับนั้น มันช่างให้รสชาติที่ลึกล้ำเกินบรรยาย... บอกได้เลยว่านี่คือขนมปังที่อร่อยที่สุดในชีวิต!
หัวหน้าแผนกต่าง ๆ ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา พอได้ชิมขนมปังก็อุทานขึ้นมาพร้อมกัน แล้วยังแสดงสีหน้าแปลกประหลาดเหมือนกับเฟยอวี่ทุกประการ
อร่อยเกินไป! เหลือเชื่อมาก ๆ เลยโว้ย!
กัดทุกคำก็อร่อยทุกคำจนน้ำตาจะไหล!
ฉันอยากกระโดดโลดเต้นจัง! อยากเต้นอยู่ในสวนขนมปังให้รู้แล้วรู้รอด!
รู้สึกมีกำลังใจในการทำงานขึ้นมาทันทีเลยแฮะ!
คุ้มค่ากับการเดินทางในเช้าวันนี้จริง ๆ!
นี่สินะความงดงามของอาหาร! ฉันยอมแพ้แล้ว ซือเปาต่า!
ขอบคุณท่านประธานมาก ๆ! ต่อให้ท่านสั่งเราให้มาร้านนี้ทุกวันก็จะยอมมาทุกวันเลย!
เจ้าของร้านที่ดูหน้าตาน่าเกลียดคนนี้ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีความสามารถในการทำอาหารเป็นเลิศ ต่อไปนี้อนาคตของร้านนี้ต้องรุ่งเรืองแน่นอน!
กู่ชวนมองการแสดงออกที่ไม่น่าเชื่อของเฟยอวี่ ก่อนจะเดินเข้าไปกระซิบที่ข้างหูเขาว่า
“นี่แหละที่คุณหนูถังซือซือบอกไว้ ว่าขนมปังที่เธอทำนั้นดีกว่าร้านขนมปังสื่อรักอย่างที่ฉันเคยเล่าจริง ๆ”
บทที่ 80
ขนาดฉันยังต้องยอมแพ้
เฟยอวี่ชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วนึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่ควรแสดงอาการออกมาให้ชัดจนเกินไป แต่ขนมปังนี้ก็อร่อยจริง ๆ นั่นแหละ...
ไม่อยากเชื่อเลยว่าขนมปังของเธอจะอร่อยขนาดนี้...
อยากกินอีกชิ้นแต่ต้องอดใจไว้ก่อน...
ถ้าขอเพิ่มไปมีหวังเสียฟอร์มแน่ งั้นจะทำเป็นว่าไม่อร่อยก็แล้วกัน!
เฟยอวี่กินขนมปังต่อไปอย่างรวดเร็วด้วยความอร่อย แต่เขาก็แสร้งพูดขึ้นมาว่า
“ก็เฉย ๆ นะ!”
กู่ชวนชะเง้อหน้ามาจ้องตาของเฟยอวี่แล้วพูดขึ้นว่า “แน่ใจนะ” เฟยอวี่หยุดกินทันทีก่อนตอบกลับว่า
“แน่ใจสิ! มันก็เฉย ๆ นะคุณชวน!”
ความเย่อหยิ่งที่ดูซ้ำซากและจำเจของเขาไม่เคยหมดลงไปสักที
ดวงตาของโยว่เหมยเป็นประกายหลังจากได้ชิมขนมปัง แล้วรีบรายงานสถานการณ์ล่าสุดในกลุ่มเทพธิดาสำนักงานใหญ่ทันทีว่า
“อร่อยสุด ๆ เลยเพื่อนสาว! สาว ๆ มาดูเร็ว! ขนาดฉันไม่ค่อยกินแป้งยังต้องยอมแพ้ให้เลย!”
ในกลุ่มเงียบไปสิบวินาทีหลังจากทุกคนได้อ่านข้อความ ก่อนจะมีการพูดคุยอย่างดุเดือดเกิดขึ้นในกลุ่มต่อไปอีกหลายนาที
ตอนนี้ขนมปังไม่เพียงพอต่อการขาย และแผนกของบริษัทตระกูลเซียวยังมีอีกหลายคน พวกเขาจึงรอต่อไปอีกครึ่งชั่วโมงเพื่อซื้อขนมปัง
หลังจากนั้น ถังซือซือต้องวิ่งไปเข้าคลาสเรียน โดย จ้าวเทียนหนิวและถงโยวโยวต้องรับมือกับบรรดาลูกค้าไปก่อน
ถึงเวลาที่ฉันต้องเข้าไปช่วยแล้วสินะ?
กู่ชวนอาสาเข้าไปในโซนเตาอบเพื่อช่วยทำขนมปัง
หัวแผนกคนอื่น ๆ ที่เพิ่งกินเสร็จก็มีความคิดอยากจะลองทำ พวกเขาต่างพากันพับแขนเสื้อขึ้นและกรูกันเข้าไปช่วย
พวกเขาทั้งหมดต้องการทราบว่าขนมปังแสนอร่อยทำออกมายังไง และได้รู้ว่าสูตรนี้มันน่าทึ่งมาก!
เดิมทีโซนอบขนมปังมีขนาดเล็กอยู่แล้ว เมื่อผู้ชายตัวสูงใหญ่มากมายเข้ามา บรรยากาศก็อึดอัดจนแทบจะไม่มีที่เดิน
ปัญหามาแล้ว... ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าจะช่วยตรงไหนดี
“ฉัน... ฉันมีหน้าที่เชียร์นายแล้วกันไอ้หนุ่ม! พยายามเข้า! พ่อครัวหนุ่มเอ๋ย!”
ลุงในชุดสูทเขย่ากำปั้นและตะโกนเชียร์อย่างตื่นเต้น
“งั้น... เดี๋ยวฉันช่วยเอาแป้งเข้าเตาอบให้นะพวกหนู!”
“เอาสิ งั้นฉันขอช่วยนายด้วยอีกแรง!”
บรรดาลุงในชุดสูทต่างมีกำลังใจและเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง พวกเขาแบ่งหน้าที่และช่วยทำงานอย่างขันแข็ง
สำหรับขนมปังแสนอร่อยนี้ มันคุ้มค่าแล้วที่ได้ช่วย!
ภาพตรงหน้าทำให้จ้าวเทียนหนิวและถงโยวโยวมองบรรดาลุง ๆ อย่างสนุกสนาน
คุณหนูถังซือซือ ทำขนมปังมันไม่ง่ายเลยจริง ๆ!
คนจากกลุ่มบริษัทตระกูลเซียวที่เหลือซื้อขนมปังเสร็จแล้ว หลังจากหัวหน้าฝ่ายการเงินจ่ายค่าขนมปัง ทุกคนโบกมือและเรียกให้ขึ้นรถเตรียมกลับบริษัท
ขณะเดินทางกลับ พวกเขายังหวนคิดถึงรสชาติมหัศจรรย์ของขนมปังที่ยังติดอยู่ในปาก
ขนมปังร้านนี้อร่อยมาก!
หอมละมุนจนน้ำตาจะไหลออกมาเป็นผงแป้ง!
ไม่น่าเชื่อ ไม่น่าเชื่อ! ร้านเบเกอรี่เล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในเขตมหาวิทยาลัย จะทำขนมปังแสนอร่อยขนาดนี้ได้ รู้สึกตกหลุมรักเข้าให้แล้ว!
ไหน ๆ บ้านเราก็อยู่ใกล้ร้าน จะมาซื้อกินทุกวันเลย!
หลังจากนั้นไม่นาน มีการถกเถียงกันอย่างดุเดือดใน แชทกลุ่มผู้บริหารของบริษัท ว่าใครควรรับผิดชอบในการซื้อขนมปังมาที่บริษัทตั้งแต่พรุ่งนี้?
ทุกคนต่างแย่งชิงจุดยืน โดยเชื่อว่างานนี้ควรปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตัวเองเท่านั้น
“ฉันคือผู้ที่คู่ควร! เพราะบ้านของฉันอยู่ใกล้หนานซานที่สุด!”
“ควรเป็นผมต่างหาก! ผมมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะเรียนจบที่หนานซาน!”
“ขอคัดค้านหลังชนฝาเลย! พวกเราอยู่แผนกจัดซื้อ งานนี้ควรส่งให้แผนกเราจัดการ!”
ขนมปังอร่อยขนาดนี้ ไม่ว่าใครก็อยากเป็นคนแรกที่ได้กินในแต่ละวัน!
กู่ชวนมองดูหัวหน้าแผนกที่กำลังถกเถียงกันอย่างจริงจังมากกว่าเรื่องงานของตัวเองในตอนนี้ และนี่ถือเป็นครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องภายนอกที่ไม่เกี่ยวกับงานของบริษัท “...”
เฟยอวี่ “...”
มีหนึ่งคนในกลุ่มถามขึ้นมาว่า
“ว่าแต่ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน?”
“คนรู้จักเหรอ?”
จู่ ๆ ก็มีอีกคนในกลุ่มที่เป็นฝ่ายประสานงานให้ เซียวเฉินเยวียน ตอบขึ้นมาว่า
“แฟนสาวของเขาไง”
อะไรนะ?
ยังไงเนี่ย ๆ!
ฟะ... แฟนสาวงั้นเหรอ!
แฟนของท่านประธาน กรี๊ดๆๆๆ!
ท่านประธานชอบของแบบนี้หรอกเหรอ!
ในชั่วพริบตา คนในกลุ่มนี้นิ่งเงียบเหมือนลมหนาวที่กำลังพัดผ่านรูปปั้น
บ้าไปแล้ว!
แฟนสาวเหรอ?
แฟนสาวเนี่ยนะ!
ท่านประธานคบกับเธอจริง ๆ เหรอเนี่ย! ผีอะไรสิงท่านกันแน่?
