ตอนที่แล้วตอนที่ 21 แผนขยายการผลิต!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 23 ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ลงมาไกล่เกลี่ย

ตอนที่ 22 ฮาร์ดแวร์สร้างรายได้ด้วยซอฟต์แวร์ได้อย่างไร!


มองสีหน้างุนงงของทุกคน

เย่เฉินก็ไม่ได้อธิบายอะไร

เขาพูดอย่างสบายๆว่า "ผู้อาวุโส ท่านรู้หรือไม่ว่าใน มหานครหยานโจว มีผู้ฝึกฝนกี่คน"

เมื่อได้ยินคําถามของเย่เฉิน

ทุกคนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ไม่มีการสำรวจสำมะโนครัวในโลกอมตะ ใครจะรู้?

แต่ต้องมีไม่น้อย

เมื่อเห็นว่าเหล่าผู้อาวุโสไม่สามารถตอบได้

เย่เฉินพูดอย่างใจเย็น "มหานครหยานโจวนั้นกว้างใหญ่ไพศาลและมีดินแดนศักดิ์สิทธิ์สี่แห่ง"

"และมีกองกําลังชั้นหนึ่งอย่างตระกูลกู่และหุบเขาเฟินหยานก็ใกล้จะถึงร้อย!"

"จํานวนกองกําลังชั้นสองไม่จําเป็นต้องพูดถึง"

"กองกําลังชั้นสามมีมากมายเหมือนขนวัว"

"กองกําลังเล็กๆต่างๆที่อยู่ไกลออกไป และตระกูลเล็กๆนั้นก็ยิ่งยากที่จะประเมิน”

"ส่วนจํานวนผู้ฝึกฝนอัธพาลที่กระจัดกระจายนั้นมากกว่าจํานวนคนที่ถูกจัดระเบียบไว้ซะอีก"

"ในมหานครหยานโจวทั้งหมด มีการประเมินแบบอนุรักษ์นิยมว่ามีผู้ฝึกฝนอมตะกว่าหนึ่งพันล้านคน"

เมื่อได้ยินการอนุมานของ เย่เฉิน ทุกคนก็พยักหน้า

แท้จริงแล้วมหานครหยานโจวนั้นกว้างใหญ่ไพศาลมาก

มีผู้ฝึกฝนอมตะนับไม่ถ้วน

พันล้านไม่ได้พูดเกินจริงอย่างแน่นอน

แต่สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการขยายตัวของตัวเองอย่างไร?

เย่เฉินโบกมือ "ผู้ฝึกฝนอมตะหนึ่งพันล้านคน แม้ว่าจะมีผู้ฝึกฝนอมตะเพียงห้าร้อยล้านคนเท่านั้นที่สามารถจ่าย เทียนหยาน PHS ของเราได้ เราก็ยังต้องสร้าง เทียนหยาน PHS 500 ล้านวง"

"และแม้ว่าการผลิตของเราจะเพิ่มเป็นสองเท่าเป็น 200,000 วง ต่อวัน แต่จะใช้เวลานานแค่ไหนในการสร้างเทียนหยาน PHS 500 ล้านวง?"

"อาจกล่าวได้ว่าเป็นเวลาหลายทศวรรษที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยานของเราไม่ได้ทำอะไรเลย ทั้งด้านบนและด้านล่างทั้งหมดต่างสร้าง เทียนหยาน PHS ไม่หยุดและไม่ได้รับการฝึกฝน?”

"สาวกไม่จําเป็นต้องเรียนรู้ความรู้ขั้นสูงเพิ่มเติม ตราบใดที่พวกเขาสามารถสร้างสิ่งประดิษฐ์วิเศษได้?"

"การทําเงินคือการฝึกฝนให้เร็วขึ้น หากเจ้าไม่ฝึกฝนเพื่อหาเงิน มันก็เท่ากับวางเกวียนไว้ข้างหน้าม้า"

คําพูดของเย่เฉินทําให้ผู้อาวุโสหลายคนคิดไตร่ตรองอย่างลึกซึ้ง

มันเป็นความจริง

มันเป็นเรื่องดีที่จะทําเงินได้

หากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดทำเพียงหลอมกลั่นสิ่งประดิษฐ์วิเศษระดับต่ำ มันจะต้องมีบางอย่างผิดปกติอย่างแน่นอน

สายตาของเย่เฉินกวาดมองทุกคนและพูดต่อ "ดังนั้นผู้อาวุโส ท่านต้องเปลี่ยนความคิดของท่าน!"

