บทที่ 324 ไม่มีผู้อาวุโสเฉินในศาลาหมื่นดาบอีกต่อไป
ฉู่หลิงฉวนมองเฉินเป่ยเหออย่างเย็นชาด้วยสีหน้าเรียบเฉย เฉินเป่ยเหอรู้สึกเย็นวาบที่แผ่นหลังขณะที่เขาถามว่า “ท่านหมายความว่ายังไง ทำไมข้าไม่เข้าใจ?” “เจ้าไม่เข้าใจ?” ดวงตาของฉู่หลิงฉวนหรี่ลงเล็กน้อย “เจ้าไม่รู้จริงๆหรือว่าทำอะไรลงไป?” ลางสังหรณ์เลวร้ายของเฉินเป่ยเหอรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่เขายังคงพูดอย่าง...
