ตอนที่ 20 นิกายเลือดทมิฬกับหอคอยแห่งเงา

"ข้าประมูล 12 ล้าน"

"ข้าประมูล 16 ล้าน"

"ข้าประมูล 19 ล้าน"

หลังจากนั้นห้องประมูลก็เต็มไปด้วยเสียงของการประมูล

"ข้าจากนิกายโลหิตทมิฬของเสนอราคา 20 ล้าน!"

ทันใดนั้นเสียงอันทรงพลังก็ดังขึ้นในห้องโถงของงานประมูลและแรงกดอันทรงพลังก็ค่อยๆแผ่กระจายไปทั่วห้อง

สายตาของทุกคนเปลี่ยนไปเมื่อเห็นสิ่งนี้ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายกําลังข่มขู่พวกเขา

และการที่เขากล้าพูดชื่อของนิกายออกมานั้นก็มีความหมายชัดเจนในประโยคนั้นอยู่แล้ว

เขาต้องการเตือนพวกเขาว่าหากใครกล้าประมูลต่อไปพวกเขาจะกลายเป็นศัตรูกับนิกายโลหิตทมิฬ

เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้พวกเขาก็มองหาที่มาของเสียงทันที

พวกเขาเห็นว่าคนที่พูดนี้เป็นชายวัยกลางคนที่ไม่ได้ใส่เสื้อและมีร่างกายที่แข็งแรงกำยำ

เมื่อชายวัยกลางคนได้สบกับสายตาของฝูงชนการจ้องมองของเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย แต่รอยยิ้มที่เย็นชาได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาแทน

"พวกนิกายโลหิตทมิฬจริงๆด้วย!"

"ข้ารู้จักชายคนนี้ ชายคนนี้คือรองหัวหน้านิกายโลหิตทมิฬ เฟิงยี่ไถ่!"

"ว่ากันว่าการระดับของชายคนนี้อยู่ในขั้นที่สิบของรูปแบบจิตวิญญาณสีม่วงและเขาเป็นคนที่ทรงพลังมาก"

"ที่สําคัญที่สุดคือระดับของชายคนนี้ได้ไปถึงขั้นที่สิบของรูปแบบจิตวิญญาณสีม่วงตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อนแล้ว! หากไร้ซึ่งความช่วยเหลือจากสมบัติพิเศษจากสวรรค์และโลกมันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะก้าวเข้าสู่ระดับรูปแบบการก่อตัวหลักได้! และตอนนี้เขาได้เห็นกล้วยไม้สีม่วงจากหุบเขาที่หายากแบบนี้ เขาจะต้องเอามันมาให้ได้อย่างแน่นอน!"

"ช่างมันเถอะ! พวกนิกายโลหิตทมิฬนั้นแกร่งเกินกว่าพวกเราจะสู้ไหว เพราะยังไงก็ยังมีสมบัติชิ้นสุดท้ายอยู่อีก!"

หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ปฏิเสธที่จะประมูลกับเขาทันที

คําขู่ของเฟิงยี่ไถ่นั้นชัดเจน หากใครคิดจะเสนอราคากสู้กับพวกเขาจะถือว่าเป็นศัตรูกับนิกายโลหิตทมิฬทันที

เฟิงยี่ไถ่ได้ยินการสนทนาของทุกคนอย่างชัดเจน เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดเขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

อย่างน้อยพวกเขาก็รู้ตัวดี มิฉะนั้นละก็ฮึ่ม!

ในขณะนี้เสียงเบาๆดังขึ้นในห้องโถงประมูล

"ข้าประมูล 21 ล้าน!"

เมื่อ เฟิงยี่ไถ่ได้ยินเสียงนี้รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นแววตาที่เย็นชาทันที

เขาคุ้นเคยกับเจ้าของเสียงนี้มาก เขาคือเป็นรองหัวหน้าของหอคอยแห่งเงาหลินหยู!

นิกายโลหิตทมิฬและหอคอยแห่งเงานั้นทรงพลังมาก แม้ว่าพวกเขาจะมีเป้าหมายบางอย่างที่เหมือนกันในเมืองยุ่นเห่ยแห่งนี้ แต่ที่ตั้งใหญ่ที่แท้จริงของพวกเขาอยู่ในเมืองเจียเห่ยซึ่งอยู่ห่างออกไปจากที่นี่ 250 ไมล์!

สิ่งที่สําคัญที่สุดคือทั้งสองฝ่ายนั้นอยู่ในขั้นแรกของแก่นหลักว่างเปล่าและพวกเขาทั้งคู่นั้นทรงพลังมาก

ทั้งสองฝ่ายนั้นเป็นศัตรูกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาได้เกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ระหว่างนิกายโลหิตทมิฬและกลุ่มจากหอคอยแห่งเงา

ผู้นําของทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้ครั้งใหญ่ครั้งนี้ และทั้งสองฝ่ายก็ไม่สามารถเอาชนะกันและกันได้ พวกเขามาที่เมืองยุ่นเห่ยเพื่อประมูลยารักษาในห้องประมูลแห่งนี้

หากพวกเขาได้รับยาเม็ดพวกนี้พวกเขาจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของผู้นําได้อย่างสมบูรณ์และด้วยวิธีนี้ไม่เพียงแต่พวกเขาจะได้รับชัยชนะในการต่อสู้ครั้งใหญ่ระหว่างทั้งสองฝ่ายเท่านั้น แต่พวกเขาอาจสามารถทําลายล้างอีกฝ่ายได้อย่างสมบูรณ์

"ข้าเพิ่มเป็น 22 ล้าน" แววตาของเฟิงยี่ไถ่เย็นชาขณะที่เขาพูด

"งั้นข้า 24 ล้าน" หลินหยูพูดอย่างไม่สนใจ

ทั้งคู่อยู่ในขั้นที่สิบของระดับรูปแบบจิตวิญญาณสีม่วง กล้วยไม้สีม่วงจากหุบเขานั้นจึงเป็นสิ่งที่ดึงดูดทั้งสองคนอย่างมาก

"ข้าประมูล 25 ล้าน หลินหยูเจ้าต้องการเป็นศัตรูกับนิกายโลหิตทมิฬของข้าจริงๆหรือ?" เฟิงยี่ไถ่อดไม่ได้ที่จะเปิดเผยรอยยิ้มที่เย็นชาเมื่อเขาพูดแบบนี้ด้วยสายตาที่เย็นชาขณะที่เขามองไปที่หลินหยู

"ข้าไม่กล้าหรอกแต่ข้าประมูล 26 ล้าน" สายตาของหลินหยูเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยขณะที่เขามองไปที่เฟิงยี่ไถ่และพูดอย่างเรียบๆ

"หือ พวกหอคอยแห่งอย่างของเจ้ามีทองมากมายพอที่จะแข่งกับข้าจริงๆหรือ? อย่าบอกนะว่าเจ้าต้องการทิ้งยาเม็ดฟื้นฟูนั่นไปเพื่อกล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขาที่ไม่สมบูรณ์นี้งั้นหรือ? เจ้าไม่ต้องการที่จะรักษาผู้นําของเจ้าแล้วรึไง?"

ริมฝีปากของเฟิงยี่ไถ่ขดตัวเป็นรอยยิ้มเย็นชาขณะที่เขาพูด

พวกเขาทั้งคู่นั้นมาที่ห้องประมูลนี้ไม่ใช่เพราะกล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขาแต่เป็นเพราะยารักษาที่กําลังจะประมูล

หากพวกเขาใช้เหรียญทองมากเกินไปกับกล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขาพวกเขาอาจไม่เหลือทองมากพอที่จะไปประมูลยาเม็ดฟื้นพลังอื่นๆได้

เพราะยาเม็ดที่ฟื้นฟูพลังนั้นสามารถรักษาชีวิตของผู้นำที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองฝ่ายได้

"ถ้าเจ้าไม่กังวล แล้วข้าจะต้องกลัวอะไรล่ะ?" หลินหยูพูดอย่างใจเย็น

"ข้าขอประมูล 30 ล้าน หากเจ้าคิดว่ากล้ามากพอก็ประมูลสู้กับข้าได้เลย!"

เฟิงยี่ไถ่ค่อยๆเพิ่มราคาประมูลแล้วมองไปที่หลินหยูด้วยรอยยิ้ม

เมื่อหลินหยูได้ยินแบบนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

กล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขานั้นมีค่ามากจริงๆแต่เนื่องจากมันยังไม่สมบูรณ์มันจึงไม่คุ้มค่ากับ 30 ล้าน หากเขาใช้เหรียญทองมากเกินไปเขาอาจไม่สามารถประมูลยาเม็ดอื่นๆได้อีก

แต่ในอีกด้านหนึ่งมันจะเพิ่มโอกาสในการก้าวข้ามไปสู่ระดับรูปแบบรูปแบบการก่อนตัวหลักได้ การตัดสินใจของเขาในตอนนี้เป็นการตัดสินใจเพื่อชี้ชะตาของหอคอยแห่งเงาในอนาคตทันที

