ตอนที่ 5 : ชีวิตเหลือทน
ตอนที่ 5 : ชีวิตเหลือทน
ศาลาสนธยาชั้นบนสุดของหอคอยกลาง
นี่คือห้องของโลกิ
ในแง่ของคนธรรมดา นี่คือห้องของโลกิซึ่งเต็มไปด้วยสิ่งของเบ็ดเตล็ดทุกประเภท
มีปากกาขนนกวางอยู่บนโต๊ะที่ดูแพง และคริสตัลลึกลับที่มีสีจางๆ
มีรองเท้าและหมวกที่ดูเก่า ๆ แขวนอยู่บนผนัง
มีเตียงที่ถูกฝัง หนังสือหนักกองเป็นภูเขา และดาบสั้นที่ตกแต่งอย่างหรูหรา
แม้แต่มุมห้องก็ยังมีห้องเก็บของขนาดเล็กซึ่งเก็บขวดไวน์หลากสีและหลายรูปทรง
ริโกมาที่นี่นำโดยโลกิ
"เข้ามา"
โลกิผลักประตูอย่างลวกๆ และเดินโซเซเข้าไปในห้องของเขา
"ขออนุญาต."
ริโกสุภาพอย่างอธิบายไม่ได้ ก่อนอื่นเขายืนอยู่ที่ประตูและก้มหัวลงเล็กน้อยทำความเคารพก่อนเข้าไปในห้องศักดิ์สิทธิ์
"มา มานั่งนี่สิ"
โลกิกระตือรือร้นมากเกี่ยวกับริโก ชวนให้นึกถึงเด็กที่ได้ของเล่นใหม่ และอารมณ์ของเขาก็ค่อนข้างโลดโผน เขาถึงกับเลื่อนเก้าอี้ให้ริโก กวาดของกระจุกกระจิกที่กองสุมเหมือนภูเขาออกไป และทักทายริโกนั่งลง
เมื่อมองไปที่เทพธิดาที่สบายๆ และเป็นอิสระนี้แม้ว่าริโกจะรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายมีบุคลิกเช่นนี้ แต่เขาก็ยังรู้สึกแปลกๆ ในใจ
คุณรู้ไหม การมีอยู่ต่อหน้าคุณคือเทพเจ้า
แม้แต่ในชาติที่แล้ว การดำรงอยู่ที่เกี่ยวข้องกับคำนี้ก็ประเสริฐอย่างยิ่ง ไม่มีที่ว่างสำหรับความประมาทเลินเล่อ
แต่ในฐานะเทพเจ้าที่แท้จริงองค์แรกที่ฉันเห็นในชีวิต ฉันต้องบอกว่าบุคลิกที่แข็งแกร่งของโลกิยังคงทำให้การรับรู้ของ ริโก เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของ "เทพเจ้า" สดชื่น
ริโกนั่งคิดเรื่องนี้อยู่ในใจอย่างเงียบ ๆ ภายใต้คำทักทายของโลกิ และมองไปรอบ ๆ ห้องศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดชั่วขณะหนึ่ง
ในทางกลับกัน ดวงตาที่หรี่ลงของโลกิจับจ้องไปที่ร่างของริโกตั้งแต่ต้นจนจบ และใบหน้าของเขาก็มีรอยยิ้มไร้ยางอายอยู่เสมอ
“ฉันขอโทษ เด็กๆส่วนใหญ่ในแฟมิเลียไปเที่ยวคุกใต้ดินแล้ว ดังนั้นฉันจึงจัดงานเลี้ยงต้อนรับที่มีชีวิตชีวาให้กับคุณไม่ได้”
โลกิพูดคำนั้นด้วยรอยยิ้ม
"ไม่เป็นไร"
ริโกละสายตาจากการมองไปรอบๆ ส่ายหัวแล้วพูดว่า
"ฉันไม่ค่อยชอบความตื่นเต้น ไม่เป็นไร"
“ใช่ ข้าเห็นว่าเจ้าเป็นเด็กที่มีนิสัยแบบนี้”
โลกิพยักหน้าเห็นด้วย แต่กล่าวว่า
“แต่ไม่ว่าเจ้าจะชอบหรือไม่ก็ตาม ในเมื่อเจ้าเข้าร่วมแฟมิเลียของเรา เจ้าจะเป็นครอบครัวจากนี้ไป
"มันไม่เป็นไรที่จะเหงาเกินไป โอเค?"