"การหลอมกลั่นสิ่งประดิษฐ์วิเศษระดับต่ำเป็นเรื่องง่ายมาก ทําไมเราไม่ปล่อยให้คนอื่นทําล่ะ"

"ให้กองกําลังเหล่านั้นหลอมกลั่น เทียนหยาน PHS"

"และเราแค่ต้องเก็บเงินเท่านั้น!"

นี่....

คําพูดของเย่เฉิน น่าทึ่งจริงๆ

ปล่อยให้กองกําลังอื่นหลอมกลั่นและนอนนับเงินอยู่ที่บ้าน?

กองกำลังอื่นไม่ใช่คนโง่ พวกเขาจะตกลงได้อย่างไร?

....

เย่เฉินสามารถเห็นความสับสนของผู้อาวุโส เขายกมือขึ้นและหยิบชิ้นแก่นแท้เหล็กออกมาจากแหวนเก็บของ "อะไรคือที่มาของความสามารถของแหวนเทียนหยาน PHS"

"มันไม่ใช่ตัวแหวนเทียนหยาน PHS เองแต่เป็นหนังสืออมตะเทียนหยานแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเรา"

"ดังนั้นจึงจําเป็นต้องใช้แก่นแท้เหล็กที่มีตราประทับของหนังสืออมตะเทียนหยาน"

"มิฉะนั้นก็จะไร้ประโยชน์ที่จะสร้างมันขึ้นมา"

"ในกรณีนี้ แล้วทําไมเราไม่ขายแก่นแท้เหล็กที่มีตราประทับนี้ล่ะ?"

"ถ้าเจ้าต้องการสร้างเทียนหยาน PHS เจ้าก็ต้องซื้อแก่นแท้เหล็กของเรา"

"เราสามารถสร้างรายได้จากการขายแก่นแท้เหล็กในราคาที่สูงดังนั้นทําไมเราต้องทํางานหนักด้วยตัวเอง"

คําพูดของเย่เฉินทําให้ผู้อาวุโสทุกคนตกอยู่ในความคิดที่ลึกซึ้ง

มันยังทำเงินแบบนี้ได้อย่างไร?

แท้จริงแล้วแก่นแท้เหล็กที่มีตราประทับของหนังสืออมตะเทียนหยานนั้นมีเพียงดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยานเท่านั้นที่มี

ทําเงินได้อย่างแน่นอน

ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้

แท้จริงแล้ว คือการปล่อยให้กองกําลังหลักทําเงินให้กับตัวเอง

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าผู้อาวุโสจะเข้าใจ แต่การขมวดคิ้วของพวกเขาก็ไม่ได้คลายลง

ผู้อาวุโสหวังฉางชุน พูดอย่างลังเลว่า "ข้าเข้าใจสิ่งที่ประมุขศักดิ์สิทธิ์พูด เป็นความจริงที่มันยอดเยี่ยมมาก และค่อนข้างสมเหตุสมผล"

"แต่ปัญหาคือแม้ว่าเราจะทำเงินจากการทำเช่นนี้ แต่กองกำลังอื่นก็จะได้เงินบางส่วนเช่นกัน!"

"เงินนี้ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเราสามารถหามาได้เอง”

"มันถูกแบ่งให้กองกําลังอื่นโดยเปล่าประโยชน์ ไม่คุ้มเลย"

เมื่อฟังคำพูดของผู้อาวุโสหวัง หลายคนแอบพยักหน้า

เป็นเช่นนั้นจริงๆ

ทุกวันนี้กองกําลังหลักที่สามารถทําเงินได้ด้วยตัวเอง จะไม่ให้เงินแก่ผู้อื่น

แม้ว่ากองกําลังหลักจะร่วมมือกัน แต่พวกเขาก็จำกัดเฉพาะวัสดุยาและธุรกรรมวัสดุที่พวกเขาไม่ต้องการเท่านั้น

ส่วนการกระจายธุรกิจที่ทํากําไรให้กับคนอื่น?

