Chapter 47 Transformation
蜕变
เพียงไม่นาน,การสลักก็สมบูรณ์อีกครั้งและอีกครั้ง.
ซูเห่าที่ขมวดคิ้วไปมาทันที“ครั้งนี้เพิ่มเป็นห้าโหนดแล้ว,ดูเหมือนว่าจำนวนโหนดเพิ่มขึ้นก็เท่านั้นเอง,นับเป็นโชคดีที่มีสามโหนดที่เสถียรมาก.”
เพิ่มอีกแล้ว.
ซูเห่าที่ทุ่มเทในการสลักรูปแบบสัตว์ร้ายลงไป,ขอเพียงมีพลังงานพอ,เขาก็จะทำการบันทึกรูปแบบสัตว์ที่เข้ากันได้ไว้,เรื่องอื่น ๆ เวลานี้เขาพักเอาไว้ชั่วคราว.
ทุก ๆ วันเขาจะบันทึกไปกว่า 20 ครั้ง.
สิบวันหลังจากนั้น.
เสี่ยวกวงได้ทำการบันทึกข้อมูลกว่า 200 ครั้ง,หลังจากนั้นทุกอย่างก็เริ่มชัดเจน,การปรับแต่ง,โครงสร้างของรูปแบบสัตว์ร้ายที่ไม่ถูกต่อต้านจากร่างกายแล้ว,หากเขาลงมือทำให้โหนดต่าง ๆ แข็งตัวขึ้น,เขาก็จะสามารถก้าวสู่ขอบเขตปรมาจารย์ทันที.
อย่างไรก็ตาม,เขายังรู้สึกไม่สมบูรณ์แบบพอ,ยังมีส่วนรายระเอียดที่ยังปรับแต่งได้อีก,เขาต้องการปรับแต่งมันให้สมบูรณ์มากกว่านี้.
การสลักรูปแบบสัตว์ร้ายที่สมบูรณ์ที่สุด,ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะไม่มีใครกล้าจินตนาการถึง.
คนทั่วไปใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปีในการปรับแต่ง,จากนั้นก็พยายามสลัก,ซึ่งความผิดพลาดในการสลักล้มเหลวและสำเร็จแทบจะมากครึ่งหนึ่ง,ความอดทนย่อมหมดลง,หากสามารถสลักจนกลายเป็นโครงสร้างสำเร็จได้แล้ว,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมไม่ลังเลที่จะขึ้นรูปทำให้แข็งตัวก้าวสู่ระดับปรมาจารย์โดยไม่ลังเลทันที.
ที่เป็นเช่นนี้เพราะคนอื่นไม่มีความสามารถเก็บและวิเคราะห์ข้อมูลเช่นเสี่ยวกวง,การปรับแต่งและการสลักหาโครงสร้างเป็นการเดาสุ่มตามสัญชาติญาณ,มันกินความตั้งใจและพยายามมากมาย,หากไม่มีความหนักแน่นเพียงพอ,ทุกคนล้วนแต่ยอมแพ้กันได้ง่าย ๆ.
สิ่งสำคัญที่สุด,พวกเขาไม่มีเสี่ยวกวงสร้างจุดแสงนำทางในการสลัก,คนทั่วไปเมื่อเห็นลวดลายซับซ้อนมาก,ดำเนินการไปถึงครึ่งทางเห็นว่าล้มเหลวก็เลิกล้มแล้ว.
ซูเห่าที่ปรับแต่งโครงสร้าง,สลักอีกครั้งและก็อีกครั้ง,เฝ้ามองความเป็นไปได้ของอักขระที่สลักลงไป,พิจารณาแต่ละโหนดซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อให้ทุกโหนดอยู่ในสภาวะราบรื่น.
ในเวลานั้นเขาที่ขมวดคิ้วไปมาทันที“มีหนึ่งโหนดที่ถูกต่อต้านเล็กน้อย.”
ในเวลานั้นเขาสั่งการเสี่ยวกวงทันที “เสี่ยวกวง,วิเคราะห์โหนดที่ 94,คำนวณตำแหน่งใหม่ที่เหมาะสมที่สุด.”
“คำนวณเสร็จสิ้น,โหนดที่ 94 ปรับแต่งเคลื่อนออกไปหกฟางซือ.”
ลองอีกครั้ง!
ซูเห่าที่ออกจากพื้นทีพินบอล,เริ่มทดสอบการสลักอีกครั้ง.
ยิ่งสลักก็ยิ่งชำนาญ,ความเร็วในการพัฒนายกระดับขึ้น,เพียงไม่นาน,ก็สลักสำเร็จ.
ซูเห่าเข้าสู่พื้นที่พินบอลอีกครั้ง.
“ยังใช้ไม่ได้!”
เอาใหม่!
หลังจากพยายามปรับแต่งอีกสี่ตำแหน่ง.
ความรู้สึกราบรื่นเบาสบายก็แผ่ออกไปทั่วร่าง,ซูเห่าที่เผยความประหลาดใจดีใจขึ้นมาทันที“ได้แล้ว!”
เขาเข้าสู่พื้นที่พินบอล,พร้อมกับเฝ้ามองสถานะร่างกายอย่างระเอียดอีกครั้ง.
อักขระที่หน้าอกด้านในและกระดูกสันหลังเหมือนกับว่าจะหลอมรวมเข้ากับร่างกายโดยสมบูรณ์,อยู่ในสภาวะที่เลิศล้ำหาที่เปรียบ,ทุกลมหายใจของเขารู้สึกกล้ามเนื้อสั่นระริก ๆ,ราวกับว่าได้รับมรดกตกทอดมา.
หลังจากซูเห่าเฝ้ามองอย่างระเอียด,ก็พบว่าไม่มีปัญหาอะไรแล้ว,เขาก็วางใจ”ด้วยโครงสร้างนี้! สามารถที่จะควบแน่นขึ้นรูปอักขระเหล่านี้ได้แล้ว.
หลังจากออกจากพื้นที่พินบอล,เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าดวงตะวันกำลังตกดิน,เขาถอนหายใจเบา ๆ“การก้าวสู่ระดับปรมาจารย์,เป็นเรื่องยากจริง ๆ! ไม่อาจจินตนาการถึงได้เลยว่าคนในโลกนี้ไม่มีคอมพิวเตอร์ช่วยเหลือ,สามารถสลักรูปแบบสัตว์ร้ายที่ซับซ้อนสมบูรณ์ได้อย่างไร! คนที่กลายเป็นปรมาจารย์ได้,ต้องถือว่าเป็นคนที่สวรรค์เลือกอย่างแท้จริง.”
“โชคดี,ที่ข้ามีตัวช่วย! องค์ความรู้สามารถเปลี่ยนโชคชะตาได้จริง ๆ.”ซูเห่ารู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตามในเวลานี้เขามีเรื่องสำคัญต้องทำ,นั่นก็คือขึ้นรูปทำให้รูปแบบสัตว์ร้ายแข็งตัวขึ้นนั่นเอง.
ซูเห่าเริ่มนั่งสมาธิ,ตั้งจิตส่งเข้าไปในร่างกาย.
“ขึ้นรูป,รูปแบบสัตว์ร้าย!”
ด้วยจิตสำนึกของซูเห่าควบคุม,กำลังหล่ออักขระบนจุดต่าง ๆ,เหมือนกับหนอนที่ชอนไชในร่างกาย,ผลักเลือดเนื้อในพื้นที่รอบ ๆ,ก่อรูปสลักลวดลายอักขระลงไปบนเลือดเนื้อขึ้นมา.
ซูเห่าที่อดทนต่อความรู้สึกสลักลวดลายลงบนเลือดเนื้อโดยสิ้นเชิง,เข้าสู่กระบวนการก่อรูปและทำให้แข็งตัวทีละขั้น ๆ
“เริ่มแรกคือสลักสร้างรูปแบบบนเลือดเนื้อกำเนิดชีพจร,จากนั้นก็เติมจิงซูเข้าไป,จำเป็นต้องใช้เวลาราว ๆ สองวัน,ก็จะสามารถขึ้นรูปอักขระได้สำเร็จ.”
เมื่ออักขระถูกสลักเสร็จก็รอจนกว่าจะเติมจิงซีเข้าไปจนเต็ม,ซูเห่าก็ลืมตาขึ้น,ตอนนี้,เขาจำเป็นต้องรอคอยเพียงสองวันก็พอแล้ว.
จวบจนถึงตอนนี้,ซูเห่าก็พ่นลมหายใจยาว“ด้วยการศึกษาทดลองสิบวันเต็ม,ท้ายที่สุดก็ได้นอนสักที!”
ซูเห่าที่กล่าวลาผู้ดูแลหอตำรา,จากนั้นเขาก็มุ่งตรงกลับหอเพื่อนอนหลับ.
......
สองวันหลังจากนั้น,อักขระบนร่างกายก็ขึ้นรูปสำเร็จ,เวลานี้เขาเริ่มโคจรพลังไปทั่วร่าง.
ในร่างกาย“อักขระรูปตรวจจับ” กำลังเปลี่ยนไปเล็กน้อย,แต่ละโหนดอักขระกำลังกำเนิดสติ,เติบโตขึ้นช้า ๆ จนกลายเป็นอวัยวะหนวด,ดูคล้ายกับปมประสาท,อักขระเหล่านี้เชื่อมต่อรวมเป็นส่วนเดียวกัน.
“อักขระตรวจจับ” กำลังเชื่อมต่อกับร่างกาย,ผสานเข้าไปในชีพจรเดิม,ผูกสัมพันธ์,กระจายไปทั่วร่างกาย,กำเนิดเครือข่ายบนร่างกายขึ้น,โดยมีโครงข่ายอักขระรูปแบบสัตว์ร้ายเป็นศูนย์กลาง.
จิงซีเริ่มไหลผ่านไปทั่วเครือข่ายดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง.
เครือข่ายดังกล่าวนี้เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ,และเวลานี้โครงข่ายดังกล่าวนี้ยังกลายเป็นภาชนะเก็บจิงซีใหม,ซึ่งจากนี้ไปเขาจะสามารถสะสมจิงซีได้ปริมาณมากกว่าเดิมหลายเท่า.
เหล่าหลิวเคยเอ่ยว่าจอมยุทธ์เปรียบเหมือนถังน้ำ,ส่วนปรมาจารย์นั้นเหมือนกับแม่น้ำ,คำพูดดังกล่าวไม่เกินจริงเลย.
ก่อนหน้านี้ซูเห่าเก็บจิงซีในถังวางไว้ในจุด ๆ หนึ่ง,เวลานี้เขาเก็บไว้ในเครือข่ายโครงสร้างรูปแบบสัตว์ร้าย,เป็นเหมือนกับแม่น้ำที่ไหลพล่านไปทั่วร่างกายจริง ๆ.
แม่น้ำที่ไหลไปทั่วร่างตามโครงข่ายโหนดโครงสร้าง,ซึ่งแตกต่างกับถังไม้ที่เก็บจิงซีจอมยุทธ์เอาไว้อย่างสิ้นเชิง.
ในเวลานี้เขารู้สึกร่างกายว่างเปล่า,ตระหนักได้ถึงความอ่อนแรงและความหวังปรากฏขึ้น.
ความสามารถพิเศษของรูปแบบสัตว์ร้ายของเขาคือการตรวจสอบ,ทว่าจิตสัมผัสของเขาเพิ่มขึ้นเท่าใด,ซูเห่ายังมองไม่เห็นชัดเจน.
เขาคาดเดาได้ว่าตอนนี้เพียงแค่เริ่มต้น,จิงซีในร่างของเขายังไม่เพียงพอ,มันมีน้อยเกินไป.
เวลานี้เขาก็เหมือนกับแม่น้ำที่แห้งขอด,หากต้องการปลดปล่อยพลังได้ดั่งเช่นเหล่าหลิว,จำเป็นต้องสะสมจิงซีก่อน.
“จากนี้,ต้องเปลี่ยนปราณโลหิตให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้!”ซูเห่าที่ตั้งเป้าหมายใหม่.
ครึ่งเดือนหลังจากนั้น.
ซูเห่าที่ลืมตาขึ้นจากการนั่งสมาธิ,เขาทำการเติมเต็มจิงซีไม่หยุดทว่ากับได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น,ทำให้เขาถึงกับพูดไม่ออก“ครึ่งเดือนแล้ว,ทั้งที่ข้าเปลี่ยนปราณโลหิตเป็นจิงซีไม่หยุด,ทว่ากับเติมจิงซีได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเองงั้นรึ?ทั้งประสิทธิภาพของข้ารวดเร็วที่สุด,หากเป็นคนอื่นต้องใช้เวลานานขนาดใหน,ถึงจะเติมเต็มจิงซีพอ? เกรงว่าอาจจะมากเกินกว่าครึ่งปีเป็นแน่!”
อย่างไรก็ตามซูเห่าเวลานี้อาจละเลยปัจจัยสำคัญ.
เครือข่ายโครงสร้างอักขระของซูเห่านั้นแตกต่างจากเครือข่ายโครงสร้างของคนอื่นมาก.
โครงสร้างอักขระที่เขาสลักนั้น,สมบูรณ์แบบอย่างที่สุด,ทุกจุดทำงานได้เต็มประสิทธิภาพไม่มีจุดใหนที่ถูกต่อต้านจากร่างกาย.
การสลักอักขระโครงสร้างที่สมบูรณ์เช่นนี้,ย่อมต้องเติมจิงซีมากกว่าคนอื่นหลายเท่า.
โครงสร้างอักขระของคนอื่น,ขอเพียงโคจรพลังได้ก็เพียงพอแล้ว,ประสิทธิภาพไม่สูงนัก,มีหลายจุดที่ไม่ทำงานด้วยซ้ำ,ทำให้ปริมาณจิงซีของพวกเขาไม่ต้องเติมเต็มมากนัก.
หากเปรียบเทียบจิงซีของปรมาจารย์ทั่วไปกับจิงซีของซูเห่า ,ก็คงเทียบได้ระหว่างคลองส่งน้ำทั่วไปและทะเลสาบนั่นเอง,ไม่ได้อยู่ในมิติเดียวกันด้วยซ้ำ.
นี่อาจจะเรียกว่าช่องว่างระหว่างเทคโนโลยียุคเริ่มต้นกับเทคโนโลยีระดับสูง.
กล่าวตามจริง,เขาไม่จำเป็นต้องกังวลว่าคนอื่นใช้เวลาเท่าไหร่ในการสะสมจิงซี,ควรจะกังวลของตัวเองมากกว่า.
ซูเห่าที่เปิดสถานะของตัวเองขึ้นมาตรวจสอบ.
[อายุ: 10 ปี 5 เดือน;
ความสูง :153.5 ซม;
น้ำหนัก : 53 กิโลกรัม;
สภาวะร่างกาย : สุขภาพดี ;
ระดับ :ประมาจารย์ขั้นต้น ;
จิงซี : 869;
อักขระรูน:ตรวจสอบ,จิตสัมสัส ;
การควบคุมอาวุธ : พื้นฐานดาบ(ชำนาญ),.... ;
ทักษะต่อสู้ : หมัดทะยาน(เป็นเอกลักษณ์),.... ;
ท่าเท้า: ท่าเท้าพื้นฐาน(ชำนาญ),....,ท่าเท้าเคลื่อนเงา(ชำนาญ),....;
ระบบควบคุม : ฟังก์ชันยกระดับคลื่นโลหิต(ชำนาญ),.... ;
]
ยกเว้นระดับจิงซีที่เพิ่มขึ้น,ส่วนอื่น ๆ ยังคงเดิม.
จากนั้นเขาก็ทำการตรวจสอบไดอารีของเขา.
“วันที่ 13 กรกฎาคม 1532656 0 : 0 : 0, เสี่ยวกวง 2.3,ไม่มีภารกิจ;
สภาวะร่างกาย : สมบูรณ์,ไม่ไม่ความผิดปรกติ;
ตรวจสอบ“อักขระตรวจจับ” การทำงานปรกติ,ไม่มีความผิดปรกติ ;
การแข่งขันประจำปีของสถาบันหลิงหยุนจะจัดขึ้นพรุ่งนี้,โปรดวางแผนการและเตรียมการ:
สถาบันการศึกษาหลิงหยุนจะจบเทอมการศึกษาในอีกสามวัน,โปรดวางแผนการเดินทาง;
ภารกิจงานที่หยุดชั่วคราว : อ่านตำราในหอตำราหลิงหยุน,ความคืบหน้าปัจจุบัน : 57% ;
ภารกิจรวบรวมข้อมูลฝึกฝนประสบความสำเร็จ,ข้อมูลผู้ฝึกยุทธ์,ข้อมูลจอมยุทธ์,ข้อมูลปรมาจารย์ยุทธ์ ;
......
สถิติ : ยอดบัญชีปัจจุบัน 2 ทอง 34 เหรียญเงิน;
...... ”
หลังจากเสร็จการตรวจสอบบันทึก,ก็ทำให้เขาเพ่งพิศอยู่นานเหมือนกัน.
“อีกสามวัน,ก็จะจบเทอมการศึกษาที่สองแล้ว,หลังจากนั้นก็จะปิดเทอมหน้าร้อน.”
เวลาช่างเดินไปรวดเร็วจริง ๆ!
