บทที่ 34 การต่อสู้ที่ภูเขาคิเคียวรอบที่สอง!
บทที่ 34 การต่อสู้ที่ภูเขาคิเคียวรอบที่สอง!
การต่อสู้ที่ภูเขาคิเคียว ปฏิบัติการรอบที่สอง
มาเร็วกว่าที่คาดไว้!
"กองทัพซึนะโจมตี!"
ราสะออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด
กองทัพของซึนะเปิดตัวการโจมตีครั้งยิ่งใหญ่!
"ศัตรูโจมตี!"
"นี่คือกองกำลังตรวจจับ…นินจาสึนะกำลังบุกโจมตีเข้ามาอย่างรวดเร็ว!"
สัญญาณเตือนภัยดังไปทั่วค่ายของอุจิวะ
"อะไรนะ? เพิ่งเสร็จสิ้นการต่อสู้ ทำไมพวกมันถึงบุกโจมตีมาอีก…"
"ฉันยังไม่ได้พักหายใจเลยด้วยซ้ำ!"
"ให้ตายเถอะ ความเหนื่อยของฉันยังไม่ทันหายไปเลย"
"อย่าตื่นตระหนก พวกมันอยากสู้ก็สู้! พวกเราอุจิวะไม่เคยกลัวใคร"
เมื่อเผชิญหน้ากับค่ายที่มีเสียงดัง อุจิวะฟุงาคุก็ยืนขึ้นทันทีและควบคุมสถานการณ์โดยรวม ทำให้สถานการณ์สงบลงอย่างรวดเร็ว
"รายงานจากหน่วยตรวจจับ! มีทีมซึนะเล็กๆอ้อมขึ้นมาจากภูเขาทางด้านหลัง!"
เมื่อได้ยิน
ฟุงาคุขมวดคิ้วโดยไม่ได้ตั้งใจ
สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดคือการโจมตีสองแนวของซึนะ
เพราะในแง่ของจำนวนคน เขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับซึนะงาคุเระได้
การต่อสู้ที่แบ่งแยกกองกำลัง จะทำให้ความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลง
"ดูเหมือนว่าซึนะจะมีนักกลยุทธ์ทางการทหารที่ยอดเยี่ยม"
ฟุงาคุถอนหายใจ
ในตอนนี้
ไม่มีทางแบ่งกำลังพลได้
"สั่งกำลังเสริมเพื่อหยุดศัตรูที่ภูเขาด้านหลัง!"
"ในที่สุดก็ถึงตาฉัน…"
ยูเอะ ตามกำลังเสริมไปยังภูเขาด้านหลัง
…….
"บูม!"
เสียงของยันระเบิดดังขึ้น
การโจมตีของซึนะในครั้งนี้
มีจำนวนมากกว่าเดิมและดุร้ายมากขึ้น
อุจิวะทุกคนต่อสู้กลับทันที โดยใช้ชูริเคนจำนวนมาก
เช่นเดียวกับคาถาไฟที่ปล่อยใส่นินจาซึนะ
"วูบ~"
ด้านหน้าของกองทัพนินจาซึนะ มีทรายทองคำจำนวนมากโผล่ออกมา
สร้างกำแพงเกราะป้องกันปิดกั้นการโจมตีทั้งหมด
"คาถาแม่เหล็ก โล่ทรายทอง!"
ราสะเป็นผู้นำและพุ่งไปที่แนวหน้าของกองทัพ
"จักระนี้…"
ทันใดนั้นดวงตาของฟุงาคุตึงขึ้น เขาก็เปิดเนตรในทันที
ในขณะนี้ จากอีกด้านหนึ่งของนินจาซึนะ
แอ่งทรายอีกแห่งหนึ่งปรากฏขึ้น ควบแน่นเป็นกระสุนแล้วยิงออกไป!
"คาถาแม่เหล็ก กระสุนทรายต่อเนื่อง!"
"อั่ก!"
