บทที่ 249 กลับเมืองหลวง
เมื่อเผชิญกับความสงสัยของหลี่หราน อวี้ชิงหลันก็พูดอย่างเขินอายว่า “ไม่มีอะไร ข้าเพียงอาบน้ำกับหลางเยว่...” “อาบน้ำ?” หลี่หรานจินตนาการถึงฉากนั้นและความดันโลหิตของเขาก็พุ่งสูงขึ้น ขณะที่เขาฟังคำพูดของหลินหลางเยว่ มุมปากของเขาก็โค้งเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้าย เขาเอื้อมมือไปลูบข้อมือเบาๆ ร่างกายของอวี้ชิงหล...
