ตอนที่ 1154 ศัตรูถอย

หนอนพิษต้องเผ่นหนี

เดิมทีด้วยร่างกายอมตะของเขาและพลังต่อสู้ของหนอนกระหายเลือดนับพันแม้แต่ศัตรูที่เหนือกว่าเขาไม่มาก ก็ยังทำอะไรเขาไม่ได้ อย่างไรก็ตามหนอนพิษนี้ได้ลดน้อยลงไปมากเมื่อต้องสู้กับอสูรทองน้อย,แมงป่องดาวฟ้า, ดาบอสูรเทาเถี้ยและอสูรกลืนฟ้าอสูรทองน้อยไม่จำเป็นต้องพูดถึง มันคืออสูรในตำนานที่ยังอยู่ในสภาพทารกถ้ามันเติบโตเต็มที่จะกลายเป็นอสูรเทพทงเทียน มีพลังเหนืออสูรทั้งปวงหนอนพิษไม่มีหวังเอาชนะมันได้ในชาตินี้

ถ้ามันเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร

ที่สำคัญมันยังเด็กมาก

อย่างไรก็ตามเทาเถี้ยซึ่งถูกตกแต่งสร้างปรับปรุงโดยเย่ว์หยางเป็นอาวุธเทพร่างอสูรที่ทรงพลังมากและพลังของอสูรกลืนฟ้าก็ยังไม่อาจต้านได้

แมงป่องดาวฟ้าก็ยังเป็นอาวุธเทพร่างอสูรเหมือนกับเทาเถี้ยบางทีพลังของมันอาจด้อยกว่าเทาเถี้ยเล็กน้อยในบางด้าน  แต่ในแง่การใช้พิษ ใช้อักขระรูนและฆ่าใครจะกล้าปะทะกับมัน ก็เท่ากับก้าวเท้าลงโลงไปหนึ่งข้าง

ในกลุ่มตัวยุ่งยากเหล่านี้มีเพียงอสูรกลืนฟ้าที่เพิ่งเกิดใหม่ยังอ่อนแอกว่าตัวอื่นเล็กน้อย

แน่นอนว่าหนอนพิษไม่คิดเช่นนั้น

พลังโจมตีของเขาทั้งหมดถูกอสูรกลืนฟ้ากลืนลงท้องไปหมดราวกับว่าปาก คอและท้องของเจ้าตัวเล็กนี้ถูกหล่อด้วยโลหะลึกลับของเทพและมันไม่มีทางถูกทำลาย  หนอนพิษไม่มีทางรู้ว่าอสูรกลืนฟ้าสามารถกลืนพลังโจมตีของเขาได้  ไม่สนใจพลังทำลายทั้งหมด เพราะมันคือฝักดาบเทพพยัคฆราช  แม้แต่ดาบเทพก็ยังทำอะไรมันไม่ได้

การใช้พลังงานโจมตีจะสร้างความเสียหายให้มันได้อย่างไร?

โชคดีที่มีหนอนกระหายเลือดมากพอมาช่วยเขาอย่างไม่กลัวตายซึ่งที่ต้องระวังก็คือเทาเถี้ย มิฉะนั้นหนอนพิษต้องการหลบหนีแต่ค่อนข้างจะยากเล็กน้อย

เมื่อหนอนพิษสู้จนอ่อนเพลียและหลบหนีออกมาจากยานแม่มีคนที่รู้จักกันสองสามคนยืนอยู่ตรงข้าม

หนึ่งในนั้นคือขุนพลเทพฟันหนู

เขามักจะคิดว่าหนอนพิษคือหัวหน้าของห้าจอมโฉดและเขามักมองหัวหน้าขุนพลเทพห้าสัมผัสขุนพลฟันหนูด้วยความเกลียด  เขาต้องการซ้ำเติมทุกครั้งที่มีโอกาสนอกจากหัวหน้าขุนพลเทพฟันหนูแล้วยังมีศพบินแห่งห้าจอมโฉดทั้งที่อยู่ในกลุ่มเดียวกันแต่ไม่ค่อยให้เกียรตินับถือเขา...ห่างออกไปเล็กน้อยสตรีไฟนรกและภูตพรายยังคงยืนนิ่งเงียบพวกนางทั้งคู่เนื่องจากความแปลกของร่างกายจึงมองดูไม่แตกต่างกันศพบินไม่พบปัญหาเท่าใดนักแค่เพียงเสื้อผ้ายุ่งเหยิงแต่ขุนพลฟันหนูเหมือนกับคลานออกมาจากกองซากศพในสนามรบ

น่าขายหน้า

“ฮ่าฮ่าฮ่าข้าเห็นอะไรอยู่กันนี่?  หนูตกส้วม?”  หนอนพิษอดล้อเลียนไม่ได้

“เจ้าหนอนน่าขยะแขยง! เจ้าเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าข้านักหรอก เจ้าคิดว่าเจ้าไม่สกปรกหลังจากลงไปกินของเน่าเสียในถังบำบัดน้ำเน่าแล้วกระดืบออกมาหรือ?  ข้าฟันหนูพยายามช่วยฉุดดึงสหาย ต่างจากเจ้าหนอนอ้วนพอเห็นศัตรูแข็งแกร่งก็เผ่นหนีเอาตัวรอดไว้ก่อน และเจ้าหนอนอ้วนตัวนั้นยังคิดว่าตนเองเป็นหัวหน้าใหญ่อีกด้วย”

ความจริงขุนพลฟันหนูไม่ได้ยื่นมือช่วยค้างคาวหูโต

หลังจากเห็นพลังที่แข็งแกร่งของเย่ว์หยาง

เขาเลือกเผ่นหนีไว้ก่อน

อย่างไรก็ตามไม่มีใครเห็นเขาไม่มีใครกล่าวหาเขาว่าทิ้งสหายหนีเอาตัวรอด กลับเป็นหนอนพิษที่รู้สึกไม่พอใจศพบิน, สตรีไฟนรกและภูตพราย  เขารู้สึกว่าตนเองเป็นหัวหน้าที่ไม่มีความหมายพอพบกับศัตรูที่แข็งแกร่งก็หลีกเลี่ยงการต่อสู้ เขาใช้หนอนกลายพันธุ์เพื่อปิดกั้นและวางกรอบให้กับสหายร่วมงานเขา หลังจากได้ยินแล้วสีหน้าและความคิดของเขาเปลี่ยนไป  เขารู้สึกเหมือนตายจริงๆ

เขาไม่เคยรู้ว่าผีตะกละจะพ่ายแพ้

ก็แค่โลภและเห็นแก่กิน

ใช้ศพเพื่อฝึกสร้างหนอนกลายพันธุ์และต่อมาปรากฏว่าศพบิน สตรีไฟนรกและภูตพรายหนีไปกันหมด  เขาไม่ต้องการใช้หนอนกลายพันธุ์ปิดขวางถนนแต่ใช้วิธีค้นหาศัตรูแทน  ใครจะรู้ว่ามีศัตรูที่แข็งแกร่งโผล่ขึ้นมาในยานกระทุง?  หนอนกลายพันธุ์ทำการค้นหาผู้โดยสารในยานกระทุงก็แค่แผนการง่ายๆ จำกัดความเคลื่อนไหวของสหาย แม้ว่าจะล้มเหลวแต่ความจริงเขาไม่ได้ทำอะไร!

“ไม่มีคำอธิบาย  เราเชื่อสิ่งที่เราเห็นด้วยตา”  ศพบินแค่นเสียงเย็นชา  ตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์ไม่ชัดเจน  เขาคงไม่มองหน้าหนอนพิษแน่

“หัวหน้าหนอนพิษคงทำงานหนักมาก!” สตรีไฟนรกเรียกหนอนพิษเป็นหัวหน้า

นางเรียกไปอย่างนั้นเอง

แต่มันคือการประชด

ยิ่งนางยิ้มแย้มเช่นนี้แสดงว่าต้องมีความโกรธอยู่ในหัวใจนาง!

หนอนพิษถอนหายใจ  “ข้ารู้ว่าพูดอะไรออกไปก็ไร้ประโยชน์  แต่ข้าไม่สนใจ สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีจริงๆ เราต้องผนึกกำลังกันต้านศัตรู  ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะวางความขัดแย้งชั่วคราวและต่อสู้ให้จบ”

สตรีไฟนรกมีสีหน้าประชดแดกดันอยู่เลือนราง  “แน่นอนด้วยความคิดและพลังของท่านเราคงไม่เรียกท่านเป็นหัวหน้าแน่นอน เราไม่ต้องการให้ท่านเป็นคนนำ!”

ศพบินหัวเราะและปรบมือ“เห็นด้วย”

ภูตพรายนิ่งเงียบไม่พูด

ไม่มีคำสั่งยืนยัน

แต่หนอนพิษรู้สึกว่าอย่างน้อยตัวเขายังได้รับการยกโทษ  ภูตพรายคือผู้ที่เงียบและทรงพลังที่สุด!

ขุนพลฟันหนูตะลึงกลัวสติปัญญาและความกล้าหาญของเย่ว์หยาง นอกจากนี้เขาเพิ่งเข้าไปในยานแม่เพื่อสำรวจและพบว่ากิ้งก่าลิ้นยาวและแมลงจมูกยาวอยู่ในการต่อสู้ที่ยากลำบาก  เขารีบถอยกลับออกมาอย่างรวดเร็ว  ตอนนี้ขุนพลฟันหนูรอคนๆ เดียวนั่นคือจอมพลขวาแห่งอาณาจักรเทพประจิม ท่านหมื่นปีศาจ ถ้าท่านหมื่นปีศาจยังไม่สามารถสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งผู้ไม่รู้ที่มาอย่างนั้นก็คงไม่มีทางกอบกู้สถานการณ์ได้อีก ที่นี่เป็นที่ตายแล้ว!

ขุนพลค้างคาวหูใหญ่จบสิ้นแล้วและวานรตาปีศาจก็ตายแล้ว ขุนพลห้าสัมผัสจากไปจากสอง

การสู้รบกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?

ไม่ต้องพูดถึงศพบินที่กล่าวว่าผีตะกละในห้าจอมโฉดก็ยังไม่รอดทำให้ผู้ฟังสั่นสะท้านยิ่งนัก

ฮ่าฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เสียงหัวเราะหยิ่งผยองดังออกมาจากในยานเหาะเสียงก้องกังวานดังสะท้อนอยู่นาน ทำคนคุ้นเคยกับเสียงหัวเราะแบบนี้  นี่คือเสียงหัวเราะที่ชั่วร้ายของจอมพลขวาแห่งอาณาจักรเทพประจิมท่านหมื่นปีศาจผู้อื้อฉาว กระหายเลือดฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลาแต่ไม่ได้หมายความว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเขาจะเป็นเหมือนชื่อที่เป็นคนบ้าคลั่งเหมือนปีศาจ ในทางตรงกันข้ามท่านหมื่นปีศาจเป็นบุรุษรูปหล่อสง่างามลือชื่อในอาณาจักรเทพประจิม  เขามีชื่อเสียงมานานหลายพันปีแล้วตอนนี้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาเล็กน้อย แต่ความหล่อสง่างามของเขาไม่ได้ลดลงสติปัญญาของเขายิ่งมั่นคงขึ้นเมื่อผ่านการทำงานมายาวนาน

เมื่อใดก็ตามที่ว่านเอ้อ(หมื่นปีศาจ) หัวเราะ จะเป็นช่วงเวลาที่เขาบ้าคลั่งต้องการฆ่ามากที่สุด

ยิ่งหัวร่อมากก็ยิ่งมีคนตายมาก

ขุนพลฟันหนูเป็นบริวารคนหนึ่ง

เขาเข้าใจรู้จักชื่อเสียงที่ระบือไกลของเจ้านายของเขาชัดเจนที่สุด

อะไรคือเหตุผลที่ทำให้ท่านหมื่นปีศาจหัวเราะอย่างมีความสุข? ท่านหมื่นปีศาจพบกับเด็กหนุ่มที่ยากจะหยั่งถึงหรือ

“น้องฟง,ข้าไม่ได้พบเจอเจ้ามานานแล้ว ข้าผู้พี่พยายามติดต่อกับเจ้า ฮ่าฮ่าฮ่าเป็นการพบเจอกันที่แย่ยิ่งกว่าการเผชิญหน้า นั่งลงและดื่มด้วยกันก่อน”  ขุนพลฟันหนูได้ยินเสียพูดคุยในทางเดินเรือ

“พี่หมื่นปีศาจมีน้ำใจถามไถ่  ข้าอาฟงยังหลบเลี่ยงหนีหน้า  ก็เท่ากับไม่เห็นแก่หน้าและคงเป็นการไร้ยางอายเกินไปข้าหวังว่าคงได้ดื่มแข่งกันโดยไม่เมามายเสียก่อน แต่ทำไมท่านถึงมาที่ยานกระทุงนี้ได้เล่าจะมารับสหายเก่ากลับอย่างนั้นหรือ  ภารกิจลับสุดยอดยังไม่ทันจบจะให้ข้าอาฟงดื่มฉลองได้อย่างไร  ดังนั้นข้าหวังว่าท่านจะยกโทษให้ข้าด้วย!”  เสียงอีกคนหนึ่งปฏิเสธท่านหมื่นปีศาจอย่างสุภาพ

จากนั้นเขาเห็นบุรุษวัยกลางคนชุดคลุมขาวเดินเคียงข้างบุรุษชุดคลุมเขียว

บุรุษรูปงามชุดขาววัยกลางคนทางซ้ายมือคือท่านหมื่นปีศาจจอมพลขวาแห่งอาณาจักรเทพประจิมผู้บังคับบัญชาของขุนพลฟันหนูและบุรุษหนุ่มทางขวามือ ขุนพลฟันหนูก็รู้จักเช่นกันนี่คือจอมพลฟงเอ๋อแห่งอาณาจักรเทพบูรพาที่มีชื่อเสียงกว้างไกลจอมพลฟงเอ๋อไม่ได้เป็นรองใครทั้งท่านหมื่นปีศาจหรือกู้ไห่ และอาจจะแกร่งกว่าด้วยซ้ำ  ถ้าท่านหมื่นปีศาจและกู้ไห่ผนึกกำลังกันพวกเขาอาจช่วยกันตรึงฟงเอ๋อไว้ได้ แต่ตอนนี้มีเพียงท่านหมื่นปีศาจผู้เดียวพวกเขาจะเอาชนะจอมพลแห่งอาณาจักรเทพบูรพาได้อย่างไร กล่าวกันว่าคนผู้นี้สามารถได้ยินเสียงกระซิบจากใจของมนุษย์?

ในด้านหลังไม่กี่สิบเมตรบุรุษสามคนที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลบอบช้ำประคองกันเดินออกมา

นั่นคือพยัคฆ์บิน,อินทรีป่าและฟลามิงโกที่ท่านหมื่นปีศาจกำลังจะไปฆ่านั่นเอง

คาดไม่ถึงว่าฟงเอ๋อจะช่วยเหลือพวกเขาไว้

เขายังไม่ถูกฆ่า

จอมพลหมื่นปีศาจไม่ได้หันกลับไปมองพยัคฆ์บินที่เขาเพิ่งไล่ลงมือทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บจนแทบใกล้ตายแต่เขากลับยิ้มสนทนากับจอมพลฟงเอ๋อ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราค่อยตกลงนัดพบกันเวลาอื่น เมื่อถึงเวลานั้นไม่เมาไม่เลิกรา!”

ขุนพลฟันหนูรู้ว่าจอมพลหมื่นปีศาจหมายความว่าเช่นไรเนื่องจากแผนการเปลี่ยนแปลง และอาณาจักรเทพบูรพาเข้ามาแทรกแซงทำให้ต้องปล่อยวางแผนชิงยานแม่กระทุงไว้ชั่วคราว

“ใต้เท้าขอรับ  พวกเรา...” ขุนพลฟันหนูเข้าใจขึ้นมาเล็กน้อยบุรุษหนุ่มที่เขาหยั่งไม่ถึงก็คือคนของซื่อเสินแห่งอาณาจักรเทพบูรพามิน่าเล่าถึงได้มีกลิ่นอายที่โดดเด่นและอารมณ์เฉพาะไม่เหมือนใคร ขุนพลห้าสัมผัสสูญเสียค้างคาวหูโตและต่อมาก็เป็นวานรตาปีศาจ  แม้แต่กิ้งก่าลิ้นยาวและแมลงจมูกยาวก็ยังอยู่ในสภาพร่อแร่เสี่ยงชีวิต  ขุนพลฟันหนูเป็นหัวหน้าของขุนพลห้าสัมผัสเขาต้องยืดอกรายงานต่อผู้บังคับบัญชา

“หือ?จริงหรือ?” เมื่อจอมพลหมื่นปีศาจได้ยินขุนพลฟันหนูรายงานด้วยภาษาลับสีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลง ยังคงยิ้มอยู่เสมอ

เขายังคงรักษาความเป็นสุภาพบุรุษ

เขาไม่พูดอะไรเกี่ยวกับอันตรายของกิ้งก่าลิ้นยาวและแมลงจมูกยาว

ขุนพลฟันหนูงงคิดอะไรไม่ออกแต่ต้องทนอยู่นาน อย่างไรก็ตามเขาคงไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายถ้าไม่ได้แข่งดีกันก่อนหน้านั้น  จอมพลหมื่นปีศาจไม่ได้มองดูศพบินสตรีไฟนรกและภูตพรายเหมือนกับว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น

เขากล่าวลาบุรุษชุดเขียวฟงเอ๋อ

ขุนพลฟันหนูรีบติดตามไปอย่างรวดเร็ว

แม้แต่ศพบินสตรีไฟนรกและภูตพรายทั้งสามคนเห็นจอมพลฟงเอ๋อแล้วก็รีบติดตามจอมพลหมื่นปีศาจไปเป็นพรวนระยะหนึ่งก่อนจะแยกทางกันอีกครั้ง