กองทัพอุจิวะถูกกระสุนทรายโจมตี
"โจมตี! ฉันจะเปิดทางให้เอง!"
เสียงเย็นชาของคาคุระทำให้นินจาซึนะทุกคนมั่นใจเป็นอย่างมาก
"ท่านราสะ ท่านคาคุระ จงเจริญ!"
ผู้บัญชาการสองคนของกองทัพซึนะ เข้าสู่การต่อสู้ด้วยตัวเอง
ขวัญกำลังใจของนินจาซึนะเพิ่มสูงขึ้น!
เมื่อเห็นเช่นนั้น ฟุงาคุก็ต้องกระโดดออกไปเช่นกัน
"คาถาไฟ ลูกบอลเพลิงยักษ์!"
ขั้นตอนแรกคือการใช้คาถาไฟระดับสูง ปล่อยลูกไฟขนาดใหญ่อย่างต่อเนื่องตกลงมาจากท้องฟ้า!
บอลไฟยักษ์ที่ร้อนแรง บังคับให้นินจาซึนะชะลอตัวลง
แต่ราสะไม่กลัว มือของเขาประสานอินอย่างรวดเร็ว
"คาถาแม่เหล็ก โล่ทรายทอง!"
"บูม บูม บูม บูม!"
ลูกไฟขนาดใหญ่ระเบิดหลุมบนกำแพงทอง อุณหภูมิที่สูงเผามันเป็นสีแดงเข้ม แต่ท้ายที่สุดมันล้มเหลวในการทำลายการป้องกันของกำแพงทรายทอง
ราสะอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย "หึ! กำแพงทรายทองของฉันไม่ว่าจะเป็นความแข็งหรือความหนาแน่นของจักระ ก็ไร้ที่ติ! จะถูกทำลายเพราะการโจมตีระดับนี้ได้ยังไง"
"จริงหรือ?"
เปิดเนตร!
นัยน์ตาสีแดงของอฟุงาคุจับจ้องไปที่ข้างหน้า "ฉันเห็นผ่านวิชานินจาของแกแล้ว ใช้แรงแม่เหล็กเพื่อจัดการกับทรายทองคำที่หนักมาก ความเร็วคือจุดอ่อนของแก!"
ทันทีที่สิ้นเสียง นิ้วมือทั้งสองข้างของเขากำอย่างรวดเร็ว
ภายใต้การสะท้อนของแสงแดด ลวดเหล็กที่เชื่อมต่อด้วยนิ้วมือสามารถมองเห็นได้อย่างคลุมเครือ
"อะไรกัน?"
ราสะตกตะลึงในทันใด
"ฉึบ ฟึบ ฟึบ~"
เขาเห็นชูริเคนยักษ์สิบตัว โจมตีเข้ามาจากทุกทิศทาง ราวกับเครื่องปั่นเนื้อที่น่ากลัว สังหารกองทัพนินจาสึนะหลายคน!
"ไอ้บ้า!"
เมื่อเห็นว่าลูกน้องของเขาถูกฆ่าตาย ราสะจึงควบคุมกำแพงทรายทองทันทีเพื่อต้านทาน
แต่ในทำนองเดียวกันฟุงาคุ จะเปลี่ยนวิถีการบินของชูริเคนยักษ์ ผ่านลวดบนนิ้วของเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการปิดล้อมของทรายทอง
"ชูริเคนยักษ์ ปีศาจสายลม!"
อย่างที่เขาพูด เขาเร็วกว่าราสะ ในแง่ของความเร็ว!
"อ๊าก!"
นินจาสึนะกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า
ในขณะนี้เขาเห็นทรายจำนวนมากพุ่งออกมาจากพื้นดิน
คาคุระที่ด้านข้างเข้าสู่การต่อสู้
"คาถาแม่เหล็ก หัตถ์แห่งทราย!"
เปลี่ยนทรายให้เป็นฝ่ามือขนาดยักษ์
ความเร็วในการเคลื่อนที่นั้นเร็วมาก ซูริเคนยักษ์หลายอันถูกกระแทกตก
ฟุงาคุกวาดตามอง สายตาของเขาจับจ้องไปที่คาคุระ
"คุณภาพและความแข็งแกร่งของทรายนั้นต่ำกว่าทรายทอง แต่ความเร็วในการควบคุมจะเร็วกว่าใช่ไหม? แต่ดวงตาของฉันสามารถมองผ่านทักษะของคุณ!"
ความชำนาญในการใช้งานทักษะเนตรวงแหวนของฟุงาคุ เปลี่ยนทิศทางการโจมตีของชูริเคนยักษ์อย่างต่อเนื่อง โดยการทำนายวิถีการเคลื่อนไหวของทราย
สีหน้าของคาคุระยังคงไม่เปลี่ยนแปลง มือของเธอประสานอิน—
"มาร์คกิ้งทราย!"
เขาเห็นทรายจำนวนมากไล่ตามซูริเคนยักษ์โดยอัตโนมัติ
"อะไร?!"
ข่าวนี้เป็นตาของฟุงาคุที่ต้องประหลาดใจ
"บูม บูม บูม~"
ในท้ายที่สุดชูริเคนยักษ์จำนวนมากที่โหมกระหน่ำใส่นินจาซึนะ ก็ถูกทรายปิดกั้นไว้ทั้งหมด
"นี่คือเทคนิคที่จะล็อกเป้าหมายของศัตรูและเปิดใช้งานการป้องกันโดยอัตโนมัติ ถ้าคุณสามารถมองผ่านเมื่อฉันใช้วิชานินจา ให้ใช้วิชานินจาเพื่อโต้กลับโดยอัตโนมัติ!"
คาคุระอธิบายอย่างใจเย็น
"ผู้หญิงคนนี้…"
ฟุงาคุขมวดคิ้ว
สนามรบด้านหน้าเต็มไปด้วยความผันผวน
อีกด้านหนึ่ง
ปากุระยังเปิดสนามรบหลังแนวข้าศึก
เธอนำทีมปรมาจารย์หุ่นเชิดชั้นยอดไปที่หน้าผาด้านหลังภูเขาเป็นการส่วนตัว
ใช้จักระที่เท้าเพื่อติดกับหน้าผาและปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว!
"หยุดมัน!"
กำลังเสริมของอุจิวะมาถึง
ทั้งสองฝ่ายเริ่มการต่อสู้บนที่สูงชันเกือบ 90 องศา!
"คาถาแผดเผา บอลไฟแผดเผา!"
ปากุระใช้พลังของขีดจำกัดสายเลือดแผดเผาโดยตรง
ลูกบอลความร้อนสามลูก พุ่งออกมาจากฝ่ามือกระแทกเข้ากับนินจาอุจิวะ
"คาถาไฟ ลูกบอลเพลิงยักษ์!"
แต่คุณภาพของจักระทั้งสองไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน
ขีดจำกัดสายเลือดของปากุระสามารถกลืนคาถาไฟของอุจิวะได้อย่างง่ายดาย
"อะไรกัน?!"
"พัฟ ชู่ว~"
ร่างของนินจาอุจิวะที่ถูกคาถาแผดเผา ร่างกายของเขาระเหยไอน้ำออกมาทันทีและกลายเป็นมัมมี่
เป็นการตายที่น่ากลัวมาก!
"ไปต่อ!"
ปากุระยับยั้งอุจิวะด้วยมือเพียงข้างเดียว กำลังจะก้าวไปข้างหน้าต่อ
แต่ในขณะนี้เธอรู้สึกหนาวสั่นจากสัญชาตญาณระวังภัย!
ในฐานะโจนินชั้นยอดผู้ผ่านประสบการณ์การต่อสู้มามากมาย ร่างกายของปากุระเอนไปด้านหลังโดยอัตโนมัติ
"ฟุ่บ~"
ชุนโป!
อุจิวะ ยูเอะ ตวัดดาบ!
……………………………..
