ตอนที่ 55 บริษัทรักษาความปลอดภัย [ฟรี]

ตอนที่ 55

บริษัทรักษาความปลอดภัย

 

หลังจากรองผู้กำกับของสถานีตำรวจจากไป ซูไป๋และดอตตี้ก็เดินเข้าไปในบริษัทและขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นบนสุด พร้อมกับดอตตี้ที่สั่งให้คนนำชามาเสริฟและปิดประตู

"รองผู้กำกับบอกคุณว่ามีหลักฐานไม่เพียงพอ ฉันคิดว่าเขาขี้เกรียจจะหามากกว่า อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าเขาจะบอกความจริงกับคุณ และเขาก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นคนทำ ให้ฉันไปตรวจสอบข้อมูลของเขาไหม? ไม่แน่มันอาจจะมีอะไรเชื่อมโยงกัน" ดอตตี้ถามขึ้น

"ไม่จำเป็นหรอก สถานการณ์ในบรองซ์มันก็เป็นเหมือนกันหมด ถึงแม้ว่าคุณจะเปลี่ยนผู้กำกับก็ตาม เพราะว่าทางตำรวจมีกำลังคนและอาวุธไม่เพียงพอ ดังนั้นสถานีตำรวจจึงเป็นได้แค่ของตกแต่งเท่านั้น และถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่มีอะไรทำ แต่เขาก็เป็นคนขี้อายและกลัวความตาย ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นเพราะการที่จะเป็นรองผู้กำกับได้จะต้องมีความฉลาดเล็กน้อย! คราวนี้เขายอมที่จะไม่จัดการด้วยตัวเอง แต่มอบข้อมูลให้กับผม และถ้าเกิดว่าผมสามารถจัดการปัญหานี้ได้บรองซ์ก็จะสูญเสียแก๊งขนาดใหญ่และผลงานก็จะเป็นของเขาไปโดยปริยาย แน่นอนว่าเขาจะต้องพยายามเอาใจเราอย่างแน่นอนและในอนาคตเขาจะมีประโยชน์กับเรามาก และถ้าเกิดว่าพวกเราทำล้มเหลว เขาก็จะไม่ขัดแย้งกับแก๊งและมีข้อข้องใจต่อกัน"

"เขาไม่ฉลาดเอาซะเลย!" ดอตตี้พูดขึ้น "ถ้าเขาฉลาดมากกว่านี้สักหน่อย เขาควรจะบอกคุณตรง ๆ ว่าใครที่เป็นคนทำ เขาช่างไม่มีวิสัยทัศน์ในการมองการไกลเอาซะเลย หรือแม้กระทั่งความกล้าหาญยังไม่มี สมควรแล้วที่เขาไม่มีอำนาจอะไรเลย"

"ทุกคนมีความทะเยอทะยาน แต่บางคนก็อาจจะไม่มีความทะเยอทะยานและต้องการใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายก็ได้" ซูไป๋พูดขึ้นมาอย่างช้า ๆ

ก๊อก ก๊อก!

ในขณะที่พวกเขาทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น และเมื่อดอตตี้บอกว่าเข้ามาได้ ประตูมันก็ค่อย ๆ เปิดออก พนักงานบริษัท และผู้จัดการฝ่ายการตลาดเดินเข้ามาห้องก่อนที่จะพูดขึ้นมาอย่างลังเลว่า "คุณชายมีคนต้องการพบคุณ เขาบอกว่าต้องการพูดคุยธุรกิจกับคุณ"

"มาถึงกันเร็วมาก" ซูไป๋พูดขึ้นมาด้วยความเยาะเย้ยเล็กน้อย "นำพวกเขาเข้ามาได้"

หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนเดินเข้ามาประมาณ 5 – 6 คน

กลุ่มคนพวกนี้เหมือนกับนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จพวกเขาสวมชุดสูทและรองเท้าหนังอย่างดี อย่างไรก็ตามใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความดุร้ายและป่าเถื่อน ทำให้ดูเหมือนกับว่าครอบครัวของพวกเขาไม่ได้สั่งสอนมา ส่วนคนที่ยืนอยู่ด้านหลังดูเหมือนว่าจะบอดี้การ์ดของพวกเขา พวกเขามีรูปร่างและเอวค่อนข้างใหญ่ราวกับเป็นทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี

"ผมได้ยินมาว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับบริษัทของคุณอย่างนั้นหรอ? แต่ผมว่ามันก็น่าจะเป็นเรื่องธรรมดามากในบรองซ์ หน่วยรักษาความปลอดภัยของบริษัทคุณดูเหมือนจะค่อนข้างอ่อนแอ ให้ผมแนะนำตัวเองก่อนผมชื่อ  อีเกิลส์ ผมเปิดบริษัทรักษาความปลอดภัย มีทหารผ่านศึกอย่างน้อยสามร้อยคนอยู่ภายใต้บริษัทของผม และผมก็สามารถรับประกันความปลอดภัยให้บริษัทคุณได้ ไม่เว้นแม้แต่คฤหาสน์ของคุณ" เขาเดินไปนั่งลงบนโซฟาราวกับเป็นบ้านของเขาพร้อมกับพูดขึ้นมาอย่างน่ากลัว

"คุณซูไป๋ คุณอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่ใหญ่โตแบบนั้น และยังมีบริษัทที่ใหญ่โตแบบนี้อีก คุณไม่สนใจที่จะจ่ายเงินเพียงเล็กน้อยเพื่อแลกกับความปลอดภัยอย่างนั้นหรอ?"

"เพียงแค่คุณจ่าย 100,000 ดอลลาร์ต่อปี ผมสามารถรับประกันได้ว่า บริษัทของคุณจะไม่เจอสถานการณ์แบบนี้อีกเลย และคฤหาสน์ของคุณก็จะไม่มีแม้แต่ยุงที่บินว่อนไปมาแม้แต่ตัวเดียว แน่นอนว่าถ้าหากมีข้อเสนอเพิ่มเติมคุณก็สามารถบอกมาได้เช่นกัน แต่สิ่งนี้เราจะต้องหารือเกี่ยวกับราคาแยกต่างหาก"

"100,000 ดอลลาร์? ราคาไม่ใช่ถูก ๆ เลย" ซูไป๋พูดขึ้นมาเบา ๆ

"มันคุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไป แน่นอนว่า 100,000 ดอลลาร์มันไม่มากสำหรับคุณ นอกจากนี้มันยังสามารถรับประกันความปลอดภัยและมั่นใจได้ว่าธุรกิจของคุณจะดำเนินไปอย่างราบรื่น แต่ถ้า ... " ทันใดนั้นอีเกิลส์ก็หรี่ตาลงพร้อมกับรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวเล็กน้อย "ถ้าเกิดว่าคุณปฏิเสธราคามันจะไม่ใช่ 100,000 ดอลลาร์อีกต่อไป และผมก็กลัวว่าคุณอาจจะต้องสูญเสียบางอย่าง และมันก็จะไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยเงินของคุณ"

"ค่อนข้างมีเหตุผลเงินไม่สำคัญ ชีวิตเป็นสิ่งสำคัญมากกว่า!" ซูไป๋ดูเหมือนจะเริ่มเห็นด้วยกับข้อเสนอของอีกฝ่าย

อีเกิลส์หัวเราะขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับพูดว่า "ตามที่คาดเอาไว้คนที่ทำธุรกิจใหญ่โตแบบนี้สามารถเข้าใจมันได้ทันที ถ้าอย่างนั้นเรามาร่วมมือกันอย่างมีความสุขดีไหม?

"ร่วมมือกันอย่างมีความสุข ... น้องสาวแกสิ!" ซูไป๋พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

สีหน้าของอีเกิลส์เปลี่ยนไปทันที ก่อนที่จะพูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า "คุณซูไป๋กำลังหมายความว่าอย่างไร?"

"ทุบกระจกบริษัทของฉันแล้วยังต้องการร่วมมือกันอย่างมีความสุข? ฉลาดมาก ถ้าเกิดว่าฉันปฏิเสธก็จะไปสร้างปัญหาที่บ้านของฉันอีก? นายคงจะคอยจับตาดูบริษัทของฉันตั้งแต่มันยังไม่เปิดเลยใช่ไหม? ฉันพูดเอาไว้ว่าไงนะ? เงินไม่สำคัญชีวิตเป็นสิ่งสำคัญมากกว่า!" ซูไป๋ส่ายหัวเล็กน้อยก่อนที่จะยื่นมือออกไปโอบเอวของดอตตี้

ฉากตรงหน้าทำให้อีเกิลส์มองไปที่ซูไป๋ด้วยความดูถูก "ผมแนะนำให้คุณคิดให้ดีอีกครั้ง"

"คนที่เปรียบเสมือนกับมดตัวน้อย ๆ ไม่มีค่ามากพอที่จะให้ฉันสนใจ"

"โอเค ... แล้วผมจะรอดู!"

อีเกิลส์ตบลงไปที่โต๊ะด้วยความโกรธพร้อมกับลุกขึ้นอย่างเสียงดัง

ปัง!

ทันทีหลังจากที่อีเกิลส์ตบโต๊ะทันใดนั้นมันก็มีเสียงปืนดังขึ้นมาพร้อมกับรูที่ปรากฏขึ้นตรงกลางหน้าผากของอีเกิลส์และเลือดที่สาดกระเด็นออกมา

ควันออกมาจากปืนที่ซูไป๋ถืออยู่ ก่อนที่เขาจะเหลือบมองไปยังคนอีกไม่กี่คนที่อยู่ด้านหลัง ซึ่งปฏิกิริยาของพวกเขาก็รวดเร็วมากพร้อมกับรีบควักปืนออกมาทันที

"ตึง!" ซูไป๋โยนปืนลงบนโต๊ะก่อนที่จะพูดขึ้นมาเบา ๆ ว่า "ใครก็ตามที่หยิบปืนกระบอกนี้ขึ้นมา คนนั้นจะได้กลายเป็นหัวหน้ารักษาความปลอดภัยของบริษัทของฉันในอนาคต"

ทันใดนั้นทุกคนก็หยุดนิ่งพร้อมกับเงียบ

ใครที่หยิบปืนจะได้กลายเป็นหัวหน้ารักษาความปลอดภัย

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้การที่จะเป็นหัวหน้ารักษาความปลอดภัยของบริษัทซูไป๋ก็ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายอย่างแน่นอนและอาจจะมีอนาคตที่ดีกว่าด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตามใครที่หยิบปืนกระบอกคนนั้นขึ้นมาก็จะต้องเป็นคนยอมรับว่าเขาเป็นคนที่ฆ่าอีเกิลส์ และจะต้องมีปัญหามากมายที่ตามอย่างแน่นอนไม่ว่าจะในด้านมืดหรือสว่าง

มันคือเผือกร้อน แต่มันก็ยังเป็นโอกาสเช่นกัน

โปรดติดตามตอนต่อไป …