ตอนที่แล้วตอนที่ 32 การแข่งขันของผู้หญิง [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 34 การเที่ยวชมโรงกลั่นน้ำมันในตอนกลางคืน [ฟรี]

ตอนที่ 33 ระเบิดโมเลกุล [ฟรี]


ตอนที่ 33

ระเบิดโมเลกุล

"คุณสวยมาก!"

ซูไป๋มองไปที่ดอตตี้ที่กำลังสวมชุดเดรสสีดำกับวิกผมสีบลอนด์ทอง พร้อมกับพูดชมขึ้นมา

ดอตตี้ยิ้มแย้มขึ้นมาอย่างแจ่มใส "คุณชอบวิกผมอันนี้ไหม?"

"ผมชอบมันนะ!" ซูไป๋พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

ประโยคนี้ทำให้ดอตตี้รู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก "งั้นฉันจะเก็บวิกผมอันนี้เอาไว้ถ้าเกิดว่าคุณชอบมัน"

"ถึงแม้ว่าผมจะไม่กลัวคนอื่นเข้ามายุ่มย่ามกับคุณ แต่ผมก็ต้องขอบอกคุณเอาไว้ก่อนเลยว่า ... คุณเป็นของผมดังนั้นผมไม่อนุญาตให้คุณใช้ร่างกายของคุณหรือว่าอะไรก็ตามที่จะทำให้คุณต้องเปลื้องเนื้อเปลืองตัวเด็ดขาด" ซูไป๋พูดขึ้น

เมื่อดอตตี้ได้ยินเช่นนั้นเธอก็พูดขึ้นมาว่า "ฉันได้ให้ริพไทด์สร้างตัวตนปลอม ๆ ให้กับฉันแล้ว เมื่อฉันไปถึงฉันก็สามารถเข้าพบกับเรย์มอนด์และพูดคุยเรื่องธุรกิจกับเขาได้ในทันที แน่นอนว่าฉันจะไม่ใช่กลอุบายแบบนั้น และเหตุผลที่ฉันจะต้องใส่วิกแบบนี้ก็เพราะว่าเรย์มอนด์เป็นคนที่ระวังตัวเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนจากเฮลไฟร์คลับแต่เขาก็ยังไม่คายการระมัดระวังตัวของเขาเลย ดังนั้นจุดอ่อนที่สำคัญที่สุดของเขาก็คือสาวสวยที่ผมสีบลอนด์และเงิน!"

"น่าเสียดายที่สาวสวยคนนี้ได้เป็นแม่ม่ายดำ ถ้าเขาคายการระมัดระวังตัวเมื่อไหร่เขาคงจะตายอย่างน่าอนาถ" ซูไป๋พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

"คุณรู้จักชื่อรหัสของแม่ม่ายดำด้วยหรอ? แม่ม่ายดำ เป็นชื่อรหัสของบุคคลที่ดีที่สุดในแต่ละรุ่นขององค์กร และรุ่นนี้มันก็น่าจะเป็นรุ่นของฉัน!" ดอตตี้พูดขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ

ซูไป๋ยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับพูดขึ้นมาอย่างลึกลับ "คุณไม่ใช่แม่ม่ายดำคนเดียวที่ผมรู้จัก"

ดอตตี้ค่อนข้างคุ้นเคยกับความลึกลับของซูไป๋เล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ถามอะไรให้มากความ หลังจากที่เธอเตรียมตัวพร้อมแล้วเธอก็ขับรถออกจากคฤหาสน์และมุ่งหน้าไปที่ไนต์คลับของเรย์มอนด์

คืนนี้ภายในไนต์คลับเหมือนจะจัดกิจกรรมอะไรบางอย่างกันขึ้น ทำให้มีเพียงแขกที่รับเชิญเท่านั้นถึงจะสามารถเข้าไปข้างในได้

ด้วยตัวตนของเฮลไฟร์คลับดอตตี้จึงเข้ามาข้างในได้อย่างง่ายดาย หลังจากเข้ามาด้านในดอตตี้ก็มองสำรวจสภาพแวดล้อมรอบ ๆ อย่างลับ ๆ มีวงดนตรีเล่นอยู่บนเวที ทางด้านซ้ายมีชายและหญิงกำลังดื่มไวน์และพูดคุยกันเป็นกลุ่ม บนบันไดมีบอดี้การ์ดชุดดำสองคนที่ทำสีหน้าราวกับว่าไม่ให้ใครเข้าใกล้

เห็นได้ชัดว่าเรย์มอนด์น่าจะอยู่ข้างบนนั้น

ในขณะที่ดอตตี้กำลังจะเดินไปที่บันได ทันใดนั้นเธอก็มองเห็นชายคนหนึ่งเดินลงมาจากบนชั้นสอง เขาสวมชุดสูทสีดำบริเวณหน้าอกของเขาดูโป่งขึ้นราวกับว่าเขาใส่อะไรเอาไว้ในนั้น

"เงิน!"

เมื่อดอตตี้เหลือบมองดูเธอก็พบว่าบริเวณหน้าอกที่โป่งขึ้นมามันคือเงิน ... เงินจำนวนมาก!

ชายคนนี้เพิ่งจะขายสิ่งประดิษฐ์ของฮาวเวิร์ดให้กับเรย์มอนด์อย่างงั้นหรอ?

ดังนั้นคน ๆ นี้ .... น่าจะเป็นผู้จัดการทรัพย์สิน?

แล้วทำไมผู้จัดการทรัพย์สินถึงได้ขายสิ่งประดิษฐ์ให้กับหัวหน้าแก๊งอันธพาล?

เมื่อเห็นว่าชายคนนั้นเดินหายเข้าไปในฝูงชนและเตรียมที่จะออกจากไนต์คลับ ดอตตี้ก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะตัดสินเดินตามชายคนนั้นไป

"ฉันต้องการพบคุณเรย์มอนด์ มีธุรกิจบางอย่างที่อยากจะคุยกับเขา"

หลังจากที่ดอตตี้เดินจากไปก็มีผู้หญิงผมบลอนด์ในชุดราตรีสีทองเดินมาที่บันไดและพูดกับบอดี้การ์ด

ในฐานะที่เป็นบอสที่ทำเกี่ยวกับธุรกิจสีดำ ดังนั้นเรื่องแบบนี้จึงเป็นเรื่องธรรมดามากสำหรับเรย์มอนด์และผู้หญิงคนนี้ก็น่าจะได้รับเชิญมา และมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาเกี่ยวกับตัวตนของเธอ ดังนั้นบอดี้การ์ดจึงพยักหน้าอย่างไม่สงสัยและปล่อยให้เธอขึ้นไป

เพ็กกี้เดินขึ้นไปบนบันไดและหยุดอยู่ข้างหน้ากระจกบริเวณทางเดิน

เธอเปิดกระเป๋าที่ถืออยู่ออกและหยิบลิปสติกออกมา

ฝันดี!  **[//Good Dreams//]**

นี่คือชื่อของลิปสติกอันนี้ หลังจากทามันแล้วมันจะทำให้ใบหน้าของเธอดูสดใสเป็นพิเศษ เมื่อสัมผัสมันจะทำให้รู้สึกเหมือนกับตกอยู่ในความฝัน นี่คือลิปสติกที่มีผลทำให้อีกฝ่ายเป็นอัมพาตชั่วคราว

ด้วยผมสีบลอนด์ทองและชุดราตรีที่สวยงามพร้อมกับลิปสติกที่ทำให้ใบหน้าของเธอสดใส เพ็กกี้มั่นใจว่าเรย์มอนด์จะต้องมอบสิ่งประดิษฐ์พวกนั้นให้กับเธออย่างแน่นอน และนี่ก็เป็นเป้าหมายหลักของเธอในวันนี้ แต่เมื่อมองดูตัวเองในกระจกเพ็กกี้ก็นึกถึงฉากในวันนั้นที่เธอได้พ่ายแพ้ให้กับซูไป๋!

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเพ็กกี้เก็บลิปสติกเข้าไปในกระเป๋า ก่อนที่จะหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าขนาดเล็กออกมา

ถึงแม้ว่ามันจะมีความเสี่ยงมากขึ้น แต่เพ็กกี้ก็รู้สึกผ่อนคลายมากกว่า

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"

เพ็กกี้เคาะประตูเล็กน้อยก่อนที่เธอจะเดินเข้าไป

"คุณเรย์มอนด์ ฉันมีบางอย่างที่ต้องการจากคุณ คุณสะดวกที่จะพูดคุยเรื่องนี้กับฉันไหมคะ?"

"แน่นอนคนสวย ... " เรย์มอนด์เป็นคนผิวดำและเมื่อเขาเห็นเพ็กกี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา พร้อมกับลุกขึ้นยืนอย่างสุภาพบุรุษและยืนมือไปจับกันเล็กน้อย ๆ แต่ทันใดนั้นเรย์มอนด์ก็ถูกกระแสไฟฟ้าช็อตเข้าที่มือทำให้ร่างของเขาชักกระตุกอยู่สองสามครั้งก่อนที่จะล้มลงบนเก้าอี้

เพ็กกี้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพร้อมกับหยิบเครื่องถอนรหัสออกมาวางเอาไว้บนตู้เซฟ จากนั้นเธอก็เริ่มฟังเสียงก่อนที่เธอจะได้เสียงดัง คิก! พร้อมกับเปิดตู้เซฟออกมา

มีแสงสีทองสว่างไสวออกมา

ลูกบอลทองคำ

มันเป็นสิ่งที่ทำขึ้นมาจากสูตรโมเลกุลของคาร์ไบด์ซึ่งเป็นอาวุธที่อันตรายและระเบิดได้ง่ายมาก

ตอนแรกเธอคิดว่ามันจะเป็นเพียงแค่กระดาษสูตรโมเลกุลเพียงชิ้นเดียว และเธอก็ไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ เมื่อมองไปยังลูกบอลทองคำลูกนี้เพ็กกี้ก็รู้ได้ว่ามันไม่ค่อยจะมั่นคงสักเท่าไหร่และอาจจะระเบิดได้ตลอดเวลา ทำให้เธอถือมันขึ้นมาอย่างระมัดระวัง เพ็กกี้เดินมาที่โต๊ะทำงานของเรย์มอนด์ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรไปหาจาร์วิส

เธออยากรู้วิธีทำให้สิ่งนี้กลับมาเสถียรอีกครั้ง!

หลังจากที่จาร์วิสได้บอกวิธีการกับเธอแล้ว เธอก็เก็บมันลงกระเป๋าอย่างระมัดระวังและตรวจสอบให้แน่ใจว่าภายในตู้เซฟไม่มีเศษกระดาษสูตรอันนี้หลงเหลืออยู่ เมื่อจัดการอะไรเรียบร้อยเธอก็เดินลงมาชั้นล่างพร้อมกับเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยสองสามคน พวกเขาก็คือเพื่อนร่วมงานในหน่วย SSR ที่มาที่นี่เพื่อเอาสูตรระเบิดโมเลกุลอันนี้

เพ็กกี้พยายามก้มหน้าให้ต่ำที่สุดเท่าที่จะทำได้และเดินจากไปอย่างเงียบ ๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด