บทที่ 223 -224
บทที่ 223 อยู่ให้ห่างจากเด็กที่ไม่รู้จักโต โหย่วฉงหลิงเกือบทำโทรศัพท์มือถือในมือตกพื้น เธอทุบไปที่ราวบันไดตรงด้านข้างของตัวเองสองถึงสามครั้ง และกรีดร้องเสียงดัง “เดี๋ยวนะ นั่นมันเสียงเดียวกับผู้หญิงที่โวยวายกลางโรงหนังเมื่อคืนไม่ใช่เหรอ? ที่แท้ก็เป็นคนในหอพักเรานี่เอง...” “รีบไปเถอะ อีกสักพักเดี๋ยวก...
