ตอนที่ 8 เดือนละหนึ่งครั้ง
นี่มัน!
ลู่หยานรันค่อยๆลืมตาขึ้น หลังจากที่สัมผัสได้ถึงพลังที่พุ่งสูงขึ้นในร่างกายของเธอแววตาของเธอก็แสดงออกถึงการตื่นเต้นอย่างมาก
เธอไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเธอจะก้าวข้ามไปได้สูงกว่าขั้นที่สี่ของรูปแบบการปรับแต่ง ไปสู่ขั้นที่เก้าของรูปแบบการเปลี่ยนแปลงฉี เพราะมันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เธอรู้สึกเหมือนเธอสามารถเอาชนะตัวเองก่อนหน้านี้ได้หลายร้อยคนได้อย่างง่ายดาย
สิ่งสําคัญที่สุดคือไม่เพียงแต่ระดับการฝึกตนของเธอข้ามไปสู่ขั้นที่เก้าของรูปแบบการเปลี่ยนแปลงฉีเท่านั้น แต่พื้นฐานพลังของเธอยังมีความสมดุลอย่างมากโดยไม่มีจุดอ่อนเลยแม้แต่น้อย
สิ่งที่สําคัญที่สุดสําหรับเธอในตอนนี้คือการทําความคุ้นเคยกับพลังในร่างกายของเธออย่างสมบูรณ์ให้ได้ก่อน
แต่ด้วยเนื่องจากพื้นฐานพลังของเธอนั้นสมดุลขึ้นอย่างมาก ลู่หยานรันจึงอาจจะใช้เวลาเพียงไม่กี่วันในการทำความคุ้นชินกับพลังในร่างกายของเธออย่างสมบูรณ์ได้
[ดิ๊ง! เนื่องจากท่านได้ถ่ายทอดพลังการฝึกตนของท่านที่สามารถทำได้เป็นเวลาหนึ่งเดือนให้กับลูกศิษย์ของท่าน ท่านจะได้รับการตอบแทนกลับสิบห้าเท่า! ขอแสดงความยินดีท่านได้พลังการฝึกตนของเป็นเวลา 450 วันตอบแทนกลับมา!]
ทันใดนั้นเสียงของระบบก็ดังขึ้นในใจของยื่อซวน
บ้าไปแล้วว!
ทันใดนั้นพลังที่มีอยู่ในแก่นกลางของยื่อซวนก็พุ่งสูงขึ้น ตอนนี้เขาอยู่ห่างจากขั้นกลางของรูปแบบแก่นแท้จริงเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น!
"นี่มันโกงมากๆ พลังของข้าสามารถเพิ่มสูงขึ้นได้อย่างง่ายดายอะไรแบบนี้!"
ยื่อซวนสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขาและดวงตาของเขาอดไม่ได้ที่จะส่องประกายออกมา
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เขาเพียงแค่ใช้เวลาเล็กน้อยเพื่อทำความเข้าใจระดับพลังใหม่ของเขาอย่างสมบูรณ์เท่านั้น
ด้วยพลังที่ได้รับจากการฝึกตน 450 วันหลังจากที่ถ่ายทอดพลังที่เขาฝึกได้แค่30วันให้กับลู่หยานรันนั้น เท่ากับว่าเขาได้กําไรเป็นพลังที่เขาสามารถฝึกได้เป็นเวลาถึง 420 วัน!
แค่การถ่ายทอดพลังทางจิตวิญญาณเพียงครั้งเดียวเขาได้รับพลังที่เขาต้องฝึกฝนมากกว่าหนึ่งปี
"ข้าไม่คิดเลยว่าจะได้พลังจากการฝึกตนถึง 400 วันกลับมา แต่ยังไงก็ตาม มันไม่สามารถช่วยให้ข้าไปถึงระดับต่อไปได้ ยิ่งข้าอยู่ในระดับสูงเท่าไหร่ การก้าวข้ามสู่ระดับต่อๆไปก็จะยากมากขึ้นเท่านั้น!"
เมื่อนึกได้แบบนี้ ยื่อซวนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา
เนื่องจากความแตกต่างด้านระดับพลังที่ได้จากการฝึกตนนั้นก็ต่างกันด้วย
ถึงแม้ว่าจะฝึกฝนเป็นเวลาหนึ่งวันเท่ากัน แต่การฝึกฝนของรูปแบบการเปลี่ยนแปลงฉีและรูปแบบแก่นแท้จริงนั้นจะได้รับพลังจากการฝึกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
หรือยกตัวอย่างง่ายๆ ลู่หยานรันที่ต้องการเข้าสู่ขั้นที่เก้าของรูปแบบการเปลี่ยนแปลงฉีนั้น จะใช้เวลาอย่างน้อยหกถึงเจ็ดปีในการฝึกฝนอย่างหนักด้วยตัวของเธอเอง
แต่ด้วยการถ่ายโอนพลังทางจิตวิญญาณของยื่อซวน เธอจะใช้เวลาเพียงหนึ่งเดือนเพื่อเข้าสู่ระดับรูปแบบแก่นแท้จริงได้
"จากนี้ไปข้าจะมอบพลังทางจิตวิญญาณของข้าให้เจ้าทุกเดือน!"
ยื่อซวนยืนขึ้นและพูดกับลู่หยานรัน
ตอนนี้เขาได้ลิ้มรสความหอมหวานของการถ่ายทอดพลังทางจิตวิญญาณแล้วเขาจะพลาดโอกาสนี้ไปได้อย่างไรกัน? ยิ่งไปกว่านั้นหากเขารับลูกศิษย์คนที่สองและถ่ายทอดพลังทางจิตวิญญาณของเขาหนึ่งครั้งเขาจะสามารถเข้าสู่ขั้นกลางของรูปแบบแก่นแท้จริงได้ทันที
"อะไรกัน?"
ลู่หยานรันซึ่งยังคงพยายามควบคุมพลังใหม่ของเธอก็ตกตะลึงอีกครั้ง
ถ่ายทอดพลังทางจิตวิญญาณเดือนละหนึ่งครั้ง? ท่านปรมาจารย์พูดจริงงั้นหรือ?
ลู่หยานรันกตัวแข็งทื่อทันที
เพราะวิธีการของยื่อซวนนั้นทําให้เธอตกใจอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นยาฟื้นวิญญาณขั้นสามหรือการถ่ายทอดพลังทางจิตวิญญาณนั้นมันเกินกว่าที่เธอจะคิดไปมาก
ลู่หยานรันเมื่อก่อนนั้นทำได้เพียงเพ้อฝันที่สักวันหนึ่งเธอจะกลายเป็นลูกศิษย์ของปรมาจารย์ผู้แข็งแกร่ง
แต่เธอไม่คิดว่ามันจะเป็นอะไรที่เกินกว่าความฝันของเธอแบบนี้
คําพูดของยื่อซวนทําให้เธอรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล!
การถ่ายทอดพลังทางจิตวิญญาณเดือนละครั้ง? แม้แต่พ่อของเธอเองก็ยังไม่เคยทำดีแบบนี้กับเธอมาก่อนเลยด้วยซ้ำ
"ท่านปรมาจารย์..."
ดวงตาของลู่หยานรันอดไม่ได้ที่จะแดงขึ้นอีกครั้งก่อนที่น้ำตาใสๆสองสายไหลลงมาที่อาบบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ
"เจ้าไม่จําเป็นต้องคิดอะไรมากข้าทำไปเผื่อสักวันเจ้านั้นหย่อนยานกับการฝึกของเจ้า ด้วยเหตุนี้เจ้าจะยังแข็งแกร่งไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!"
ยื่อซวนมองไปที่ลู่หยานรันซึ่งน้ำตาไหลและพูดช้าๆ
แต่จริงๆแล้วเขาเองก็ไม่ใช่นักบุญที่ใจดีอะไรมากขนาดนั้น การถ่ายทอดพลังให้แก่ลู่หยานรันนั้นเขาก็ทำเพื่อหวังได้รับการตอบแทนกลับมาของระบบเช่นกัน
ยื่อซวนนั้นจะไม่ทําอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวเขาและแน่นอนว่าเขารู้ด้วยว่าการถ่ายทอดพลังงานทางจิตวิญญาณในภูมิภาคเทียนหยวนนั้นเป็นตัวแทนของอะไร
โดยปกติแล้วไม่มีพ่อคนไหนที่คิดจะทําสิ่งนี้เพื่อลูกของตัวเอง
เพราะพลังจากการฝึกตนที่หายไปอย่างถาวรนั้น จะต้องมาฟื้นฟูใหม่ตั้งแต่ต้น
ในภูมิภาคเทียนหยวนนั้นผู้แข็งแกร่งตกเป็นเหยื่อของผู้อ่อนแอและผู้ปกครองที่แข็งแกร่ง เพราะไม่มีผู้ฝึกตนคนใดจะถ่ายทอดพการฝึกตนของเขาให้อย่างเต็มใจ
แต่วิธีการของยื่อซวนนั้นเหนือกว่าความสัมพันธ์ระหว่างปรมาจารย์กับศิษย์ทั่วไปอย่างไม่ต้องสงสัย
การถ่ายทอดพลังทางจิตวิญญาณเพียงเดือนละครั้งกับลู่หยานรันนั้นไม่ต่างอะไรกับการลงทุนรายเดือนของยื่อซวน
ตุ้บ
ทันใดนั้น ลู่หยานรันก็คุกเข่าลงต่อหน้ายื่อซวนกดหน้าผากสีขาวนวลของเธอลงกับพื้นอย่างแรง
"ข้าขอขอบคุณในความเมตตาของท่านปรมาจารย์ และข้าจะระลึกถึงความเมตตาของท่านปรมาจารย์หลังจากที่ข้าต้องตายไปอย่างแน่นอน ข้าจะปรนนิบัติต่อท่านเป็นอย่างดีไปตลอดชีวิตของข้า!"
ร่างกายของลู่หยานรันสั่นเล็กน้อยเมื่อเธอพูดแบบนี้ ดวงตาของเธอนั้นก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นเข้ามาแทนที่น้ำตา
นอกจากพ่อแม่ของเธอแล้วไม่เคยมีใครปฏิบัติต่อเธอได้ดีขนาดนี้มาก่อน
เรื่องราวของลู่หยานรันเป็นเรื่องน่าเศร้ามาก เธอเคยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านบนภูเขาเล็กๆและใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างสงบสุข แต่แล้ววันหนึ่งพวกโจรก็เข้ามาโจมตีหมู่บ้านของเธอ
พวกโจรนั้นสังหารคนทั้งหมู่บ้านอย่างโหดเหี้ยม เธอเป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิตที่โชคดีมาได้
หลังจากผ่านความยากลําบากทุกประเภทในที่สุดเธอก็ได้เข้าร่วมนิกายชิงหยุนและกลายเป็นสาวใช้ประจำตระกูล
แต่เนื่องจากไม่มีใครผู้สนับสนุนเธอเลยในนิกายรวมถึงระดับที่อ่อนแอ ลู่หยานรันจึงถูกกลั่นแกล้งอย่างหนัก
ถึงแม้ว่าเธอจะดูไม่สนใจอะไรมากนัก แต่เธอก็รู้สึกผิดอย่างมากในจิตใจของเธอ ทุกคืนเมื่อเธอหลับไปเธอจะต้องทนทุกข์ทรมานตามลําพัง
ลู่หยานรันได้สาบานต่อตัวเธอเองในตอนนั้นว่าเธอจะฝึกฝนอย่างหนักเพื่อกลายเป็นลูกศิษย์ของผู้ที่อยู่ในระดับสูง เพื่อที่เธอจะกลับไปแก้แค้นพวกโจรเหล่านั้น
แต่เธอรู้ดีว่าความสามารถของเธอนั้นอยู่ในระดับทั่วไปเท่านั้น แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะกลายเป็นลูกศิษย์ของปรมาจารย์ในนิกายได้ เมื่อเธอคิดแบบนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะเป็นสาวใช้ไปตลอดชีวิตจนกระทั่งเธอได้พบกับยื่อซวน
ยื่อซวนเป็นเหมือนลําแสงส่องสว่างเข้ามาในชีวิตที่มืดมนของเธอและพาเธอออกจากความทุกข์ทรมานจากความมืด
"อย่าคุกเข่าให้ข้าอีก!" ยื่อซวนนั้นเอื้อมมือไปยกลู่หยานรันขึ้นเบาๆ ยื่อซวนอุ้มเธอขึ้นมาในขณะที่เธอพูดกับยื่อซวนด้วยเสียงอันอ่อนโยนว่า
"ข้ามีเรื่องจะบอกกับท่าน"
ลู่หยานรันเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของเธอและพูดกับยื่อซวน
