ตอนที่ 14 เส้นทางของหมอผีผู้จารึก
ตอนที่ 14 เส้นทางของหมอผีผู้จารึก
“ทำไม?” ทำไมลีโอถามอย่างไม่เข้าใจ
ศิษย์พี่หน้าแหลมจ้องมองลีโออย่างคนโง่
“พรสวรรค์ยังไงเล่า เส้นทางของหมอผีผู้จารึกต้องเป็นคนที่มีพรสวรรค์ด้านการรับรู้และทำความเข้าใจที่สูงมาก ซึ่งพรสวรรค์ที่ว่านั้นมาคู่กับพรสวรรค์ในการเป็นหมอผี พวกคนที่มีพรสวรรค์ระดับสูงนั้นมักจะสัมผัสได้ถึงอนุภาควิญญาณและทำความเข้าใจต่ออักขระวิญญาณในระดับลึกซึ้งได้ง่ายกว่าหมอผีที่มีพรสวรรค์ระดับต่ำ” ศิษย์พี่หน้าแหลมกล่าวด้วยน้ำเสียงเชิงอิจฉา ก่อนจะมองไปที่ลีโอและถามว่า “ดูแล้วเจ้าก็คงไม่ได้มีพรสวรรค์ที่สูงอะไรมากใช่ไหม ไม่อย่างนั้นเจ้าคงไม่ขาดแคลนเงินทองหรอก”
“ข้ามีพรสวรรค์ระดับ 2 แต่ว่าเหมือนข้าจะเคยได้ยินว่าหมอผีคนอื่น ๆ ก็เรียนเรื่องอักขระวิญญาณเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ไม่เห็นว่าต้องเป็นคนที่มีพรสวรรค์สูงส่งอะไร” ลีโอถามกลับ
ศิษย์พี่หน้าแหลมส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะพูดว่า “บอกแล้วว่าไม่เหมือนกัน จริงอยู่ที่หมอผีทั่วไปจะรู้เรื่องอักขระวิญญาณและเรียนพวกมันบ้าง แต่ว่ามันต่างจากหมอผีนักจารึก ถ้าอธิบายง่าย ๆ หมอผีทั่วไปศึกษาอักขระวิญญาณเหมือนเรียนภาษาหนึ่งให้อ่านออกเข้าใจความหมาย แต่หมอผีผู้จารึกนั้นคือผู้สร้างภาษาขึ้นมา ทีนี้เข้าใจหรือกลุ่มหนึ่งเรียนรู้เพื่ออ่านออกเข้าใจความหมาย แต่อีกพวกคือคนที่สร้างภาษาขึ้นมา”
“ศิษย์พี่ท่านนี่อธิบายได้เข้าใจง่ายจริง ๆ ข้าคิดว่าท่านเหมาะที่จะไปเป็นอาจารย์หมอผี” ลีโอกล่าวชมออกมาจากใจจริง ๆ ถึงวิธีการเปรียบเทียบของศิษย์พี่หน้าแหลม
“เหอะ ข้าอธิบายให้เจ้าเข้าใจได้ข้าก็พอใจแล้ว ทีนี้เจ้าคงรู้แล้วสินะ” ศิษย์พี่หน้าแหลมจ้องไปที่ลีโอ
ลีโอพยักหน้า
“ขอบคุณศิษย์พี่มาก ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะไปลงเรียนเป็นหมอผีผู้จารึก” ลีโอกล่าวจบก็หันเดินออกไปด้วยความรีบร้อนในทันที เพราะกลัวว่าจะไปลงทะเบียนเรียนไม่ทัน
“อืมเข้าใจก็ดีแล้ว เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนเจ้าไม่เข้าใจที่ข้าอธิบายเลยนี่...เฮ้ยบอกว่าเจ้าไม่เหมาะยังไงเล่า!” ศิษย์พี่หน้าแหลมตะโกนไล่หลังลีโอ แต่ก็ไม่ทันแล้ว
“ช่างเด็กนั้นแล้วกัน อีกสองสามปีข้าก็ต้องออกจากสถาบันแล้วคงไม่ต้องมาปวดหัวกับเด็กแบบนี้อีก” ศิษย์พี่หน้าแหลมพึมพำกับตนเอง
“ศิษย์พี่ข้าขอซื้อ...ขอซื้อ”
“ซื้ออะไรก็รีบบอกมาอ้ำอึ้งอยู่ได้” ศิษย์พี่หน้าแหลมหันไปพูดกับหมอผีฝึกหัดคนอื่น ๆ ที่เข้ามาซื้อของด้วยอารมณ์หงุดหงิด
...
