บทที่ 43: ของที่คนอื่นหากินไม่ได้แต่ตัวเรากลับกินได้ไม่มีหมด!
ห้องโถงของบ้านไร่มีชีวิตชีวามาก โต๊ะอาหารเต็มไปด้วยผู้คน แล้วยังมีคนรออยู่ข้างนอกอีก เตาถ่านกับเตาย่างมีไม่พอให้นักท่องเที่ยวเช่า นักท่องเที่ยวจำนวนมากจึงเลือกที่จะสั่งอาหาร ฉากนี้ทำให้ฉินหลินตัดสินใจว่านอกจากโครงการระบายนักท่องเที่ยวแล้ว บ้านไร่จะต้องขยายพื้นที่ออกไปด้วย ไม่งั้นล่ะก็บรรยากาศในการท่...
