บทที่ 217-218
บทที่ 217 ไท่จื่อเฟยกลับมาแล้ว เมื่อนางคลานเข้าไปได้ก็เห็นว่าหลีสุ่ยหายตัวไปนานแล้ว เมิ่งอวิ๋นเสียงมองไปในความมืดรอบกายด้วยความหงุดหงิด ขณะปัดฝุ่นบนร่างกายออก และบ่นในใจว่าช่างวิ่งเร็วนักนะ หลังจากแบกสมบัติกลับมายังตำหนักได้แล้ว ชิงหลัวที่ปฏิบัติหน้าที่เวรยามตอนกลางคืนก็เกือบจะวิ่งหนีไป นางแทบจะหัวใ...
