1 Our Boss
Meeting Room
“สรุปผลการประชุมแล้วส่งมาเลยนะ”
“ได้ค่ะแม่”
“ว่าไงนะ”
“อา...” หญิงสาวอีกคนที่อีกมุมของโต๊ะกระอักกระอ่วนก่อนจะโค้งคำนับหัวลงแล้วกล่าวใหม่อีกครั้งต่อหน้าที่ประชุมว่า “ได้ค่ะบอส! พลอยจะส่งสรุปให้ภายในเย็นนี้เลย”
“ไม่! ขอภายในสามสิบนาทีนะ แล้วอย่าลืมกาแฟฉันด้วย”
“คะ! บอส!!”
ต่อหน้าการประชุม ณ ห้องมิตติ้งรูม แห่งห้องเสื้อชื่อดัง
เพชรนภา สาวใหญ่วัยสี่สิบกว่า เจ้าของหัวจิตหัวใจและหัวสมองที่อุดมไปด้วยวิสัยทัศน์ไม่ธรรมดา
เธอมีความเป็นนักธุรกิจที่กล้าได้ กล้าเสีย และกล้าที่จะแตกต่างห้องเสื้อทั่วๆ ไป
แฟชั่นใช่ว่าแค่ความเป็นเอกลักษณ์อย่างเดียวมันจะเข้าตาคนเสมอไป
แต่ต้องประกอบด้วยปัจจัยหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการโปรโมท ช่วงเวลา และเศรษฐกิจ
โรคระบาด การเมือง หรือรวมไปถึงตัว Brand Ambassador (แบรนด์แอมบาสเดอร์)
ถ้าจะเปิดตัวแฟชั่นคอลเลคชั่นใหม่ทั้งทีแล้วติดปัญหานู้น นั้น นี้ ก็คงจะแย่
“แหวน! ตามฉันมาพบที่ห้องด้วย”
“แต่ว่า...”
“ติดอะไร”
“เดี๋ยวแหวนต้องไปร้านรับกาแฟค่ะบอส...//ก็ให้ยัยพลอยไปสิ ฉันไม่ได้สั่งให้เธอไปเอา”
“ค่ะ! บอส”
นางพญาแห่งห้องเสื้อเพชรนภาเดินนวดนายจากไปทิ้ง
หญิงสาววัยใสรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวไว้ลำพัง
ทุกครั้งที่เพชรนภาย่างกายไปที่ใด เหล่าบรรดาพนักงานทั้งหลายต้องหยุดและมอง
มันไม่ใช่เพราะเธอทรงอำนาจที่สุดในบริษัทแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
แต่เป็นเพราะการวางตัวอย่างชัดเจนระหว่างผู้เป็น “นายจ้าง” กับผู้“ถูกว่าจ้าง” ไว้ชัดเจน
แม้กระทั่งลูกสาวสุดที่รักเพียงคนเดียวอย่าง “พลอยชมพู” ก็ไม่ได้มีอภิสิทธิ์เหนือกว่าพนักงานอื่นใด
“ช่วงบ่ายฉันพอมีเวลาว่างมั้ย”
“ตอนนี้ได้สักหนึ่งชั่วโมงค่ะ ตั้งแต่บ่ายสามเป็นต้นไปมีนัดกับมิสเตอร์ปิแอร์จากห้องเสื้อโอกูตูร์และช่างตัดจากโรงงาน” หญิงสาวตอบเสียงชัดอย่างฉะฉาน
เธอไม่ต้องเปิดตารางบันทึกงานของเจ้านายสักครั้งให้ต้องเสียเวลารอ
แหวน เพื่อนรักเพื่อนสนิทของพลอยชมพู
และดูท่าจะเป็นเพื่อนคนเดียวของลูกสาวที่พลอยมี
แม้เวลาทำงานเพชรนภาจะเคร่งในหน้าที่ ตำแหน่งและความรับผิดชอบอย่างเหนือสิ่งอื่นใด
แต่จริงๆ แล้วเธอเป็นคนที่สปอยลูกสาวสุดๆ เช่นกัน
คุณหนูพลอยชมพูผู้เกิดมาพร้อมช้อนเงินช้อนทอง
และเพชรนิลจินดา ยิ่งพลอยอยากมีชีวิตสุขสบายมากมายเท่าไร
แม่ก็ยิ่งคาดหวังความสามารถที่ครบด้านในตัวลูกสาวมากเท่านั้นตาม
“บอสมีอะไรให้แหวนรับใช้ค่ะ”
“สั่งให้ยัยพลอยไปรับตัวอย่างผ้าที่โรงงานด้วย”
...
“เดี๋ยวนี้”
“แต่ปกติแหวนต้องไปเองนะคะ”
“ฉันสั่งมีปัญหาเหรอ”
“แต่พลอยเขาแพ้ฝุ่นผ้านะคะบอส ไหนจะต้องไปคนเดียวอีก แหวนว่า...” หญิงสาวห่วงเพื่อนรักคนเดียวไม่แพ้กัน
เพราะในชีวิตแหวนหากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากพลอยและบอสเพชรนภา เธอคงมิอาจมาได้ไกลถึงเพียงนี้ด้วยซ้ำ
“ฉันว่าที่ยัยพลอยเสียคนไม่ใช่เพราะฉันคนเดียวหรอกมั้ง น่าจะเพราะเธอด้วย แหวน!” น้ำเสียงเด็ดขาดชัดเจนพาลเอาคนฟังหลบสายตาก้มหน้ามองพื้น
ไม่ว่าจะฐานะแม่หรือเจ้านาย บอสเพชรน่ากลัวที่สุดแล้ว
“ค่ะบอส! แหวนจะรีบโทรบอกพลอยนะคะ”
“แล้วก็..” ระหว่างที่เด็กสาวรุ่นลูกกำลังจะเดินออกจากห้องบอสเพชรก็เรียกรั้งไว้
“โทรหาหมอปอนด์ให้ฉันหน่อย ถ้าไม่ว่างก็ใครก็ได้นะ ด่วน”
“ให้มาตอนนี้เลยหรือคะ”
“ใช่! ฉันเมื่อยมาก ต้องการคนมาคลายเครียด” คนพูดนั่งลูบต้นคอตัวเองปรอยๆ แล้วก็บิดเอวซ้ายขวาแสดงอาการเมื่อยล้าทั้งที่ไม่จำเป็นต้องทำ
“จะให้แหวนเตรียมห้องรับรองไว้ด้วยไหมคะ”
“ฉันว่างแค่ไม่ถึงชั่วโมง เอาในห้องนี้ก็พอ”
“ค ค่ะ!”
หญิงสาวรู้ดีว่าหมอปอนด์คือหมอนวดหนุ่มเจ้าประจำของบอสเพชรนภา
และทุกครั้ง ทุกคราวที่บอสนัดกับหมอปอนด์มักใช้เวลาร่วมกันในห้องสองต่อสองเกินชั่วโมงเสมอ
และที่ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งหนึ่งที่พนักงานรู้ดี
หมอปอนด์ไม่ใช่แค่หมอนวดหนุ่มเจ้าของรูปร่างหน้าดีและฝีมือดี แต่เขายังรับงานพิเศษ เฉพาะลูกค้ากระเป๋าหนักๆ และต้องการการผ่อนคลายแบบพิเศษที่ไมสามารถหาได้จากที่ใด
“อ้อ! บรั่นดีให้ฉันกับหมอปอนด์ด้วย”
“คะ?”
“ดื่มกันคนละแก้วสองแก้ว ไม่เสียงานหรอกน่ะ”
