ตอนที่แล้ว2174 - ชำระความแค้นในอดีต
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป2176 - คนคนนี้มาเพื่อฆ่าเจ้า

2175 - การกลับมาของราชาอมตะเอ๋าเฉิง


2175 - การกลับมาของราชาอมตะเอ๋าเฉิง

ราชันย์ดินแดนปิดผนึกคนนั้นพยายามจะรักษาอาการบาดเจ็บ แต่บาดแผลครั้งนี้แม้ว่าจะไม่ใหญ่นักแต่กลับเป็นบาดแผลที่ทะลวงลึกไปถึงรากฐานแห่งเต๋าของเขา

มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรักษาบาดแผลนี้ให้หาย

“เจ้า...”

อย่างไรก็ตาม ช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาแยกออกจากกันด้วยปราณกระบี่ที่มีพลังทำลายล้างอย่างไม่สิ้นสุด

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่สุดในบรรดาราชันย์ดินแดนปิดผนึกทั้งหมด แต่เขาก็ยังไม่สามารถหยุดมันได้

นี่คือปราณกระบี่ของราชาอมตะ รัศมีที่เกิดจากอาณาจักรลับอันยิ่งใหญ่ทั้งหกของสือฮ่าว

ตอนนี้เขาลงมือสังหารราชันดินแดนปิดผนึกคนนี้อย่างไม่ลังเล

“เรื่องนี้ข้ารับไม่ได้!” เขาคำรามออกมา

ไม่ว่าจะเป็นการดำรงอยู่ระดับสิบอสูรผู้ยิ่งใหญ่หรือราชาอมตะ ก็เป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะตาย

ในอดีตมีสายเลือดอัศจรรย์อยู่ภายในตัวพวกเขา ดังนั้นเมื่อพวกมันปะทุขึ้น พวกเขาจะกลายเป็นสิ่งที่น่ากลัวเกินกว่าจะเปรียบเทียบ

ตัวอย่างเช่น มดเขาสวรรค์ เขาเป็นคนที่มีพละกำลังสูงสุด เมื่อเขาเกิดความคุ้มคลั่งในโลกนี้ ก็มีคนไม่มากที่สามารถแข่งขันกับเขาในขอบเขตเดียวกัน

ด้วยความพิเศษในตัวของพวกเขาศัตรูใดบ้างที่จะไม่รู้สึกหวาดกลัว ในขณะเดียวกัน พลังชีวิตของเขาก็ไร้ขอบเขตเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกทำร้ายจนเสียชีวิต

สำหรับราชาอมตะ ไม่จำเป็นต้องพูดถึงพวกเขาแม้แต่น้อย การฆ่าพวกเขาอย่างแท้จริงนั้นยากเกินไป ต้องใช้วิธีการมากมายและการเตรียมการที่ดี

ไม่เช่นนั้นจักรพรรดิแดงจะพยายามหลอมกลั่นร่างกายของราชาอมตะคนนั้นเป็นเวลาหลายล้านปีหรือ?

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เหตุผลตามปกตินี้ก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์ อาณาจักรลับใหญ่ทั้งหกของสือฮ่าวที่ปลดปล่อยแสงสีทองออกมาพร้อมกันก็ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของเขา

“ข้าไม่ยอมตาย!” เขาคำรามออกมา

แม้ว่าจิตวิญญาณดั้งเดิมของเขาจะถูกทะลุทะลวง แต่เขายังคงต่อสู้ต่อไป เขาปรารถนาจะฉีกความว่างเปล่าออกจากกันและหลบหนีออกจากที่นี่

ปู!

สือฮ่าวจะให้โอกาสเขาได้อย่างไร? ฝ่ามือขนาดใหญ่ของเขาตกลงมาแบบนั้น ทำให้ร่างกายและวิญญาณที่ถูกทำลายของราชันย์ดินแดนปิดผนึกคนนั้นส่องสว่างก่อนจะหายสาบสูญไปจากโลก

ในระหว่างกระบวนการนี้ ราชันย์ดินแดนปิดผนึกของเขาอมตะร่วงหล่นได้ดำเนินการหลายครั้ง แต่ก็ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

มืออีกข้างของสือฮ่าวหยุดเขา ขวางเขาไม่ให้สอดมือเข้ามาได้อีกทั้งยังป้องกันไม่ให้เขาหลบหนีไปด้วย

“สหายไม่ว่าเจ้าต้องการอะไรข้าก็ยินดีมอบให้ทั้งหมดขอเพียงเรื่องราวในอดีตของเราจบกัน” ราชันย์ดินแดนปิดผนึกเขาอมตะร่วงหล่นกล่าว

“ตาย!”

สือฮ่าวมีคำนี้เพียงคำเดียวง่ายๆแค่นั้น เขาจะไม่ปล่อยให้คนเหล่านี้หนีรอดไปได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น การทำลายร่างของเจดีย์น้อยและขโมยมันไปนี่เป็นความแค้นที่ไม่อาจไกล่เกลี่ยได้

ถ้าเขาปล่อยให้คนคนนี้มีชีวิตอยู่ มันจะลอบกัดเขากลับในอนาคต

ฮ่อง!

ราชันย์ดินแดนปิดผนึกเขาอมตะร่วงหล่นเปิดใช้งานเจดีย์ที่ถูกทำลาย มันเป็นสีขาวราวกับหยก ฉายแสงระยิบระยับ มันเป็นเจดีย์กระดูกสองชั้น ปราบไปทางสือฮ่าวในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ครั้งนี้ขาดความหมายไปนานแล้วมือขนาดใหญ่ของสือฮ่าวปิดผนึกเขาโดยตรงป้องกันไม่ให้เขาเคลื่อนไหว

นอกจากนี้ยังเปลี่ยนรูปร่างของเขาให้กลายเป็นรูปลักษณ์เดิมของเผ่าพันธุ์

นี่คือเฮ่าที่ร่างกายทั้งหมดปกคลุมไปด้วยขนสีทองน่ากลัวและใหญ่โตมีขนาดเท่าเทียมกับจักรวาลอันยิ่งใหญ่ มันเป็นสิ่งมีชีวิตในลำดับสิบอสูรผู้ยิ่งใหญ่ที่มีความทัดเทียมกับราชาอมตะ

ดวงตาของสือฮ่าวสั่นไหวอย่างเย็นชา เขาไม่ได้ลงมือสังหารในทันที แต่เขาดำเนินการฝังตราผนึกทาสไว้ที่ร่างกายของราชันดินแดนปิดผนึกเขาอมตะร่วงหล่น

เป้ง!

เฮ่าสีทองตัวสั่น มันปล่อยเสียงคำรามดิ้นรนอย่างหนัก

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ก็ไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง ในท้ายที่สุด สือฮ่าวก็นั่งบนร่างของมัน ข้ามท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวแบบนั้น

เขากำลังชำระโลกนี้และค้นหาดินแดนทั้งแปดของอาณาจักรล่าง สถานที่แห่งนั้นถูกทำลายหรือไม่?

เวง!

สือฮ่าวกลั่นเศษเสี้ยวเจดีย์กระดูกสองชั้น วางลงในเจดีย์ทองคำเซียนผสานเข้ากับเจดีย์กระดูกนั้น นี่เป็นสิ่งที่เขาเตรียมการไว้เพื่อจะมอบให้กับเจดีน้อย

ในที่สุดสือฮ่าวก็พบดินแดนทั้งแปดของอาณาจักรล่าง เขาถอนหายใจเบาๆ

มันเหมือนกับเก้าสวรรค์สิบพิภพที่ถูกทำลายอย่างมาก หลายๆ แห่งกลายเป็นดินที่ไหม้เกรียม สายตาของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารที่เย็นเยียบน่ากลัว

ในความเป็นจริง ภูมิภาคนี้ติดอยู่กับเก้าสวรรค์สิบพิภพตอนนี้แม้ว่ามันจะถูกทำลายไปแต่มันก็ไม่ได้ลอยห่างออกจากเก้าสวรรค์สิบพิภพมากนัก

ก่อนหน้านี้ดินแดนแห่งนี้ก็มีประชากรเหลืออยู่เพียงน้อยนิดและในเวลานี้มันแทบจะทำลายไปหมดสิ้น?

ดวงตาของสือฮ่าวเปลี่ยนเป็นสีแดงไม่สามารถต้านทานแรงกระตุ้นที่จะคำรามสู่สวรรค์ได้

อาณาจักรหินพังทลายไปหมดแล้ว ในส่วนของอาณาจักรไฟก็ถูกรื้อถอนลงกับพื้น ถิ่นทุรกันดารอันยิ่งใหญ่แหลกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ยังมีสิ่งมีชีวิตที่ยังมีชีวิตเหลืออยู่บ้าง แต่จำนวนประชากรลดลงอย่างมาก ไม่เพียงพอที่จะสร้างเมืองเล็กๆได้ด้วยซ้ำ

เขาอยากจะปล่อยเสียงคำรามออกมาจริงๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ด้วยการฝึกฝนของเขา ความประมาทเพียงครั้งเดียวทำให้โลกใบเล็กๆนี้ถูกทำลายอย่างง่ายดาย

“รอข้าชำระบัญชีกับบางคนก่อนแล้วข้าจะกลับมาไว้อาลัยให้กับพวกเจ้าทุกคน!” สือฮ่าวกล่าว เขากำลังค้นหา มองไปยังหลุมศพในอดีต

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาผนึกหมู่บ้านหินผามาก่อนแล้วย้ายออกไปก็คงไม่มีอะไรเหลืออยู่ที่นี่อย่างแน่นอน

“อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า?!”

อาณาจักรแห่งความว่างเปล่าได้แตกสลายไปนานแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงชิ้นส่วนที่พังทลาย

สือฮ่าวตัวสั่นอยู่ภายใน ช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาส่องประกาย กวาดไปทั่วบริเวณที่ถูกทำลาย แม้แต่คุกของอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าในอดีตก็ถูกทำลายไปด้วย!

“ก็ดีในเมื่อทุกอย่างถูกทำลายไปแล้วข้าจะค้นหามัน ใครก็ตามที่ทำสิ่งนี้พวกมันจะต้องตาย”

เขาเป็นห่วงท่านปู่นกและผู้อาวุโสเหรียญเงิน ในเวลาเดียวกัน เขาก็คิดกับตัวเองเหมือนกันว่าใครเป็นคนบุกเข้าไปในคุกเหล่านั้น?

เขาจากไปและต้องการเข้าสู่ดินแดนอมตะอีกครั้ง เป็นเพราะการประลองครั้งใหญ่เกิดขึ้นในดินแดนอมตะ อาณาจักรต่างมิติและอาณาจักรทะเลมีเงื่อนงำไม่มากนักในอาณาจักรด้านล่างนี้

หลังจากชำระดินแดนนี้ โลกนี้ได้พัฒนาคลื่นแห่งพลังชีวิต ในเวลาเดียวกัน รอยประทับเต๋ายิ่งใหญ่ก็สดใส แสดงถึงการฟื้นคืนชีพ

ในทันใดนั้น แม้จะทำสิ่งนี้ลงไปสือฮ่าวก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขาได้รับผลกระทบจากกรรมมันยิ่งใหญ่อะไรเลย ในขณะเดียวกันเขากลับรู้สึกว่าเขาได้รับผลประโยชน์บางอย่างจากการทำสิ่งนี้ด้วย

ฮ่อง!

วันนั้นสือฮ่าวเข้าสู่ดินแดนอมตะ เขาขี่เฮ่าสีทอง การดำรงอยู่ระดับราชาอมตะได้รับการปฏิบัติเหมือนสัตว์ขี่ เขาพุ่งเข้ามาแบบนั้น

เขากำลังจะจัดการสิ่งต่างๆชำระกรรมกับเอ๋าเฉิง ไท่สือ และหยวนชู

เอ๋าเฉิง ไท่สือ และหยวนชูกลับมาจากอาณาจักรทะเลแล้ว บรรพบุรุษโบราณคนนั้นไม่ได้ติดตามพวกเขากลับมา ทันทีที่พวกเขากลับมาที่อาณาจักรเซียนพวกเขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

ผู้เชี่ยวชาญทั้งสามสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่แปลกประหลาด น่าจะมีกรรมที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาหมุนวนอยู่บ้าง?

"แย่แล้ว!"

เอ๋าเฉิงปลดปล่อยคำราม เขาฉีกจักรวาลออกจากกัน หายตัวไปจากพรมแดนของดินแดนอมตะ กลับคืนสู่ตระกูลของเขาอย่างรวดเร็ว

อาณาจักรทะเลนั้นกว้างใหญ่เกินไป ใครจะรู้ว่าระยะห่างระหว่างสถานที่นั้นกับดินแดนอมตะนั้นไกลแค่ไหน

แม้ว่าการฝึกฝนของพวกเขาจะท้าทายสวรรค์ แต่ก็ยังไม่มีทางที่พวกเขาจะสัมผัสได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับระยะห่างระหว่างพวกเขาที่มากขนาดนี้

ภายในดินแดนอมตะ มรดกโบราณบางส่วนมีผู้เชี่ยวชาญที่ตื่นขึ้น พวกเขาทั้งหมดมีสีหน้าแปลกๆรอให้เอ๋าเฉิงคุ้มคลั่ง

ครู่ต่อมา แผ่นดินก็เกิดการสั่นสะเทือน สวรรค์ส่งเสียงคำรามดังลั่น

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด