บทที่ 1511 ปราชญ์นั้นไร้เมตตา
บทที่ 1511 ปราชญ์นั้นไร้เมตตา เขามองไปยังแส้ยาวที่พุ่งตรงเข้ามาด้วยสายตาสงบนิ่ง ก่อนจะพูดถ้อยคำคล้ายกับรำพึงรำพันกับตัวเอง “สักวันหนึ่ง ข้าจะแสดงให้พวกเจ้าได้เห็น” เขาพลิกมือพร้อมกับระฆังทองขนาดเล็กปรากฏขึ้น ระฆังนี้พลันหมุนวนโดยไม่มีสายลมพัดพาและเผชิญหน้ากับแส้ยาว ในเวลานั้นเอง แส้ยาวที่เปลี่ยนแปลง...