ลีโอกำลังตรงไปยังชั้นเรียนที่ชั้น 5 เป้าหมายของเขาแน่นอนว่าต้องเป็นการลงทะเบียนเรียนในชั้นเรียนหมอผีผู้จารึก
หมอผีนักปรุงยา หมอผีหลอมสร้างศาสตรา หมอผีผู้จารึก ทั้งสามนั้นเป็นอาชีพผลิตของหมอผีที่ทำเงินได้สูงและสิ่งเหล่านี้จะเป็นเส้นทางการทำเงินที่มั่นคงให้กับลีโอ ถ้าเขาสามารถเรียนรู้หนึ่งในสามอาชีพนี้ได้
หมอผีหลอมสร้างศาสตราวุธ ลีโอตัดอาชีพนี้ออกไป เพราะว่ามันต้องใช้โลหะสื่อวิญญาณและเขาก็คิดว่าตนเองคงไม่เหมาะแน่นอน
หมอผีนักปรุงยา ลีโอสนใจอาชีพนี้มาก เพราะว่าเขามีโลกมิติดวงตาผนึกเทพที่สามารถซัปพอร์ตด้านสมุนไพรวิญญาณให้กับเขาได้ แต่ว่าลีโอก็ไม่ได้เลือกมัน เขาแค่เก็บไว้เป็นตัวสำรองเท่านั้น
ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าหมอผีนักปรุงยาต้องใช้ทั้งเวลา ทรัพยากรและความรู้ที่สูงมาก เพียงแค่วัตถุดิบยังไม่เพียงพอ
แต่ว่ามันต่างออกไปจากหมอผีผู้จารึก มันต้องใช้เพียงพรสวรรค์ในการรับรู้และความเข้าใจ การรับรู้นั้นหมายถึงด้านจิตสัมผัส ความเข้าใจคือการเข้าใจต่ออนุภาควิญญาณ
ลีโอมีดวงตาผนึกเทพที่ช่วยให้เขามองเห็นอนุภาควิญญาณ ถ้าลีโอไม่ศึกษาด้านหมอผีผู้จารึกก็นับว่าเขาทำให้ความสามารถนี้สูญเปล่าแล้ว
ลีโอตรงไปยังจุดลงทะเบียนและเลือกลงทะเบียนวิชาผู้จารึกในทันที
ที่จุดลงทะเบียนมีศิษย์พี่หมอผีผู้ดูแลการลงทะเบียน ซึ่งนางเป็นคนที่ดูใจดีและสวยมาก
“ศิษย์พี่สาว ข้าต้องการลงทะเบียนเรียนหลักสูติหมอผีผู้จารึกท่านมีแนะนำบ้างหรือไม่” ลีโอสอบถาม
“หลักสูตรผู้จารึกเหรอ มันเหมาะกับหมอผีฝึกหัดระดับ 2 เจ้าจะสนใจไปทำไม” ศิษย์พี่หมอผีผู้ดูแลการลงทะเบียนมองไปที่ลีโอ
เขาเห็นว่า ลีโอยังไม่มีแม้แต่ผ้าคลุมซึ่งบ่งบอกถึงสถานการณ์เป็นหมอผีฝึกหัด ปกติแล้ววิชาจารึกจะมีแต่หมอผีฝึกหัดระดับ 2 ขึ้นไปที่สนใจจะศึกษาเท่านั้น
“ข้าแค่อยากรู้เท่านั้น” ลีโอตอบไป
“เอาเถอะ เห็นแก่เจ้าเรียกข้าว่าศิษย์พี่สาวข้าจะลองดูให้” ศิษย์พี่สาวเปิดตารางเรียนขึ้นมาก่อนจะหาหลักสูตรเกี่ยวกับการจารึกให้กับลีโอ
“เจอแล้ว แต่ว่ามีเพียงแต่อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนเท่านั้นที่เปิดสอนวิชาผู้จารึก การเรียนตลอดทั้งหลักสูตรแบ่งเป็น 6 คาบเรียน ราคา 600 ดากาซ”
ลีโอได้ยินก็ถึงกับรู้สึกสยองกับราคา ต้องจ่ายมากถึง 600 ดากาซ ราคานี้สามารถทำให้เขาซื้อวัตถุวิญญาณระดับ 0 ที่คุณภาพกลาง ๆ ได้เลย
“หนุ่มน้อย เจ้าอย่าทำหน้าแบบนั้น ราคานี้ถือว่าถูกมากแล้วถ้าแลกกับการได้เรียนกับวิชาจารึกกับอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซน ท่านไบรเซนนั้นเป็นหมอผีผู้จารึกที่มีชื่อเสียงของสถาบันเอลาเดียของเรา แม้แต่หมอผีแท้จริงจากนอกสถาบันยังอยากจะใช้ท่านช่วยจารึกวัตถุอาคมให้เลย อีกอย่างหลักสูตรนี้ก็มีทั้งหมด 6 คาบ มันเรียนทั้งแต่เริ่มต้นจนถึงระดับสูง เหมาะกับหมอผีฝึกหัดระดับ 3 มากด้วยราคาจึงแพงสำหรับมือใหม่อย่างเจ้า”
ศิษย์พี่สาวผู้ใจดีอธิบายให้ลีโอฟังอย่างใจเย็น
“ศิษย์พี่ท่านบอกว่าเรียนเป็นคาบ แสดงว่าสามารถลงทะเบียนเรียนเฉพาะคาบได้ใช่ไหม”
“เจ้าถามไปทำไม”
“ข้าแค่อยากรู้ไว้เป็นแนวทางเท่านั้น” ลีโอตอบและยืนรอคำตอบ
ศิษย์พี่สาวพยักหน้าและบอก “อืม เจ้าสามารถเลือกลงเรียนเป็นคาบได้ ราคาแต่ละคาบเรียนนั้นไม่เท่ากัน คาบแรกนั้นเป็น วิชาผู้จารึกพื้นฐาน ถ้าเจ้าอยากจะเรียนเพื่อรู้ลงแค่คาบแรกก็ได้ คาบสองถึงคาบหกนั้นเป็นการสร้างเรียนโครงสร้างอักขระวิญญาณและจารึกหนึ่งชนิดต่างกันไป”
ลีโอได้ยินก็เหมือนจะเข้าใจบ้างแล้ว แม้หลักสูตรเดียวกัน แต่แบ่งย่อยเป็นหลายหมวดหมู่
“ศิษย์พี่บอกรายละเอียดแต่ละคาบเรียนได้หรือไม่”
“ไหนว่าเพื่อเป็นแนวทางเท่านั้น” ศิษย์พี่สาวถาม
“ข้าแค่สนใจจริง ๆ” ลีโอตอบ
“เจ้าดูด้วยตนเอง” ศิษย์พี่สาวเปิดหน้าตารางเรียนให้ลีโอได้ดู
คาบแรกนั้นเป็นเพียงวิชาเริ่มต้นของผู้จารึกพื้นฐาน ราคาอยู่ที่ 30 ดากาซเท่านั้น
ส่วนคาบ 2-5 เป็นอักขระวิญญาณธาตุทั้งห้า คือ ดิน น้ำ ไม้ ทอง ไฟ ราคาคาบเรียนละจะอยู่ที่ 80 ดากาซต่อคายและสุดท้ายอักขระคลื่นเสียงจะอยู่ที่ 170 ดากาซ ซึ่งแพงมากกว่าคาบก่อนหน้า 2 เท่า
“ข้าจะลงเรียนคาบแรกและคาบ 5 อักขระไฟ” ลีโอกล่าว
“เจ้าเอาจริงเหรอ” ศิษย์พี่สาวแปลกใจที่ได้ยิน ลีโอต้องการลงทะเบียนเรียน
“แน่นอน” ลีโอพยักหน้ายืนยันและหยิบเอาเงินออกมาจำนวน 110 ดากาซ
ศิษย์พี่สาวเห็นก็เข้าใจว่าลีโอนั้นไม่ได้ล้อเล่น
“บอกไว้ก่อนเจ้าลงทะเบียนแล้วไปเรียนไม่ได้อะไรไม่สามารถขอเงินคืนได้นะ แถมอุปกรณ์เจ้าต้องเตรียมมาด้วยตัวเองเข้าใจไหม” ศิษย์พี่สาวพูดย้ำ เผื่อลีโอจะเปลี่ยนใจ เธอไม่อยากให้ศิษย์ใหม่แบบลีโอมาเสียเงินนับร้อยดากาซไปเพราะความหลงคิดว่าจะสามารถเป็นผู้จารึกได้ง่าย ๆ อย่างไร้เดียงสา
“ตกลงข้าจะไปหาซื้อมา” ลีโอตอบด้วยใบหน้านิ่งเฉยและยื่นเงินให้กับนาง
“ตามใจเข้าแล้วกัน เอากุญแจยืนมาด้วยข้าจะลงทะเบียนให้” ศิษย์พี่สาวรับเงินมา
ลีโอหยิบสร้อยที่คอยื่นออกไป ซึ่งมีกุญแจยืนยันตัวตนของเขาอยู่ พอมันสัมผัสกับจอก็มีข้อมูลขึ้นมา ศิษย์พี่สาวเริ่มลงทะเบียนให้ลีโอในทันที
“เอาละพรุ่งนี้เจ้าค่อยมา ห้องเรียนคือชั้น 6 ห้อง 601 เวลา 12.00 น.0” ศิษย์พี่สาวแจ้งตารางและเวลาเรียนให้กับลีโอ
“ขอบคุณท่านมาก” ลีโอกล่าวจบก็รีบกลับไปที่ชั้น 2 เพื่อหาซื้ออุปกรณ์จารึก
เขามาร้านเดิมที่ชายหน้าแหลมเป็นผู้ขาย
“ศิษย์พี่”
ลีโอกล่าวขึ้นมาประโยคเดียวก็โดนศิษย์พี่หน้าแหลมพูดขัดในทันที
“หยุดเลย ข้าเตือนเจ้าแล้วว่าไม่ผู้จารึกไม่เหมาะสมกับเจ้าอีกอย่างราคาค่าเรียนแพงใช่ไหมเล่า ทีนี้เชื้อข้าหรือยังว่าเจ้าควรเอาเวลาไปฝึกฝนรูนจิตจะดีกว่า” ศิษย์พี่หน้าแหลมพูดอย่างรวดเร็ว
“เออ ที่จริงข้าลงทะเบียนเรียนไปแล้ว” ลีโอตอบกลับไป
“ดีแล้วที่คิดได้ หะ เจ้าว่าอะไรนะลงทะเบียนไปแล้ว เจ้าบ้าเหรออย่างน้อยก็ 600 ดากาซเจ้าไปเอาเงินมากมายมาจากไหน หรือว่าเจ้าเป็นลูกหลานจากตระกูลหมอผีผู้ร่ำรวย” ศิษย์พี่หน้าแหลมพูดด้วยน้ำเสียงแหลมเล็กด้วยความตื่นตกใจ
“ข้าลงแบบเป็นคาบเรียนไปนะก็เลยไม่ได้จ่ายแพงขนาดนั้น ศิษย์พี่ที่นี่มีอุปกรณ์จารึกขายไหม” ลีโออธิบายสั้น ๆ และถามต่อ
“เฮ้อ...แล้วแต่เจ้าแล้วกันนั้นมันเงินของเจ้า ข้าเตือนแล้วแท้ ๆ” ศิษย์พี่หน้าแหลมกล่าว ก่อนจะพูดต่อว่า “อุปกรณ์จารึกข้ามีอยู่ ราคา 40 ดากาซ”
ลีโอขมวดคิ้วทันที เขามีเงินไม่มากพอ “ศิษย์พี่มีถูกกว่านี้ไหม”
ศิษย์พี่หน้าแหลมเหลือบมองลีโอและคิดว่าเด็กนี่คงใช้เงินไปกับการลงทะเบียนเกือบหมดแล้ว ช่างโง่จริง ๆ
“มีอยู่แต่เป็นของมือสองราคาอยู่ที่ 15 ดากาซ บอกไว้ก่อนว่ามันเป็นของที่หมอผีฝึกหัดระดับ 3 คนหนึ่งมาขายไว้เมื่อ 5 ปีก่อน เพราะเขาล้มเหลวในการเรียนจารึกจึงขายมัน สภาพมันเก่ามาก แต่รับรองว่ายังสามารถใช้งานได้”
“ตกลงข้าซื้อมัน” ลีโอตอบตกลงซื้อทันที เขาไม่มีทางเลือกมากนัก เพราะว่าเงินที่เหลือมีแค่ 18 ดากาซเท่านั้น
ศิษย์พี่หน้าแหลมเดินไปหยิบอุปกรณ์จารึกมาให้ลีโอมันถูกเก็บอยู่ในกล่องโลหะที่เก่ามาก ๆ มีฝุ่นเกาะอยู่เต็มไปหมด
ฟู่...
แค่ก ๆ
ศิษย์พี่หน้าแหลมเป่าไปที่ฝุ่นบนกล่องทำให้มันฟุ้งกระจายจนลีโอจามออกมา
“กล่องนี้ยืนยันตัวตนได้ มีแค่ใช้กุญแจโลหะของเจ้าเท่านั้นที่เปิดมันได้” ศิษย์พี่หน้าแหลมกล่าว
“ขอบคุณศิษย์พี่” ลีโอกล่าวและหยิบกล่องขึ้นมา เขารู้สึกหนักมาก แต่ก็ยังพอถือไหว
ลีโอพากล่องอุปกรณ์จารึกกลับไปที่ห้องของเขาในทันที
