ตอนที่แล้วบทที่ 36
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 38

บทที่ 37


หะ.

มันฟังดูน่าสังสัยไม่ใช้เหรอ?

ผิวของหลี่มู่ไป๋ซีดลง

เขาควรบอกเธอว่าเขาว่างหรือไม่ว่างดี?...

ไม่ว่าเขาจะตอบเธออย่างไรเขาก็จะต้องเดือดร้อน!

แม้ว่าเขาจะเป็นวายร้ายที่ลิขิตจากสวรรค์ แต่ตอนนี้เขาถูกควบคุมในฝ่ามือของน้องสาวคนเล็กของเขา!

"เข้าประเด็นเลย!"

หลี่มู่ไป๋ตอบอย่างอารมณ์ไม่ดี

หลี่ชิงเหยาที่ปลายอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์แลบลิ้นของเธออย่างสนุกสนานและถามว่า "พี่ชาย พี่ว่างในวันอาทิตย์นี้ไหม"

วันอาทิตย์นี้?

พรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ?

เขาไม่มีอะไรสําคัญที่จะทําในวันพรุ่งนี้เขาตอบว่า "ฉันว่าง แต่เธอต้องการอะไรจากฉัน?"

"แน่นอนว่ามีบางอย่างที่ฉันต้องการพี่!"

หลี่ชิงเหยาพูดต่อ "ฉันซื้อตั๋วหนังสองใบ พรุ่งนี้พี่ว่าง ทําไมเราไม่ไปดูหนังด้วยกันล่ะ"

"เธออยากดูหนังเรื่องไหนกับฉัน?..."

"อ้าว พี่คงรู้แล้วว่าเราจะไปโรงหนังช่วงไหน!"

หลี่ชิงเหยาตอบด้วยความฉุนเฉียว

หลี่มู่ไป๋: "..."

เสี่ยวชิงเฉิง: "อ่า..."

หลี่มู่ไป๋: "..."

หลี่ชิงเหยา: พี่ชาย พี่ฟังฉันอยู่หรือเปล่า"

หลี่มู่ไป๋: อืม... อืม... ฉัน..."

หลี่ชิงเหยา: "อ่า พี่ชายเราไม่เคยไปดูหนังด้วยกันเลย สัญญากับฉันแค่นี้ครั้งเดียวนะ!"

หลี่มู่ไป๋ทําอะไรไม่ถูกทําได้เพียงทําตามความปรารถนาของเธอ "เอาล่ะ ฉันจะออกไปกับเธอในวันพรุ่งนี้..."

เสี่ยวชิงเฉิง: "อ่า..."

***

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น

ภาพเงาของหญิงสาวสวยปรากฏตัวขึ้นที่ภูเขาหยุนหยิน

"อรุณสวัสดิ์นายหญิง!"

เมื่อเห็นหญิงสาว ผู้พิทักษ์ตระกูลหลี่ที่ประจําการอยู่ที่เชิงเขาก็ทักทายด้วยความเคารพ

เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่ชิงเหยา

เมื่อคืนก่อนหลี่มู่ไป๋ได้แจ้งให้ผู้พิทักษ์ตระกูลหลี่เหล่านี้ทราบถึงการมาเยือนของเธอแล้ว

ผู้พิทักษ์ตระกูลหลี่เหล่านี้รู้ดีว่าหลี่ชิงเหยาเป็นใคร

ดังนั้นเมื่อหลี่ชิงเหยามาถึงพวกเขาไม่ได้พยายามหยุดเธอ

"อืม..."

หลี่ชิงเหยาพยักหน้าสั้น ๆ แล้วสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ สูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า

เธออดไม่ได้ที่จะชื่นชม "พี่ชายรู้วิธีเลือกสถานที่ดีใช้ได้สภาพแวดล้อมที่นี่ดีมาก ถ้าไม่ใช่เพราะฉันที่บริษัท ฉันอยากจะมาอยู่ที่นี่กับพี่ชายของฉันจริงๆ!"

จากนั้นหลี่ชิงเหยาก็ขับรถขึ้นเขาและเดินเข้าไปในวิลล่า

เธอมาเร็วเกินไป

ยกเว้นฝาแฝดเซี่ยเหอและตงเสวี่ยดูเหมือนจะไม่มีใครลุกจากเตียงเลย

หลี่มู่ไป๋ยังคงนอนอยู่

"อรุณสวัสดิ์คุณหนู! เราควรไปเรียกนายน้อยลงมาไหม"

เมื่อเห็นว่าหลี่ชิงเหยามาถึงแล้ว เซี่ยเหอกับตงเสวี่ยก็ถาม

"ไม่หรอก มันยังเช้าอยู่เลย ฉันจะรอพี่ชายของฉันลงมาเอง..."

หลี่ชิงเหยาโบกมือและนั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่น

อย่างไรก็ตามประตูห้องของหลี่มู่ไป๋บนชั้นสองถูกผลักเปิดออก

หลี่ชิงเหยายิ้มเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เธอก็กําลังจะเรียกพี่ชายของเธอ แต่เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกจากห้อง

"หืม? นั่นไม่ใช่เสี่ยวชิงเฉิงเหรอ? ทําไมเธอถึงออกมาจากห้องพี่ชายฉัน"

สีหน้าของหลี่ชิงเหยาเย็นชา

เธอไม่ชอบเสี่ยวชิงเฉิงเพราะเธอเย็นชาและไม่แยแสกับพี่ชายของเธอ

ในขณะที่เสี่ยวชิงเฉิงทําตัวราวกับว่าพี่ชายของเธอเป็นหนี้อะไรบางอย่างกับเธอ หลี่ชิงเหยาไม่พอใจกับทัศนคติของเธออย่างมาก

เธอรู้ว่าเสี่ยวชิงเฉิงไปส่งมือสังหารเพื่อลอบสังหารพี่ชายที่รักของเธอเมื่อไม่กี่วันก่อน

ตอนนี้เห็นเสี่ยวชิงเฉิงเดินออกจากห้องเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชาว่า "ทําไมเธอถึงอยู่ในห้องพี่ชายของฉัน"

"ฉัน..."

เสี่ยวชิงเฉิงไม่รู้จะพูดอะไร

ท้ายที่สุดตอนนี้เธอเป็นสาวใช้ส่วนตัวของหลี่มู่ไป๋ ...

"อืม!"

หลี่ชิงเหยาสูดดมอย่างเย็นชา "ฉันขอเตือนเธอ อยู่ให้ห่างจากพี่ชายของฉัน..."

เสี่ยวชิงเฉิงก้มศีรษะลง

เธอได้สัญญากับหลี่มู่ไป๋ว่าจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป

เธอจะไม่ทิ้งหลี่มู่ไป๋อย่างแน่นอน

เมื่อเห็นเธอแบบนี้หลี่ชิงเหยาก็ยิ่งอารมณ์เสียมากขึ้น

ท้ายที่สุดแม้ว่าหลี่มู่ไป๋จะไม่รู้ถึงความสําคัญของหลี่ชิงเหยาที่มีต่อตระกูลหลี่ แต่หลี่ชิงเหยาเองก็รู้เรื่องนี้ดี

หากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าหลี่มู่ไป๋หลงใหลในเสี่ยวชิงเฉิงมาก เธอตกลงให้พี่ชายของเธอทําสัญญาแต่งงานกับตระกูลเสี่ยว!

"อืม..."

ในขณะนี้เสียงของหลี่มู่ไป๋ดังขึ้นชั้นบน

หลี่ชิงเหยาไม่สนใจเสี่ยวชิงเฉิงอีกต่อไป เธอหันหัวไปมองหลี่มู่ไป๋ที่ชั้นสอง

"พี่ชาย!"

หลี่ชิงเหยาตะโกนออกมาด้วยความยินดี

"อืม... ทําไมเธอถึงมาที่นี่เร็วจัง"

หลี่มู่ไป๋พยักหน้า

แม้ว่าเขาจะรู้จักหลี่ชิงเหยาผ่านความทรงจำของเจ้าของร่างแล้ว แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับหลี่ชิงเหยาด้วยตนเอง

หลี่ชิงเหยาดูเหมือนจะสูงเกินไปด้วยขายาวคู่หนึ่ง

ความสูงของเธอดูเหมือนจะอยู่ที่ประมาณ 1.72 เมตร

เช่นเดียวกับเสี่ยวชิงเฉิงเธอก็สูงพอที่จะถูกเรียกว่าเทพธิดา

ในขณะนี้หลี่ชิงเหยาสวมกางเกงยีนส์ ยีนส์สีน้ําเงินอ่อนจับคู่กับเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีเหลืองลูกแพร์บนลําตัวของเธอและหมวกเบสบอลสีขาวบนศีรษะของเธอ

เธอยังสวมรองเท้าสีขาวพราว

ซึ่งแตกต่างจากอารมณ์เย็นชาของเสี่ยวชิงเฉิง อารมณ์ของหลี่ชิงเหยานั้นอ่อนเยาว์และร่าเริง!

หลังจากเห็นหลี่มู่ไป๋แล้ว หลี่ชิงเหยาก็ถอดหมวกเบสบอลออกด้วยรอยยิ้มเผยให้เห็นใบหน้าที่งดงาม

หน้าผากของเธอกว้าง คิ้วที่คดเคี้ยวและมีรูม่านตาที่สวยงามคู่หนึ่ง

รูปร่างของเธอยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่ยังคงสวยงาม!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด