บทที่ 377-378
บทที่ 377 ชื่อของเธอ เสื้อของหลินอี้ปินมีสภาพที่แย่มาก ๆ รวมถึงทรงผมที่ยุ่งเหยิง ร่างกายอันซูบผอม สีหน้าท่าทางดูน่าสมเพช ราวกับว่าความเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหลินหายไปจนหมด คนรับใช้ทั้งสองคนพยุงหลินอี้ปินมายืนอยู่ข้างหน้า หลินลี่สยง ก่อนเดินออกไป หลินอี้ปินยืนนิ่งพร้อมกับมองไปรอบ ๆ ห้องโถงด้วยแววตาว่...