ไม่เคยมี ......

เย่เฉินส่ายหัวเมื่อได้ยินเรื่องนี้

แม้ว่าผู้ฝึกฝนอมตะในโลกอมตะจะทรงพลัง แต่ความคิดทางธุรกิจของพวกเขานั้นแย่มาก

ปล่อยให้แต่ละคนทํางานนอกเวลา แม้ว่าเงินจะถูกแบ่งออก

เนื่องจากผลผลิตมีมากขึ้น กำไรจะมีมากขึ้นอย่างแน่นอน

สาวกและผู้อาวุโสของพวกเขาเองสามารถมีเวลามากขึ้นในการฝึกฝนและเรียนรู้ความรู้ชั้นสูงและแข็งแกร่งขึ้น

นอกจากนี้

ยิ่ง เทียนหยาน PHS ถูกสร้างขึ้นและใช้โดยผู้คนจำนวนมากขึ้น ก็ยิ่งเป็นผลดีต่อผลประโยชน์ของ เย่เฉิน

แม้ว่าการผลิตฮาร์ดแวร์จะสามารถทำเงินได้ แต่ตลาดก็มีขีดจำกัด

เช่นเดียวกับผู้ผลิตโทรศัพท์มือถือของโลกในชีวิตที่แล้ว พวกเขาทำเงินได้เป็นจำนวนมากในสองปีแรก

แต่เมื่อตลาดอิ่มตัว ผู้คนซื้อโทรศัพท์มือถือน้อยลง ผลกําไรของพวกเขาก็ลดลง

ในทางตรงกันข้ามยักษ์ใหญ่อินเทอร์เน็ตเหล่านั้น เพราะผู้คนจํานวนมากมีโทรศัพท์มือถือมากขึ้น พวกเขาจึงยิ่งมีรายได้มากขึ้น

ปรากฎว่าการทําฮาร์ดแวร์นั้นใช้เวลานานและลําบาก เป็นการดีกว่าที่จะสร้างรายได้จากอินเทอร์เน็ต

หลังจากนี้ เขาจะเปิดตัวบริการอินเทอร์เน็ตต่างๆเก็บค่าคอมมิชชั่นเก็บค่าสมาชิกและเก็บค่าโฆษณา

มันสามารถทำเงินได้มากกว่าแหวนเทียนหยาน PHS ที่ทํางานหนัก ไม่ใช่หรือ?

เห็นได้ชัดว่าสามารถสร้างรายได้แม้จะนอนอยู่ที่บ้าน

......

ไม่ต้องพูดถึงว่า

ตอนนี้เย่เฉินอยู่ในขั้นวิญญาณก่อตั้งช่วงต้น หากเขาต้องการก้าวไปสู่ช่วงกลางของวิญญาณก่อตั้งอย่างสมบูรณ์แบบ เขาต้องการหินวิญญาณระดับสูง 100,000 ก้อน

หลังจากนั้นก็ต้องทะลวงผ่านช่วงปลายของวิญญาณก่อตั้ง ด้วยตัวเอง?

แล้วความก้าวหน้าของ การเปลี่ยนแปลงของเทพเจ้า ล่ะ?

เทียนหยาน PHS สามารถทำให้ได้รับหินวิญญาณระดับสูง 300,000 ก้อนต่อปี ซึ่งอาจไม่เพียงพอสําหรับ เย่เฉิน ในการอัพเกรด นับประสาอะไรกับค่าใช้จ่ายในการดําเนินงานของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด

ดังนั้น

ต้องให้กองกำลังมากพอเข้าร่วมและทำงานเพื่อตัวเอง

ให้ เทียนหยาน PHS เป็นที่นิยมโดยเร็วที่สุดและให้ มหานครหยานโจว เข้าสู่ยุคอินเทอร์เน็ตโดยเร็วที่สุด!

ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้เขากลายเป็นอมตะโดยเร็วที่สุด!

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด