บทที่ 1466 ตระหนักรู้
บทที่ 1466 ตระหนักรู้ ขณะที่ฉู่ปี้ไห่มองปิ่นปักผมในมือ นางก็ต้องตกตะลึงโดยสิ้นเชิง “วายุสมุทรคราม…” “ฟานเอ๋อร์ เป็นเจ้าจริงๆ หรือ…” นางมองขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมหยาดน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย “เจ้า โตขึ้นแล้วสินะ…” บนภูเขาสูง หลี่มู่ฟานมองย้อนกลับไปยังทิศทางที่มารดาของเขาอยู่ ก่อนจะถอนหายใจเบา เดิม...