จอมพลฟงเอ๋อมองตามหลังจอมพลหมื่นปีศาจ  เขาส่ายหน้าถอนหายใจเล็กน้อย  “ศึกนี้ไม่สามารถสู้ได้  ต่อให้เด็กหนุ่มไม่ปรากฏตัวแต่เทพประจิมเฮยโจวระมัดระวังตัวมากเกินไป อย่างไรก็ตามเด็กหนุ่มนั่นมีแนวทางใดกันแน่?  ชี่เฉียวไม่สามารถฝึกเด็กหนุ่มเช่นนั้นได้และแม้แต่เทพของเราก็ไม่มีคนที่มีพรสวรรค์ขนาดนั้น..นานมาแล้วขุนเขาเหนือขุนเขาไม่ได้พบเห็นคนวัยเยาว์ขนาดนั้น  หรือว่าเขามาจากหุบเขามนุษย์?  ทำไมถึงไม่มีข่าวอะไรเลย?”

“จอมพลฟงเอ๋อ! ท่านจะพาเราไปอาณาจักรเทพบูรพาหรือไม่?” พยัคฆ์บินมองดูร่องรอยของสหาย เขาไม่กล้าพูดอะไรอย่างอื่น แต่กาดำกับเจ้ากระทุงได้เข้าร่วมกับคนๆ หนึ่งที่มีความระมัดระวังตัวกล้าหาญและเด็ดขาด ไม่น่าจะเกิดเหตุอะไรขึ้นได้

“ไม่,ข้าไม่จับเจ้า”  จอมพลฟงเอ๋อยิ้มเล็กน้อย  “ข้าบังเอิญผ่านทางมาจริงๆ  ไม่รู้เรื่องสถานการณ์ก่อนหน้านั้น  ข้าเห็นว่าสถานการณ์เลวร้าย ไม่อาจนั่งอยู่เฉยๆดูเทพประจิมป้ายสีอาณาจักรเทพบูรพาของเราได้ อย่างไรก็ตาม เด็กหนุ่มนั่นเป็นใคร? ช่างเถอะ ข้าไม่ถามแล้ว ทุกคนมีความลับเป็นของตนเอง  แม้ว่าข้าจะสงสัยแต่ข้าคงไม่บังคับให้เจ้าต้องพูด!”

“.....”  ไม่ว่าจะเป็นพยัคฆ์บิน อินทรีป่าหรือฟลามิงโกอดรู้สึกโล่งใจมิได้

พวกเขาเกรงว่าฟงเอ๋อจะให้ความสนใจเย่ว์ไตตัน

เงื่อนไขของอาณาจักรเทพบูรพา

ถ้าเขาต้องการดึงเย่ว์ไตตันเข้าร่วมนั่นจะเป็นสิ่งสมบูรณ์ที่ขาดไม่ได้เลย ยังดีที่จอมพลอาณาจักรเทพบูรพาเลิกล้มความคิดเสียก่อน....  ในระยะไกลได้ยินเสียงระเบิดเหมือนอุกกาบาตชน  เมื่อแสงสีทองลอยอยู่เหนือแนวอุกกาบาตเสียงตวาดร้องหงุดหงิดของดูเหมือนจะดังขึ้น เป็นเสียงของจอมพลซ้ายแห่งอาณาจักรเทพประจิมกู้ไห่!

กู้ไห่ที่กำลังไล่ฆ่ากริฟฟินและแม่ทัพอินทรีทองถอนกำลังไปแล้วหรือ?

พยัคฆ์บินและพวกดีใจ

แผนปล้นยานรบกระทุงล้มเหลวแต่อย่างไรก็ตามกองทัพทั้งหมดไม่ได้ถูกกำจัดออกไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพยัคฆ์บินเห็นกาดำและเจ้ากระทุงพวกเขาเลือดเต็มตัวทั้งยังช่วยฮัวยาออกมาด้วย แม้พวกเขาจะถูกทำร้าย...แต่เพราะการปรากฏตัวของเด็กหนุ่ม แผนการของอาณาจักรเทพประจิมถึงได้ล้มเหลวแม้แต่อาณาจักรเทพบูรพาที่ไม่ตั้งใจจะลงมือ ยังยื่นมือช่วยด้วยมิตรไมตรีเปลี่ยนความล้มเหลวที่ไม่สามารถกอบกู้เป็นสภาพเสมอตัวโดยไม่ชนะ

จอมพลฟงเอ๋อแห่งอาณาจักรเทพบูรพาคงเข้าร่วมศึกนี้แน่นอน

แต่บทบาทผู้นำที่แท้จริง

ก็คือ

เด็กหนุ่มมือใหม่ผู้หยั่งไม่ถึงนั่นเอง