บทที่67

“เทคนิคดาบพื้นฐาน มีท่าโจมตีทั้งหมดสี่ท่า!” มิฮอร์คเหวี่ยงดาบของเขาและก้าวไปข้างหน้า แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “นอกจาฟันและแทง ยังมีตัดและสับ”

ฟุบ!

เปรี๊ยง! เปรี๊ยง!

ร่างของรอนสว่างวาบราวกับสายฟ้า

สายฟ้าฝ่าลงมาในจังหวะเดียวกันพอดิบพอดี ราวกับว่ามันกำลังตอบสนองกับการเคลื่อนไหวของรอน

ร่างของมิฮอร์คถูกดาบของรอนปัดดาบจนร่างเขากระเด็ดออกไป

รอนตั้งดาบของเขาให้ตรงและยืนขึ้นอย่างสง่างาม

การตัดและการสับเป็นการฟันดาบชนิดหนึ่งที่เกิดจากวิชาฟันดาบพื้นฐาน เป็นท่าที่ใช้การฟันธรรมดา การใช้งานนั้นง่ายมากคือการวิ่งเข้าหาศัตรู ฟันขวางเพื่อป้องกันเอวของตัวเองเอาไว้

ทักษะดาบนี้ นักดาบรู้กันทุกคน แต่เมื่ออยู่ในมือรอน มันกลับกลายเป็นไม่ธรรมดา ยิ่งกับคนที่มีค่าสถานะหลักทั้งสี่อย่างใกล้สองร้อย มันยิ่งเป็นการเคลื่อนไหวที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิม

ภายใต้ดาบเพียงเล่มเดียว มิฮอร์คก็ได้ถูกดันจนลอยไปด้านหลัง หากไม่มีดาบดำโยรุกันเอาไว้ มิฮอร์คจะต้องถูกสังหารอย่างแน่นอน

“แค่ก แค่ก!”

มิฮอร์คหยุดร่างตัวเองเอาไว้ เขาเกือบจะตกลงไปในกระแสน้ำกรรโชกด้านหลัง

สายตาของเขามองไปที่รอน และมันแฝงไปด้วยความประหลาดใจ

“เป็นวิชาที่ดี” ตาเหยี่ยวกล่าว

รอนมองที่มิฮอร์คอย่างเฉยเมย ไม่พูดอะไรทั้งนั้นเพียงแค่ยกดาบชี้ไปทางมิฮอร์คเท่านั้น

“หึหึ” มิฮอร์คหัวเราะอย่างพอใจ “ดูเหมือนว่าการป้องกันเพียงอย่างเดียวคงเอาชนะนายไม่ได้ ระวังตัวด้วย ฉันจะทุ่มสุดตัวแล้ว!”

“ทุ่มสุดตัว...” ดวงตารอนแข็งทื่อ เขากำลังข่มขวัญตัวเขาอยู่หรือเปล่า?

จริงด้วย ในฐานะนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะเอาจริงเต็มที่ เขาทำเพียงแค่หยั่งเชิงเท่านั้น

จิตใจรอนเริ่มปั่นป่วน มิฮอร์คสามารถข่มขวัญเขาได้นิดหน่อยจริง ๆ อีกฝ่ายมีทั้งฮาคิเกราะ ฮาคิสังเกตอย่างแน่นอน ส่วนเรื่องฮาคิราชัน ในเนื้อเรื่องไม่ได้กล่าวเอาไว้ แต่ตอนนี้เขากำลังเผชิญหน้ากับมิฮอร์คตัวต่อตัว เขาไม่แน่ใจว่ามิฮอร์คมีหรือไม่ แต่เขาก็ต้องเตรียมรับมือในกรณีที่มิฮอร์คมีเอาไว้ก่อน

“มันน่าตื่นเต้นที่จะได้สู้กับผู้ครอบครองฮาคิราชันเร็ว ๆ”

มุมปากของรอนแสยะยิ้มและความตื่นเต้นก็ปรากฏบนใบหน้าเขา ในสายตาไม่มีความกลัวปรอยู่เลย

ในช่วงที่เขาไม่มีนิ้วทองคำ มีเพียงความสามารถของเขาเอง เขาตกอยู่ในการไล่ล่าของอกองทัพเรือ เขาช่วยเหลือตัวเองโดยใช้วิชาที่มีเพียงไม่กี่วิชาเท่านั้นเพื่อเอาตัวรอด ความถึงกทนของเขาไม่ใช่เรื่องที่ปฏิเสธได้

รอนกัดฟัน!

