บทที่ 12 ชายผู้ที่น่าหวาดกลัว

ซุนเยว่ซวนพูดอย่างมืดมน "ฉันแนะนำให้คุณสองคนสะสมคุณธรรม และคุณอาจไม่แน่ใจว่าเมื่อใดที่คุณจะกลายเป็นคนที่ทุบตีพ่อและพี่ชาย" "ไอ้สารเลว เจ้ากล้าสาปแช่งฉัน" หูลี่ซื่อจ้องมองที่ดวงตาของปลาที่ตายแล้ว ม้วนแขนเสื้อที่หยาบกร้านขึ้น และกำลังจะรีบวิ่งเข้าไปหาเธอ "ฉันจะฆ่าเธอ ไอ้สารเลว ไอ้สารเลว"

"ซวนซวน เธอด่าคนอื่นได้ยังไง มันเป็นความจริงที่ว่าเธอทุบตีพ่อและพี่ชายของเธอ และเธอไม่สามารถพูดได้ว่าทุกคนในหมู่บ้านกำลังโกหกใช่ไหม" หูเฉิงซื่อไม่ได้ห้ามปรามหูลี่ซื่อแต่เพิ่มเชื้อไฟไปที่ด้านข้าง

ครอบครัวของหูลี่ซื่อเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่บ้าน และครอบครัวของหูเฉิงซื่อมีความสุขที่ได้ดูละคร เมื่อเห็นหูลี่ซื่อโบกอุ้งมือไปทางซุนเยว่ซวน หูเฉิงซื่อก็คิดกับตัวเองว่า ดีกว่าที่จะเกาใบหน้าเจ้าเล่ห์นั่น

สิ่งที่หูลี่ซื่อพูดเมื่อกี้นั้นผิด ไม่เพียงแต่หนุ่มๆ ในหมู่บ้านเท่านั้นที่สับสนเพราะผู้หญิงเลวคนนี้ แม้แต่ผู้ชายที่แต่งงานกับภรรยาของพวกเขาก็พูดถึงเธอตลอดทั้งวัน วันนั้นครอบครัวของเธอเมาและบอกว่าเขาแต่งงานกับผู้หญิงอัปลักษณ์ ถ้าภรรยาของเขาบอบบางเหมือนซุนเยว่ซวน เขาจะจับมือเธอไว้และไม่ปล่อยให้เธอทำอะไร แค่ปล่อยให้เธออยู่บ้านอย่างเชื่อฟัง และไปนอนบนคังกับเขา

นี่มันเรื่องไร้สาระอะไร ซุนเยว่ซวนผู้หญิงเลวคนนี้ยั่วยวนชายชรา เธอเป็นจิ้งจอกที่กลับชาติมาเกิดจริงๆ ถ้าซุนเยว่ซวนไม่มีพ่อที่มีอำนาจ เธอคงอยากจัดการกับซุนเยว่ซวนไปนานแล้ว

ซุนเยว่ซวนเฝ้าดูหูลี่ซื่อรีบวิ่งเข้ามา และเธอยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า เธอเฝ้าดูอย่างเย็นชาหูลี่ซื่อยกฝ่ามือที่หยาบกร้านขึ้นจับที่ใบหน้าของเธอ กรงเล็บของเธอหนาและหยาบ เล็บสีดำและยาว ถ้าข่วนหน้าจริงๆ เธอจะไม่เสียโฉมเหรอ

ซุนเยว่ซวนบีบฝ่ามือของเธอ และมองไปที่มือของเธออย่างสมเพช มันไม่เป็นไรถ้าคนปากร้ายคนนั้นจะไม่ทำอะไรเลย แต่เมื่อเธอลงมือทำแล้ว ซุนเยว่ซวนจะทำให้เธอรู้ว่าทำไมดอกไม้อย่างเธอถึงได้รับความนิยม

เธอกำลังจะจับฝ่ามือแล้วใช้มือจับเพื่อรั้งคู่ต่อสู้ไว้แล้วโยนให้สุนัขกินโคลน เธอกำลังคำนวณว่าจะใช้แรงอย่างไร เวลาไหน และจะลงโทษคู่ต่อสู้อย่างไร เธอวางแผนทุกอย่างและพร้อมที่จะสู้ กรงเล็บของหูลี่ซื่ออยู่ห่างจากใบหน้าของเธอเพียง 10 เซนติเมตร ในเวลานี้ เงาสีดำตกลงมาจากท้องฟ้าและพุ่งเข้าหาหูลี่ซื่อ

“อ๊าก” เสียงร้องอย่างน่าสมเพชดังก้องไปบนท้องฟ้า

เสียงนี้ทำให้ตกตะลึงกันทั้งหมู่บ้าน ไม่ว่าพวกเขาจะทำงานที่บ้านหรือในทุ่งนา พวกเขาเงยหน้าขึ้นและมองไปรอบๆ

“เกิดอะไรขึ้น” พวกเขามองหาที่มาของเสียงทีละคน "เสียงเหมือนดังมาจากสวนผัก รีบไปดูสิว่าเกิดอะไรขึ้น"

เมื่อผู้คนในหมู่บ้านรีบวิ่งไป ก็เห็นหูลี่ซื่อนอนอยู่บนพื้นร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด ข้างๆ เธอมีคนหลายคนที่มีใบหน้าแตกต่างกันยืนอยู่

หูหลี่สามีของหูลี่ซื่อเดินเข้ามาและต้องการช่วยหูลี่ซื่อลุกขึ้น แต่เมื่อเขาแตะตัวเธอ เขาก็ร้องลั่นแล้วตบหน้าหูลี่ซื่ออย่างแรง "ให้ตายเถอะ ผู้หญิงเลว"

"ไอ้สารเลว มันเจ็บจะตาย อย่ามาแตะต้องฉัน" หูลี่ซื่อกรีดร้อง

"เกิดอะไรขึ้นที่นี่" ทุกคนเห็นหูเฉิงซื่อ ซุนเยว่ซวน และชายที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้า

เมื่อเห็นชายคนนั้น ชาวบ้านที่กำลังดูการแสดงอยู่ตอนนี้หดคอไม่กล้ามองไปทางชายคนนั้นอีกต่อไป แต่หันสายตาไปที่หูเฉิงซื่อ

สำหรับ ซุนเยว่ซวน ซุนหยวนเจี่ยและซุนเหมิงซื่อกำลังเดินไปหาพวกเขา พวกเขาไม่กล้ายั่วยุ

"ซวนเอ๋อเกิดอะไรขึ้น" ซุนหยวนเจี่ยเดินไปและมองไปที่ชาวบ้านโดยรอบอย่างระแวดระวัง" คุณต้องการทำอะไร