ระบบตระกูลอมตะ บทที่ 9 : ความยุติธรรมและการต่อสู้กับผู้ฝึกตนมาร, ศิษย์น้องหญิงให้สมบัติ

บทที่ 9 : ความยุติธรรมและการต่อสู้กับผู้ฝึกตนมาร, ศิษย์น้องหญิงให้สมบัติ

สามเดือนต่อมา

ร่างกายของหลิวฉิงอี้ฟื้นตัวเต็มที่แล้ว

ในช่วงเวลานี้ นางและซูหลันกำลังพยายามอย่างหนักทุกวันเพื่อสืบพันธุ์

อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

หลังจากพายุอีกลูก

หลิวฉิงอี้ก็เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของซูหลัน กล่าวเบาๆ ว่า

“สามี ศิษย์น้องหญิงลี่หยุนดูแลท่านดีมาก ลูกเกิดแล้ว และลูกอยู่ที่นี่มาหนึ่งเดือนเต็มแล้ว ในช่วงสี่เดือนที่ผ่านมา นางมาเยี่ยมบ้านของเราหลายครั้งและนำยาอายุวัฒนะมาให้มากมาย”

ซูหลันกล่าวอย่างหมดหนทางว่า “เป็นเพราะเจ้า ไม่ใช่ข้า จะบอกว่าเป็นเพราะข้าได้อย่างไร?”

“อย่าทำเป็นไม่รู้ ศิษย์น้องหญิงมาที่นี่เพราะท่าน ข้าไม่รู้จักนางดี นางจะให้ยาอายุวัฒนะแก่ข้าได้อย่างไร?”

หลิวฉิงอี้ดูมีเล่ห์เหลี่ยม

นางไม่รอให้ซูหลันกล่าว และดูเหมือนนางกำลังพูดกับตัวเอง

“ศิษย์น้องหญิงลี่หยุนยังเด็กและสวยงาม มีคุณสมบัติด้านการฝึกตนที่ดี คาดว่าเป็นเวลาหนึ่งหรือสองปีแล้วตั้งแต่การสร้างรากฐานประสบความสำเร็จและก้าวเข้าสู่ศิษย์ในของนิกาย ถ้านางสามารถแต่งงานกับสามีของข้าได้ ดูเหมือนว่าเราจะได้อยู่สูงขึ้น”

ซูหลัน “....”

เขาไม่สามารถตอบโต้ได้ ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเปิดปากกล่าว “อะไร? แต่งงาน!?”

“ข้ารู้ว่าศิษย์น้องหญิงลี่หยุนกำลังคิดอะไรอยู่ นางสนใจท่าน”

หลิวฉิงอี้แตะหน้าอกของเขาและกล่าว

ซูหลันไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะสนใจเขา ดังนั้นเขาจึงส่ายหน้าทันที ก่อนกล่าวว่า “ศิษย์น้องหญิง หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ศิษย์น้องหญิงลี่หยุนแค่อยากจะขอบคุณข้าที่เล่าประสบการณ์ในการต่อสู้กับผู้ฝึกตนมารให้นางฟัง นางจึงส่งยาอายุวัฒนะมาให้บ่อยๆ”

หลิวฉิงอี้กล่าวว่า “ข้าสามารถบอกได้ว่า แม้ใบหน้าของศิษย์น้องหญิงลี่หยุนจะสงบอยู่เสมอ แต่เห็นได้ชัดว่านางมีความคิดต่อท่าน สามี”

“เอาล่ะๆ อย่าเพิ่งพูดถึงมันตอนนี้เลย”

ซูหลันรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย

เขารู้สึกว่าศิษย์น้องหญิงได้รวมเข้ากับโลกฆราวาสในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ทำให้นางมีเรื่องต้องคิดอีกมาก

ศิษย์น้องหญิงลี่หยุนสนใจเขาหรือ? เป็นไปได้อย่างไร? อีกฝ่ายสามารถเป็นศิษย์ในได้ ในอนาคตนางอาจจะมีโอกาสควบแน่นแกนทอง

นางจะหลงรักผู้ฝึกตนในระดับฝึกปราณได้อย่างไร

“ฮึ่ม เชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่ข้าจะไม่คัดค้านศิษย์น้องหญิงลี่หยุน”

หลิวฉิงอี้กล่าวเบาๆ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของนาง

...