ออร่าของดาบดำปรากฏขึ้นบนใบดาบในมือมิฮอร์ค และพลังที่คมกริบก็ได้พุ่งทะยานมาทางรอนทันที มันไม่ใช่เพียงแค่แสงธรรมดา แต่มันราวกับเป็นลมหายใจของสัตว์ร้ายที่มีคมเขี้ยวอันแหลมคมที่สามารถเจาะและตัดทุกสิ่งให้สะบั้นได้ มันคือพลังแห่งจิตสังหารที่ถูกอัดแน่นและปล่อยออกมาจากคมดาบในอากาศ

“ฮ่าฮ่าฮ่า มิฮอร์ค!” รอนร้องออกมาอย่างยินดี “นี่มันคือฮาคิราชันเหรอ? ฮาคิเกราะก็ด้วย? เยี่ยมไปเลย!”

“มันน่าตกใจจริง ๆ”มิฮอร์คหัวเราะเสียงต่ำ “นายยังไม่เคยออกเดินทางไปแกรนด์ไลน์ นายเลยต้องการที่จะรู้ว่าพลังของฮาคิมันเป็นยังไง ก็เลยต้องการล่อให้ฉันใช้มันออกมาให้นายเห็นใช่ไหม?”

“ไม่เอาน่า?” รอนพูดอย่างอารมณดี “ฮาคิ ฉันคิดว่าฉันจะไม่มีที่เรียนมันเสียแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า มันเยี่ยมมาก เยี่ยมมากจริง ๆ!”

“ตื่นเต้นขนาดนั้นเลยเหรอ?” มิฮอร์คยิ้มเล็กน้อย แววตาของเขาเฉียบคมน่ากลัว ร่างกายเขาเหมือนดาบที่พร้อมจะฟาดฟันลงมาจากท้องฟ้า

ดาบนี้อาจไม่เร็วนัก แต่มันแฝงไปด้วยแรงกดดันของตาเหยี่ยว ทำให้รอนมีคามรู้สึกว่าเขาไม่สามารถหลบมันได้ ไม่มีทางหลบเลยจริง ๆ!

“นี่คือ... สิ่งที่นายแสดงให้ฉันเห็นสินะ?” รอนเบิกตากว้าง ฮาคิสังเกตและฮาคิเกราะ มิฮอร์คใส่มันลงมาในดาบนี้ เขาคาดเดาการเคลื่อนไหวของรอน และไม่เพียงแค่นั้น มิฮอร์คยังใส่ฮาคิเกราะและฮาคิราชันในการฟันครั้งนี้เพื่อกดดันไม่ให้เขาสามารถเคลื่อนไหวต่อได้อย่างสมบูรณ์ เขาหลบไม่ได้

“ฉันไม่จำเป็นต้องหลบมันนี่!” รอนหัวเราะและตะโกนเสียงดัง “ท่าดาบพื้นฐานที่สี่ คุณรู้จักันไหมมิฮอร์ค”

“วิชาดาบพื้นฐานที่สี่!” ตาเหยี่ยวตกตะลึงและนึกถึงการเคลื่อนไหวที่น่ากลัวนั้น “แย่แล้ว ตอนนี้ฉันอยู่ด้านบนของเขา มันเป็นท่าสับซึ่งสามารถเร่งพลังให้ถึงจุดสูงสุดได้ ท่านี้มีเพียงผมแดงเท่านั้นที่ทำได้นี่ หรือว่าเด็กหนุ่มคนนี้ก็ทำได้?”

“สับ!!”

เป็นครั้งแรกที่รอนจับดาบสองมือ เขาถือดาบไว้ในมือและคลื่นดาบก็พุ่งขึ้นฟ้า ใบดาบของมันฟาดฟันไปรอบตัวจนน้ำฝนนับไม่ถ้วนสลายไป ออร่าดาบได้กลายเป็นรูปมังกรและพุ่งขึ้นฟ้าไป

ปัง!!!

ร่างที่เหมือนไฟฟ้าของรอนค่อย ๆกลับมายืนอย่างมั่นคงบนพื้น ดาบในมือของเขาค่อย ๆหัก มันถูกดาบดำขนาดใหญ่ที่ฟันลงมาด้วยพลังสูงสุดฟันจนหัก เขาได้แต่ก้มหน้าหลับตา ความคิดทั้งหมดถูกกำจัดทิ้งไปจดหมดหัว

ไม่ไกลนัก ชายในชุดคลุมลงมายืนอยู่ตรงยอดเขารีเวิร์สเม้าท์เทนด้วยสีหน้าตกตะลึง อ้าปากค้างตอนดูการประดาบกันของนักดาบทั้งสองคน

“ช่างเป็นวิชาดาบที่น่าเหลือเชื่อมาก สองคนนี้...” มังกี้ ดี ดราก้อนพึมพำด้วยเสียงทุ้มและน้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม

ตรงข้ามรอน ห่างไกลออกไปหลายร้อยเมตร ร่างหนึ่งตกลงมาจากฟ้า มันตกลงสู่กระแสน้ำกลับหัว ทว่าต่อมาชายคนนั้นก็กระโดดขึ้นมาจากน้ำแล้วมายืนอยู่ตรงยอดเขาเดิม

มิฮอร์คหายใจลึกแล้วไอออกมา ที่มุมปากของเขามีเลือดออก “ทำให้ฉันบาดเจ็บได้ ต่อหน้าดาบที่ใส่ฮาคิสังเกตและฮาคิเกราะ เด็กหนุ่มนั่นกลับสามารถทำได้ขนาดนี้ ช่างเปนอัจฉริยะจริง ๆ”

รอนค่อย ๆลืมตาขึ้นมา และปรากฏรอยยิ้มที่มุมปากของเขา “มิฮอร์ค คุณแพ้ฉันแล้ว”

“หืม?” มิฮอร์คตกตะลึงจากนั้นก็ส่ายหน้า “เจ้าหนุ่ม ฉันยอมรับว่านายใช้ท่าสับได้ถึงระดับที่แข็งแกร่งมาก แต่จะบอกว่ามันชนะฉันยังอีกไกล”

“ก็ใช่” รอนพยักหน้ายอมรับ “ฉันใช้ท่าสับ ฟันคุณไปครึ่งท่า ทำให้คุณบาดเจ็บ แต่นี่เป็นเพียงวิชาดาบที่แข็งแกร่งที่สุดของพื้นฐานเท่านั้น ส่วนท่าพื้นฐานอื่น ๆ ไม่สามารถทำอันตรายคุณได้เพราะคุณมีฮาคิ ไม่ว่าจะเป็นการโจมตีแบบไหนก็สามารถป้องกันได้อย่างดี สมแล้วล่ะยะ!”

“โอ้ นายหมายความว่ายังไง?” มิฮอร์คส่ายหน้า

ไม่ใช่เพียงมิฮอร์ค แม้แต่ดราก้อนก็ยังสงสัย

“เพราะว่า...” รอนยิ้มเล็กน้อยแล้วเอื้อมมือไปในอากาศ “เพราะฉันแข็งแกร่งกว่า ขอบคุณที่สองฮาคิเกราะและฮาคิสังเกตให้ฉัน”

เพิ่มแต้มฮาคิสังเกต +1+1+1+1...

ฮาคิสังเกตุระดับสูงสุด

เพิ่มแต้มฮาคิเกาะ +1+1+1+1...

ฮาคิเกราะระดับสูงสุด