ตอนที่แล้วบทที่ 43: นักรบผู้ปลุก​พลัง​ขั้นกลาง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 45 : ฐานสเบียง​นักรบ

บทที่ 44 : ออกเดินทาง


บทที่ 44 : ออกเดินทาง

ณ สวนหลงวาน, วิลล่าเลขที่ 115

"พี่ชาย, วันนี้พี่หล่อมากตอนนี้พี่สามารถเดบิวต์เป็นดาราได้เลย"ชูหยูมองไปที่ชูโจวที่ใส่อุปกรณ์​เเละอาวุธครบชุดด้วยความประหลาดใจ

ปกติชูโจวนั้นหล่อเหลาอยู่แล้วเเละตอนนี้เมื่อเขาสวมเครื่องแบบต่อสู้เเละถือดาบฟันมังกรเขาก็ดูพิเศษขึ้นมาในทันที

ชูโจวใช้นิ้วดีดหน้าผากน้องสาวของเขาเบา ๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "วันนี้หล่อจังอะไร….ฉันหล่อตลอดเวลาอยู่เเล้วต่างหาก"

"คนหลงตัวเอง" ชูหยูหน้ามุ่ย

"เอาล่ะเธอไปที่ห้องครัวและช่วยฉันหยิบขวดเครื่องปรุงให้พี่หน่อย"

หลังจากพูดจบชูโจวก็เดินไปที่ตู้เย็นหยิบใส่เนื้อตากแห้ง 30 ชิ้นที่ทำจากเนื้อนกอินทรีลูกศรลงในกระเป๋าเป้ของเขา….เขาซื้อเนื้อนกอินทรีลูกศร 100 ตัวมาจากห้างสรรพสินค้า​นักรบและหลังจากกินไป 70 ตัวในสัปดาห์ที่เเล้วตอนนี้เค้าจึงเหลือเพียง 30 ตัวเท่านั้นเเละเนื่องจากเนื้อสดนั้นพกพาได้ไม่สะดวกในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาจึงไปหาหัวหน้าพ่อครัวในโรงแรมและขอให้เขาช่วยทำเนื้ออินทรีลูกศรให้เป็นเนื้อตากเเห้ง

“พี่ชาย พี่จะไปที่ถิ่นทุรกันดารเพื่อล่ามอนสเตอร์จริงหรือเปล่า​ แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนะพี่กำลังจะเดินทางไปปิกนิก​เลย...พี่เตรียมทั้งเนื้อตากแห้งและเครื่องปรุงรสอีก” ชูหยูพูดด้วยสีหน้าแปลก ๆ และส่งขวดเครื่องปรุงหลายขวดให้ชูโจว

“มันเรื่องปกติ….คนเราต้องการอาหารไม่ว่าเวลาไหนการกินอาหาร​ก็สำคัญที่สุด​” ชูโจว ยิ้มและใส่เครื่องปรุงรสลงในกระเป๋าเป้ของเขา….เขาจำเป็น​ต้องกินเพื่อเพิ่มคะแนนคุณสมบัติ​ การกินจึงเป็นสิ่งสำคัญอันดับต้นๆของเขา

"ตืดดดดด...ตืดดดดด"

ในตอนนั้นเอง เสียงการสั่นสะเทือนของนาฬิกาสื่อสารก็ดัง​ขึ้น​ ชูโจวใช้นิ้วเคาะนาฬิกาเบาๆ จากนั้นภาพสามมิติของหัวหน้าอาจารย์ชุยไฮ่เชาก็ปรากฏขึ้นในอากาศ

“ชูโจว เธอจะไม่เปลี่ยนใจจริงๆหรือ…. ด้วยพรสวรรค์​ของเธอ เธอมีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะเข้าร่วมทีมพิเศษที่มีประสบการณ์และฝึกฝนไปพร้อมกับพวกเขา”

“ในกรณีนี้ ไม่เพียงแต่เธอจะเติบโตได้อย่างรวดเร็วเท่านั้นเเต่ในด้านความปลอดภัยก็จะดีกว่ามากด้วย…. ตอนนี้ทีมที่เธอและหลิงซานตั้งขึ้นนั้นเป็นทีมหน้าใหม่โดยสิ้นเชิง สำหรับทีมแบบนี้การล่ามอนสเตอร์ในถิ่นทุรกันดารนั้นเสี่ยงเกินไป”หัวหน้าอาจารย์​ชุยไฮ่เชากล่าวอย่างจริงจัง