จากนั้นอีกสามเดือนต่อมา

หลิวฉิงอี้ก็ตั้งครรภ์โดยไม่รู้ตัว

นี่คือการตั้งครรภ์ครั้งที่สี่

ลูกคนแรกอายุห้าขวบแล้ว

ห้าปีครึ่งผ่านไปในพริบตา เวลาผ่านไปเร็วมากจริงๆ

ซูหลันนั่งคำนวณอยู่ที่ลานบ้าน หลังจากเด็กเกิดในปีหน้า ระบบจะนำรางวัลอื่นมาให้

เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

ความสุขแบบนี้วิเศษจริงๆ

ฟูม

ทันใดนั้น

สายลมพัดมา

ซูหลันดูเหมือนจะรู้สึกบางอย่างและรีบหันกลับไปมอง

พบว่าในลานบ้าน ร่างที่สง่างามสวมชุดผ้าไหมสีขาวได้ปรากฏตัวขึ้นที่นี่

“ศิษย์น้องหญิงลี่หยุน?!”

เมื่อเห็นร่างที่คุ้นเคยนี้ ซูหลันดูหมดหนทาง ก่อนกล่าวว่า

“ศิษย์น้องหญิง ในครั้งหน้าเคาะประตูแล้วเข้ามาได้ไหม? รู้ไหมว่ามันน่ากลัวมากที่จะปรากฏตัวในฉับพลัน ข้าเกือบจะเริ่มต้นค่ายกลสังหารแล้ว”

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ซูหลันไม่ได้อยู่เฉยๆ และได้จัดวางค่ายกลทั้งภายในและภายนอกบ้าน โดยหลักแล้วเพื่อความปลอดภัยของหลิวฉิงอี้และลูกๆ

แม้แต่พื้นที่เพราะปลูกก็ถูกเปิดขึ้นในสวนหลังบ้านเพื่อปลูกยาอายุวัฒนะ ซูหลันไม่ละความพยายามที่จะสร้างพื้นที่ในสวนหลังบ้านเพื่อรวบรวมพลังปราณวิญญาณของโลกและหล่อเลี้ยงพื้นที่เพาะปลูก

อย่างไรก็ตาม ความรู้การจัดวางค่ายกลของเขายังค่อนข้างตื้น และการจัดค่ายกลที่เขาวางไว้นั้นไม่ก้าวหน้ามากนัก

“ข้าจะพยายามให้ดีที่สุด” ลี่หยุนพยักหน้าเล็กน้อย

“ฮึ่ม ศิษย์พี่ซูหลัน ทำไมศิษย์พี่มองแต่ศิษย์พี่หญิงลี่หยุน ข้ายังยืนอยู่ที่นี่ในฐานะคนมีชีวิตนะ”

เสียงน้อยใจดังมาจากด้านหลัง

ซูหลันหันกลับมาและเห็นว่าเป็นเย่ซินเฉียน

ผู้หญิงสองคนแยกกันไม่ออกเสมอ

ซูหลันถอนหายใจ “ศิษย์น้องหญิงเย่ เจ้าไม่จำเป็นต้องปีนกำแพงอีกต่อไป แค่เคาะประตู”

เมื่อมองดูอย่างใกล้ชิด

เสื้อผ้าปัจจุบันของเย่ซินเฉียนเปื้อนขี้เถ้าสีขาวเล็กน้อย และนางดูอายเล็กน้อย

“นี่...”

ในไม่ช้า เย่ซินเฉียนก็พบสภาพเสื้อผ้าของนาง ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงจากความอับอาย จากนั้นนางก็ทำหน้าขี้เล่นใส่เขา

“ศิษย์น้องหญิงลี่หยุน เจ้า...สร้างรากฐานสำเร็จแล้วหรือไม่?”

ซูหลันสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติและตรวจสอบอย่างระมัดระวัง แต่เขาไม่สามารถมองผ่านกลิ่นอายของลี่หยุนได้

“ใช่ ศิษย์พี่ ศิษย์น้องโชคดี หนึ่งเดือนก่อน ข้าประสบความสำเร็จในการสร้างรากฐาน และเข้าสู่ศิษย์ในของนิกาย และเข้าเป็นศิษย์ของผู้อาวุโสเซี่ยว”

ลี่หยุนแสดงรอยยิ้มจางๆ

“ยินดีด้วย ศิษย์น้องหญิง!” ซูหลันยินดีอย่างจริงใจ เมื่อมองไปที่นาง เขาก็รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

ศิษย์น้องหญิงคนนี้เข้านิกายเมื่อแปดหรือเก้าปีที่แล้ว กลับสร้างรากฐานแล้ว

และเขาเพิ่งมาถึงจุดสูงสุดของระดับฝึกปราณ หลังจากพยายามอย่างหนักมาห้าสิบปี

การเปรียบเทียบกับอีกฝ่าย มันน่าอายจริงๆ

“ศิษย์น้องหญิงสองคนอยู่ที่นี่ มา มา มา ลองดื่มชาจิตวิญญาณที่ข้าชง”

หลิวฉิงอี้เดินออกจากห้องโถงและยิ้มให้ทั้งสองคน

นางรินชาให้สองสาวแล้วกล่าวว่า “นี่คือชาจิตวิญญาณที่ปลูกเอง หวังว่าศิษย์น้องหญิงสองคนจะไม่รังเกียจมัน”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ศิษย์พี่หญิง เราจะรังเกียจได้อย่างไร”

เย่ซินเฉียนกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ

นางหยิบถ้วยชาขึ้นมาดื่มรวดเดียว แล้วกล่าวเสียงดังว่า “ชาดี!”

คนที่เหลือ “....”

หลิวฉิงอี้ยิ้มกว้างขึ้น “ศิษย์น้องหญิงเย่ยังคงอ่อนเยาว์และมีชีวิตชีวามาก”

“ฮ่าๆ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ซินเฉียนก็ยิ้มเขินอาย

หลังจากที่ต่างคนต่างคุยกันไปสักพัก

ลี่หยุนก็กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สงบว่า “เอาล่ะ ศิษย์พี่ เรามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำเมื่อเราออกมาครั้งนี้ ดังนั้นเราจะอยู่ที่นี่นานเกินไปไม่ได้”

“สิ่งนี้ ข้าคิดว่าท่านน่าจะต้องการมัน ศิษย์พี่”

หลังกล่าว

นางก็พลิกมือของนาง และขวดยาก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของนาง จากนั้นค่อยๆ วางมันลงบนโต๊ะหิน

“นี่คือ…”

ซูหลันถือมันไว้ในมือ และหลังจากตรวจดูเล็กน้อย ใบหน้าของเขาก็ตกใจ “นี่คือเม็ดยาสร้างรากฐาน!”

ลี่หยุนพยักหน้า “อืม ศิษย์พี่เป็นผู้ฝึกตนระดับจุดสูงสุดของระดับฝึกปราณ บางทีเม็ดยาสร้างรากฐานนี้อาจช่วยท่านได้ ศิษย์พี่”

เย่ซินเฉียนอ้าปากกว้าง “ศิษย์พี่หญิง ท่านซื้อเม็ดยาสร้างรากฐานนี้ในราคาสูง แต่ท่านกลับไม่ได้ใช้มันเมื่อท่านเริ่มสร้างรากฐาน”

“ศิษย์น้องหญิง นี่มันมีค่าเกินไป” ซูหลันกล่าวอย่างเร่งรีบ

เม็ดยาสร้างรากฐานนั้นหายาก และศิษย์นอกของนิกายทั่วไปก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะหาพวกมันได้

“ศิษย์พี่ เนื่องจากศิษย์น้องประสบความสำเร็จในการสร้างรากฐานแล้ว เม็ดยาสร้างรากฐานนี้ย่อมไร้ประโยชน์โดยธรรมชาติ”

ลี่หยุนจ้องมองที่เขาอย่างใจเย็น ก่อนกล่าว

“ถ้าอย่างนั้น ศิษย์พี่จะไม่เกรงใจ” เมื่อเห็นการยืนกรานของอีกฝ่าย ซูหลันก็ไม่สุภาพ และใส่เม็ดยาสร้างรากฐานในถุงเก็บของ

“ว่าแต่ ศิษย์น้องหญิงบอกว่ามีเรื่องสำคัญให้ต้องออกมาในครั้งนี้?”

“ถูกต้อง มีร่องรอยของผู้ฝึกตนมารมากขึ้นเรื่อยๆ ผู้ฝึกตนมารที่ปรากฏในสันเขาเยว่อิงมีระดับที่สูงขึ้น และแม้แต่ศิษย์หลักของนิกายมารทั้งสี่ก็ปรากฏตัวขึ้น”

ลี่หยุนกล่าวอย่างจริงจังว่า “อาจารย์กล่าวว่า บางทีสงครามของเรากับผู้ฝึกตนมารได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว”

“ครั้งนี้เราจะสู้ที่สันเขาเยว่อิง ซึ่งจะเป็นประสบการณ์สำหรับเราเช่นกัน” เย่ซินเฉียนขัดจังหวะ

“ศิษย์น้องหญิงทั้งสองคน ผู้ฝึกตนมารร้ายกาจและมีไหวพริบมาก ดังนั้นโปรดระวัง”

ใบหน้าของซูหลันจริงจังมาก

ในเวลานั้น ที่ภูเขาผิงหยาการต่อสู้ระหว่างความดีและความชั่ว สงครามดำเนินไปนานกว่าสิบปีก่อนจะสิ้นสุดลง หลังจากผ่านไปนาน สนามรบใหม่ก็ได้เกิดขึ้นแล้ว

แม้แต่สี่นิกายมารใหญ่ก็ยังถูกระดม ครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะอันตรายกว่าภูเขาผิงหยา

“อืม ดูแลตัวเองด้วย”

“เข้าใจแล้ว”

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง

ลี่หยุนก็พาเย่ซินเฉียนออกจากบ้านของซูหลัน

ในวันต่อไปนั้น

ซูหลันยังคงใช้ชีวิตตามปกติ

ในวันธรรมดา เขาดูแลหลิวฉิงอี้ ศิษย์น้องหญิงที่กำลังตั้งครรภ์และลูกทั้งสามคนของเขา

อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ที่สันเขาเยว่อิงยังไม่ส่งผลกระทบต่อโลก ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถอยู่ได้อย่างสบายใจ

ในไม่ช้าจากต้นฤดูใบไม้ผลิที่สดชื่นไปจนถึงฤดูหนาวที่หิมะตก

ในบ้านของซูหลัน

หลิวฉิงอี้ ศิษย์น้องหญิงก็ให้กำเนิด

ลูกคนที่สี่ของซูหลันคลอด

[จำนวนทายาทคือ 4 ดัชนีที่ครอบคลุมคือ 214 โชคของตระกูลซูเพิ่มขึ้น ท่านได้รับอายุขัย 30 ปี และคุณสมบัติร่างกายของท่านเพิ่มขึ้นเล็กน้อย]

จบบทที่ 9