บทที่ 237 ลงมือ
บทที่ 237 ลงมือ “เสิ่นกวง!” หลู่หยุนซานส่งเสียงกรีดร้องของสวรรค์ที่สั่นสะเทือน แผ่นดินถล่ม ความขุ่นเคืองและความขุ่นเคืองถึงขีดสุด เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะถูกลอบโจมตี ไม่เพียงแต่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น แม้แต่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่เปรียบที่เขาเพิ่งได้รับมาก็ถูกพรากไป คนที่แอบโจมตีเขารู้จักชื่อเสิ่...
