ตอนที่ 26 พลังของร่างที่ซ่อนอยู่

เมื่อได้เห็นแบบนี้ยื่อซวนก็ยิ้มทันที

แต่ในขณะนี้เขายังไม่มีความตั้งใจที่จะรับหลี่ชิงหยานเป็นลูกศิษย์

เพราะสิ่งที่สําคัญที่สุดในตอนนี้คือการช่วยลู่หยานรันแก้แค้นส่วยเรื่องของหลี่ชิงหยานนั้นเขาตัดสินใจที่จะคิดเรื่องนี้ทีหลัง

ก่อนที่จะพาเธอเข้ามาเป็นลูกศิษย์เขานั้น เขาจะต้องเข้าใจในตัวของหลี่ชิงหยานให้มากขึ้น

ด้วยสถานะในตอนนี้ของยื่อซวนเขาไม่จําเป็นต้องเป็นคนไปถามเรื่องราวของหลี่ชิงหยาน เพราะเขาสามารถขอให้ลู่หยานรันเป็นคนทําเรื่องนี้เองได้

ในขณะที่ยื่อซวนกําลังจะสั่งให้ลู่หยานรันไปสอบถาม หวงหลิงและซื่อหมินข้างๆเขาอาสาที่จะไปแทน

พวกเธอนั้นชื่นชมยื่อซวนอย่างมากมาโดยตลอด และหลังจากได้เห็นความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัวของยื่อซวนก่อนหน้านี้ พวกเธอก็อดไม่ได้ที่จะเคารพในตัวของเขามากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาได้ยินยื่อซวนพูดว่า "เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน? ถึงได้กล้าอวดเบ่งกับข้าแบบนี้" กับเฟิงยี่ไถ่ก่อนหน้านี้

ทั้งสองสาวนั้นดีใจมากและแอบคิดทันทีว่าพวกเธอควรจะทำอะไรเพื่อตอบแทนยื่อซวนบ้าง!

การปรากฎตัวของยื่อซวนนั้นดึงดูดความสนใจทั้งหมดของคนในงานประมูลโดยตรง แม้แต่เฟิงยี่ไถ่ที่หยิ่งผยองก่อนหน้านี้ยังถูกทำให้หนีไปเหมือนหมาข้างถนน!

สิ่งสําคัญที่สุดคือเจ้าของงานประมูลซึ่งเป็นผู้ฝึกตนระดับแก่หลักว่างเปล่าขั้นต้นยังไม่กล้าที่จะขัดอะไรยื่อซวนได้!

สองสาวนั้นมักจะออกไปฝึกฝนและได้พบกับผู้ฝึกตนที่มีความสามารถมากมาย แต่เมื่อเทียบกับยื่อซวนนั้นความแตกต่างของคนที่พวกเธอเคยเจอกับยื่อซวนมันราวกับคนละชั้น!

พวกเธอไม่รู้จริงๆว่าผู้ฝึกตนที่ยังเป็นหนุ่มแห่งราชวงศ์เฉียนควรรู้สึกเศร้าหรือเป็นเกียรติที่ได้เกิดในยุคเดียวกับยื่อซวน

เมื่อเห็นสองสาวอาสาที่จะไปแทน ยื่อซวนก็คิดเล็กน้อยและในที่สุดเขาก็ตกลง

ตอนนี้เขาได้ประมูลหญ้าซิงเจียนได้แล้ว และเขาสามารถพาลู่หยานรันกลับไปที่ที่พักเพื่อเปิดใช้งานพลังในระดับร่างกายของเธอ ดังนั้นหลังจากที่หวงหลิงและซื่อหมินได้ออกไป ยื่อซวนก็พาลู่หยานรันกลับไปที่ที่พักของพวกเขา

ในขณะเดียวกันหวงหลิงและซื่อหมินก็ได้พบกับหลี่ชิงหยานและคนอื่นๆ  และพวกเธอก็บอกสาเหตุที่พวกเธอมาตามหาพวกเขา

เมื่อพวกเขาได้รู้ถึงตัวตนของหวงหลิงและซื่อหมิน ผู้อาวุโสลำดับที่สองก็ต้อนรับพวกเขาอย่างเป็นมิตรทันทีและยังตอบคําถามของพวกเธออย่างละเอียด

หลังจากที่ส่งพวกเธอออกไปในภายหลังผู้อาวุโสลำดับที่สองก็ขมวดคิ้วอย่างสงสัย

คําถามของพวกเธอนั้นง่ายมาก คําถามส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับตระกูลของพวกเขา

ทําไมผู้ฝึกตนระดับสูงอย่างยื่อซวนถึงต้องการข้อมูลง่ายๆแบบนี้? เขาจะเอาไปทำไมกัน? แต่เขาก็คิดได้ว่าเขาอาจจะไม่เข้าใจความคิดของผู้ฝึกตนระดับสูงก็เป็นได้

เมื่อคิดได้อย่างนี้ผู้อาวุโสลำดับที่สองก็หยุดคิดเพราะไม่ว่าความคิดของยื่อซวนนั้นจะเป็นอย่างไรหรือจะมีผลกระทบอะไรต่อตระกูลเรื่องนี้ก็อยู่นอกเหนือการควบคุมของเขาโดยสิ้นเชิง

"สองคนนั้นได้พูดถึงปรมาจารย์ยื่อหรือเปล่า?"

"เพราะคนๆนั้นก็หล่อมากและแข็งแกร่งมากด้วยเช่นกัน...บางทีนั่นอาจจะเป็นเขาก็ได้"

หลี่ชิงหยานมองไปที่หวงหลิงและซื่อหมินที่ขณะที่พวกเธอจากไปและอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองผู้อาวุโสลำดับที่สอง

"บางทีอาจ็จะใช่ก็ได้..." ผู้อาวุโสลำดับที่สองคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดช้าๆ

เมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่งที่น่ากลัวของชายหนุ่มและใบหน้าที่หล่อเหลาในราชวงศ์เฉียนที่ยิ่งใหญ่ มีเพียงยื่อซวนเท่านั้นที่ตรงกับคําอธิบายดังกล่าว

เพราะผู้ชายคนนั้นเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดของนิกายชิงหยุนในช่วงพันปีที่ผ่านมา และระดับของเขายังไปถึงระดับสูงสุดในราชวงศ์เฉียนใหญ่อีกด้วย

แต่ก่อนหน้านี้ยื่อซวนและลู่หยานรันได้กลับไปที่ที่พักของพวกเขาแล้ว

"ลู่หยานรัน เจ้ารู้ไหมว่าทําไมข้าถึงให้เจ้าเข้ามา?" สายตาของยื่อซวนจ้องไปที่ลู่หยานรันขณะที่เขาถาม

ในระหว่างการเดินทางอารมณ์ของลู่หยานรันนั้นหดหู่เล็กน้อย

แน่นอนว่ายื่อซวนรู้ดีว่านี่เป็นเพราะลู่หยานรันกําลังจะกลับไปที่บ้านเกิดของเธอทำให้จิตใจของเธอน่าจะนึกถึงการสังหารหมู่ในหมู่บ้านครั้งนั้น ซึ่งได้นําความทรงจําอันเศร้าโศกและทรมานกลับมาอีกครั้ง

"ข้าไม่ทราบ ท่านอาจารย์ช่วยบอกข้าทีเถอะ!"

เมื่อได้ยินคําถามของเขาลู่หยานรันก็ตกตะลึง เธอไม่คิดว่าอาจารย์ของเธอจะถามคําถามแบบนี้กับเธอ แต่นี่ก็เป็นคําถามที่สำคัญที่เธอเก็บไว้ในใจว่าทําไมยื่อซวนถึงรับเธอเป็นลูกศิษย์ของเขา?

เธอไม่ได้มีพรสวรรค์มากหรือมีต้นกำเนิดที่แข็งแกร่ง แล้วทําไมเขาถึงสนใจเธอท่ามกลางสาวกคนอื่นๆอีกมากมายในนิกาย?

เป็นไปได้ไหมว่าการฝึกฝนอย่างหนักของเธอทําให้อาจารย์ของเธอประทับใจเธอจริงๆ?

แน่นอนว่าลู่หยานรันไม่ได้นึกถึงเรื่องความงามของเธอ เธอเป็นคนสวยมากก็จริงแต่ด้วยความแข็งแกร่งและระดับของยื่อซวนนั้นมันคงไม่ยากที่จะหาหญิงสาวที่งดงามกว่าเธอมาเคียงคู่เขาได้ง่ายๆ

ยิ่งกว่านั้นตราบใดที่ยื่อซวนสนใจที่จะมีคู่จริงๆ จะมีสาวสวยนับไม่ถ้วนในราชวงศ์เฉียนอันยิ่งใหญ่ที่เต็มใจที่จะเป็นคู่ของเขา

เพราะยื่อซวนเป็นลูกคนสุดท้องของนิกายชิงหยุนที่มีอายุประมาณ 20 ปี และระดับของเขาได้มาถึงรูปแบบการก่อตัวหลักแถมเขามีใบหน้าที่หล่อเหลามาก

ผู้หญิงคนไหนจะไม่สนใจชายหนุ่มคนนี้กันล่ะ?

"ข้าขอเดาว่าเจ้ารู้สึกมาตลอดว่าความสามารถของเจ้านั้นแย่มากใช่ไหม?" ยื่อซวนถาม

"ไม่เลยค่ะ" เมื่อได้ยินแบบนี้ลู่หยานรันก็ยิ่งสับสนมากขึ้น

หากความสามารถของเธอนั้นแข็งแกร่งจริงๆ เธอจะเป็นเพียงสาวใช้ของนิกายชิงหยุนได้อย่างไร? เพราะเธอนั้นฝึกฝนอย่างหนักทุกวันและสามารถไปได้เพียงขั้นที่สี่ของรูปแบบการปรับแต่งได้เท่านั้นแม้จะฝึกฝนอย่างหนักมาหลายปี

"ความสามารถของเจ้านั้นไม่เลวเลยจริงๆแล้วมันสูงกว่าคนส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ! เจ้าควรรู้ว่าความสามารถของผู้ฝึกตนนั้นถูกแบ่งออกเป็นค่าความเข้าใจและค่ากระดูก!"

"ค่าความเข้าใจนั้นจะแสดงถึงระดับความเข้าใจในศิลปะการต่อสู้และการฝึกฝนของผู้ฝึกตนในขณะที่ค่ากระดูกนั้นแสดงถึงความเร็วในการฝึกฝนของร่างกายของผู้ฝึกตน"

"ในสายตาของผู้ฝึกตนส่วนใหญ่นั้นค่าความถนัดนั้นหมายถึงค่ากระดูก! หากความเร็วในการฝึกฝนของเจ้านั้นเหนือกว่าคนทั่วไป เจ้าจะได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ฝึกตนอัจฉริยะที่มีความถนัดที่ยอดเยี่ยมในสายตาของผู้อื่น"

"แต่อย่างไรก็ตาม ผู้ฝึกตนส่วนใหญ่มักจะมองข้ามค่า 'ความเข้าใจ' ที่สําคัญกว่าไป! ' ค่าความเข้าใจนั้นไม่สามารถมองเห็นได้ตั้งแต่ต้น เมื่อความแข็งแกร่งของผู้ฝึกตนไปถึงขั้นที่หนึ่งเท่านั้นที่พวกเขาจึงจะสามารถปลดปล่อยศักยภาพของค่า 'ความเข้าใจ' ของตนเองได้อย่างแท้จริง"

"แม้ว่าค่าความถนัดของเจ้านั้นจะดูธรรมดาแต่ค่า 'ความเข้าใจ' ของเจ้านั้นสูงกว่าปรมาจารย์ของนิกายชิงหยุนและผู้อาวุโสคนอื่นๆมาก!"

อะไรนะ!!!

เมื่อลู่หยานรันได้ยินแบบนี้เธอก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้างทันที สายตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อว่าค่าความเข้าใจของเธอนั้นจะสูงอย่างที่อาจารย์ของเธอพูดออกมาหรือไม่?

"แล้วทําไมค่ากระดูกของเจ้าจึงอยู่ในระดับทั่วไปนั้น... จริงๆแล้วมันเป็นเพราะเหตุผลพิเศษบางอย่าง!"

"ในกรณีของผู้ฝึกตนนั้นมีจํานวนน้อยมากที่เกิดมาพร้อมกับร่างกายที่พิเศษ ร่างกายที่แตกต่างกันนั้นจะส่งผลต่างกัน แต่นั่นเป็นตัวแทนของค่ากระดูกชั้นยอด!"

"ถึงอย่างนั้นร่างกายของผู้ฝึกตนได้ถูกแบ่งออกเป็นร่างที่เปิดเผยและร่างแอบแฝง ร่างที่เปิดเผยนั้นจะถูกเปิดเผยออกมาตั้งแต่เกิดในขณะที่ร่างแอบแฝงนั้นจะต้องเปิดใช้งานมันด้วยวิธีการพิเศษ"

"ผู้ฝึกตนส่วนใหญ่มีร่างที่พิเศษ ในขณะที่ร่างของเจ้านั้นเป็นหนึ่งในร่างแอบแฝงที่ไม่ค่อยมีใครพบเจอได้ง่ายๆ! ร่างของเจ้านั้นเรียกว่าร่างดาบหยก ความสามารถของร่างนี้จะทำให้เจ้าของร่างมีความสัมพันธ์ที่พิเศษกับวิชาดาบ"

"และวิธีการปลุกร่างดาบหยกของเจ้าอย่างสมบูรณ์นั้นง่ายมาก เจ้าเพียงแค่ต้องดูดซับพลังของหญ้าซิงเจียนอย่างสมบูรณ์เท่านั้น!" ทันทีที่เขาพูดจบยื่อซวนก็ยกแขนเสื้อของเขาขึ้น

หญ้าซิงเจียนที่เขาได้มาจากการประมูลก็ปรากฏตัวต่อหน้าลู่หยานรันทันที ใบของมันบางเท่ากับปีกจักจั่นและสิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือใบของมันมีลวดลายเหมือนกับดาว

"ท่านอาจารย์..."

เมื่อได้เห็นแบบนี้ดวงตาของลู่หยานรันก็แดงขึ้นทันทีและเธอก็เริ่มสะอึกสะอื้นเล็กน้อย

เพราะเธอนั้นสงสัยว่าทําไมอาจารย์ของเธอถึงได้ประมูลหญ้าซิงเจียนมา...

นั่นก็เพื่อเปิดใช้งานร่างของเธอ!