“หยุดเพ้อฝัน เทคโนโลยีแห่งความมืดดังกล่าวถูกผนึกไว้กับโลกภายนอก และมีเพียงเราจากกลุ่มผู้สังเกตการณ์เท่านั้นที่สามารถใช้มันได้ หลังจากเรื่องนี้จบลง เราต้องคืนกระดานผลึกให้กับประตูเซียน!”

ผู้สังเกตการณ์อธิบาย

อย่าว่าแต่ซื้อเลย คนธรรมดาจะไม่มีโอกาสได้เห็นสิ่งนี้ด้วยซ้ำ

ริมฝีปากของซุนม่อกระตุก มันไม่ได้เป็นเพียงกระดานผลึกโง่? อะไรเป็นเรื่องใหญ่? (พ่อคนนี้เล่นเกมบนคอมพิวเตอร์ 10,000 หยวนน้อยกว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาและดูหนังสำหรับผู้ใหญ่บนหน้าจอ 4K HD ข้าต้องหยิ่งผยองด้วยไหม?)

“พูดแล้วเจ้าไม่ประหม่าเลยเหรอ?”

ผู้สังเกตรู้สึกอยากรู้อยากเห็น (นักเรียนของเจ้าอยู่ในสถานการณ์ความเป็นความตาย!)

“เราอยู่ใกล้พวกเขามากและสามารถช่วยพวกเขาได้ทันทีหากอันตรายเกิดขึ้น!”

แม้ว่าซุนม่อจะไม่พอใจกับท่าทีของผู้สังเกตการณ์ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะยอมรับว่าชายผู้นี้น่าประทับใจจริงๆ โดยสามารถปรากฏตัวและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ความสามารถในการติดตามของเขาก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน และเขาติดตามสถานการณ์การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง

“โอ้ ตอนนี้หลี่จื่อฉีกำลังตกอยู่ในอันตราย!”

ฟ่านเหยาตะโกน

เมื่อกู้ซิ่วสวินต้องการจะไปช่วย ซุนม่อก็รีบออกไป

(ความสงบที่เจ้าแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้อยู่ที่ไหน ดังนั้นจริงๆ แล้ว เจ้าประหม่ามากกว่าใครๆ!)

“ซุนม่อหยุด หากเจ้ายังวิ่งต่อไป ข้าจะถูกตัดคุณสมบัติการเข้าร่วมของโรงเรียนของเจ้า!”

ผู้สังเกตการณ์ขู่

“ซุนม่อไม่เป็นไร มันเรียบร้อย!”

กู้ซิ่วสวินกวาดสายตามองไปยังกระดานผลึกและห้ามซุนม่อ ทันทีเมื่อนางเห็นว่าการโจมตีของนางพญาหยุดลงแล้ว

“ข้าต้องการฉี่อย่างกระทันหัน”

ซุนม่อยักไหล่

“ผู้สังเกตการณ์ต้องการเข้าไปยุ่งในเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ?”

ผู้สังเกตการณ์พูดไม่ออก เขาโกรธจนอกกระเพื่อมเพราะมันไม่ผิดกับ 'คำอธิบาย' นี้

กู้ซิ่วสวินอดหัวเราะไม่ได้ในขณะที่นางรำพึงในใจว่า 'ชื่อเล่นของเจ้าว่า หมาดำซุนนั้นเหมาะสมจริงๆ ลิ้นที่เป็นพิษของเจ้าสามารถทำให้มนุษย์โกรธถึงตายได้'

ผู้สังเกตการณ์หยิบสมุดโน้ตเล็กๆ ของเขาออกมาและแสร้งทำเป็นบันทึกบางสิ่งด้วยสีหน้าที่ตรงไปตรงมา อยากจะลองทำให้ซุนม่อตกใจ แต่สุดท้ายเมื่อเขาเหลือบมองซุนม่อ เขาก็พบว่าซุนม่อไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย .

“เคล็ดการควบคุมจิตวิญญาณของลู่จื่อรั่ว นั้นทรงพลังหรือไม่?”

ฟ่านเหยามีสีหน้าตกใจ หลังจากที่เช็ดเหงื่อที่หน้าผากออกแล้ว เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก (ให้ตายสิ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป หัวใจของข้าคงจะหยุดเต้นด้วยความตกใจ)

แต่หลังจากนั้น ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นความปิติยินดี เขายิ้มกว้างจนดูเหมือนดอกไม้บาน

ก่อนหน้านี้หลังจากที่ได้เห็นแมงมุมหน้าคนใช้กลยุทธ์ในการต่อสู้และล้อมกรอบกลุ่มนักเรียนใหม่ ฟ่านเหยารู้สึกสิ้นหวัง เขารู้สึกว่าสถาบันจงโจวกำลังจะล้มเหลวในปีนี้ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คาดหวังว่านักเรียนไม่เพียงแต่ไม่เลือกที่จะหลบหนี แต่ยังเลือกที่จะเข้าไปในรังของนางพญาแทน ต้องการข่มปราบมันและหาโอกาสที่จะรอดชีวิตอยู่เบื้องหน้าความตาย…

ความกล้าหาญมีค่าควรแก่การชื่นชมอย่างแท้จริง!

“โชคดีของพวกเจ้าจริงๆ!”

ผู้สังเกตการณ์ไม่มีอะไรจะพูด แต่เขาต้องยอมรับว่าการแสดงฝีมือของนักเรียนเหล่านี้ยอดเยี่ยมมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักเรียนของซุนม่อ อาจกล่าวได้ว่าการปรากฏตัวของพวกเขาได้กำหนดความสำเร็จและความล้มเหลวของแผนดำเนินการนี้

หากพวกเขายังคงยอดเยี่ยมเช่นนี้ต่อไป สถาบันจงโจวก็หวังได้ว่าจะได้ขึ้นไปอยู่กลุ่มโรงเรียนระดับ '3' ในปีนี้!

“จางเหยียนจงก็น่าประทับใจเช่นกัน!”

ซ่งเหรินชมกู้ซิ่วสวินเล็กน้อย

"ฮะฮะ!"

กู้ซิ่วสวินรู้สึกไม่มีความสุข จางเหยียนจงยินดีที่จะเสียสละตัวเองเพื่อป้องกันด้านหลัง นี่เป็นเรื่องกดดันมาก แต่ซวนหยวนพ่อก็ทำสิ่งเดียวกันเช่นกัน นอกจากนี้เขายังด้อยกว่าในด้านกลยุทธ์เมื่อเทียบกับหลี่จื่อฉี

หากผู้คนตัดสินจุดแข็งของเขาจางเหยียนจงก็ไม่มีข้อบกพร่องจริงๆ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้โดดเด่นในด้านใดด้านหนึ่งเช่นกัน

“พวกเจ้าควรจะรู้สึกพึงพอใจ ถ้าข้าสามารถรับสมัครนักเรียนของเจ้าได้สักคน ข้าคงยิ้มได้ตลอดทั้งเดือน!”

ฟ่านเหยารู้สึกอิจฉา

ใครเล่าไม่อยากได้นักเรียนเก่ง?

(นักเรียนของซุนม่อเหล่านี้ล้วนโดดเด่นมาก และพวกเขาจะฉายแววยอดเยี่ยมในการแข่งขันรวมอย่างแน่นอน ในเวลานั้นมหาคุรุจะมาตามดึงตัวพวกเขา ข้าสงสัยว่าซุนม่อจะรักษาพวกเขาไว้ได้หรือไม่)

ฟ่านเหยารู้สึกกังวลเล็กน้อย

ในโลกของมหาคุรุ มหาคุรุมักจะไม่ไล่ตามนักเรียนของผู้อื่น อย่างไรก็ตาม ป่าที่กว้างใหญ่ไพศาล ย่อมมีนกทุกประเภทอย่างแน่นอน มีมหาคุรุส่วนน้อยที่ไม่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์

โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจะหาเหตุผลที่เหมาะสมและให้การชดเชยกับสิ่งที่ราบรื่น

มันเหมือนกับโลกของฟุตบอล เมื่อเศรษฐีแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ต้องการรับสมัครนักเตะ แน่นอนว่าพวกเขาจะไปแย่งเอานักเตะพรสวรรค์ด้านฟุตบอลจากทีมชั้นนำอื่นๆ ความฝันที่จะมีชื่อเสียงไม่ใช่เรื่องล้อเล่น นักฟุตบอลพรสวรรค์บางคนยินดีที่จะลดค่าจ้างหากพวกเขาสามารถเข้าร่วมทีมใหญ่ได้

ในโลกของมหาคุรุก็มีสถานการณ์เช่นนี้เช่นกัน ท้ายที่สุดหากมหาคุรุระดับ 8 ดาวมาล่อลวงนักเรียน มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถต้านทานการล่อลวงเช่นนี้ได้

สำหรับ 9 ดาว?

มหาคุรุที่เป็นดาราไม่จำเป็นต้องลักลอบดึงตัวเพราะนักเรียนจำนวนมากจะเข้าคิวรอที่หน้าประตูบ้าน แม้ว่าพวกเขาต้องการเลือกลูกศิษย์ แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถเลือกให้เสร็จได้! นี่เป็นเพียงธรรมชาติของมนุษย์ ใครเล่าไม่ปรารถนาที่จะปีนให้สูงขึ้น?

สีหน้าของกู้ซิ่วสวินเต็มไปด้วยความพึงพอใจระคนกังวล นางกลัวว่านางอาจจะไม่สามารถรั้งจางเหยียนจงให้อยู่ต่อได้

.......

ในถ้ำทุกคนรวมตัวกัน

“ขอสัมผัสได้ไหม?”

สื่อเจียวมองรูปผู้หญิงแสนสวยบนหัวของนางพญา รู้สึกได้ถึงความงามที่แปลกประหลาด

“น่าเกลียดมาก ไปแตะอะไรมา”

เฉิงกังไม่เข้าใจ เขานั่งลงบนพื้นและหอบหายใจ เกือบจะตกใจตายก่อนหน้านี้

“เจ้าไม่เข้าใจ”

สื่อเจียวยื่นมือออกมาต้องการสัมผัสภาพ แต่ก่อนที่เขาจะทำได้ เขาเห็นฉวีเจียเหลียงยกขาของเขาและเหยียบบั้นท้ายของนางพญา

กิ๊ซ!

นางพญาหันขวับทันที ปากของมันเปิดกว้าง ต้องการที่จะกัดและฆ่าฉวีเจียเหลียง

พรึ่บ

ทุกคนรีบล่าถอยและจัดกระบวนอย่างแน่นหนา

“พี่แมงมุม เขาไม่ได้มีเจตนาร้าย!”

ลู่จื่อรั่วรีบปลอบนางพญา

"เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?"

จางเหยียนจงจ้องมองที่ฉวีเจียเหลียง

“เอาล่ะ ไปจากที่เลวร้ายนี้กันเร็ว!”

ฉู่เจี้ยนกระตุ้น

"รอสักครู่ จื่อรั่ว ทำไมเจ้าไม่ถามว่ามีสมบัติซ่อนอยู่แถวนี้หรือไม่”

หยิงไป่อู่ขยับไปทางเด็กสาวมะละกอและกระซิบด้วยเสียงที่นุ่มนวล

เนื่องจากนางพญาแมงมุมรู้วิธีใช้กลยุทธ์การต่อสู้ มนุษย์จำนวนมากต้องพินาศไปก่อนหน้านั้น ถูกจับและกลายเป็นอาหาร อาจมีสมบัติบางอย่างอยู่ในรายการของพวกเขา

ลู่จื่อรั่วขยับมือและขาของนางไปรอบๆ ทันที และส่งเสียงดังเอี๊ยดคำว่า 'จิ๊~' ขณะที่กำลังสนทนากับนางพญาแมงมุม

ทุกคนตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ แม้แต่ผู้ควบคุมวิญญาณก็ไม่สามารถสื่อสารกับสัตว์จิตวิญญาณของพวกเขาในลักษณะนี้ใช่ไหม?

“เข้าใจแล้ว สมบัติอยู่ใต้บัลลังก์!”

หลู่ จื่อรั่ว รายงาน จากนั้นนางก็หยิบข้าวโพดคั่วออกมาหนึ่งกำมือแล้วส่งต่อให้นางพญา แต่ก่อนที่มันจะกินได้ เสี่ยวชิวชิวก็แย่งกินข้าวโพดคั่วเสียก่อน

“บัลลังก์?”

ทุกคนชำเลืองมองไปยังรังเก่าของนางพญาโดยไม่รู้ตัว

“เรากำลังรออะไรอยู่”

เฉิงกังดูมีความสุขบนใบหน้าของเขาและต้องการที่จะรีบไป พวกเขากำลังจะรวย!

"รอสักครู่!"

จางเหยียนจงรั้งเขาไว้

“ให้ข้าพูดเรื่องต่างๆ ชัดเจนก่อน นี่คือการแข่งขัน ไม่ว่าเราจะแบ่งของริบอย่างไรก็ไม่มีใครต้องขุ่นเคืองใจ ถ้าไม่อย่างนั้น ข้าอยากให้พวกเราทุกคนสละสมบัติ”

“แน่นอน!”

นักเรียนหลายคนพยักหน้า

“จื่อรั่ว เจ้าทำให้นางพญาเป็นทาส…”

“มันคือการกะเกณฑ์ไม่ใช่การข่มปราบ!”

เด็กสาวมะละกอขัดจังหวะจางเหยียนจง นางจะไม่ปฏิบัติต่อนางพญาเหมือนทาส

คนใจดีอย่างลู่จื่อรั่วได้รับความปรารถนาดีจากทุกคนในทันที

“ของที่ริบได้จากการต่อสู้จะถูกแบ่งตามระดับอันตรายที่เราเผชิญก่อนหน้านี้ ใครให้มากที่สุดจะได้มากที่สุด นางพญาถูกจับโดยจื่อรั่ว ดังนั้นนางจะได้รับส่วนแบ่งส่วนใหญ่ หลี่จื่อฉีออกกลยุทธ์และชี้นำการกระทำของเรา นางจะได้รับส่วนแบ่งสูงสุดเป็นอันดับสองถานไถอวี่ถังและหยิงไป่อู่ ได้ขัดขวางนางพญาและระดับอันตรายก็สูงมาก พวกเขาจะได้รับส่วนแบ่งสูงสุดเป็นอันดับสาม หลังจากนั้นซวนหยวนพ่อ และข้าจะได้รับส่วนแบ่งสูงสุดอันดับที่สี่ เพราะเราเป็นกำลังหลักที่รับผิดชอบในการรั้งกองหลังขึ้นมา หลังจากนั้น พวกเจ้าที่เหลือจะแบ่งของที่ริบได้จากการต่อสู้ที่เหลือ มีข้อโต้แย้งอะไรไหม?”

การจัดสรรของจางเหยียนจงมีเหตุผลที่ดี

“ไม่คัดค้าน!”

นักเรียนเห็นด้วย ทุกคนสามารถเห็นตัวเองได้ว่าใครเป็นผู้ช่วยชีวิต พูดตามตรง นักเรียนของซุนม่อนั้นน่าประทับใจจริงๆ

ไม่รู้ว่าเขาสอนพวกเขาอย่างไร?

“เฮ้ย..ถานไถ มันจะง่ายไหมถ้าข้าต้องการกราบอาจารย์ซุนเป็นอาจารย์ตอนนี้”

ฉวีเจียเหลียงถามเบา ๆ

"เจ้าคิดอย่างไร?"

ถานไถอวี่ถังหัวเราะ

“หยุดฝันเถอะ มันยากมาก!”

สื่อเจียวถอนหายใจ ถ้าพวกเขาสามารถรับอาจารย์ซุนเป็นอาจารย์ประจำตัวได้ ตาของฉวีเจียเหลียงจะเป็นอย่างไร?

บัลลังก์ของนางพญาถูกเลื่อนออกไป และมีรูขนาดใหญ่อยู่ข้างใต้ ข้างในมีของไม่มากแต่ดูมีค่ามาก

มีอัญมณี หินวิญญาณ สมุนไพร และอาวุธสองสามอย่าง นอกจากนี้ยังมีกระดูกและแร่ที่ไม่รู้จักบางส่วน

ทุกคนสบสายตาซึ่งกันและกัน พวกเขาไม่รู้ว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร

“จื่อฉี เจ้าช่วยสรุปให้เราทราบได้ไหม?”

ฉวีติ้งเจียงยิ้มอย่างสุภาพ ทุกคนคุ้นเคยกับการเรียนรู้ของหลีจื่อฉีแล้ว ถ้าเจออะไรก็ไม่รู้ก็จะถามนางก่อน

“สมุนไพรนี้มีชื่อว่าหญ้าร้อยวิญญาณ มันสามารถล้างเส้นลมปราณของเจ้าและเพิ่มปริมาณของปราณวิญญาณที่เก็บไว้ในร่างกายของเจ้า เมื่อพิจารณาจากขนาดของมันแล้ว มันควรจะเป็นสมุนไพรอายุ 300 ปี”

“อาวุธนั้นธรรมดา ดาบสั้นเล่มนั้นเท่านั้นที่เป็นอาวุธวิญญาณ แต่เป็นเพียงอาวุธระดับกลางเท่านั้น”

“แร่เหล่านี้ไร้ค่าและสวยงามเพียงรูปร่างเท่านั้น!”

หลี่จื่อฉีแนะนำประเด็นหลักของวัตถุ

“จากการคำนวณ ทุกสิ่งควรจะสามารถแลกหินวิญญาณได้ประมาณ 100,000 ก้อน!”

"มากมายขนาดนั้นเชียว?"

ทุกคนเริ่มหอบ

กิ๊ กิ๊

นางพญาขบเขี้ยว

เด็กสาวมะละกอรีบปลอบและเตือนทุกคนด้วยเสียงเบาๆ ว่า

“นางพญาบอกว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสมบัติของนาง ใครก็ตามที่แตะต้องพวกเขาควรเตรียมพร้อมที่จะถูกนางกัดตาย!”

“เราไม่สนใจจำนวนเงินก่อนได้ไหม”

ริมฝีปากของถานไถอวี่ถังม้วนงอ

“เรายังอยู่ระหว่างการแข่งขัน!”

“นำสิ่งของมาด้วย เราจะแบ่งส่วนแบ่งเมื่อเราตั้งค่ายคืนนี้!”

หลี่จื่อฉีกระตุ้น

ในขณะที่ทุกคนกำลังเก็บข้าวของที่ริบได้จากการต่อสู้ เพื่อนผู้โชคร้ายสองสามคนที่หมดสติก็เริ่มฟื้นขึ้น

"ข้าเป็นใคร?"

"ข้าอยู่ที่ไหน?"

“เมียจับจองของข้า รออยู่ที่ไหน?”

เผิงคุนฉีลูบหัวของเขาและลุกขึ้นนั่ง เขามีสีหน้าเจ็บปวด

“เมียรอ?”

เฉิงกังขยับริมฝีปากของเขา (ฮึ่ม สมกับเป็นทายาทของตระกูลที่ร่ำรวย แม้ว่าเขาจะอัปลักษณ์ แต่เขาก็ไม่ขาดภรรยา)

"อา!"

เมื่ออู๋จี้ถงลืมตาขึ้น เขาก็เห็นท้องที่มีขนดกของแมงมุมตัวใหญ่สองสามตัวยืนอยู่ข้างเขาทันที เขาตกใจมากจนกรีดร้องออกมาตรงๆ

ซี่...

แม้แต่กางเกงของเขาก็เปียก

(ข้าจะตายไหม?) นักเรียนจากฉงเต๋อก็ตื่นขึ้นเช่นกันและพวกเขารู้สึกลนลานมาก บางคนถึงกับคว้าก้อนหินแล้วโยนใส่แมงมุม ในที่สุดคนๆ นั้นก็กลับมาหมดสติด้วยการเตะหัวจากซวนหยวนพ่อ

“ทุกคนจากฉงเต๋อ เราเป็นคนที่ช่วยเจ้า อย่าลืมตอบแทนบุญคุณนี้ให้เราด้วย!”

หลี่จื่อฉียิ้ม นางไม่ได้สนใจบุญคุณ นางพูดแบบนี้เพราะนางต้องการยั่วให้พวกเหล่านี้โกรธ ใครบอกให้พวกเขาดูหมิ่นสถาบันจงโจวก่อนหน้านี้?

เอาล่ะ เป็นเรื่องปกติที่จะดูถูกสถาบันจงโจว อย่างไรก็ตาม สถาบันจงโจวเป็นโรงเรียนของอาจารย์ของนาง สิ่งนี้มีความสำคัญตามธรรมดาไปแล้ว

ตราบใดที่มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับอาจารย์ของนาง นางจะไม่ยอมให้ใครมาดูถูก มิฉะนั้นผู้ที่ดูถูกควรเตรียมจ่ายราคา!

“ชะ…ช่วยเราไว้เหรอ?”

นักเรียนจากฉงเต๋อมีสีหน้างุนงง

ภรรยาจับจอง: ในอดีต กลุ่มเศรษฐีจะซื้อ 'เจ้าสาวเด็ก' จากครอบครัวที่ยากจน พวกเขาจะเลี้ยงดูเด็กผู้หญิงและเด็กผู้หญิงจะแต่งงานกับลูกชายของพวกเขา

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด