ระบบตระกูลอมตะ บทที่ 8 : คุณสมบัติลูกคนที่สามและคุณสมบัติได้รับการปรับปรุง!

บทที่ 8 : คุณสมบัติลูกคนที่สามและคุณสมบัติได้รับการปรับปรุง!

มีการต่อสู้กับผู้ฝึกตนมารหลายครั้ง และทุกครั้งซูหลันก็เผชิญกับวิกฤตและความยากลำบาก

เมื่อมองย้อนกลับไปตอนนี้ มันค่อนข้างน่าอาย

ในตอนแรกลูกวัวเกิดใหม่ไม่กลัวเสือ ถ้าไม่ใช่เพราะชีวิตของเขา เขาคงตายในภูเขาผิงหยาไปแล้ว

ลี่หยุนพยักหน้าทันที พลางกล่าวว่า “ข้าเข้าใจตอนนี้ลูกของศิษย์พี่กำลังจะคลอด ท่านต้องอยู่กับศิษย์พี่หญิงให้มาก ครั้งนี้เรามาที่นี่เป็นการรบกวนท่านจริงๆ”

“นี่จะถือเป็นการรบการได้อย่างไร ศิษย์น้องหญิงสองคนควรมาเล่นด้วยกันบ่อยๆ”

หลิวฉิงอี้หัวเราะ

เป็นเวลานานแล้วที่นางไม่ได้สนทนากับผู้ฝึกตนหญิง และนางมีความสุขมากที่มีศิษย์น้องหญิงสองคนมาที่บ้านของนางในครั้งนี้

“ตราบใดที่เราว่าง เราจะมาเยี่ยม เราไม่รบกวนพวกท่านแล้ว ศิษย์พี่ ศิษย์พี่หญิง เรายังมีอะไรต้องทำ ดังนั้น เราต้องขอตัวก่อน”

ลี่หยุนลุกขึ้นจากเก้าอี้ ประสานมือกล่าว

“ศิษย์น้องหญิง ไปช้าๆ ข้าจะไปส่งพวกเจ้า”

ซูหลันส่งสองสาวออกไป

หลังจากที่ผู้หญิงสองคนกล่าวคำอำลา พวกเขาก็หันหลังกลับและขี่ดาบบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

บนท้องฟ้า

เย่ซินเฉียนกล่าวว่า “ศิษย์พี่หญิง ข้าคิดไม่ถึงเลยว่าศิษย์พี่ซู จะมีลูกมากมายขนาดนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาไม่ต้องการไปเสี่ยงกับเรา”

ใบหน้าของลี่หยุนสงบ นางไม่ตอบสนอง

“จะว่าไปแล้ว ศิษย์พี่หญิง ทำไมเราถึงปฏิเสธการรับสมัครศิษย์พี่เหลียง ด้วยการนำของศิษย์พี่เหลียง ผู้ฝึกตนระดับสร้างรากฐาน เราจะมั่นใจมากขึ้นในการเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตนมาร”

“ข้าไม่ชอบคลุกคลีกับคนแปลกหน้า”

“ฮี่ๆ ศิษย์พี่เหลียงเข้าเป็นศิษย์ในจากรุ่นเดียวกับเรา และเราก็ได้พูดคุยกับเขาหลายครั้ง เขาจะเป็นคนแปลกหน้าได้อย่างไร?”

เย่ซินเฉียนกลอกตา ก่อนกล่าวติดตลก “ในทางตรงกันข้าม เราเพิ่งจะพบศิษย์พี่ซูหลันเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ในใจของท่าน กลับเป็นคนรู้จักกันแล้วหรือ?”

นางหัวเราะเบาๆ “ศิษย์พี่หญิง ท่านคงไม่ได้ชอบศิษย์พี่ซูหลันใช่ไหม?”

“อย่ามาพูดไร้สาระ!”

ลี่หยุนอดไม่ได้ที่จะจ้องมองนาง

ในช่วงเวลาต่อมา นางก็เร่งความเร็วของดาบบิน และตรงเข้าไปในระยะไกล

“อืม ข้าแค่ล้อเล่นนะ ไม่ได้จริงจังอะไร”

เย่ซินเฉียนตามทันอย่างรวดเร็ว

โดยธรรมชาติ นางคิดไม่ถึงว่าลี่หยุนจะชอบซูหลัน เพราะยังไงซะ คุณสมบัติของซูหลันก็ต่ำเกินไป และ อีกฝ่ายก็เคยบอกนางเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้ว

พวกนางกำลังก้าวหน้า แต่ซูหลันยังคงหยุดอยู่ที่เดิม

...

เฝ้าดูแสงดาบสองดวงพุ่งผ่านท้องฟ้า

ซูหลันที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ยิ้ม

ก่อนปิดประตู หันหลังกลับ และกลับไปที่ห้องโถง

เมื่อเขาเห็นหลิวฉิงอี้ยืนอยู่ เขาก็รีบเข้าไปช่วยนาง “ศิษย์น้องหญิง ระวังตัวหน่อยสิ”

“อย่ากังวลไป ข้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ไร้พลัง ท่านลืมไปแล้วหรือว่าข้ายังเป็นผู้ฝึกตนที่อยู่ในระดับฝึกปราณขั้นที่แปด”

“ก็จริง แต่ยังไงก็ต้องระวังตัวด้วย”

ซูหลันยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

“ยังไงก็เถอะ ศิษย์น้องหญิงสองคนนั้นดูเหมือนจะสนิทกับท่านมาก และพวกนางก็เดินทางหลายพันลี้เพื่อตามหาท่านเพื่อก่อตั้งกลุ่ม”

ในเวลานี้ หลิวฉิงอี้ก็แสร้งทำเป็นกล่าวอย่างเป็นกันเอง

ซูหลันอธิบายว่า “ภารกิจที่ข้ายอมรับเมื่อไม่กี่เดือนก่อนที่ได้รับหินวิญญาณสองร้อยก้อนนั้น ข้าได้ตั้งกลุ่มกับพวกนางและศิษย์น้องอีกสามคน ข้าเชื่อว่าครั้งนี้ไม่ใช่แค่ข้าคนเดียวที่พวกนางมาหา”

“อืม?”

หลิวฉิงอี้แค่นเสียงอย่างอ่อนโยน จากนั้นก็กอดเขาเบาๆ และกล่าวเบาๆ ว่า “ข้าไม่รังเกียจถ้าท่านจะแต่งงานกับภรรยามากขึ้น แต่ท่านต้องไม่ซ่อนมันจากข้า”

“ข้าจะไม่ซ่อนมันจากเจ้า”

ซูหลันแตะศีรษะเล็กๆ ของนาง “และข้าไม่มีแผนที่จะแต่งงานใหม่”

“ทำไมท่านไม่แต่งงานอีกสักสองสามคน”

หลิวฉิงอี้เงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาของนางสั่นไหว “ข้าไม่คิดว่าข้าจะมีลูกได้เจ็ดสิบหรือแปดสิบคน”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ได้ยินคำพูดนี้

ซูหลันก็หัวเราะเสียงดัง “แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะมีลูกเจ็ดสิบหรือแปดสิบคน แต่ไม่เป็นไรที่จะมีลูกเจ็ดหรือแปดคนใช่ไหม?”

จู่ๆ ใบหน้าเล็กๆ ของหลิวฉิงอี้ก็ขมขื่น และนางก็พึมพำ “เจ็ดหรือแปดคนก็เยอะไป”

“ข้าล้อเล่น ข้าจะฟังเจ้าว่าเจ้าอยากมีลูกกี่คน” ซูหลันปลอบโยนนาง

หลิวฉิงอี้ยิ้มให้เขา “อย่างนั้นก็ให้กำเนิดลูกเจ็ดหรือแปดคน”

“ตกลง ตกลง”

ซูหลันกล่าวตอบหลายครั้ง

หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุข สามีจะขออะไรได้อีก หากเขามีภรรยาเช่นนี้

เวลาผ่านไป

หนึ่งเดือนต่อมา

หลิวฉิงอี้เข้าไปในห้องคลอดอีกครั้ง และไม่นานเด็กก็คลอดออกมา

...

[จำนวนทายาทคือ 3, ดัชนีที่ครอบคลุมคือ 174, โชคของตระกูลซูเพิ่มขึ้น, ท่านได้รับอายุขัย 30 ปี, คุณสมบัติของรากวิญญาณได้รับการปรับปรุง, คุณสมบัติของร่างกายได้รับการปรับปรุง, และคุณสมบัติของความเข้าใจเพิ่มขึ้น]

ซูหลันตรวจสอบรางวัลทันที

“มีการปรับปรุงมากมายในครั้งนี้ ไม่เพียงเพิ่มอายุขัยขึ้นอีกสามสิบปี แต่ยังปรับปรุงรากวิญญาณ ความเข้าใจ และคุณสมบัติของร่างกายด้วย”

ในโลกนี้ รากวิญญาณเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการตัดสินใจฝึกตนความเป็นอมตะ

หากไม่มีรากวิญญาณ การดำรงอยู่ของพลังปราณจะไม่สามารถสัมผัสได้ และเป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มการเดินทางเพื่อฝึกตนความเป็นอมตะในชีวิตนี้

อย่างไรก็ตาม ความเข้าใจก็เป็นกุญแจสำคัญเช่นกัน หากไม่มีรากวิญญาณ จะไม่เข้าใจทักษะ ดังนั้นจะฝึกฝนทักษะการฝึกตนได้อย่างไร?

สำหรับคุณสมบัติของร่างกาย ซูหลันไม่ค่อยเข้าใจนัก ปรับปรุงคุณสมบัติของร่างกายสำหรับการฝึกร่างกายหรือไม่?

มีผู้ฝึกตนมากมายในโลกอมตะ และพลังต่อสู้ของพวกเขานั้นทรงพลังมาก

แน่นอนว่าการฝึกฝนจิตวิญญาณนั้นสำคัญกว่า

สำหรับอายุขัย หลังจากมีลูกสามคน อายุขัยของเขาก็เพิ่มขึ้นเก้าสิบปี!

เกือบจะเทียบได้กับการสร้างรากฐานมนุษยธรรม

อายุขัยที่เพิ่มขึ้นจากการสร้างรากฐานมนุษยธรรม คือเพียงร้อยปีเท่านั้น

นอกจากนี้ ซูหลันยังสังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นของดัชนีที่ครอบคลุม ดัชนีที่ลูกสองคนก่อนหน้านี้เข้าถึงได้คือ 102 และตอนนี้อยู่ที่ 174

มันเพิ่มขึ้นมากถึง 72!

ดูเหมือนว่าคุณสมบัติในการฝึกตนของเด็กคนนี้จะไม่เลว!

ซูหลันเดินเข้าไปในห้องคลอดด้วยความตื่นเต้น และเห็นหลิวฉิงอี้อุ้มเด็กทารกแรกเกิดของเขา

นางยิ้มอย่างมีความสุข “สามี นี่คือลูกชาย”

“ขอบคุณ ศิษย์น้องหญิง”

“เขาเกิดมาเพราะสามี และทุกอย่างก็คุ้มค่า”

หลิวฉิงอี้ยิ้มอย่างอ่อนหวาน จากนั้นก็จำบางสิ่งได้ “สามี ตกลงนะ เด็กคนนี้จะชื่อว่าซูเหนียนหลัน ว่าอย่างไร”

“ตกลง ตกลง”

ตอนนี้เองที่ซูหลันจำได้ว่าเมื่อลูกคนที่สองเกิด หลิว ฉิงอี้บอกว่าควรตั้งชื่อลูกคนต่อไปแบบนี้

ซูหลันจะไม่คัดค้านเรื่องนี้ และเห็นด้วยด้วยรอยยิ้ม

หลังจากการเกิดของซูเหนียนหลัน ทั้งสองคนได้ทำการทดสอบรากวิญญาณเด็ก

หลิวฉิงอี้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “สามี ข้าคิดว่านี่เป็นรากวิญญาณระดับสีเหลืองขั้นสูง!”

“อืม เขามีความหวังอย่างมากที่จะเป็นผู้ฝึกตนระดับสร้างรากฐานในอนาคต”

ซูหลันรู้สึกโล่งใจมากเช่นกัน

รากวิญญาณระดับสีเหลืองขั้นต่ำแทบจะไม่สามารถไปถึงขั้นปลายของระดับฝึกปราณได้ แม้ว่าพวกเขาจะฝึกตนตลอดชีวิตก็ตาม

รากวิญญาณระดับสีเหลืองขั้นกลางก็ยากที่จะสร้างรากฐานได้

โอกาสสำเร็จของการสร้างรากฐานจะสูงขึ้นมากหากรากวิญญาณเป็นระดับสีเหลืองขั้นสูงขึ้นไป

และครั้งนี้ การเกิดของเด็กก็ปรับปรุงคุณสมบัติของรากวิญญาณของเขาด้วย

ซูหลันทดสอบตัวเอง แต่เขาก็ยังไม่ถึงระดับสีเหลืองขั้นสูง แต่เขาเชื่อว่าหลังจากสร้างทายาทที่มีรากวิญญาณระดับสีเหลืองขั้นสูงอีก รากวิญญาณของเขาจะสามารถเลื่อนระดับได้

สิ่งนี้ทำให้เขาสบายใจเล็กน้อย

ซึ่งหมายความว่ายิ่งคุณสมบัติของรากวิญญาณของเด็กที่เขาให้กำเนิดสูงเท่าไร คุณสมบัติของรากวิญญาณของเขาก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น

ตราบเท่าที่เขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้ตลอดไป อายุขัยของเขาจะขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!

หลายพันปีต่อมา บางทีเขาอาจขึ้นไปสู่รากวิญญาณระดับสวรรค์ได้!

ซูหลันตัดสินใจครั้งต่อไปทันที

ในกระบวนการเพิ่มจำนวนลูกหลานอย่างต่อเนื่อง เขาต้องทำอย่างระมัดระวัง

จบบทที่ 8