เขารู้อยู่แล้วว่าเขาควรจะเลือกอะไร

"เหอะ! ถ้าอยากได้ขนาดนั้นเจ้าก็เอาไปเถอะ" หลินหยูคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างเรียบๆ

"30 ล้านไปครั้งที่หนึ่ง"

"30 ล้านไปครั้งที่สอง"

"30 ล้านครั้งที่สาม"

"ขอแสดงความยินดีกับรองหัวหน้านิกายโลหิตทมิฬที่ชนะการประมูลกล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขา!"

ด้วยคําพูดของผู้ดำเนินการหญิงคนนั้นในที่สุดกล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขาก็ตกเป็นของเฟิงยี่ไถ่

"ช่างน่าขันจริงๆเพียงเพราะเจ้าต้องการโอกาสเล็กๆน้อยๆในการก้าวข้ามระดับเจ้าต้องใช้ทองถึง 30 ล้าน เฟิงยี่ไถ่เอ๋ยเจ้าได้ทําลายอนาคตของนิกายโลหิตทมิฬเพราะความเห็นแก่ตัวของเจ้าไปเสียแล้ว!

"หลังจากผู้นําของข้าฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ พวกเราจะทำการสังหารหมู่ทั้งนิกายของเจ้าอย่างสมบูรณ์ ข้าหวังว่าเจ้าคงจะไม่มีชีวิตอยู่เพื่อได้ใช้พลังของกล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขาหรอกนะ ฮ่าๆๆๆ!"

เมื่อหลินหยูได้เห็นแบบนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยทันที

ทั้งสองฝ่ายนั้นต่างมีทรัพย์สินจํานวนเท่ากันและตอนนี้เฟิงยี่ไถ่ได้ใช้เหรียญทอง 30 ล้านเหรียญไปกับกล้วยไม้สีม่วงแห่งหุบเขาแล้วเขาจะประมูลเพื่อซื้อยาเม็ดฟื้นฟูได้อย่างไร?

"ทุกท่านรายการต่อไปที่เราจะประมูลเป็นยาเม็ดระดับสามที่มีผลการรักษาที่น่าอัศจรรย์ ที่ถูกเรียกว่ายาฟื้นวิญญาณ!

"ยาฟื้นวิญญาณนี้ได้รับการขัดเกลาเป็นโดยตรงจากปรมาจารย์ด้านการปรุงยานระดับ 3 หลินซ่ง! ข้าแน่ใจว่าทุกคนที่นี่คุ้นเคยกับวิธีการของปรมาจารย์หลินดี แม้ว่าผู้ฝึกตนที่อยู่ต่ำกว่าระดับรูปแบบการก่อตัวหลักจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใด ตราบใดที่พวกเขาได้กินยาเม็ดนี้พวกเขาจะสามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว!

"แม้แต่ผู้ฝึกตนที่ทรงพลังในรูปแบบการก่อตัวหลักนั้นยาเม็ดนี้ก็มีผลอย่างมาก ตราบใดที่มันไม่ทําลายแก่นกลางและกระดูกของผู้ฝึกตนคนนั้น มันจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บภายนอกทั้งหมดได้!

"ข้าจะประกาศราคาเริ่มต้นสําหรับยาฟื้นวิญญาณเม็ดนี้ที่ 25 ล้าน!

"เริ่มประมูลได้!"

ทันทีที่เธอพูดจบผู้ฝึกตนหลายคนในห้องประมูลก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นออกมา

"ยาฟื้นวิญญาณงั้นหรือ?" เมื่อได้ยินเช่นนี้ลู่หยานรันก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง นี่เป็นยาที่อาจารย์ของเธอมอบให้เธอเมื่อเธอได้เป็นลูกศิษย์ของเขาในตอนแรกไม่ใช่หรือ? และตอนนี้ยาเม็ดนั้นก็ยังคงอยู่ในพื้นที่จัดเก็บของเธอ

เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าราคาเริ่มต้นของยาเม็ดนั้นจะสูงถึง 25 ล้าน

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้การแววตาของลู่หยานรันก็เริ่มค่อยๆที่จะเปลี่ยนไปเป็นความรัก

เมื่อเธอเห็นรูปร่างภายนอกจากด้านข้างที่หล่อเหลาอย่างหาที่เปรียบมิได้ของยื่อซวนนั้นเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวังค์!