สัปดาห์นี้ผ่านไปแล้ว และเขาทำการเกลี้ยกล่อมชูโจวเป็นครั้งที่สามเเล้ว เดิมทีเขาต้องการให้ชูโจวเข้าร่วมทีมพิเศษ​ที่มีประสบการณ์ผ่านคำเเนะนำ​ของเขาเพื่อให้ ชูโจวมีสภาพแวดล้อมในการเติบโตที่ดีที่สุดแต่ใครจะไปคิดว่าชูโจวและหลิงซานได้ตั้งทีมและลงทะเบียนเสร็จ​สิ้นก่อนที่เขาจะเริ่มจัดการ

เขาตระหนักถึงอันตรายอย่างมากของถิ่นทุรกันดารดังนั้นเขาจึงพยายามเกลี้ยกล่อมชูโจวให้ออกจากหน่วยใบมีด​และเข้าร่วมทีมพิเศษ​ตามคำเเนะ​นำ​ของเขา…. น่าเสียดายที่ชูโจวยืนยันที่จะอยู่ในหน่วยใบมีด​ต่อไปและวันนี้เขาก็รู้ว่าหน่วยใบมีดของชูโจวกำลังจะออกล่ามอนสเตอร์ในถิ่นทุรกันดารเป็นครั้งแรก​ ดังนั้นนี่จึงเป็นการโน้มน้าวใจครั้งสุดท้าย

“หัวหน้าอาจารย์ใหญ่ ฉันเข้าใจความเมตตาของคุณแต่ฉันได้ตัดสินใจแล้วเเละไม่ต้องกังวลพวกเราจะไม่ไปที่พื้นที่อันตราย…. ​ในช่วงแรกนี้เราจะเริ่มที่เมืองร้างที่มีความเสี่ยงค่อนข้างต่ำในการล่ามอนสเตอร์...”

เมื่อได้ยินสิ่งที่ชูโจวพูด ชุยไฮ่เชาก็รู้เเล้วว่าการโน้มน้าวใจล้มเหลวอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเเค่เตือน “ถ้าเช่นนั้นก็ระวังความปลอดภัยเเละเมื่อเผชิญสถานการณ์ที่ยากจะจัดการโปรดถอยหนีทันทีการรักษาชีวิตของเธอสำคัญ​ที่สุด​”

"เข้าใจเเล้วครับ" จากนั้นการติดต่อระหว่าง ชูโจวและชุยไฮ่เชาก็สิ้นสุดลง

……..

"ตืดดดดดด..." นาฬิกาสื่อสารดังขึ้นอีกครั้ง

"กัปตัน​ชู เราออยู่ตรงประตูชุมชนของนาย" เสียงของซีเหมิงดังออกมาจากนาฬิกา​สื่อสาร​

"ฉันกำลังไป" ชูโจวรีบหยิบกระเป๋าและเดินไปที่ประตูชุมชน

“กัปตัน​ชู ทางนี้” ซีเหมิงที่อยู่บนรถออฟโรด​โบกมือทักทายชูโจว

"สวัสดี​ทุกคน" ชูโจวกระโดดขึ้นไปบนรถออฟโรดเเละทักทาย​ทุกคน… หลี่ชิงฉีและ หลิงซานก็ทักทายชูโจวเช่นกัน

…..

วันนี้หลี่ชิงฉีสวมเครื่องแบบต่อสู้หนังสีดำและปล่อผมสลวย มีมีดสั้นสองเล่มเหน็บไว้กับเข็มขัดรอบเอว, สวมปืนพกไว้ที่ขาทั้งสองข้างของเธอ หนึ่งในนั้นคือปืนพกทั่วไป ขณะที่อีกอันหนึ่งน่าจะเป็นปืนพกพลังงานที่มีแสงสีฟ้ากระพริบ​จางๆ โดยรวม​เครื่องแต่งกายของเธอดูเฉียบคมและมีสไตล์ของนักฆ่าหญิงที่แข็งแกร่ง ด้านหลิงซานไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากนัก แต่เปลี่ยนจากชุดฝึกสีขาวเป็นชุดต่อสู้แทน

"หลี่ชิงฉีนี่เป็นรถออฟโรดซีรีส์แมมมอธที่เธอซื้อมาหรือ….แม้ว่าจะไม่ดีเท่าซีรีส์ไทแรนท์แต่ราคาของมันก็ไม่ถูกเลยใช่ไหม"

“ไม่มากหรอกแค่สิบล้านเหรียญ​” หลี่ชิงฉีตอบด้วยสีหน้านิ่งเฉย​

"คุณผู้หญิง" ชูโจวยกนิ้วให้หลี่ชิงฉี

แม้ว่าสัปดาห์ที่แล้วเขาจะมีเงินมากกว่า 100 ล้าน แต่การเงินมากกว่า 100 ล้านกับการเต็มใจที่จะจ่ายเงินเพื่อซื้อรถราคา 10 ล้านนั้นเป็นสองแนวคิดที่แตกต่างกัน

