บทที่ 365 ความมีเหตุผลของเหลิงอู่เหยียน
สตรีที่อยู่ตรงหน้าพวกเขางดงามหาที่เปรียบมิได้ ชุดคลุมสีขาวของนางไม่เปื้อนฝุ่นผง ดวงตาของนางเย็นชาและไม่แยแส ราวกับว่านางเป็นน้ำแข็งนิรันดร์ “ละ...เหลิงอู่เหยียน?!!” รูม่านตาของเฉินหยุนเต๋าหดลีบ เส้นขนบนร่างกายของเขาลุกชูชัน ปรมาจารย์หมิงหยวนขยี้ตา หลังจากยืนยันว่าไม่ใช่ภาพลวงตา หัวใจของเขาก็แทบจะหยุ...
