Chapter 173 Quite skillful, I can also
好巧，我也会
ซูเห่าที่จ้องมองจักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ถูกตัดศีรษะไปแล้ว,แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่,อดไม่ได้ที่จะเผยความประหลาดใจ“ไม่คาดคิดเลยว่าศีรษะขาดก็ยังไม่ตาย! ซ้ำยังสามารถแปลงพลังชีวิตของตัวเองได้อีกด้วย,เหนือเหตุผลขนาดนี้เลยรึ?”
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่เปลี่ยนไปอย่างมาก.
พื้นคริสตัลใต้พื้นที่ไหลเข้ามารวมกับร่างของจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,รวมกันใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ,พริบตาเดียว อีกฝ่ายก็กลายเป็นยักษ์ที่สูงกว่าหนึ่งร้อยเมตรแล้ว.
ซูเห่าอดไม่ได้เลยที่จะเดาะลิ้นเอ่ยออกมาว่า“ร้ายกาจ! คาดไม่ถึงว่าจะทำได้ขนาดนี้!”
ในเวลานั้นจักรพรรดิปฐพีตงหลานไม่อาจวางใจได้อีกต่อไป,เอ่ยออกมาเล็กน้อย“เป่ยเป่ย,ราชาเกราะเหล็กข้าไม่อาจรับมือได้,เจ้าลงมือด้วย,ช่วยข้าปิดกั้นสายตาของเขา,จำกัดการโจมตีของเขาด้วย.”
เป็นความจริง,จักรพรรดิปฐพีตงหลานเริ่มรู้สึกหวาดกลัว,ทักษะสึนามิของเขาไม่อาจทำอะไรฝ่ายตรงข้ามได้เลย,เวลานี้เขาได้เปลี่ยนร่างเป็นยักษ์คริสตัล,นอกจากพลังโจมตีจะเพิ่มขึ้น,ยังมีพลังป้องกันที่ไม่ธรรมดา.
เมื่อกลายร่างเป็นยักษ์ร้อยเมตร,คริสตัลทมิฬที่หนาเป็นอย่างมาก,ศัตรูเป็นไปไม่ได้ที่จะทะลวงการป้องกันเข้ามาได้,นอกจากนี้,ไม่มีใครที่จะซ่อนตัวจากเขาได้,กล่าวได้ว่าเป็นความสามารถที่เพิมพูนขึ้นเป็นสองเท่า.
จักรพรรดิปฐพีตงหลานเอ่ยจบ,จักรพรรดิหมอกเป่ยเป่ยก็ลงมือทันที,พื้นที่รอบ ๆ รัศมีหนึ่งกิโลเมตร,หมอกสีดำเริ่มฟุ้งกระจายไปทั่วอากาศ,มืดลง,แสงหายไปช้า ๆ จนหมด,มองเห็นได้ชัดเจนในรัศมีสองเมตรเท่านั้น.
ในอากาศหมอกที่กลั่นรวมตัวกลายเป็นงูยักษ์เลื้อยไปรอบซูเห่า รัดตรึงเอาไว้,ซูเห่าไม่อาจหลบหลีก,ถูกมัดแน่นเอาไว้ทันที.
งูยักษ์ที่รัดร่างกายแน่นขึ้นเรื่อย ๆ,บีดอัดร่างกายของซูเห่า
ซูเห่าพยายามขยับ,พบว่างูยักษ์นั้นอัดแน่นไปด้วยหมอกหนาและยังซอกซอนไปทั่วข้อต่อของเขา,จนไม่อาจขยับได้,งูยักษ์ยังคงรัดตรึงแม้แต่มีหนวดที่แทรกเข้าไปยังช่องของโลหะ,ตา,ปากและจมูก.
นอกจากนี้งูหมอกยังมีพลังกัดกร่อนเล็ก ๆ ที่ทำให้โลหะเสียหาย.
ซูเห่าที่ถูกปิดผนึกการเคลื่อนไหวเอาไว้ทั้งหมด.
“เสี่ยวกวง,จำลองพื้นที่รอบ ๆ แบบปัจจุบันทันด่วน.”
ซูเห่าให้สั่งการให้เสี่ยวกวงสนับสนุน,ในเวลานั้นสัมผัสของเขาเปลี่ยนไป,เรดาร์ที่ระบุตำแหน่งของจักรพรรดิปรากฏขึ้น,พร้อมกับแสดงเคร้าโครงร่างกายของอีกฝ่ายขึ้นมา.
เพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาสามารถมองเห็นศัตรูได้.
ทว่างูหมอกนั้นรัดตรึงซูเห่าแน่น,เท้าของจักรพรรดิปฐพีที่ยกขึ้นกำลังเหยียบลงมายังร่างกายของเขาอย่างรุนแรง.
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่กัดฟันแน่น,พร้อมกับเหยียบลงไปยังร่างของราชาเกราะเหล็ก,เท้าของเขาที่บดบี้ให้อีกฝ่ายแหลกสลาย.
ทว่าจักรพรรดิตงหลานกับรู้สึกราวกับว่าตัวเองได้เหยียบลงไปบนตะปู.
“พรึด!”
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ยกเท้าขึ้น,พบว่าราชาเกราะเหล็กยังคงสมบูรณ์,ส่วนเท้าตัวเองนั้นกลายเป็นรูโบ๋ไปแล้ว.
จักรพรรดิปฐพี ตงหลานรู้สึกระวนกระวายขึ้นมาทันที,ไม่ได้ผลเลยรึ? ราชาเกราะเหล็กแข็งเกินที่เขาจะเข้าใจ,เขาโจมตีด้วยพลังทั้งหมดแล้ว,กับไม่อาจทำอะไรอีกฝ่ายได้เลย,นี่ใช่ราชาเกราะเหล็กจริงหรือปลอมกัน?
“หนี!”สมองของจักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ความคิดบางอย่างปรากฏขึ้นทันที.
หากเป็นสถานการณ์ปรกติ,เขาจะไม่หนีง่าย ๆ,ราชาเกราะเหล็กอยู่ในพื้นที่คริสตัลของเขาแล้ว,ทว่าการระเบิดก่อนหน้านี้,เขาสูญเสียพลังไปมาก,เขาไม่มั่นใจว่าจะจัดการอีกฝ่ายได้,หากอีกฝ่ายมีมนุษย์กลายพันธ์ขั้นหกคอยสนับสนุนอยู่อีกล่ะ,เกรงว่าเขาคงไม่อาจหนีได้แน่.
นอกจากนี้,ในเมืองแห่งนี้ยังมีจักรพรรดิต้นกำเนิด,ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายซ่อนตัวอยู่ที่ใหน.
มนุษย์กลายพันธ์ขั้นหก,ปรกติแล้วจะมีความสามารถที่เรียกว่า“ต้านทานความเสียหาย” ด้วยการใช้พลังงานทดแทนความเสียหายที่ร่างกายได้รับ,ก่อนหน้านี้ที่เกิดการระเบิดเขาได้ใช้ทักษะต้านทานความเสียหายไปแล้ว,สูญเสียพลังงานไปมหาศาล.
เป็นธรรมดาที่เขาต้องคิดหลบหนี,ในเวลานี้จักรพรรดิปฐพีรู้สึกเศร้าใจมาก,การหนีระหว่างการต่อสู้,นับเป็นเรื่องที่อันตรายมากเช่นกัน.
การหนีจำเป็นต้องใช้ทักษะ,ไม่ใช่หนีแบบหลับหูหลับตา,การหนีเป็นกลยุทธ์อย่างหนึ่ง,หากไม่ระวังก็จะถูกบดขยี้,การหนีแบบไร้สมอง,ก็ไม่ต่างจากการเปิดโอกาสให้ศัตรูบดขยี้ได้ง่ายขึ้น.
ซูเห่าที่รู้สึกงูหมอกรัดแน่นขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่มีพลังกัดกร่อนอ่อน ๆ อีกด้วย,ก็รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที.
“กัดกร่อนระดับสอง!”
ซูเห่าที่เปิดใช้งานกัดกร่อนต้านทานกัดกร่อนของอีกฝ่าย,มาเทียบกันว่าใครจะร้ายกาจกว่ากัน.
“อ๊ากกกก!”
ในอากาศที่ว่างเสียงร้องโหยหวนดังขึ้น,งูหมอกที่บิดเกลี้ยวไปมา,ก่อนสลายหายไป,ซูเห่ากลับมาเป็นอิสระ.
เขาเผยยิ้มเล็ก,ดูเหมือนรูนขั้นสองของเขาจะร้ายกาจกว่า.
ดูเหมือนว่าร่างจักรพรรดิหมอกนั้นอ่อนแอมาก.
การโจมตีทางกายภาพนั้นไม่มีผลกับเธอแม้แต่น้อย,แม้แต่การระเบิดก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้กับเธอเลย,ทว่าเธอกับพ่ายแพ้กับพลังงาน,มีความต้านทานต่อพลังงานต่ำมาก.
ซูเห่าเข้าใจได้ในทันที,ต่อไปควรโจมตีอย่างไร.
“ความร้อนสูง!”
ซูเห่ากระตุ้นพลังความร้อนบนเกราะ,หมอกที่อยู่รอบ ๆ เริ่มละลายหายไป.
“ก่อนอื่นควรขจัดหมอกนี้ไป,คืนการมองเห็นกลับมาก่อน!”
ซูเห่าสูดหายใจลึก.
“แปลงโลหะ!”
เซลล์จำนวนมากของเขาที่ไหลลงบนพื้นทันที.
อย่างไรก็ตามเกิดการต่อต้านในคราแรก.
ใช่แล้วเพราะจักรพรรดิปฐพีตงหลานได้เปลี่ยนพื้นรอบ ๆ เป็นคริสตัลทมิฬไปก่อนแล้วนั่นเอง,ซึ่งเซลล์ของจักรพรรดิปฐพีมีระดับสูงกว่าราชาเกราะเหล็กอีกด้วย.
ซูเห่าเผยยิ้มเล็กน้อย“ต่อต้าน,ในเมื่อระดับเดียวกันสู้ไม่ได้,ก็ต้องเพิ่มจำนวน!”
ทันใดนั้นพลังงานจิงซีของเขาที่พวยพุ่ง,ส่งเซลล์จำนวนมากของเขาออกไป,ทำลายผลึกคริสตัลทมิฬของจักรพรรดิปฐพีตงหลานไม่หยุดหย่อน.
พื้นดินเริ่มถูกโลหะของซูเห่ายึดครอง.
“เกิดอะไรขึ้น!”จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ดวงตาเบิกกว้าง,ดินแดนคริสตัลทมิฬของเขาเริ่มหลุดการควบคุม,มันถูกแทนที่ด้วยโลหะของฝ่ายตรงข้ามแทน.
เพียงไม่นานเกราะโลหะก็กระจายกินพื้นที่รัศมี 500 เมตร,เหนือกว่าพื้นคริสตัลทมิฬของจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,ยังไม่ได้หยุดเท่านั้น,มันยังขยายออกไปไม่หยุดจนมีรัศมีหนึ่งกิโลเมตรและยังกระจายออกไปไม่หยุด.
“!!!”จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่พูดไม่ออก,สมองกลายเป็นขาวโพลน.
ในเวลานั้นเสียง ๆ หนึ่งได้ดังขึ้น“เขตแดนมังกรเพลิงขั้นสอง!”
ทั่วทุกหนแห่งบนพื้นเกราะโลหะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น.
วินาทีต่อมา.
“ซูมมมมมม ฟู่ ฟู่-”
เปลวเพลิงที่ปะทุขึ้นจากบนพื้นดิน,พุ่งทยานสูงขึ้นไปบนท้องฟ้านับร้อยเมตร,ทั่วทุกหนแห่งได้กลายเป็นทะเลเพลิงไปแล้ว.
นี่คือเขตแดนมังกรเพลิงของซูเห่า!
เขตแดนทำลายล้างที่น่าหวาดกลัว!
“อ๊ากกกก!”เสียงร้องเจ็บปวดทรมานก็ดังขึ้น.
“เป่ยเป่ย!”จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ร้องตะโกนดัง,ดวงตาแดงซาน.
จักรพรรดิหมอกเป่ยเป่ยภายใต้ทะเลเพลิงของซูเห่า,ถูกเผาไหม้ไปในทันที,เวลานี้หมอกลอยกระจายไปทั่วอากาศกำลังหนีตายจ้าระหวั่น.
เพลิงมังกรที่ลุกโชนท่ามแผ่นดิน,เผาไหม้หมอกทั้งหมดให้สลายหายไป.
“ถึงตา,ของยักษ์ใหญ่แล้ว!”
แทบไม่เห็นการเคลื่อนไหวของซูเห่า,ใต้เท้าของจักรพรรดิปฐพีเวลานั้นเริ่มมีเกราะโลหะกลืนกินคริสตัลทมิฬลามขึ้นไป.
จิงซีของซูเห่าที่มีมหาศาลได้แผ่ออกไปลามขึ้นไปยังเท้ายักษ์คริสตัลทมิฬเริ่มถูกเปลี่ยนให้เป็นเกราะโลหะ.
จักรพรรดิปฐพีตงหลานรู้สึกผิดปรกติ,เขาที่กระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า,งูหมอกสองตัวที่รัดร่างกายของเขา,ยกตัวเขาลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.
ซูเห่าที่ขมวดคิ้วแน่น,จักรพรรดิปฐพีและจักรพรรดิหมอกที่กำลังลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าช้า ๆ“หืม? บินขึ้นสู่ท้องฟ้ารึ? บังเอิญจัง,ข้าเองก็บินได้!”