“ฉันรู้” ริโกแสดงรอยยิ้มที่มั่นคงให้โลกิ และกล่าวว่า “หากเป็นคนที่ควรค่าแก่การติดต่อด้วย ข้าจะไม่โดดเดี่ยว”
“คนที่ควรค่าแก่การคบด้วย…” โลกิมีสีหน้าละเอียดอ่อน แต่เขายังคงยักไหล่และพูดว่า
“เอาล่ะ แค่นี้ก่อน และเราไม่ต้องการให้เด็กสอนบางอย่างทันทีที่เขาเข้าร่วม และส่วนนี้จะถือเป็นอนาคต คอยติดตามเพื่อความสนุก”
ขณะที่เขาพูดนั้น โลกิก็ยันคางของเขาด้วยมือข้างหนึ่ง ยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นวางบนต้นขาของเท้าอีกข้างหนึ่ง จ้องไปที่ริโกด้วยดวงตาที่หรี่ลงคู่หนึ่ง และเปิดปากด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“ตอนนี้คุณเป็นร่างอิสระที่ไม่ได้รับความช่วยเหลือใดๆ ใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ริโกก็จงใจเพิกเฉยต่อการจ้องมองของ โลกิราวกับว่าเขากำลังจะมองเห็นทั่วทั้งร่างกายและจิตใจของเขา และพยักหน้าอย่างเป็นธรรมชาติ
"ฉันไม่ได้รับความช่วยเหลือใดๆ เลย และแม้กระทั่งวันนี้ก็มาถึง โอราริโอก่อนหน้านั้น ฉันไม่เคยเห็นเทพเจ้าใดๆเลย และฉันไม่ได้สัมผัสกับแฟมิเลียใดๆเลย"
ริโกรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะโกหกต่อหน้าเทพเจ้าของโลกนี้
ดังนั้นเขาจะไม่ทำสิ่งหลอกลวงที่ไร้ความหมาย คำพูดและการกระทำของเขาจะดูสงบมาก
“ฉันก็คิดอย่างนั้น” โลกิยิ้มกว้างและพูด “ถ้าคุณมีอะไรพิเศษ คุณคงไม่เลือกที่จะยืนรอเราที่ประตู”
โลกิแฟมิเลียคืออะไร?
หนึ่งในแฟมิเลียที่แข็งแกร่งที่สุดในโอลาลี ซึ่งเป็นกลุ่มชั้นนำของโลก ร่วมกับเฟรยาแฟมิเลีย เป็นที่รู้จักในฐานะราชาฝาแฝดแห่งเมืองเขาวงกต และมีชื่อเสียงไปทั่วโลก
มีหลายคนที่ต้องการเข้าร่วมแฟมิเลียที่ทรงพลังเช่นนี้
อย่างไรก็ตามโลกิแฟมิเลียจะเข้าร่วมได้ง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร?
ไม่ต้องพูดถึงโลกิแฟมิเลียแม้แต่แฟมิเลียที่ใหญ่กว่าเล็กน้อยก็ยังมีข้อกำหนดบางอย่างสำหรับสมาชิกใหม่ และจะไม่มีการสุ่มรับสมาชิก
ดังนั้น โดยทั่วไปแล้ว หากคุณต้องการเข้าร่วมแฟมิเลียที่มีชื่อเสียง คุณต้องมีความเป็นเลิศในระดับหนึ่ง
หากเป็นคนที่เข้าร่วมแฟมิเลียและได้รับความโปรดปราน ก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของเขา (เธอ)
หากเป็นคนที่ไม่เคยเข้าร่วมแฟมิเลียหรือได้รับความช่วยเหลือใดๆก็ขึ้นอยู่กับศักยภาพของเขา (เธอ)
โดยไม่คำนึงถึงอดีต มักจะขึ้นอยู่กับเชื้อชาติและความสามารถ
ท้ายที่สุดแล้วในโลกนี้มีมนุษย์กึ่งมนุษย์
มนุษย์สัตว์ มีประสาทสัมผัสทั้งห้าที่เฉียบคมโดยธรรมชาติ และตามการจัดประเภทที่แตกต่างกัน พวกเขามีพรสวรรค์ที่หลากหลาย
คนแคระได้รับการยอมรับว่าแข็งแกร่ง มีร่างกายที่น่าทึ่ง เหนือกว่าเผ่าพันธุ์อื่นมากในแง่ของความแข็งแกร่งและความอดทน
แม้ว่าอเมซอนจะมีแต่ผู้หญิง แต่พวกเธอก็ได้ชื่อว่าเป็นนักสู้ที่มีพลังที่เหนียวแน่น
เอลฟ์เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีมนต์ขลัง แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับความโปรดปรานจากเทพเจ้า แต่พวกเขาก็สามารถทำปาฏิหาริย์และความลึกลับได้ในระดับหนึ่ง
เมื่อเทียบกับมนุษย์กึ่งมนุษย์แล้ว มนุษย์ไม่มีอะไรพิเศษเลยจริงๆ
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้หากริโกเข้าใกล้หนึ่งในโลกิแฟมิเลียที่แข็งแกร่งที่สุดในฐานะคนธรรมดา และแสดงความตั้งใจที่จะเข้าร่วมแฟมิเลีย ชะตากรรมก็อาจจะเป็นไปได้ว่าเขาจะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของ โลกิ ได้และ เมื่อเขามาถึงเขาถูกยามประตูเมินและปฏิเสธโดยตรง
โชคดีที่ริโกเองก็รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงไม่เคยคิดที่จะไปเยี่ยมเยียนโดยตรง
เขารู้ว่าจะต้องเจอสถานการณ์ใด ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะนั่งข้างสนามและรอโลกิตรงประตู
เมื่อเทียบกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ประเมินค่าของผู้อื่นตามความเป็นจริง การเผชิญหน้ากับเหล่าทวยเทพที่ทำสิ่งต่างๆ ในแบบของตัวเองทำในสิ่งที่ตนต้องการ และมักทำสิ่งที่เหนือจินตนาการตามอำเภอใจและมักง่ายย่อมดีกว่า
เมื่อรู้เรื่องนี้ ริโก จึงตัดสินใจรอที่ประตู
ด้วยเหตุนี้ ริโกจึงเตรียมพร้อมสำหรับสงครามต่อต้านระยะยาวและรอสองสามวัน
เขาไม่เชื่อว่าโลกิในฐานะเทพเจ้าที่เป็นอิสระและไม่ถูกควบคุมจะอยู่ในฐานของแฟมิเลียและไม่มีวันออกมา
ปรากฎว่าความคิดของเขาถูกต้อง
“ถอดเสื้อผ้าออกก่อน”
โลกิเลื่อนเก้าอี้นั่งข้างหลังริโก แล้วพูดว่า “แค่เสื้อโค้ท”
ริโกพยักหน้า ปลดกระดุมเสื้อและเปิดแผ่นหลังต่อหน้าโลกิ
"จุ๊จุ๊ ผิวดีจริงๆ ดีกว่าเด็กสาวในแฟมิเลียของเราด้วยซ้ำ"
โลกิมองดูแผ่นหลังที่เลอะเทอะของริโกด้วยความประหลาดใจ แต่ในบางจุดเขาก็หยิบกล่องในมือขึ้นมา
ในกล่องมีเข็ม
โลกิอ้าปากค้างขณะหยิบเข็ม
“คุณรู้จักพระคุณมากแค่ไหน?”
คำถามนี้ทำให้ริโก ตกอยู่ในห้วงความคิด
หลังจากนั้นไม่นานริโก ก็พูดอย่างระมัดระวังตามความทรงจำของเขาเอง
"เท่าที่ฉันรู้ นี่คือการสลัก "ข้อความศักดิ์สิทธิ์" ที่เทพเจ้าใช้บนร่างกายของเผ่าพันธุ์มนุษย์ผ่านสายเลือดศักดิ์สิทธิ์เพื่อเพิ่มพลัง "
ริโกกล่าวว่า: "พลังชนิดนี้สามารถใช้เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา เป็นการแนะนำเพื่อเปลี่ยนประสบการณ์ที่ได้รับจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ผ่านพฤติกรรมต่างๆ ให้เป็นความสามารถที่สำคัญ เร่งความเร็วและเพิ่มเป็นสองเท่า และบรรลุผลอย่างรวดเร็ว การเจริญเติบโต"
"ถูกต้อง"
โลกิเห็นด้วยกับคำกล่าวของริโก และกล่าวว่า "ประสบการณ์ชี้ว่าคนในโลกเบื้องล่างมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า หรืออีกนัยหนึ่งคือประวัติศาสตร์ที่คุณได้ผ่านมา เทพเจ้าของเราจะใช้ "พระคุณ" เพื่อถ่ายโอนประวัติศาสตร์นี้จะถูกสกัดและกลายเป็นสารอาหารสำหรับการเจริญเติบโตเพื่อให้คุณสามารถเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นด้วยความเร็วที่มนุษย์ไม่สามารถจินตนาการได้ นี่เป็นบทบาทเดียวที่เรา “เทพเจ้า” สามารถเล่นได้ในอาณาจักรล่าง "
ขณะที่เขาพูด โลกิก็ทิ่มนิ้วของเขาด้วยเข็มในมือ
ด้านบนมีเลือดหยดหนึ่งไหลออกมา
โลกิที่เปื้อนเลือดหยดนี้ยกปลายนิ้วขึ้นและเริ่มวาดบนหลังของริโก
ริโกสัมผัสได้ถึงปลายนิ้วของโลกิที่เลื่อนอยู่บนหลังของเขา
อย่างไรก็ตามไม่นาน เสียงของโลกิก็ดึงความสนใจของเขาไป
“การใช้”ข้อความศักดิ์สิทธิ์“เป็นแนวทางและใช้เลือดของเทพเจ้าเป็นสื่อกลาง พวกเราผู้เป็นเทพเจ้าจะใช้ค่าตัวเลขเฉพาะเพื่ออธิบายความสามารถของคุณด้วยวิธีหยั่งรู้ ดังนั้น พระคุณของเทพเจ้าคือ เรียกอีกอย่างว่า ค่าความสามารถ ใครก็ตามที่สามารถอ่านข้อความศักดิ์สิทธิ์ได้สามารถยืนยันความสามารถของผู้ที่ได้รับพระคุณได้”
เสียงของโลกิดูเหมือนจะไกลออกไปและดูเหมือนจะกินลึกเข้าไปด้วย
"ค่าความสามารถโดยทั่วไปแบ่งออกเป็นสี่ส่วน --- ความสามารถพื้นฐาน ความสามารถในการพัฒนา เวทมนตร์และทักษะ และระดับที่สำคัญที่สุด"
"หากมองข้ามความสามารถในการพัฒนา มันเป็นความสามารถเพิ่มเติมที่สามารถรับได้เมื่อเลเวลถูกอัพเกรดเท่านั้น คุณจะไม่ได้มันเมื่อคุณเพิ่งได้รับความกรุณา"
"ความสามารถพื้นฐานแบ่งออกเป็นห้ารายการ: "ความแข็งแกร่ง" "ความทนทาน" "ความคล่องแคล่ว" "ความคล่องตัว" และ "พลังเวทย์มนตร์" แต่ละรายการจะมีเครื่องหมาย S, A, B, C, D, E, F, G, H, สิบขั้นของ I แสดงถึงระดับของความสามารถ ยิ่งเข้าใกล้ขั้น S มากเท่าไหร่ ความสามารถก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น "
"ระดับ ตามชื่อที่แนะนำ เป็นเกณฑ์โดยตรงที่สุดสำหรับการแยกแยะความแข็งแกร่งจากจุดอ่อน ยิ่งระดับสูง ความแข็งแกร่งก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น เมื่อเทียบกับการปรับปรุงระดับของความสามารถพื้นฐาน อาจกล่าวได้ว่าไม่มีการเปรียบเทียบเลย การปรับปรุงความสามารถขั้นพื้นฐานเป็นเพียงการปรับปรุงความสามารถของรายการเท่านั้น อย่างไรก็ตามการยกระดับเรียกว่าวิวัฒนาการของร่างกายทั้งหมดและคุณสามารถพิจารณาปรากฏการณ์ของการยกระดับได้อย่างสมบูรณ์ในขณะที่เผ่าพันธุ์มนุษย์กำลังเข้าใกล้เรา “เทพเจ้า” ระดับ"
“สำหรับเวทย์มนตร์และทักษะนั้น สิ่งแรกคือพลังที่สามารถทำให้เกิดปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ เดิมทีมีเผ่าพันธุ์เวทมนตร์จำนวนน้อยมากเท่านั้นที่สามารถใช้มันได้ แต่หลังจากได้รับความโปรดปราน ผู้คนจากทุกเผ่าพันธุ์ก็มีโอกาสที่จะครอบครองมันได้ ตั้งแต่จากหนึ่งถึงสาม อย่างหลังคือความสามารถในการสร้างเอฟเฟกต์พิเศษภายใต้เงื่อนไขบางอย่าง แม้ว่าจะไม่ได้นำพลังที่หยั่งรู้ได้ง่ายที่สุดอย่างเวทมนตร์ แต่ก็ไม่จำกัดจำนวน”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เสียงของโลกิก็ดังขึ้นในหูของริโก ราวกับว่ามันถูกชักจูงอย่างสุดจะพรรณนา
"เมื่อพูดถึงเรื่องนั้น ไม่ว่าจะเป็นเวทมนตร์หรือทักษะ ความสามารถทั้งสองที่ได้รับแรงบันดาลใจจากพระคุณของเทพเจ้านั้นมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับคุณ และมีความสัมพันธ์โดยตรงกับความสนใจและการระบุตัวตนของคุณกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง พลังในการสร้างจินตนาการให้เป็นจริง และความคิดในใจคุณก็พูดเกินจริงไม่ได้ คุณลองถามใจคุณเอง นึกย้อนถึงชีวิตของคุณดู แล้วอาจจะมีอะไรกระตุ้นขึ้นมาก็ได้”
เมื่อโลกิพูดเช่นนี้ ริโกก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงมัน นึกถึงชาติที่แล้ว ชีวิตเหลือทน
จบบท
