ตอนที่แล้วฺNH-ตอนที่ 13 การยอมรับจากเวร่า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปNH-ตอนที่ 15 การโต้กลับของลุกซ์

NH-ตอนที่ 14 บททดสอบของเวร่า


หลังทานอาหารกลางวันเสร็จ เวร่า ก็พา ลุกซ์ และ เอลิออน ไปทางตะวันตกของหุบเขา

นาน ๆ ครั้งพวกเขาก็เจอมอนสเตอร์ทั่วไป เช่น กระต่ายมีเขา,สุนัขจิ้งจอก,แมวป่า,หมูป่า และ มอนสเตอร์อื่น ๆ ที่จ้องมองพวกเขาจากระยะไกล

แม้ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้บางตัวจะก้าวร้าวโดยธรรมชาติ แต่การปรากฏตัวของ เวร่า และ ฮิปโปขาวโซฟี ที่ลดขนาดลงจนเหลือครึ่งเมตรและยาว 1 เมตร ก็ยังทำให้พวกมันรู้สึกว่ากำลังถูกคุกคาม

หลังจากเดินไปมา 1 ชั่วโมง ในที่สุด พวกเขาก็มาถึงที่หมาย

ลุกซ์ ขมวดคิ้วแน่น เพราะเขาได้ยินเสียงคำราม เสียงกรีดร้อง และ เสียงโหยหวนดังมาจากต้นไม้ตรงหน้าของพวกเขา ความจริงแล้ว ต้นไม้บางต้นถึงกีบสั่นไหวเพราะการปรากฏตัวของพวกเขา

“พื้นที่นี้คืออาณาเขตของลิงหางหนาม” เวร่า กล่าวออกมา “พวกมันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตทั่วไป ที่มีชื่อเสียงในด้านความสามารถในการขว้างปาสิ่งของต่าง ๆ เช่น ก้อนหิน และ ผลไม้ใส่ศัตรูอย่างแม่นยำ

“สิ่งที่ย่าต้องการให้หลานทำก็คือล่าพวกมัน 10 ตัว ถ้าหลานทำได้ ย่าจะอนุญาติให้หลานเข้าไปในเอลิเซียม อย่างไรก็ตาม ถ้าหลานล้มเหลว หลานห้ามพูดถึงเรื่องการเข้าไปในเอลิเซียมเป็นเวลา 1 ปี และ ฝึกฝนอยู่ที่บ้านต่อไป หลานตกลงไหม?”

ลุกซ์ พยักหน้าทันที “ครับ คุณย่า”

ลุกซ์ รู้สึกแปลกใจที่ย่าของเขาเปลี่ยนใจอย่างกระทันหัน เขาคิดว่าเธอจะป้องกันไม่ให้เขาเข้าไปในเอลิเซียมโดยสิ้นเชิง หากเขาไม่ผ่านการทดสอบของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอกลับบอกให้เขาฝึกต่อที่บ้าน ซึ่งนี่น่าจะเป็นการประนีประนอมที่สุดแล้ว

“โชคดีล่ะ” เอลิออน ตบไหล่ ลุกซ์ เป็นการให้กำลังใจเขา ‘ถึงกระนั้น ย่าของเขาก็ยังสร้างบททดสอบที่ยากเล็กน้อย แม้ว่ามันจะมีทางเป็นไปได้ที่จะผ่าน แต่ลุกซ์ก็ยังต้องใช้ไหวพริบในการผ่านบททดสอบนี้อยู่ดี’

“เชื่อมือผมได้เลย” ลุกซ์ ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

จากนั้น ลุกซ์ ก็สูดลมหายใจเข้าลึกและก้าวไปข้างหน้า เขาถือดาบยาวความเงียบสงบ และ ให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับลิงที่กระโดดไปมาบนกิ่งของต้นไม้ ราวกับว่าพวกมันสามารถบินได้

_____

<ภารกิจพิเศษ : บททดสอบของเวร่า>

- คุณย่าของคุณต้องการให้คุณจัดการลิงหางหนามจำนวน 10 ตัว ถึงจะอนุญาติให้คุณเข้าสู่เอลิเซียม

<รางวัล>

- 5 แต้มค่าสถานะฟรี

- 10 แต้มร่างกาย

- 10 แต้มสกิล

_____

‘ภารกิจ?’ ลุกซ์ จ้องมองไปที่ภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ ‘นี่คืออะไร? เกม RPG อะไรพวกนี้?’

แม้ว่า ลุกซ์ จะสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาก็ตัดสินใจพักเรื่องนี้ไว้ก่อนเพราะเขาต้องโฟกัสไปกับภารกิจตรงหน้า

หลังจากเดินไปข้างหน้าได้ 50 ก้าว ลิงที่สูง 2 เมตร ก็เริ่มกระสับกระส่ายไปมาขณะที่พวกมันเริ่มกระโดดจากกิ่งไม้หนึ่งไปยังอีกกิ่งหนึ่ง และ เพิ่มระดับเสียงกรีดร้องของพวกมัน

ทันใดนั้น ถั่วที่มีขนาดใหญ่เท่ากำปั้นมนุษย์ก็บินตรงเข้ามาหาเขา แต่ ลุกซ์ ได้ยกระดับการรับรู้ของเขาจนถึงขีดจำกัดแล้ว เพราะเขาเข้าใจว่า ลิงเป็นสัตว์ป่า และ นิสัยของพวกมันก็ค่อนข้างก้าวร้าว ด้วยเหตุนี้ พวกมันมักจะฉุนเฉี่ยวและขว้างปาสิ่งของใส่เขาได้อย่างง่ายดาย

ลิงตัวอื่น ๆ พบว่าการหลบหลีกของพวกมันนั้นเป็นเพียงเรื่องขบขัน ดังนั้นพวกมันทั้งหมดจึงได้ส่งเสียงร้องและปรบมือเสมือนผู้รับชมการแสดง

ในขณะที่ ลุกซ์ เห็นลิง หลายตัวชูมือขึ้นในอากาศและเตรียมจะขว้างปาอะไรสักอย่าง ร่างกายของลุกซ์ก็แข็งทื่อเมื่อรู้ว่าลิงพวกนี้คิดจะโจมตีใส่เขาจริงๆ

ทันทีที่ปรากฏความคิดนี้เข้ามาในความคิดของเขา สิ่งของจำนวนมากเช่น ผลไม้ แท่งไม้ และ ก้อนหิน ก็พุ่งตกลงมาใส่เขาราวกับห่าฝน

ชายหนุ่มผมแดงกลิ้งตัวไปทางด้านขวาของเขาและซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้เพื่อป้องกันตัวเองจากการโจมตีของสิ่งของที่ถูกขว้างปาเหล่านั้น

จากนั้นพวกลิงก็เริ่มกระโดดจากต้นไม้หนึ่งไปอีกต้นไม้หนึ่งเพื่อปิดล้อม ลุกซ์ และ โจมตีใส่เขาจากทุกทิศทาง

“พวก***!” ลุกซ์ ส่งเสียงสาปแช่งออกมาขณะที่เขาหลบก้อนหินขนาดใหญ่พอ ๆ กับศีรษะของเขาได้อย่างหวุดหวิด ซึ่งมันถูกขว้างมาจากทางด้านซ้ายของเขา

“เดียโบล! รีบเข้ามาช่วยฉันเร็วเข้า!” ลุกซ์ สั่งการสิ่งมีชีวิตมีชื่อของเขาทันที

ทันใดนั้นโครงกระดูกสีขาวก็ปรากฏตัวต่อหน้า ลุกซ์ และ ฟันไปที่ผลไม้ที่ถูกขว้างใส่เจ้านายของมัน โชคไม่ดีที่การเคลื่อนไหวของมันไม่เร็วนัก ดังนั้นผลไม้หลายหลายลูกจึงพุ่งเข้าใส่เป้าหมายที่พวกมันตั้งใจไว้

ลุกซ์ เห็นตัวเลข 2-3 ตัวโผล่ขึ้นมาเหนือศีรษะของ เดียโบล ซึ่งเขาสันนิษฐานว่ามันน่าจะเป็นความเสียหายที่ โครงกระดูกได้รับจากการขว้างปาเหล่านี้

_____

<เดียโบล>

พลังชีวิต : 6/15

พลังโจมตี : 3-10

ประเภทการโจมตี : ความเสียหายแบบเจาะเกราะ

_____

ลุกซ์ตื่นตระหนกเมื่อเห็นค่าพลังชีวิตของ เดียโบล ลดลงไปมากกว่าครึ่ง และ รู้ว่าเขาคงไม่สามารถเอาชนะ ลิงพวกนี้ในสถานการณ์ปัจจุบันของเขาได้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตัดสินใจถอยอย่างมีกลยุทธ์ และ วิ่งออกมาราวกับกำลังหนีไฟยังไงยังงั้น

เดียโบล ได้วิ่งตาม เจ้านายของมัน และ ใช้ร่างกายของมันพร้อมกับอาวุธป้องกัน ลุกซ์ จากการโจมตีเพิ่มเติมของพวกลิง

เมื่อ ลุกซ์ หนีไปอยู่ข้างคุณย่าของเขา พวกลิงพวกนี้ก็หยุดโจมตีทันที

แรงกดดันที่ เวร่า ปล่อยออกมา มันมากเกินพอที่จะทำให้พวกมันตกใจ ดังนั้นพวกลิงจึงได้หยุดโจมตีชายหนุ่มผมแดงที่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเธอ

เอลิออน หัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นการแสดงที่ตลกของ ลุกซ์ แม้ว่าเขาจะไม่ได้คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะสามารถเอาชนะฝูงลิงได้อย่างง่ายดาย แต่เขาก็เชื่อว่าอีกฝ่ายน่าจะพอตอบโต้อะไรได้บ้าง

ในทางกลับกัน เวร่า เองก็รู้ว่าการทดสอบของเธอนั้นไม่ค่อยสมเหตุสมผลสักนิด เพราะเป้าหมายที่แท้จริงของเธอก็คือการดูว่า ลุกซ์ จะเป็นลมในสถานการณ์ที่ร้ายแรงเช่นนี้หรือไม่ ถึงแม้ว่าเธอจะยืนอยู่ห่าง ๆ แต่ เวร่า ก็เตรียมพร้อมสำหรับการเบี่ยงการโจมตีใด ๆ ที่อาจจะเป็นอันตรายต่อหลานชายของเธอ

ในขณะเดียวกัน เธอก็ต้องการสอน ลุกซ์ เกี่ยวกับสถานการณ์ที่อาจจะนำพาตัวเองไปสู่อันตรายเฉกเช่นเมื่อย่างกรายเข้าไปในดินแดนที่ไม่เป็นที่รู้จัก

แม้ว่าโซนเริ่มต้นของเอลิเซียมจะเป้นสถานที่ที่ปลอดภัยสำหรับ เด็ก 12 ปี แต่ความจริงแล้วมันคือสถานที่ที่พวกเขาจะฝึกฝนสัญชาตญาณของพวกเขาในการเอาชีวิตรอด และ มีเด็กหลายคนที่มักจะเสียชีวิตในโซนเริ่มต้น เพราะพวกเขามั่นใจในความสามารถอันน้อยนิดของตนเองมากเกินไป

เด็กเหล่านี้ มักจะไปยังสถานที่ที่มีมอนสเตอร์อาศัยอยู่รวมกันและพยายามกำจัดพวกมัน แต่ท้ายที่สุดพวกเขาก็พบว่า จำนวนของพวกมันค่อนข้างมากกว่าพวกเขา จึงทำได้เพียงต่อสู้โดยเอาชีวิตเข้าแลกเท่านั้น

แม้ว่าการเสียชีวิตเหล่านี้จะน่าเสียดาย แต่พวกผู้ใหญ่ก็ทำได้เพียงโทษตัวเองที่ไม่ได้สอนเด็ก ๆ อย่างถูกต้องก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปยังเอลิเซียม

นี่เป็นวิธีสอน ลุกซ์ ของ เวร่า ว่าสถานที่ที่เขาต้องการจะไปนั้นอันตรายมากแค่ไหน

สถานที่แห่งนั้นอาจเป็นสถานที่ที่เขาสามารถเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ หากเขาประมาทในการกระทำของเขา

“เป็นยังไงบ้าง?” เวร่า วางมือลงบนไหล่ของลุกซ์ และ มองเขาด้วยสายตาที่อ่อนโยน “ไม่ต้องกังวลไป พรุ่งนี้หลานสามารถมาลองใหม่ได้อีกครั้ง ย่าจะให้เวลาหลาน 1 สัปดาห์สำหรับการทดสอบนี้ ดังนั้นหลานไม่จำเป็นจะต้องรีบร้อน”

ลุกซ์ ครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนที่จะส่ายศีรษะ “นี่มันกระทันหันเกินไป คุณย่า ผมอยากลองดูอีกครั้ง”

“เข้าใจแล้ว ระวังตัวด้วย”

“ครับ!”

เวร่า ยิ้มและลูบผมของ ลุกซ์ เบา ๆ  เธอคิดจริง ๆ ว่าหลานชายของเธอจะเป็นลมก่อนหน้านี้ แต่หลังจากสังเกตุเขาสักพัก เธอก็บอกได้เลยว่า ลุกซ์ ไม่ได้โกหกเธอ เมื่อตอนที่เขาบอกว่าร่างกายของเขาได้รับการรักษาแล้ว

ดังนั้น เธอก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นไปอีกว่าหลานชายของเธอจะผ่านการทดสอบที่เธอมอบให้เขาได้อย่างไร

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด