บทที่ 10 งานระดับ A ไปที่ยูโนะคุนิ!
บทที่ 10 งานระดับ A ไปที่ยูโนะคุนิ!
ภารกิจระดับ A ออกไปยังแคว้นยูโนะคุนิ
เนื้อหาเฉพาะคือ คณะผู้แทนในนามของโคโนฮะจะเข้าพบไดเมียวแห่งยูโนะคุนิ
หารือเกี่ยวกับความร่วมมือด้านสงครามระหว่างทั้งสองประเทศ
เนื่องจากเกี่ยวข้องกับการปรึกษาหารือทางการเมืองที่สำคัญระหว่างทั้งสองประเทศ
ระดับงานจึงสูงมาก
แต่ความเสี่ยงต่ำมาก
โฮคาเงะรุ่นที่สาม ได้จัดงานดังกล่าวให้สาธุโทบิชินโนะสุเกะเป็นพิเศษ
เห็นได้ชัดว่าเป็นการสร้าง "ผลงาน" ให้กับลูกชาย
เพื่อส่งเสริมความเป็นผู้นำของอันบุ!
…………
ยูโนะคุนิ.
ทางภูมิศาสตร์ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของแคว้นไฟ
อยู่ติดกับประเทศใหญ่อีกแห่งหนึ่งทางตอนเหนือคือแคว้นสายฟ้า
ดังนั้นในทางการทหารจึงเป็นพื้นที่กันชนระหว่างมหาอำนาจทั้งสอง
โคโนฮะส่งทูตไปหายูโนะคุนิ
มุงเป้าไปที่หมู่บ้าน คุโมะงาคุเระ อย่างชัดเจน
สำหรับแคว้นเล็กๆ การอยู่รอดระหว่างสองแคว้นใหญ่นั้นเป็นไม่ใช่เรื่องง่าย
พรมแดนของยูโนะคุนิยิ่งไร้ประโยชน์ ทั้งนินจาโคโนฮะและคุโมะสามารถเข้าออกได้ตามต้องการ
กลุ่มทีมสี่ของโคโนฮะ
ถือเอกสารของโฮคาเงะ
ไปตลอดทางไม่มีอุปสรรค
ถึงยูโนะคุนิยางปลอดภัย
ปราสาทไดเมียวที่ดูค่อนข้างเก่า
"พวกเรานินจาโคโนฮะ มาที่นี่ตามคำสั่งของท่านโฮคาเงะ"
ซารุโทบิชินโนะสุเกะแจ้งตัวตนของเขาอย่างชัดเจน
"นินจาผู้สูงศักดิ์จากหมู่บ้านโคโนฮะ ได้โปรดเข้ามา…ท่านไดเมียวรอคุณมานานแล้ว"
ผู้คุ้มกันพยักหน้าและโค้งคำนับด้วยท่าทางยินดี
"นี่คือที่ที่ไดเมียวอาศัยอยู่เหรอ? รู้สึกว่าจะเก่าไปหน่อย…"
คุเรไนมองไปรอบๆกำแพงปราสาทที่พังทลายอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย
"ควรได้รับผลกระทบจากสงครามใช่ไหม"
ชิสึเนะมีความรู้ประวัติศาสตร์ที่ดีและทำหน้าที่เป็นผู้บรรยาย
"สงครามนินจาครั้งที่สอง ที่นี่คือสนามรบระหว่างโคโนฮะและหมู่บ้านคุโมะ…"
มหาอำนาจเล่นเกมประเทศเล็กเป็นกระดานหมากรุกนี่คือสามัญสำนึก
"…"
อยู่เอะเงียบ
เขารู้สึกได้ถึงความโหดร้ายของโลกนินจาอีกครั้ง
คู่แข่งแกร่งสามารถครอบงำชีวิตของผู้อ่อนแอได้ตามใจ!
ดูปราสาทที่พังทลายอยู่ตรงหน้าคุณ
สถานที่ซึ่งชื่อประเทศที่สง่างามยังคงเป็นแบบนี้
คนธรรมดาเขาใช้ชีวิตกันแบบไหน?
แน่นอนว่าอุจิวะยูเอะไม่ได้ใจดีเหมือนพระแม่มารี
เพียงแต่ว่าเขาไม่ต้องการถูกครอบงำโดยคนอื่น
ฉันควรจะยืนอยู่บนจุดสูงสุด!
ควบคุมทุกสิ่งในโลก!
ในห้องโถง.
ในที่นั่งแรก เขาเห็นชายชราหน้าตาซื่อตรงคนหนึ่ง ซึ่งเป็นไดเมียวของยูโนะคุนิ
ยืนอยู่ด้านข้าง มีองครักษ์สี่คนเป็นชายฉกรรจ์
องครักษ์ดูแข็งแกร่งมาก
แต่สำหรับนินจา
มันเป็นแค่มด
"ยินดีต้อนรับสู่ยูโนะคุนิ แขกจากโคโนฮะ"
ได้แมวยิ้มอย่างใจดี
"คารวะท่านไดเมียว"
ซารุโทบิ ชินโนะสุเกะ โค้งคำนับอย่างสุภาพ จากนั้นก้าวไปข้างหน้าเพื่อส่งเอกสารทางการทูตของโคโนฮะ
องครักษ์นำแฟ้มไปมอบให้ไดเมียวตรวจสอบ
ไดเมียวเฝ้าดูอย่างระมัดระวังอยู่พักนึง
แฟ้มถูกปิด
"ฉันขอโทษ ฉันรับเงื่อนไขของโคโนฮะไม่ได้"
"อะไร?"
ดวงตาของ ซารุโทบิ ชินโนะสุเกะเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ
เหมือนจะถาม
คุณกล้าปฏิเสธได้อย่างไร?
เหลือเชื่อ!
"ยูโนะคุนิ มีขนาดเล็ก แต่เราก็เป็นแคว้นอิสระเช่นกัน
เราจะปล่อยให้โคโนฮะตั้งกองทหารรักษาการณ์ได้อย่างไร"
ไดเมียวตอบอย่างเคร่งขรึม
"นี่…นี่เป็นข้อตกลงป้องกันร่วมกันระหว่างสองประเทศ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย"
ซารุโทบิชินโนะสุเกะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะปฏิเสธ
เนื่องจากโคโนฮะส่งพวกเขาไป เขาจึงต้องหารือกับยูโนะคุนิล่วงหน้า
พวกเขามาที่นี่ในวันนี้เพียงเพื่อทำตามขั้นตอน
ลงชื่อก็จบแล้ว
ใครจะคิดว่าจู่ๆอีกฝ่ายหันหลังกลับกะทันหันได้ยังไง?
"ครั้งที่แล้ว คุณก็พูดเหมือนแบบนี้…ผลก็คือยูโนะคุนิกลายเป็นสนามรบของสงครามโลกครั้งที่สองของนินจา"
ไดเมียวดูจริงจังเคร่งขรึม
คุณพูดแบบนี้จริงๆ?
ใบหน้าของซารุโทบิชินโนะสุเกะดูน่าเกลียดมาก
โคโนฮะต้องการควบคุมยูโนะคุนิและตั้งกองทหารรักษาการณ์
จะต้องการให้คุณตกลงเมื่อไหร่?
คิดว่าตัวเองมีอำนาจจริงๆหรือ?
"ท่านไดเหมียว! โปรดคิดถึงเรื่องนี้ใหม่ด้วย เพื่อความสงบสุขของเรา!"
น้ำเสียงของซารุโทบิชินโนะสุเกะนั้นแย่ลง
หมายความว่า.
ลงตราประทับของคุณและดำเนินการตามขั้นตอนให้เสร็จสิ้น
ฉันหวังว่าคุณจะรู้วิธีเลือกสิ่งที่ดี!
"นินจาหมู่บ้านโคโนฮะ ได้โปรดอย่าทำให้มันยาก!"
ท่าทีของไดเมียวนั้นแข่งก้าวมาก และเขาไม่ได้ตั้งใจจะยอมแพ้เลย
"คุณ!"
ซารึโทบิ ชินโนะสุเกะโกรธมาก และเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากลงมือ
คุเรไนและชิสึเนะเป็นเด็กสองคน
ฉันไม่เข้าใจความคดเคี้ยวของการเมืองภายใน
ทั้งสองทำหน้ามึนงง
ยูเอะมองเห็นได้ชัดเจน
แต่เขาก็อยากรู้อยากเห็นมากเหมือนกัน
ได้เมียวคนนี้มีความมั่นใจจากไหนที่จะปฏิเสธโคโนฮะ?
เป็นไปได้ไหมว่า….
เอื้อมมือไปแตะแว่นตาและเปิดเนตร!
……………………….