"ฮ่าฮ่าฮ่า กัปตัน​ชูหลี่ชิงฉีเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยจริงๆ อย่างไรก็ตามเธอยังคงไม่มีแฟน ดังนั้นนายสามารถทำให้เธอเป็นแฟนของนายได้ ด้วยวิธีนี้เงินของเธอก็จะเป็นเงินของคุณ" ซีเหมิงกล่าวด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย​

“ซีเหมิง ฉันจะฉีกปากนายในเร็วๆนี้” หลี่ชิงฉีจ้องหน้าซีเหมิงอย่างดุเดือด จากนั้นมองไปที่ชูโจวเเล้วยกยิ่มอย่างสนุกสนาน "กัปตัน​ชู ถ้าคุณสนใจผู้หญิงที่ร่ำรวยจริงๆ ฉันสามารถแนะนำนายให้รู้จักกับพี่สาวสองสามคนที่มีทรัพย์สิน​มูลค่านับหมื่นล้านได้ ด้วยพรสวรรค์​ของนาย พวกเธอจะต้องชอบนายอย่างแน่นอน"

"......." เจ้าพวกนี้เห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรอ?

“เชี่ย….พี่สาวที่มีทรัพย์สิน​มูลค่าสุทธิหลายหมื่นล้าน” ดวงตาของซีเหมิงเป็นประกาย "หลี่ชิงฉีเธอสามารถเ​เนะนำ​ฉันเเทนได้หรือไม่ ฉันไม่รังเกียจที่จะกลายเป็นคนอ่อนโยน"

“กอลิลาตัวใหญ่เเบบนายจะไปมีคนชอบได้อย่างไร” หลี่ชิงฉีจ้องมองซีเหมืองด้วยสายตาขยะเเขยง

“เธอพูดอะไรน่ะ หยาบคาย​ที่สุด​” ซีเหมิงได้ถูกโจมตีอย่างรุนแรง แม้ว่าเขาจะดูหยาบเล็กน้อยเเต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่หล่อ และร่างกายที่เหมือนสัตว์ร้ายกับกล้ามเนื้อที่แข็งแรงราวกับเหล็กของเขา ก็เป็นเสน่ห์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้ชายไม่ใช่หรือ? (เอ็งน่าจะเข้าใจผิดเเละ (-____-))​

ชูโจวมองดูการทะเลาะวิวาทของทั้งสองเเละยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ไปกันเถอะ ไปที่สถานีรถไฟกัน"

"บูม..."

รถออฟโรดขนาดมหึมาทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและพุ่งตรงไปยังสถานีรถไฟในทันที​

ที่ประตูของชุมชน ชูหยู และ ชูตงไหลเฝ้าดูเงาของรถออฟโรดจากไปอย่างเงียบๆ

“พ่อ พี่ชายจะไม่เป็นอะไรใช่ใหม​” ชูหยูถามอย่างเป็นห่วง

“อย่ากังวลไป จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพี่ชายของลูกอย่างเเน่นอน​” ชูตงไหลลูบหัวเล็ก ๆ ของชูหยูอย่างเเผ่วเบา

………

ณ ตระกูลจิน

ในห้องลับ จินจิงหวูกำลังนั่งไขว่ห้างในสระเลือดพร้อมกับฝึกเทคนิคการหายใจที่กำลังค่อยๆดูดซับพลังงานแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของเขา จากนั้นร่างกายของเขาก็พ่นลมหายใจออกมาอย่างรุนแรงและมีความกระหายเลือดเเผ่ออกมา​

“เทคนิคการหายใจเลือดมอนส​เตอร์​นั้นทรงพลังมาก…แต่เทคนิคการหายใจที่ทรงพลังเช่นนี้กลับถือเป็นเทคนิคต้องห้ามโดยรัฐ​บาล…….. มันไร้สาระจริงๆ”

"อีกนิดเดียว….อีกแค่นิดเดียวฉันก็จะสามารถเลื่อนขั้นเป็นนักรบระดับพิเศษได้เเล้ว” จินจิงหวูลืมตาขึ้นช้าๆ และในดวงตาของเขาดูเหมือนมีความกระหาย​เลือดที่ดำมืดซ่อนเร้นอยู่

“กัปตัน เด็กที่คุณขอให้ฉันเฝ้าดู กำลังออกเดินทางไปสถานีรถไฟพร้อมๆกับทีมของเขา​แล้ว จากเส้นทางพวกเขาน่าจะต้องการไปถิ่นทุรกันดารเพื่อล่ามอนสเตอร์” ทันใดนั้น​ก็มีเสียงดังขึ้นจากนาฬิกาสื่อสารของจินจิงหวู

"ทุกคน…มารวมตัวกัน" จินจิงหวู่สั่งและเขาก็ลุกขึ้นจากสระเลือดในทันที

…………………..

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด